เริ่มเรื่องเลยนะคะ ดิฉันแต่งงานกับสามีมาได้ประมาณเกือบ4ปี. ก่อนแต่งงานก็รู้พื้นเพฐานะเค้าว่าไม่ได้ร่ำรวยอะไร ฐานะปานกลางออกไปทางไม่มีเงินเก็บแถมเป็นหนี้อีกด้วยซ้ำ (กู้ธกส มาซื้อรถยนต์) เวลาออกเดทไปกินข้าวตอนเป็นแฟนกันดิฉันต้องเลือกร้านที่มันไม่แพงมาก เช่นร้านเกี๋ยวเตี๋ยวหรือร้านที่พอจ่ายได้ เพราะสงสารเค้ารู้ว่าไม่ค่อยมีเงิน หรือถ้าครั้งไหนไปร้านแพงๆดิฉันก็จะช่วยออกครึ่งหนึ่ง ตลอดการคบกัน ซึ่งเรื่องนี้ดิฉันยอมรับได้ เพราะนิสัยส่วนอื่นเค้าดีมาก เสียเรื่องเดียวจนไปหน่อยเท่านั้นเอง
คบกันมาจนกระทั่ง7ปีถึงแต่งงานกัน ค่าสินสอดได้1แสนบาท เค้าคงมีแค่นั้นดิฉันก็ไม่ว่าอะไร จัดงานไปตามนั้น หลังแต่งงานเราอยู่กันคนละที่ เรื่องเงินเป๋าใครเป๋ามัน เค้าไม่ได้ให้ดิฉันสักบาท/เดือน ดิฉันก็ไม่ได้เรียกร้องเพราะเค้าต้องเสียค่าน้ำมันรถที่ต้องขับมาหาดิฉันทุกอาทิตย์เดือนละประมาณ3พันกว่าๆ มาหาทุกอาทิตย์ไม่ค่อยเว้นประมาณ95%ตลอด4ปีมานี้ อ้อ ตอนนั้นเงินเดือนเค้าประมาณ12000 ให้ยาย1000 ให้แม่ 2000
ผ่านมา3ปีทำยังไงก็ไม่มีลูกจึงปรึกษากันไปหาหมอมีบุตรยาก แน่นอนค่าใช้จ่ายทุกบาทดิฉันเป็นคนออก เค้าออกแค่ค่าน้ำมันรถและอาหารที่กินกัน ค่าใช้จ่ายมีบุตรยากรวม หมดไปแสนห้า ได้น้องแฝด ช ญ มาเชยชมสมใจ แต่ตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องดิฉันงดทำโอที ได้รับแต่เงินเดือน ที่เมื่อหักอะไรแล้วไม่เหลือสักบาท เอาเงินเก็บเก่าๆมาใช้กินอยู่เรื่อยๆ โดยที่สามีตอนนี้เงินเดือนเกือบสองหมื่นแล้วก็ไม่ได้ให้ดิฉันสักบาทอีกตามเคย (ยายเสียแล้วเงิน1000ยกให้แม่เค้าเป็น3000/เดือน) ดิฉันก็ไม่ว่าอะไร ผ่านมา5เดือนต้องไปซื้อของเตรียมคลอด หมดไปหลายหมื่น แน่นอนดิฉันจ่ายเองหมด จนเงินเก็บมันไม่มีเหลือสักบาท แถมยังต้องกั้นกระจกห้องข้างล่างอีก จึงไปยืมเงินของแม่ดิฉันมา5หมื่นบาท ทำเสร็จแล้วรวมจ่ายของอื่นๆจิปาถะเงิน5หมื่นหมดไปอย่างไว เคยถามเค้าก่อนหน้านี้2เดือนว่าพอจะให้ได้สักกี่บาทเค้าบอกไม่พร้อม เลยไม่ว่าอะไร (เค้าบอกรอโบนัสออก แต่มันก็ยังไม่ออกสักที) แต่ตอนนี้ดิฉันยังต้องซื้อเครื่องปั๊มนมไฟฟ้า จ่ายค่ากู้เรียน ค่าบัตรเครดิต ทั้งๆที่ไม่มีเงินเหลือสักบาทแล้ว (แต่เคยคุยกะแม่ของดิฉัน แม่บอกไม่ต้องเครียด แม่ช่วยเอง แต่เราแต่งงานมีสามีแล้วอะ ทำไมเค้าช่วยไม่ได้เลย เกรงใจแม่). เลยตัดสินใจคุยกะเค้าเมื่อคืนว่าจะวางแผนยังไงเมื่อน้องคลอดมาแล้ว ลำพังเงินที่เหลือของดิฉันเมื่อกลับมาทำโอทีแล้วอาจจะไม่พอเลี้ยงน้องแฝด เค้าเงียบ ดิฉันเลยพูดว่าจะให้ดิฉันออกเองเลี้ยงเองหมดหรือคงไม่ไหวหรอกนะ จะยืมแม่อีกก็เกรงใจแก (ค่าสินสอดแกก็คืนมาหมดไม่เอาสักบาท) ตอนนี้ก็ยืมแกมาซื้อบ้านเกือบล้านแล้ว เค้าบอกว่าก็ต้องช่วยกัน แต่ไม่ได้บอกว่ากี่บาท
สรุปดิฉันได้สามีจน ไม่มีความเป็นผู้นำด้านการเงินและการวางแผน แต่ไม่เจ้าชู้ รักลูกรักเมีย รักแม่ตัวเอง ช่วยทำความสะอาดบ้าน ใจเย็นไม่เคยด่า ตบตี ตามใจทุกอย่าง หน้าที่การงานก็ดูก้าวหน้าดี อยากถามเพื่อนๆว่า เรื่องเงินนี่มันเรื่องใหญ่ไหม จะว่าเครียดดิฉันก็เครียดนะ แต่มาคิดอีกทีเราเลือกมาเองนี่หว่าคงโทษใครไม่ได้ แต่จะรอดูพฤติกรรมเค้า ว่าจะสามารถช่วยดิฉันได้ไหม เค้าจะเจียดเงิน2หมื่นมาให้ดิฉันได้เท่าไรต่อเดือน และโบนัสออกจะให้ได้เท่าไร แต่ไม่ว่ายังไงเค้าไม่เคยทำเรื่องอื่นๆให้ปวดหัวเลย ยกเว้นไม่มีเงินนี่แหละคร้า กัดก้อนเกลือกินล่ะที่นี้
ปล.เคยนั่งร้องให้คนเดียวก็มีเพราะเรื่องเงินนี่แหละ
ปล.2 สามีช่วยซื้อคาร์ชีทราคา3600บ.แค่นั้นค่ะ
แก้ไขเรื่องค่าน้ำมันค่ะ
ตัวอย่างชีวิต อยากถามความคิดเห็นของเพื่อนๆหลังจากอ่านจบค่ะ
คบกันมาจนกระทั่ง7ปีถึงแต่งงานกัน ค่าสินสอดได้1แสนบาท เค้าคงมีแค่นั้นดิฉันก็ไม่ว่าอะไร จัดงานไปตามนั้น หลังแต่งงานเราอยู่กันคนละที่ เรื่องเงินเป๋าใครเป๋ามัน เค้าไม่ได้ให้ดิฉันสักบาท/เดือน ดิฉันก็ไม่ได้เรียกร้องเพราะเค้าต้องเสียค่าน้ำมันรถที่ต้องขับมาหาดิฉันทุกอาทิตย์เดือนละประมาณ3พันกว่าๆ มาหาทุกอาทิตย์ไม่ค่อยเว้นประมาณ95%ตลอด4ปีมานี้ อ้อ ตอนนั้นเงินเดือนเค้าประมาณ12000 ให้ยาย1000 ให้แม่ 2000
ผ่านมา3ปีทำยังไงก็ไม่มีลูกจึงปรึกษากันไปหาหมอมีบุตรยาก แน่นอนค่าใช้จ่ายทุกบาทดิฉันเป็นคนออก เค้าออกแค่ค่าน้ำมันรถและอาหารที่กินกัน ค่าใช้จ่ายมีบุตรยากรวม หมดไปแสนห้า ได้น้องแฝด ช ญ มาเชยชมสมใจ แต่ตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องดิฉันงดทำโอที ได้รับแต่เงินเดือน ที่เมื่อหักอะไรแล้วไม่เหลือสักบาท เอาเงินเก็บเก่าๆมาใช้กินอยู่เรื่อยๆ โดยที่สามีตอนนี้เงินเดือนเกือบสองหมื่นแล้วก็ไม่ได้ให้ดิฉันสักบาทอีกตามเคย (ยายเสียแล้วเงิน1000ยกให้แม่เค้าเป็น3000/เดือน) ดิฉันก็ไม่ว่าอะไร ผ่านมา5เดือนต้องไปซื้อของเตรียมคลอด หมดไปหลายหมื่น แน่นอนดิฉันจ่ายเองหมด จนเงินเก็บมันไม่มีเหลือสักบาท แถมยังต้องกั้นกระจกห้องข้างล่างอีก จึงไปยืมเงินของแม่ดิฉันมา5หมื่นบาท ทำเสร็จแล้วรวมจ่ายของอื่นๆจิปาถะเงิน5หมื่นหมดไปอย่างไว เคยถามเค้าก่อนหน้านี้2เดือนว่าพอจะให้ได้สักกี่บาทเค้าบอกไม่พร้อม เลยไม่ว่าอะไร (เค้าบอกรอโบนัสออก แต่มันก็ยังไม่ออกสักที) แต่ตอนนี้ดิฉันยังต้องซื้อเครื่องปั๊มนมไฟฟ้า จ่ายค่ากู้เรียน ค่าบัตรเครดิต ทั้งๆที่ไม่มีเงินเหลือสักบาทแล้ว (แต่เคยคุยกะแม่ของดิฉัน แม่บอกไม่ต้องเครียด แม่ช่วยเอง แต่เราแต่งงานมีสามีแล้วอะ ทำไมเค้าช่วยไม่ได้เลย เกรงใจแม่). เลยตัดสินใจคุยกะเค้าเมื่อคืนว่าจะวางแผนยังไงเมื่อน้องคลอดมาแล้ว ลำพังเงินที่เหลือของดิฉันเมื่อกลับมาทำโอทีแล้วอาจจะไม่พอเลี้ยงน้องแฝด เค้าเงียบ ดิฉันเลยพูดว่าจะให้ดิฉันออกเองเลี้ยงเองหมดหรือคงไม่ไหวหรอกนะ จะยืมแม่อีกก็เกรงใจแก (ค่าสินสอดแกก็คืนมาหมดไม่เอาสักบาท) ตอนนี้ก็ยืมแกมาซื้อบ้านเกือบล้านแล้ว เค้าบอกว่าก็ต้องช่วยกัน แต่ไม่ได้บอกว่ากี่บาท
สรุปดิฉันได้สามีจน ไม่มีความเป็นผู้นำด้านการเงินและการวางแผน แต่ไม่เจ้าชู้ รักลูกรักเมีย รักแม่ตัวเอง ช่วยทำความสะอาดบ้าน ใจเย็นไม่เคยด่า ตบตี ตามใจทุกอย่าง หน้าที่การงานก็ดูก้าวหน้าดี อยากถามเพื่อนๆว่า เรื่องเงินนี่มันเรื่องใหญ่ไหม จะว่าเครียดดิฉันก็เครียดนะ แต่มาคิดอีกทีเราเลือกมาเองนี่หว่าคงโทษใครไม่ได้ แต่จะรอดูพฤติกรรมเค้า ว่าจะสามารถช่วยดิฉันได้ไหม เค้าจะเจียดเงิน2หมื่นมาให้ดิฉันได้เท่าไรต่อเดือน และโบนัสออกจะให้ได้เท่าไร แต่ไม่ว่ายังไงเค้าไม่เคยทำเรื่องอื่นๆให้ปวดหัวเลย ยกเว้นไม่มีเงินนี่แหละคร้า กัดก้อนเกลือกินล่ะที่นี้
ปล.เคยนั่งร้องให้คนเดียวก็มีเพราะเรื่องเงินนี่แหละ
ปล.2 สามีช่วยซื้อคาร์ชีทราคา3600บ.แค่นั้นค่ะ
แก้ไขเรื่องค่าน้ำมันค่ะ