หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
บนทางร่วม
กระทู้สนทนา
ปัญหาครอบครัว
แต่งกลอน
ถนนทอดยาวไกล
ไม่มีเส้นไหนไปแตะถึงขอบฟ้า
ไม่มีเครื่องมือถนอมวันเวลา
ถึงสุดปราถนาก็ต้องจากกัน
หนึ่งนาทีที่สวยงาม
ทำลายโมงยามที่โศกศัลย์
คืนที่โหดร้ายหายไปพลัน
วันที่สุขสันต์ก็ฟื้นคืน
พลานุภาพสิ่งใดใด
เพียงแค่ใจคิดหยิบยื่น
ริษยาก็ล้มคลืน
จิตชื่นมื่นตื่นรู้ตัว
เธออยากจะได้อะไร
ในหนทางไกลมืดสลัว
คือรัก คือหวัง คือครอบครัว
อย่าลืมตัว ลืมตนให้หม่นช้ำ
แค่คำทักทายมายามเช้า
วันนี้เราต่างสดใสไปยันค่ำ
โบราณว่า น้ำมิตร น้ำใจและน้ำคำ
เจ้าจงจำเอาไว้ให้จงดี
โอภาปราศัยให้ล้ำเลิศ
หากคมคายจะเกิดหม่นหมองศรี
หวังชนะคะคานรานไมตรี
ควรถ้อยทีถนอมคำ จำไว้เอย
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
ไม้ทองอุไร
อินทรวิเชียรฉันท์ 11 11 011 001 011 ไม้ทอง
รัชต์สารินท์
zzz น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย น้ำคำทำลาย น้ำใจปราณึ zzz
น้ำร้อนพา ปลารอด ปลอดภัยได้ ปลาเป็นวาย หลายทาง อย่างหรรษา น้ำเย็นเยียบ เฉียบเย็น เป็นต้องชา ปลาตายคา สายน้ำ ช้ำเพราะเย็น น้ำคำคน จนมี อยู่ที่ปาก ทำลายมาก สร้างมา พาให้เห็น น้ำใจดี มีสุข ทุกข์ไม่เป็น ป
ทองรำไร
O ในค่ำฝน .. O
0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง
สดายุ...
ความเป็นมนุษย์ของคนไทยบางคน จะไม่เหลือไว้บ้างเหรอคะ ครูขอความเห็นใจ นร.วัย 13 กำลังถูกส่งกลับเขมร (หงส์เหนือมังกร)
คนนะคะ ไม่ใช่ท่อนไม้ ที่จะไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ความเป็นมนุษย์ของคนไทยบางคน จะไม่เหลือไว้บ้างเลยเหรอคะ ? มันไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอคะ ? รัฐบาลไทย ต้องยืนสันหลังตรงนะคะเรื่องนี้ ต้องเข้ามาห้ามปราม ไม่
สมาชิกหมายเลข 8926787
[คติธรรม] พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี
23. อสาธุ สาธุนาชิเน พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี พึงชนะคนชั่วด้วย.......ความดี โกรธเกลียดต่อกันมี....แต่ร้าย เผาไหม้ใคร่ทุกข์ทวี....ไม่จบ สุขสงบเมตตาคล้าย....กับน้ำดับไฟ. จะชนะ ปะทะพาล ที่ก้าวร้าว จ
สมาชิกหมายเลข 3842840
" หญ้างาม "
ยามท้อแท้ อ่อนแอ แลไร้ค่า มองต้นหญ้า ท่ามกลาง วางความหมาย ว่าเยือกเย็น ยังแฝง แรงเร้นกาย แม้โดดเดี่ยว เดียวดาย ก็หายพลัน ด้วยห่อหุ้ม อุ้มอยู่ คู่หิมะ ปลิวปะทะ แพ้ชนะ มิโศกศัลย์ ทั้งสองสิ่ง จริงแยก แต
kinkan00
กฎแห่งสงคราม ทำไม "โรงพยาบาล" คือเขตห้ามโจมตี ?
สถานพยาบาลคือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในยามสงคราม กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศสั่งห้ามโจมตีสถานพยาบาลเด็ดขาด การละเมิดความเป็นกลางทางการแพทย์คืออาชญากรรมสงครามที่โหดร้ายและไร้มนุษยธรรม ในยามที่สงครามคร่าชีว
วันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวานครับผม
"สงครามที่ไม่มีวันชนะ" คำบอกเล่าแห่งความสิ้นหวังจากหน้าแนวของกัมพูชา
"ช่วงที่เวลาเหลือของลมหายใจ ไม่ใช่วันต่อวันแต่แค่เพียงวินาทีต่อวินาที" ทุกครั้งที่ยิงปืนใหญ่หรืออาวุธหนักออกไป ไม่นานหลังจากนั้นระเบิดจาก F16 ของไทยก็จะตกลงมาทำลายทุกอย่างโดยรอบอย่างไม่ทัน
สมาชิกหมายเลข 705333
ปานเทพวอนทหารอย่าใช้โดรน DJI เข้าใจ "กัน จอมพลัง" ปรารถนาดี แต่กัมพูชามีเครื่องมือโจมตี
วันนี้ (27 ก.ค.) นายปานเทพ พัวพงษ์พันธ์ ประธานมูลนิธิยามเฝ้าแผ่นดิน โพสต์ข้อความหัวข้อ "คำเตือนห้ามใช้โดรนจากจีน" ระบุว่า "แม้จะเข้าใจและต้องขอบคุณในความตั้งใจดีและปรารถนาดีของคุณกัน จอ
สมาชิกหมายเลข 7666195
…….แค่เจ็บปวด…….
คืนค่ำนี้เมฆแผ่ตัวบนท้องฟ้า ในดวงตาเห็นท้องฟ้าดำหม่นหม่น ในจิตใจพบอีกคราที่ฝืนทน คนหนึ่งคนกับภาระที่เข้ามา เป็นเช่นครั้งมรสุมในครานี้ ช่วงนาทีฝนลมฟ้าร้องโหยหา ช่วงชีวิตเดินดีดีธรรมดา ถึงเวลาล้มบาดเจ็
Po_Po_Sung
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ปัญหาครอบครัว
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
บนทางร่วม
ไม่มีเส้นไหนไปแตะถึงขอบฟ้า
ไม่มีเครื่องมือถนอมวันเวลา
ถึงสุดปราถนาก็ต้องจากกัน
หนึ่งนาทีที่สวยงาม
ทำลายโมงยามที่โศกศัลย์
คืนที่โหดร้ายหายไปพลัน
วันที่สุขสันต์ก็ฟื้นคืน
พลานุภาพสิ่งใดใด
เพียงแค่ใจคิดหยิบยื่น
ริษยาก็ล้มคลืน
จิตชื่นมื่นตื่นรู้ตัว
เธออยากจะได้อะไร
ในหนทางไกลมืดสลัว
คือรัก คือหวัง คือครอบครัว
อย่าลืมตัว ลืมตนให้หม่นช้ำ
แค่คำทักทายมายามเช้า
วันนี้เราต่างสดใสไปยันค่ำ
โบราณว่า น้ำมิตร น้ำใจและน้ำคำ
เจ้าจงจำเอาไว้ให้จงดี
โอภาปราศัยให้ล้ำเลิศ
หากคมคายจะเกิดหม่นหมองศรี
หวังชนะคะคานรานไมตรี
ควรถ้อยทีถนอมคำ จำไว้เอย