ผมคบกันแฟนมา7 เดือน ผมปี3 เธอปี2เป็นน้องแทคสายรหัส ผมคุยกับเธอมา2เดือนในฐานะพี่ชาย จนกระทั้งผมรู้สึกดีด้วยผมจึงสารภาพรัก เราคบกันตอนผมปี2 เป็นแฟนคนแรกของกันและกัน
คบกันผมมีความสุขมากเป็นผู้หญิงสบาย ไม่ติดของแพง แต่เอาแต่ใจสุดๆ เธอให้ความรู้สึกอบอุ่นคล้ายๆแม่ของผม ผมจึงคิดว่านี้คือ คนที่ใช่ ผมกลัวเธอจากไปผมเลยตามใจตลอด เลิกเหล้า เลิกติดเกม หันมาดูแลเอาใจใส่ ช่วยเหลือเต็มที่ เราทะเลาะกันจนเลิกๆคบๆกัน3 ครั้ง เพราะนิสัยคิดมาก ชอบน้อยใจ นิสัยมักง่าย ลามก มือไว เล่นด้วยแล้วลามปาม ทุกครั้งที่ทะเลาะไม่ว่าถูกหรือผิดผมจะง้อ เธอผิดผมจะเอามือแตะหัวเบา แล้วบอกว่าอย่าทำอีกนะ ผมก็ไม่เคยบอกเลิกเธอ
แต่ครั้งนี้เมื่อเราใกล้ครบรอบวันคบกัน เดือนที่7ผมได้รับเรื่องราวที่ทำให้ช๊อก เธอบอกผมไม่อยากให้รอ เธอคิดกับผมแค่พี่ชายที่ช่วยเหลือเขาได้ทุกเรื่อง ผมจึงตีโพยตีพายหายว่าเขาบอกเลิก ซึ่งมารู้ทีหลังเมื่อ2อาทิต ว่าเขาแค่บอกเฉยๆไม่ได้เลิก เห็นว่าเยอะนักเลยเลิกซะเลย ผมเกลียดตัวเองมาก เสียใจเป็นอาทิตย์เกือบเดือน
ผมถามว่าเราจะคบกันอีกได้ไหม เธอบอกว่า ถึงกลับไปยังไงก็ไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกเปลี่ยนไป พี่เจ็บมามากแล้ว ยื้อกันอยู่แบบนี้ เราหยุดเถอะ เป็นพี่น้องกันเหมือนก่อนได้ไหม ผมเสียใจแบบที่สุด ผมรักเขามาก ทุกอย่างสละได้เพื่อเขา อย่างเห็นเขายิ้มหัวเราะด้วยกัน เศร้าเราก็ให้กำลังใจ
ผมเลิกกับเธอมา ผมง้อเธอมาเรื่อย ขอคืนดี เธอเองก็ไม่มีใครผมสืบมาหมดแล้วจากเพื่อนของเธอ เธอบอกมีแฟนแล้วยุ่งยาก ถ้ามีคงเป็นคนอื่น ถ้าเกิดคู่กันจริงจะกลับมาคบกัน ผมร้องไห้ทุกเช้า ผมคิดถึง ฝันถึงทั้งดีทั้งร้าย ผมกลัวเขาไปเจอคนไม่ดี กลัวว่าจะทำเธอเสียใจและผมเองจะเสียใจยิ่งกว่าว่าปล่อยเธอไปทำไม
วันเกิดของเธอ ผมเอาเค้กกับของขวัญเล็กน้อยไปให้ เธอออกมาข้างนอกกับผม 2คน ไปกินสุกี้กัน ผมก็พูดๆไปทำนองว่ากลับมาเถอะนะ เธอก็ไม่
จนมาถึงวันนี้เธอพยายามตัดขาดจากผม ผมทักไปก็ตอบ ผมทำได้แค่หวังว่า เธอคงจะคิดได้ว่าเธอรักผม ผมมีค่าสำหรับเขา ทั้งที่เราเข้ากันได้ดี
ผมจะต้องไปหรืออยู่ห่างๆอย่างห่วงๆหรือจะต้องตัดใจ ทั้งๆที่ใจยังรักน้องเขาเสมอ
รักนี้อยากให้รักกันเหมือนเดิม
คบกันผมมีความสุขมากเป็นผู้หญิงสบาย ไม่ติดของแพง แต่เอาแต่ใจสุดๆ เธอให้ความรู้สึกอบอุ่นคล้ายๆแม่ของผม ผมจึงคิดว่านี้คือ คนที่ใช่ ผมกลัวเธอจากไปผมเลยตามใจตลอด เลิกเหล้า เลิกติดเกม หันมาดูแลเอาใจใส่ ช่วยเหลือเต็มที่ เราทะเลาะกันจนเลิกๆคบๆกัน3 ครั้ง เพราะนิสัยคิดมาก ชอบน้อยใจ นิสัยมักง่าย ลามก มือไว เล่นด้วยแล้วลามปาม ทุกครั้งที่ทะเลาะไม่ว่าถูกหรือผิดผมจะง้อ เธอผิดผมจะเอามือแตะหัวเบา แล้วบอกว่าอย่าทำอีกนะ ผมก็ไม่เคยบอกเลิกเธอ
แต่ครั้งนี้เมื่อเราใกล้ครบรอบวันคบกัน เดือนที่7ผมได้รับเรื่องราวที่ทำให้ช๊อก เธอบอกผมไม่อยากให้รอ เธอคิดกับผมแค่พี่ชายที่ช่วยเหลือเขาได้ทุกเรื่อง ผมจึงตีโพยตีพายหายว่าเขาบอกเลิก ซึ่งมารู้ทีหลังเมื่อ2อาทิต ว่าเขาแค่บอกเฉยๆไม่ได้เลิก เห็นว่าเยอะนักเลยเลิกซะเลย ผมเกลียดตัวเองมาก เสียใจเป็นอาทิตย์เกือบเดือน
ผมถามว่าเราจะคบกันอีกได้ไหม เธอบอกว่า ถึงกลับไปยังไงก็ไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกเปลี่ยนไป พี่เจ็บมามากแล้ว ยื้อกันอยู่แบบนี้ เราหยุดเถอะ เป็นพี่น้องกันเหมือนก่อนได้ไหม ผมเสียใจแบบที่สุด ผมรักเขามาก ทุกอย่างสละได้เพื่อเขา อย่างเห็นเขายิ้มหัวเราะด้วยกัน เศร้าเราก็ให้กำลังใจ
ผมเลิกกับเธอมา ผมง้อเธอมาเรื่อย ขอคืนดี เธอเองก็ไม่มีใครผมสืบมาหมดแล้วจากเพื่อนของเธอ เธอบอกมีแฟนแล้วยุ่งยาก ถ้ามีคงเป็นคนอื่น ถ้าเกิดคู่กันจริงจะกลับมาคบกัน ผมร้องไห้ทุกเช้า ผมคิดถึง ฝันถึงทั้งดีทั้งร้าย ผมกลัวเขาไปเจอคนไม่ดี กลัวว่าจะทำเธอเสียใจและผมเองจะเสียใจยิ่งกว่าว่าปล่อยเธอไปทำไม
วันเกิดของเธอ ผมเอาเค้กกับของขวัญเล็กน้อยไปให้ เธอออกมาข้างนอกกับผม 2คน ไปกินสุกี้กัน ผมก็พูดๆไปทำนองว่ากลับมาเถอะนะ เธอก็ไม่
จนมาถึงวันนี้เธอพยายามตัดขาดจากผม ผมทักไปก็ตอบ ผมทำได้แค่หวังว่า เธอคงจะคิดได้ว่าเธอรักผม ผมมีค่าสำหรับเขา ทั้งที่เราเข้ากันได้ดี
ผมจะต้องไปหรืออยู่ห่างๆอย่างห่วงๆหรือจะต้องตัดใจ ทั้งๆที่ใจยังรักน้องเขาเสมอ