พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (เมื่อครั้งทรงผนวช) ได้ทรงบัญญัติ
เบญจศีลอย่างต่ำฝากพระพุทธชินสีห์ไว้ และพระองค์ได้มาประทานแก่
ภิกษุสามเณรผู้ทูลลาสิกขา ดังนี้
ข้อ ๑ มิให้ฆ่านกบนฟ้า เนื้อในป่า ปลาในน้ำที่อยู่เป็นปกติตามสบาย
ของมัน แต่ถ้าจะฆ่ากินบ้าง ก็ควรทำแต่สัตว์ที่เขาจับมาผูกมัดหรือขังไว้แล้ว
ข้อ ๒ มิให้ลักฉ้อแย่งชิงของเขามากมายจนเจ้าของต้องล่มจม แต่ถ้าไม่มี
จะกินจริง ๆ ก็ควรถือเอาบ้างแต่เล็กน้อย พอยังชีวิตให้เป็นไป
ข้อ ๓ มิให้ล่วงในภริยาเขา แต่ถ้าจะต้องล่วงก็ควรให้เป็นไปเพียงในลูก
หลานเขา เป็นต้น (คือไม่ล่วงภรรยาของเขา)
ข้อ ๔ มิให้เป็นพยานเท็จและส่อเสียดให้เขาล่มจม แต่ถ้าจะต้องปด ก็ควร
ปดแต่เพียงเล็กน้อย พอยังชีวิตให้เป็นไป
ข้อ ๕ มิให้กินเหล้าเมา เที่ยวเกะกะในกลางถนน และในที่ประชุมชน
ทั่วไป แต่ถ้าอยากจะกินก็ควรซื้อมากินที่บ้าน เมาแล้วก็นอนเสีย
ศีล ๕ อย่างต่ำนี้ "ลดหย่อนผ่อนลงมาเพื่อประสงค์จะให้คนที่ยังไม่สามารถ
ประพฤติศีล ๕ อย่างละเอียดได้ ค่อยประพฤติไปจนคุ้นเคย เขาจะได้
รักษาศีล ๕ อย่างละเอียดได้"
ท่านเห็นด้วยหรือไม่ครับ สำหรับผมมองว่าเป็นการลดหย่อนผ่อนเกินไปหรือไม่ครับ แล้วมันมีในพระไตรปิฏกหรือเปล่าครับ
ขอสอบถาม "ศีล ๕ อย่างต่ำ" พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
เบญจศีลอย่างต่ำฝากพระพุทธชินสีห์ไว้ และพระองค์ได้มาประทานแก่
ภิกษุสามเณรผู้ทูลลาสิกขา ดังนี้
ข้อ ๑ มิให้ฆ่านกบนฟ้า เนื้อในป่า ปลาในน้ำที่อยู่เป็นปกติตามสบาย
ของมัน แต่ถ้าจะฆ่ากินบ้าง ก็ควรทำแต่สัตว์ที่เขาจับมาผูกมัดหรือขังไว้แล้ว
ข้อ ๒ มิให้ลักฉ้อแย่งชิงของเขามากมายจนเจ้าของต้องล่มจม แต่ถ้าไม่มี
จะกินจริง ๆ ก็ควรถือเอาบ้างแต่เล็กน้อย พอยังชีวิตให้เป็นไป
ข้อ ๓ มิให้ล่วงในภริยาเขา แต่ถ้าจะต้องล่วงก็ควรให้เป็นไปเพียงในลูก
หลานเขา เป็นต้น (คือไม่ล่วงภรรยาของเขา)
ข้อ ๔ มิให้เป็นพยานเท็จและส่อเสียดให้เขาล่มจม แต่ถ้าจะต้องปด ก็ควร
ปดแต่เพียงเล็กน้อย พอยังชีวิตให้เป็นไป
ข้อ ๕ มิให้กินเหล้าเมา เที่ยวเกะกะในกลางถนน และในที่ประชุมชน
ทั่วไป แต่ถ้าอยากจะกินก็ควรซื้อมากินที่บ้าน เมาแล้วก็นอนเสีย
ศีล ๕ อย่างต่ำนี้ "ลดหย่อนผ่อนลงมาเพื่อประสงค์จะให้คนที่ยังไม่สามารถ
ประพฤติศีล ๕ อย่างละเอียดได้ ค่อยประพฤติไปจนคุ้นเคย เขาจะได้
รักษาศีล ๕ อย่างละเอียดได้"
ท่านเห็นด้วยหรือไม่ครับ สำหรับผมมองว่าเป็นการลดหย่อนผ่อนเกินไปหรือไม่ครับ แล้วมันมีในพระไตรปิฏกหรือเปล่าครับ