รอคนคนเดียวมาอวยพรวันเกิด แต่สุดท้าย...

เราไม่รู้ว่าเรารู้สึกยังไง เราจะโกรธก็ไม่รู้จะมีสิทธิ์อะไรไปโกรธ เป็นแค่ความน้อยใจ(อย่างแรง)มากกว่า
เราเคยคิดว่าเราอาจจะสำคัญกับเค้าบ้างสักนิด แต่ก็คงจะคิดผิดไปแล้ว.. ยิ่งในวันนี้ยิ่งชัดเจน ว่าเค้าไม่ได้แคร์เราสักนิดเดียว
ตอนนี้อาจจะถึงเวลาที่เราต้องรักตัวเองบ้าง ชีวิตนี้เราต้องเจอใครอีกเยอะ เราก็คิดนะคะว่าเสียใจได้ผิดหวังได้ แต่อย่านาน
ชีวิตมีอะไรให้พบเจออีกเยอะแยะ ไม่ได้มีแค่นี้ เรามีพ่อแม่มีครอบครัวอีกที่รักเราเป็นห่วงเรา

นี่เรางี่เง่าเกินไปหรือยังไงคะ หวังเยอะก็เจ็บเยอะ เฮ้อ...