ไปเรียนภาษาที่เมืองนอก เลือกเรียนโรงเรียนดีๆ หรือ เลือกเรียนนานๆดีกว่ากัน ?

พอดีเป็นคนนึงที่จบโทจากอังกฤษค่ะ ทำงานที่อังกฤษค่ะ ตอนอยู่ไทยจบปริญญาตรีนานาชาติ ถามว่าช่วยมั้ย ?? ช่วยค่ะ แต่น้อยมากกกกก วันแรกที่ไปถึงอังกฤษ อึ้งค่ะ คิดมาตลอดว่าฉันเก่ง เพราะเรียนเอกชนตั้งแต่เด็ก แถมแม่ผลักดันขั้นสุดให้เรียนภาษาเพิ่มอีกไม่รู้กี่ที่ต่อกี่ที .. ยังคงอึ้งต่อไปอีกเป็นอาทิตย์ พูดไม่เป็น ฟังไม่รู้เรื่อง คนอังกฤษจะพูดแบบกลัวคนเข้าใจค่ะ จะพูดอยู่ในคอและสำเนียงเค้าจะต่างจากอเมริกาอยู่มากโขค่ะ

ขอแนะนำดังนี้นะคะ
1. สถานที่เรียนมีผลมั้ย แน่นอนค่ะ มีผล .. ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเองเป็นหลักค่ะ หลักการเลือกสถานที่เรียน เลือกที่ผ่านการรับรอง มีมาตรฐาน ไม่ใช่ตึกห้องแถวที่อาจจะโดนชิ่งเงินไปได้ง่ายๆ ถ้าได้ซักถามกับคนที่เคยไปเรียนก่อน หรือได้ไปดูสถานที่เรียนเองเลยจะดีกว่ามากค่ะ .. เพราะเราจะได้เห็นบรรยากาศโดยรวม รวมถึงชาติของนักเรียนส่วนใหญ่ เลือกที่มีคนไทยซักคนสองคนพอให้อุ่นใจพอค่ะ

2. สถานที่อยู่ .. อีกค่ะ สำคัญมาก ไม่แนะนำให้อยู่คนเดียว อยู่กับ Host Family ประเสริฐสุด. โรงเรียนสอนภาษาส่วนใหญ่โรงเรียนจะมีแนะนำ Host Family ให้ถ้าเราต้องการ ถ้าอยู่ๆไปไม่ถูกใจ สามารถเปลี่ยนได้ค่ะ ราคาอาจจะสูงกว่าอยู่แชร์กับเพื่อนชาติอื่น .. แต่จากประสบการณ์ตรงที่อยู่กับ Host Family in UK หนึ่งปีนั้น บอกเลยว่า คุ้มมากกกกกกกกกกกก ตอนเย็นจะมาทำอาหารด้วยกัน ตอนนั้นมีนักเรียนไต้หวันอยู่ด้วย ก็ลงมาช่วยกันทำอาหาร .. แล้วในครัวจะมีทีวีเล็กๆด้วย ก็จะคุยกันไป ร้องเพลงไป คุยเรื่องทั่วไป สอนทำอาหาร แล้วก็ทานข้าวด้วยกัน บางวันมีไวน์ แชมเปญ เบียร์ตบท้ายอีกตั่งหาก สิ่งเล็กๆเหล่านี้ คุณจะได้เรียนรู้และฝึกการฟังอย่างมาก เพราะการพูดคุยนอกห้องเรียนจะเร็วกว่าที่ครูสอนในห้องมากมายค่ะ ถ้าเค้าพูดไวไป เราขอให้เค้าพูดช้าๆได้ ให้อธิบายได้ ..​ถ้าเราพูดผิด เค้าก็แก้ให้ได้อย่างถูกต้องพร้อมยกตัวอย่างค่ะ

ถามว่า อ้าว แชร์อยู่กับเพื่อนต่างชาติก็ฝึกภาษาหนิ ถูกกว่าด้วย .. ใช่ค่ะ แต่ .. คนที่เค้าไปเรียนภาษา เค้าก็ได้พอๆกันหรือคงไม่มากกว่าคุณเท่าไหร่หรอกค่ะ เวลาคุณผิดเค้าก็ผ่านเลยอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณพูดผิด เค้าก็ผิดมาคุณก็ผิดกลับ .. ผิดกันไปกันมา อันนี้จะเรียนได้ช้ากว่าค่ะ .. ยิ่งถ้าแชร์กับเพื่อนไทยด้วยกัน จบค่ะ - -'  จะคิดว่าไม่เป็นไร อยู่กับคนไทยแต่คุยกันภาษาอังกฤษก็ได้ โนว โนว โนววววว .. ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้นะคะ แต่ยากค่ะ สุดท้ายแล้วถ้าคุณนึกคำศัพท์ไม่ออก คุณก็จะประมาณว่า " เดี๋ยวนะๆ อันนี้ขอพูดไทย "  แต่ถ้าคุณอยู่กับคนต่างชาติมันทำให้คุณไม่มีทางเลือกนอกจากใช้ภาษากลาง คือภาษาอังกฤษ บวกท่าทาง อะไรก็ว่าไปค่ะ

3. อันนี้ไม่ใช่เพื่อตัดรอนกำลังใจ แต่เป็นการอธิบายให้เข้าใจว่า ถ้าคุณหวังจะไปต่างประเทศ 6 เดือน 8 เดือน แล้วหวังว่ากลับมาจะพูดอังกฤษปร๋อ .. อันนี้ค่อนข้างยาก หนึ่งคุณจะเสียเวลาไปกับการปรับตัว สองคุณจะเสียเวลาไปกับการรวบรวมความกล้า กว่าทุกอย่างจะลงตัว ใช้เวลาค่ะ  ….. แต่ !! สิ่งที่คุณได้แน่ๆคือ ความมั่นใจค่ะ . Conversation สำคัญกว่า Grammar (ความคิดส่วนตัวค่ะ) ถูกผิดพูดไปเถอะ พูดไปก่อน พูดไม่ได้ทำท่าไปด้วย พยายามสื่อสารให้ได้ แล้ว Grammar มันจะตามมาเองจากการพูดบ่อยฟังบ่อย แรกๆจากการเริ่มพูดเริ่มฟัง ยากเสมอค่ะ .. ผ่านไปซักพักจะประมาณว่า พอฟังได้ละ แต่พูดไม่เป็น อันนี้ปกติค่ะคุณไม่ต้องวิตก สิ่งที่ต้องทำคือ พูด พูดโลด พูดไปเลยอย่าได้อายค่ะ อย่ากลัวว่าเค้าจะฟังไม่รู้เรื่อง เค้าจะขำ เค้าจะล้อ อย่าไปเกร็งค่ะ ด้านได้อายอด

4. นอกห้องเรียน สำคัญค่ะ เรียนเสร็จกลับบ้านอ่านหนังสือดีมั้ย ดีค่ะ แต่ !! ออกไปสังสรรกับเพื่อนบ้าง เปิดโลกบ้าง กลางคืนนะคะ ไปเลยเดินไป pub ซื้อเบียร์ซักแก้วกิน เดี๋ยวก็หาเพื่อนคุยได้ค่ะ (ไม่เอาให้เมานะคะ เอาแค่พอให้ละลายน้ำอายเฉยๆ) .. นี่ก็เป็นอีกวิธีฝึกค่ะ


พิมพ์ยาวมากกกก หวังว่าคงช่วยได้บ้างนะคะ

** เข้ามาแก้คำผิดค่ะ