สวัสดีค่ะ เนื่องจากการเป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกแบบจริงจัง ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ
ขอเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่และผู้ชายจะมีอำนาจมากค่ะ เวลามีปัญหาอะไรผู้ชายในบ้านเรา จะชอบเสียงดังแล้วด่าประชดประชัน เราซึ่งเป็นน้องคนเล็กของบ้านก็มัดจะโดนหางเลขอยู่บ่อยๆ แต่ด้วยวันนี้เราหมดความอดทนจนถึงที่สุด มันจึงเกิดปัญหาที่เราไม่เข้าใจขึ้นมา
เราหัดขับรถอยู่ ซึ่งอาทิตย์ก่อนเราสอบใบขับขี่ไม่ผ่าน ครั้งแรกเราไม่ได้เครียดอะไร แต่พอคนที่บ้านย้ำบ่อยๆว่า ทำไมถึงทำไม่ได้ แค่หมุนอย่างนั้น หักอย่างนี้ ปล่อยครัชช้าๆ บลาๆๆๆ ไม่เห็นจะยากเลย เรียนก็เรียนมาแล้ว #@$)_#( เราก็ฟังค่ะ เราเข้าใจค่ะว่าเค้าสอนเรา แต่พอฟังบ่อยขึ้นและน้ำเสียงที่เค้าใช้มันไม่ได้น่าอภิรมณ์เลย เมื่อวันก่อนเราหัดถอยรถเข้าช่อง พ่อเราก็พูดแบบว่า หักสิๆ ทำงั้นสิ ทำงี้สิ คือเราเสียสมาธิมาก เราเลยตะโกนกลับไปว่า หนูจะทำตามสูตรของหนู เค้าเลยเงียบแล้วก็โกรธเราไปเลย พอวันนี้เราสอบใบขับขี่ผ่านแล้ว เราก็มาขับรถ พ่อก็พูดนั่น พูดนี่เวลาเราขับรถด้วยระดับเสียงที่ดังกว่าปกตินิดหน่อย พูดประมาณว่า อย่ามาพูดว่าทำตามสูตรหนู พ่อสอนให้ดี ไม่ต้องมาทำหน้างอ ไม่ต้องมาเถียง เราก็อดทนจนขับรถถึงบ้าน ก็มาเจอกับพี่ชายรอดูตอนเราจะเอารถเข้าโรงรถ เราพยายามเอาด้านหน้าเข้า แล้วพอดีเราติดนิสัยเหยียบไวไปหน่อย รถมันเลยพุ่งนิดนึง พี่ชายเราก็พูดเสียงดังว่า "เหยียบเร็วรีบไปตายไหน?" เราก็รีบๆเอารถเข้าเสร็จก็เข้าในห้องนอน เพราะเราอยากร้องไห้มากๆ พี่ชายกับพ่อเราที่อยู่ด้านนอกก็เอาใหญ่เลยค่ะ เล่าเรื่องเราว่าเราเถียง เราไม่ฟังไม่เชื่อพวกเรา เราเจ็บใจคำพูดพี่ชายเรามาก เราอยู่ในห้องเราได้ยินเค้าพูดว่า "มัน(=เรา)มั่นใจในตัวเอง ทำอะไรก็คิดว่าตัวเองถูกหมด คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าฉลาดได้เกรดเยอะ บลาๆๆ" ซึ่งคำพูดนี้เราได้ยินหลายครั้งมากและเราก็ไม่พอใจเลยจริงๆ พอพี่สาวอีกคนเข้ามาคุยกับเราในห้อง เราก็เลยถามไปตรงๆว่า "นิยามคำว่าเถียงมันคืออะไรเหรอ? การที่หนูแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่หนูคิดว่ามันถูก มันคือการเถียงหรอ? พี่สาวเราตอบว่า "ไม่รู้ แต่ละคนความรู้สูงๆทั้งนั้น คิดกันเอาเอง" เราไม่เคยมีเจตนาเถียงเพราะเราไม่รู้จริงๆว่าความหมายของคำว่าเถียงคืออะไร เราพูดในสิ่งที่เราสงสัย ในสิ่งที่เราคิด ถ้าแบบนี้คือสิ่งที่ผู้ใหญ่คิดว่ามันคือการเถียง แล้วเด็กจะกล้าแสดงจุดยืนกันมั้ยคะ? เค้าจะกล้าที่จะแสดงออกทางความคิดที่เค้าคิดในเรื่องเดียวกับผู้ใหญ่ได้หรือเปล่า?
ขอบคุณที่อ่านเรื่องเรามาจนจบค่ะ
ทำไมผู้ใหญ่ถึงชอบคิดว่าเด็กเถียง?
ขอเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่และผู้ชายจะมีอำนาจมากค่ะ เวลามีปัญหาอะไรผู้ชายในบ้านเรา จะชอบเสียงดังแล้วด่าประชดประชัน เราซึ่งเป็นน้องคนเล็กของบ้านก็มัดจะโดนหางเลขอยู่บ่อยๆ แต่ด้วยวันนี้เราหมดความอดทนจนถึงที่สุด มันจึงเกิดปัญหาที่เราไม่เข้าใจขึ้นมา
เราหัดขับรถอยู่ ซึ่งอาทิตย์ก่อนเราสอบใบขับขี่ไม่ผ่าน ครั้งแรกเราไม่ได้เครียดอะไร แต่พอคนที่บ้านย้ำบ่อยๆว่า ทำไมถึงทำไม่ได้ แค่หมุนอย่างนั้น หักอย่างนี้ ปล่อยครัชช้าๆ บลาๆๆๆ ไม่เห็นจะยากเลย เรียนก็เรียนมาแล้ว #@$)_#( เราก็ฟังค่ะ เราเข้าใจค่ะว่าเค้าสอนเรา แต่พอฟังบ่อยขึ้นและน้ำเสียงที่เค้าใช้มันไม่ได้น่าอภิรมณ์เลย เมื่อวันก่อนเราหัดถอยรถเข้าช่อง พ่อเราก็พูดแบบว่า หักสิๆ ทำงั้นสิ ทำงี้สิ คือเราเสียสมาธิมาก เราเลยตะโกนกลับไปว่า หนูจะทำตามสูตรของหนู เค้าเลยเงียบแล้วก็โกรธเราไปเลย พอวันนี้เราสอบใบขับขี่ผ่านแล้ว เราก็มาขับรถ พ่อก็พูดนั่น พูดนี่เวลาเราขับรถด้วยระดับเสียงที่ดังกว่าปกตินิดหน่อย พูดประมาณว่า อย่ามาพูดว่าทำตามสูตรหนู พ่อสอนให้ดี ไม่ต้องมาทำหน้างอ ไม่ต้องมาเถียง เราก็อดทนจนขับรถถึงบ้าน ก็มาเจอกับพี่ชายรอดูตอนเราจะเอารถเข้าโรงรถ เราพยายามเอาด้านหน้าเข้า แล้วพอดีเราติดนิสัยเหยียบไวไปหน่อย รถมันเลยพุ่งนิดนึง พี่ชายเราก็พูดเสียงดังว่า "เหยียบเร็วรีบไปตายไหน?" เราก็รีบๆเอารถเข้าเสร็จก็เข้าในห้องนอน เพราะเราอยากร้องไห้มากๆ พี่ชายกับพ่อเราที่อยู่ด้านนอกก็เอาใหญ่เลยค่ะ เล่าเรื่องเราว่าเราเถียง เราไม่ฟังไม่เชื่อพวกเรา เราเจ็บใจคำพูดพี่ชายเรามาก เราอยู่ในห้องเราได้ยินเค้าพูดว่า "มัน(=เรา)มั่นใจในตัวเอง ทำอะไรก็คิดว่าตัวเองถูกหมด คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าฉลาดได้เกรดเยอะ บลาๆๆ" ซึ่งคำพูดนี้เราได้ยินหลายครั้งมากและเราก็ไม่พอใจเลยจริงๆ พอพี่สาวอีกคนเข้ามาคุยกับเราในห้อง เราก็เลยถามไปตรงๆว่า "นิยามคำว่าเถียงมันคืออะไรเหรอ? การที่หนูแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่หนูคิดว่ามันถูก มันคือการเถียงหรอ? พี่สาวเราตอบว่า "ไม่รู้ แต่ละคนความรู้สูงๆทั้งนั้น คิดกันเอาเอง" เราไม่เคยมีเจตนาเถียงเพราะเราไม่รู้จริงๆว่าความหมายของคำว่าเถียงคืออะไร เราพูดในสิ่งที่เราสงสัย ในสิ่งที่เราคิด ถ้าแบบนี้คือสิ่งที่ผู้ใหญ่คิดว่ามันคือการเถียง แล้วเด็กจะกล้าแสดงจุดยืนกันมั้ยคะ? เค้าจะกล้าที่จะแสดงออกทางความคิดที่เค้าคิดในเรื่องเดียวกับผู้ใหญ่ได้หรือเปล่า?
ขอบคุณที่อ่านเรื่องเรามาจนจบค่ะ