มีแฟนแต่เหงา

จริงๆเราไม่ได้มีแฟนเพื่อให้หายเหงานะ
ไม่เคยหา แต่พอมีมันก็มีเอง
แต่คงด้วยวัยที่แตกต่าง +ระยะทาง
เหมือนเรามีอะไรหลายอย่างไม่ตรงกัน
เราคุยกันทางแชทเฟสซะมากกว่า
เขาอยู่ ป.โท กลางวันเขาจะไม่ออนเลย
กลางคืนก็ทำแต่ thesis แวะมาคุยสองสามนาที
ก็หายไปสิบห้านาทีงี้ วันอาทิตย์เขาบอกว่าวันครอบครัว
ซึ่งวันนั้นเราจะโทรหาหรืออะไรไม่ได้เลย ก็เข้าใจนะ
แต่มันแตกต่างกับเราซึ่งจะเข้ามหาลัย
ตื่นมาอยากได้ยินเสียง อยากคุยโทรก่อนนอนบ้าง
มุ้งมิ้งๆบ้าง ชวนคุย คือเรามีเวลาให้ตลอด

เขาเคยบอกว่าถ้ามาเรียนในระดับเขาก็จะเข้าใจเอง
มันยาก มันเหนื่อย เราก็พยายามจะไม่งี่เง่าแล้วนะ
แต่มันก็ต้องมีอารมณ์น้อยอกน้อยใจบ้างสิ

เศร้าาา นี่ระบายล้วนๆ 555 ขอบคุณค่ะ