สอนที่ ม. เสร็จ ก็มานั่งคุยงานแถว นวมินทร์ ตั้งแต่หัวค่ำ ระหว่างรอลูกค้ามา ก็นั่งสั่งอาหารกับน้องๆ มาทานรอ
ก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไม่ได้เจอกันนานกว่า 9 ปี
แค่มองหน้า ไม่รู้จำเราได้ไหม แต่เราจำเค้าได้ หรือไม่ก็แค่คนหน้าคล้ายแต่เค้าก็มองกลับมา
มีคำถามมากมาย
"ตอนที่ได้ข่าวว่าไปเรียนที่อินเดีย ผมก็เอาเงินเก็บทั้งหมดตามไป เพื่อต้องการคำตอบ ผมใช้เวลา 10 วันในการตามหา จากคนรู้จัก"
"ตอนที่ได้ข่าวอีกทีว่า กลับมาไทย เพื่อนๆ บอกว่าอยู่ที่นั่น ที่นั่น ไม่ว่าต่างจังหวัด ผมก็หาโอกาสไปเที่ยวเผื่อจะเจอ"
ใช้เวลาทั้งหมด 2 ปีในกว่าการ ค้นหา ถาม หา วิ่งตาม เมื่อได้เบาะแส และก็เลิกล้มความตั้งใจไป
วันนี้ผมเจอเธอ โดยไม่คาดคิด ผมแค่อยากจะถามว่า
"เพราะอะไรถึงไปจากผม โดยไม่มีสาเหตุอะไร"
เพราะวันสุดท้ายที่เจอกันเราก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน
ผมก็แค่ต้องการคำตอบ และอยากรู้เหตุผลแค่นั้นแหละ
แต่แค่จ้องตากัน แล้วก็แยกย้ายกันเดินไปคนละทาง ไม่ได้แม้แต่จะทักทาย หรือยิ้มให้ หรือชวนคุย
- วันนี้ผมมี ครอบครัวแล้ว มีคนที่ผมรัก
ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมหรอก แต่แค่ยังคาใจ และหมกหมุ่นกับคำถามเก่าๆ ที่นึกขึ้นได้ขึ้นมา
ปล่อยให้มันเป็น ความลับต่อไป เพราะรู้ไปก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว แต่แค่ยังคาใจต้องมาระบายในบอร์ด
ใครมีประสบการณ์คาใจ แบบนี้บ้างครับ มีวิธีแก้ไขยังไงบ้าง นอกจากปล่อยมันไปครับ
เคยไหมครับเจอคนที่เคยรู้จักที่หายไปนาน 9 ปี แล้วมีคำถามมากมาย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเลย
ก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไม่ได้เจอกันนานกว่า 9 ปี
แค่มองหน้า ไม่รู้จำเราได้ไหม แต่เราจำเค้าได้ หรือไม่ก็แค่คนหน้าคล้ายแต่เค้าก็มองกลับมา
มีคำถามมากมาย
"ตอนที่ได้ข่าวว่าไปเรียนที่อินเดีย ผมก็เอาเงินเก็บทั้งหมดตามไป เพื่อต้องการคำตอบ ผมใช้เวลา 10 วันในการตามหา จากคนรู้จัก"
"ตอนที่ได้ข่าวอีกทีว่า กลับมาไทย เพื่อนๆ บอกว่าอยู่ที่นั่น ที่นั่น ไม่ว่าต่างจังหวัด ผมก็หาโอกาสไปเที่ยวเผื่อจะเจอ"
ใช้เวลาทั้งหมด 2 ปีในกว่าการ ค้นหา ถาม หา วิ่งตาม เมื่อได้เบาะแส และก็เลิกล้มความตั้งใจไป
วันนี้ผมเจอเธอ โดยไม่คาดคิด ผมแค่อยากจะถามว่า
"เพราะอะไรถึงไปจากผม โดยไม่มีสาเหตุอะไร"
เพราะวันสุดท้ายที่เจอกันเราก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน
ผมก็แค่ต้องการคำตอบ และอยากรู้เหตุผลแค่นั้นแหละ
แต่แค่จ้องตากัน แล้วก็แยกย้ายกันเดินไปคนละทาง ไม่ได้แม้แต่จะทักทาย หรือยิ้มให้ หรือชวนคุย
- วันนี้ผมมี ครอบครัวแล้ว มีคนที่ผมรัก
ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมหรอก แต่แค่ยังคาใจ และหมกหมุ่นกับคำถามเก่าๆ ที่นึกขึ้นได้ขึ้นมา
ปล่อยให้มันเป็น ความลับต่อไป เพราะรู้ไปก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว แต่แค่ยังคาใจต้องมาระบายในบอร์ด
ใครมีประสบการณ์คาใจ แบบนี้บ้างครับ มีวิธีแก้ไขยังไงบ้าง นอกจากปล่อยมันไปครับ