ไม่ได้เขียนนาน ขอวิจารณ์การเมืองในช่วงนี้หน่อย
1). ม็อบประชาธิปัตย์ นำโดยสุเทพ หาทางลงไม่เจอ พอจะลง พวกที่อยู่ข้างหลังก็ยังกลัวเสียของ เสียเวลา แถมยังจะไม่มีที่ให้ยืนในแผ่นดินนี้ เพราะข้อหากบฎและข้อหาอื่น ๆ ยังเต็มอยู่ สุเทพเลยไม่ยอมหยุด หยุดไม่ได้ ต้องแตกหักลูกเดียว ตอนนี้ก็เหมือนสุนัขบ้า ที่วิ่งชนดะไปทั่ว ใครขวางเจอชน เพราะเขาต้องการสร้าง regime of fear อาณาจักรแห่งความหวาดกลัว ใครไม่เข้าพวกเขา จะโดนข่มขู่ทำร้าย จึงได้อย่าแปลกใจ ว่าทำไมตอนแรกที่บอกว่าจะปฏิรูป สุเทพ บอกว่า จะเชิญเสื้อแดงมาร่วมด้วย หรือ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง แล้วให้ข้าราชการไปขึ้นตรงกับเขา
2). การปลุกระดมบนเวที ผ่านทางช่องทีวี และสื่อแนวร่วม พอนาน ๆ ไป คนเบื่อและอืมระอา เพราะนิสัยคนไทยเรา ไม่ชอบอะไรนาน ๆ จำเจซ้ำซาก
เพราะแนวทางการปฏิวัติประชาชน ไม่ได้มีอะไรใหม่ มันก็เหมือนสมัยที่เสธ.แดงเคยกล่าวไว้ เรื่องแก้วสามประการ พวกทหารแก่ ๆ กับนักวิชาการตกยุค อย่างปราโมทย์ นาครทรรพย์ เอาไปปัดฝุ่น หวังจะให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เพื่อพวกตัวเองจะได้กุมอำนาจ
3). บรรดาตุลาการ ฯ บางคน เสียจนไม่รู้จะเสียอย่างไร นับแต่โดนเปิดโปงจากปรจารย์กฎหมาย อย่าง ดร.อุกฤษ ดร.ลิขิตหรือ แม้แต่ ดร.คณิน ก็ออกมาเห็นตรงกัน ดร.บวรศักดิ์นั้น...ขอประทานโทษที่ต้องใช้คำแบบชาวบ้าน คือ เสียหมา ไปพร้อม ๆ กับนักวิชาการหลายคนฝั่ง กปปส. อย่าง สมคิด เลิศ ฯลฯ ที่ไม่ได้เรื่อง เถียงข้าง ๆ คู ๆ ตะแบงไป คนพวกนี้ เสร็จศึกค่อยตามไปไล่บี้ เพราะเข้าข่ายความผิดตาม ป.อาญา หลายข้อ (อย่างที่ ดร.ลิขิตแจงไว้)
4). เหลือทางเดียวคือ ให้ทหารปฏิวัติ แต่ทหารปฏิวัติไม่ได้ เพราะไม่เหมือนเดิม ใครจะเป็นคนนำเข้าไปที่ในวัง ฯ หรือต่อให้เข้าไปได้ การ endorsement จะไม่มีอีกแล้ว ก็เลยพยายามไปบีบทางอื่น พวกนี้รักเจ้าแต่ปาก แต่ไม่เคยเคารพเจ้า พระองค์ท่านทรงเดือดร้อน เคยมีพระราชดำรัสไว้แล้ว แต่ก็ยังไม่สำนึกอีก คนพวกนี้คือคนล้มเจ้าตัวจริง
พอปฎิวัติไม่ได้ ก็เลยเล่นบทองครักษ์พิทักษ์ม็อบ แต่บูรพาพยัคฆ์จะไหวมั้ย หันไปหันมา คนอื่นเขาไม่เอาด้วย มีแต่เจ็บตัวเปล่า ๆ ลูกน้องก็ไม่เห็นด้วย แถมยิ่งลักษณ์ มี backup ก็เลยทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เล่นบทนั่งเฉย ๆ
5). คำว่า orchestration ที่ ดร.ลิขิตบอกไว้ นั่นชัดเจนในตัว แต่ละกลุ่มเล่นบทของตนเอง แต่ ตุลาการศาล รธน. นั้น ไม่มีอำนาจมาตั้งแต่ต้น ก็ถือว่าเป็นตุลาการเถื่อน รัฐบาลจะเล่นบทอาริยขัดขืน ก็ได้ เพราะที่พูด ๆ กันว่า "คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ มีผลผูกพันกับทุกองค์กร" แต่คำถามก็คือ เป็นการ bluff กัน เพื่อไม่ให้องค์กรอื่นหือ
จำได้มั้ย ตอนที่อัยการสูงสุดตั้งโต๊ะแถลงตอบโต้กับศาล ฯ ตอนที่ยื่นโดยตรงไม่ผ่าน อัยการสูงสุด (กรณีแก้ รธน. ปีแรกที่ยิ่งลักษณ์เป็นนายก ฯ ตอนที่รังสิมาลากเก้าอี้นั่นแหละ) ทุกคนก็รู้ว่าศาล ฯ ไม่มีอำนาจ ตาม ม.68 ก็เคยเขียนในนี้ว่า ประธาน ฯ สมศักดิ์ อย่าไปซื่อบื้อตาม ศาล ฯ พอปล่อยเลยตามเลยมันก็เป็นอย่างที่เห็น คือ พวกย่ามใจ เล่นตัดสินแบบตามใจชอบ
6). การเล่นไล่เก็บแกนนำเสื้อแดง มาจากกลุ่มเดิม ที่คอยไล่เก็บ ตั้งแต่ เสธ.แดง หรือ ขวัญชัย ต้องไปสืบให้ได้ว่าเป็นกลุ่มไหนที่ออกคำสั่ง ให้ไปจับตากลุ่มทหารแก่กลุ่มนั้นให้ดี
ทหารแก่บางคนทีไปประชุม บางคนนับถือพุทธอิสระ ยกให้เป็นอาจารย์ โดนกล่อมโดนป้อยอหน่อย ก็คิดว่าตนเองจะกู้ชาติ คิดว่าตนเองเป็นฮีโร่กู้ชาติ แต่ที่ไหนได้โดนแหกตาทั้งนั้น กลับตัวยังไม่สาย ฝากไปถึงกลุ่มของของแรมโบ้ ต้องดูทิศทางลมให้ดี อย่าวิ่งเข้าหาลูกปืน อย่าเอาหัวชนกำแพง เล่นบนดินไม่ได้ อย่าอยู่ที่สว่างในช่วงนี้ คนไทยไม่ได้รักกันหรอก จ้องจะเล่นงานพวกคิดต่างอยู่เสมอ ต้องระมัดระวังตัว พึงระลึกเสมอว่า เราอยู่ในภาวะสงครามประชาชน ขึ้นชื่อว่าสงคราม มันก็มีแต่ความทุกข์ยากอย่างนี้
7). กรณีการหยุดปฏิบัติหน้าที่นายก ฯ ที่ ปปช. จะตัดสินนั้น บอกไว้เลยว่า ทำไม่ได้ เพราะนายก ฯ ไม่ได้ทำหน้าที่นายก ฯ แต่เป็น "รักษาการนายก ฯ"
จะไม่พูดเรื่องมาตรฐานการตัดสินของ ปปช. เพราะรู้กันอยู่แล้ว สมมติว่า ตัดสินว่าผิด คำถามก็คือ แล้วยังไงต่อ ประชาธิปัตย์จะออกมาพูดทุกเมื่อเชื่อวันว่า ให้นายก ฯ รับผิดชอบ หรือ เรียกร้องให้ทหาร ตำรวจ ออกมา
8). เยอรมันกำลังส่งตัวแทนมาเมืองไทย เพราะพรรคการเมืองในเยอรมัน เคยเรียกร้องให้คนกลุ่มนี้ยุติการล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตย พวกนี้จะบอกว่า ประเทศอื่นอย่าแหยม เพราะคิดว่า ตัวเองใหญ่กว่าคนอื่น หารู้ไม่ว่า นักลงทุนต่างชาติที่มีผลประโยชน์ร่วม ต่างส่ายหน้าไม่เอากับระบอบเผด็จการใหม่ ของไทยที่พวกคนกลุ่มนี้กำลังทำอยู่
9). การที่สายหยุด ออกมาเรียกร้องให้เปรม เป็นการเล่นผิดคิว เพราะทหารรุ่นใหม่ ๆ ไม่ได้ผูกพันกับเปรม หรือ ทหารรุ่นเก่า ๆ อีกแล้ว เหลือแต่ประวิตร กับทหารสายเขาเท่านั้น
10). กระบวนการล้มเจ้าโดยแกล้งรักเจ้าของกลุ่มคนพวกนี้ อย่าคิดว่าคนอื่นเขาไม่รู้ เขาเห็นเจตนา มาตั้งนานแล้ว ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่จึงเกิดขึ้น
----------------------------------------------------
จะทำอย่างไร
ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา เพราะคนไทยบางกลุ่มไม่ยอมรับรู้ และไม่ยอมเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงของโลก สิ่งที่สำคัญก็คือ รัฐบาล หรือ คนเสื้อแดง หรือใครก็ตาม จะต้องกู้ศรัทธามาก่อนอื่น สิ่งที่ทำได้ก็คือ สร้าง "ความดี" พูดง่าย ๆ คือ งานหลวง งานราษฎร์ งานวัด งานโกน ปล่อยนกปล่อยปลา ฯลฯ ต้องทำให้หมด อะไรที่ทำได้ทำไป ใครจะว่าสร้างภาพก็ช่าง เพราะท่านอยู่ในวงการการเมือง ก็ต้องคิดแบบนักการตลาด
ในขณะที่รอเวลาอยู่นี้ ชาวบ้านร้านตลาดต้องปรับตัว หลาย ๆ ธุรกิจปรับตัว ต้องเล่นบทต้นหญ้า อย่าไปฝืนลมพายุ ท่ามกลางวิกฤต ยังมีโอกาส สุดแท้แต่ใครจะเห็นโอกาส และที่สำคัญต้องใจเย็น รอให้เป็น มองสถานการณ์ให้ออก
กลยุทธ์ "รอซ้ำยามเปลี้ย" กำลังจะเกิดขึ้น "จำต้องฆ่าเพื่อนรักให้ตักษัย..เมื่อผลประโยชน์ขัดกันก็บรรลัย"
ม็อบเอง ปล่อยให้อยู่อย่างนั้นแหละถูกแล้ว เพราะแนวร่วมจะหดหาย ธรรมชาติของม็อบอยู่ที่ตั้งไม่ได้ ต้องออกเดินทาง เมื่อออกเดินทาง นั่นคือโอกาส ที่คนจะได้เห็นว่า ม็อบไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ขวาง ปิดถนน สร้างความเดือดร้อนรำคาญให้แก่สาธารณชน
ฉะนั้น สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ การกอบกู้ศรัทธาจากประชาชน ใครก็ตามที่ทำสำเร็จก่อน คนนั้นจะครองใจประชาชน
***จบเดือนเมษา ยิ่งลักษณ์ยังอยู่? สุเทพหาทางเจอมั้ย***
1). ม็อบประชาธิปัตย์ นำโดยสุเทพ หาทางลงไม่เจอ พอจะลง พวกที่อยู่ข้างหลังก็ยังกลัวเสียของ เสียเวลา แถมยังจะไม่มีที่ให้ยืนในแผ่นดินนี้ เพราะข้อหากบฎและข้อหาอื่น ๆ ยังเต็มอยู่ สุเทพเลยไม่ยอมหยุด หยุดไม่ได้ ต้องแตกหักลูกเดียว ตอนนี้ก็เหมือนสุนัขบ้า ที่วิ่งชนดะไปทั่ว ใครขวางเจอชน เพราะเขาต้องการสร้าง regime of fear อาณาจักรแห่งความหวาดกลัว ใครไม่เข้าพวกเขา จะโดนข่มขู่ทำร้าย จึงได้อย่าแปลกใจ ว่าทำไมตอนแรกที่บอกว่าจะปฏิรูป สุเทพ บอกว่า จะเชิญเสื้อแดงมาร่วมด้วย หรือ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง แล้วให้ข้าราชการไปขึ้นตรงกับเขา
2). การปลุกระดมบนเวที ผ่านทางช่องทีวี และสื่อแนวร่วม พอนาน ๆ ไป คนเบื่อและอืมระอา เพราะนิสัยคนไทยเรา ไม่ชอบอะไรนาน ๆ จำเจซ้ำซาก
เพราะแนวทางการปฏิวัติประชาชน ไม่ได้มีอะไรใหม่ มันก็เหมือนสมัยที่เสธ.แดงเคยกล่าวไว้ เรื่องแก้วสามประการ พวกทหารแก่ ๆ กับนักวิชาการตกยุค อย่างปราโมทย์ นาครทรรพย์ เอาไปปัดฝุ่น หวังจะให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เพื่อพวกตัวเองจะได้กุมอำนาจ
3). บรรดาตุลาการ ฯ บางคน เสียจนไม่รู้จะเสียอย่างไร นับแต่โดนเปิดโปงจากปรจารย์กฎหมาย อย่าง ดร.อุกฤษ ดร.ลิขิตหรือ แม้แต่ ดร.คณิน ก็ออกมาเห็นตรงกัน ดร.บวรศักดิ์นั้น...ขอประทานโทษที่ต้องใช้คำแบบชาวบ้าน คือ เสียหมา ไปพร้อม ๆ กับนักวิชาการหลายคนฝั่ง กปปส. อย่าง สมคิด เลิศ ฯลฯ ที่ไม่ได้เรื่อง เถียงข้าง ๆ คู ๆ ตะแบงไป คนพวกนี้ เสร็จศึกค่อยตามไปไล่บี้ เพราะเข้าข่ายความผิดตาม ป.อาญา หลายข้อ (อย่างที่ ดร.ลิขิตแจงไว้)
4). เหลือทางเดียวคือ ให้ทหารปฏิวัติ แต่ทหารปฏิวัติไม่ได้ เพราะไม่เหมือนเดิม ใครจะเป็นคนนำเข้าไปที่ในวัง ฯ หรือต่อให้เข้าไปได้ การ endorsement จะไม่มีอีกแล้ว ก็เลยพยายามไปบีบทางอื่น พวกนี้รักเจ้าแต่ปาก แต่ไม่เคยเคารพเจ้า พระองค์ท่านทรงเดือดร้อน เคยมีพระราชดำรัสไว้แล้ว แต่ก็ยังไม่สำนึกอีก คนพวกนี้คือคนล้มเจ้าตัวจริง
พอปฎิวัติไม่ได้ ก็เลยเล่นบทองครักษ์พิทักษ์ม็อบ แต่บูรพาพยัคฆ์จะไหวมั้ย หันไปหันมา คนอื่นเขาไม่เอาด้วย มีแต่เจ็บตัวเปล่า ๆ ลูกน้องก็ไม่เห็นด้วย แถมยิ่งลักษณ์ มี backup ก็เลยทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เล่นบทนั่งเฉย ๆ
5). คำว่า orchestration ที่ ดร.ลิขิตบอกไว้ นั่นชัดเจนในตัว แต่ละกลุ่มเล่นบทของตนเอง แต่ ตุลาการศาล รธน. นั้น ไม่มีอำนาจมาตั้งแต่ต้น ก็ถือว่าเป็นตุลาการเถื่อน รัฐบาลจะเล่นบทอาริยขัดขืน ก็ได้ เพราะที่พูด ๆ กันว่า "คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ มีผลผูกพันกับทุกองค์กร" แต่คำถามก็คือ เป็นการ bluff กัน เพื่อไม่ให้องค์กรอื่นหือ
จำได้มั้ย ตอนที่อัยการสูงสุดตั้งโต๊ะแถลงตอบโต้กับศาล ฯ ตอนที่ยื่นโดยตรงไม่ผ่าน อัยการสูงสุด (กรณีแก้ รธน. ปีแรกที่ยิ่งลักษณ์เป็นนายก ฯ ตอนที่รังสิมาลากเก้าอี้นั่นแหละ) ทุกคนก็รู้ว่าศาล ฯ ไม่มีอำนาจ ตาม ม.68 ก็เคยเขียนในนี้ว่า ประธาน ฯ สมศักดิ์ อย่าไปซื่อบื้อตาม ศาล ฯ พอปล่อยเลยตามเลยมันก็เป็นอย่างที่เห็น คือ พวกย่ามใจ เล่นตัดสินแบบตามใจชอบ
6). การเล่นไล่เก็บแกนนำเสื้อแดง มาจากกลุ่มเดิม ที่คอยไล่เก็บ ตั้งแต่ เสธ.แดง หรือ ขวัญชัย ต้องไปสืบให้ได้ว่าเป็นกลุ่มไหนที่ออกคำสั่ง ให้ไปจับตากลุ่มทหารแก่กลุ่มนั้นให้ดี
ทหารแก่บางคนทีไปประชุม บางคนนับถือพุทธอิสระ ยกให้เป็นอาจารย์ โดนกล่อมโดนป้อยอหน่อย ก็คิดว่าตนเองจะกู้ชาติ คิดว่าตนเองเป็นฮีโร่กู้ชาติ แต่ที่ไหนได้โดนแหกตาทั้งนั้น กลับตัวยังไม่สาย ฝากไปถึงกลุ่มของของแรมโบ้ ต้องดูทิศทางลมให้ดี อย่าวิ่งเข้าหาลูกปืน อย่าเอาหัวชนกำแพง เล่นบนดินไม่ได้ อย่าอยู่ที่สว่างในช่วงนี้ คนไทยไม่ได้รักกันหรอก จ้องจะเล่นงานพวกคิดต่างอยู่เสมอ ต้องระมัดระวังตัว พึงระลึกเสมอว่า เราอยู่ในภาวะสงครามประชาชน ขึ้นชื่อว่าสงคราม มันก็มีแต่ความทุกข์ยากอย่างนี้
7). กรณีการหยุดปฏิบัติหน้าที่นายก ฯ ที่ ปปช. จะตัดสินนั้น บอกไว้เลยว่า ทำไม่ได้ เพราะนายก ฯ ไม่ได้ทำหน้าที่นายก ฯ แต่เป็น "รักษาการนายก ฯ"
จะไม่พูดเรื่องมาตรฐานการตัดสินของ ปปช. เพราะรู้กันอยู่แล้ว สมมติว่า ตัดสินว่าผิด คำถามก็คือ แล้วยังไงต่อ ประชาธิปัตย์จะออกมาพูดทุกเมื่อเชื่อวันว่า ให้นายก ฯ รับผิดชอบ หรือ เรียกร้องให้ทหาร ตำรวจ ออกมา
8). เยอรมันกำลังส่งตัวแทนมาเมืองไทย เพราะพรรคการเมืองในเยอรมัน เคยเรียกร้องให้คนกลุ่มนี้ยุติการล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตย พวกนี้จะบอกว่า ประเทศอื่นอย่าแหยม เพราะคิดว่า ตัวเองใหญ่กว่าคนอื่น หารู้ไม่ว่า นักลงทุนต่างชาติที่มีผลประโยชน์ร่วม ต่างส่ายหน้าไม่เอากับระบอบเผด็จการใหม่ ของไทยที่พวกคนกลุ่มนี้กำลังทำอยู่
9). การที่สายหยุด ออกมาเรียกร้องให้เปรม เป็นการเล่นผิดคิว เพราะทหารรุ่นใหม่ ๆ ไม่ได้ผูกพันกับเปรม หรือ ทหารรุ่นเก่า ๆ อีกแล้ว เหลือแต่ประวิตร กับทหารสายเขาเท่านั้น
10). กระบวนการล้มเจ้าโดยแกล้งรักเจ้าของกลุ่มคนพวกนี้ อย่าคิดว่าคนอื่นเขาไม่รู้ เขาเห็นเจตนา มาตั้งนานแล้ว ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่จึงเกิดขึ้น
----------------------------------------------------
จะทำอย่างไร
ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา เพราะคนไทยบางกลุ่มไม่ยอมรับรู้ และไม่ยอมเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงของโลก สิ่งที่สำคัญก็คือ รัฐบาล หรือ คนเสื้อแดง หรือใครก็ตาม จะต้องกู้ศรัทธามาก่อนอื่น สิ่งที่ทำได้ก็คือ สร้าง "ความดี" พูดง่าย ๆ คือ งานหลวง งานราษฎร์ งานวัด งานโกน ปล่อยนกปล่อยปลา ฯลฯ ต้องทำให้หมด อะไรที่ทำได้ทำไป ใครจะว่าสร้างภาพก็ช่าง เพราะท่านอยู่ในวงการการเมือง ก็ต้องคิดแบบนักการตลาด
ในขณะที่รอเวลาอยู่นี้ ชาวบ้านร้านตลาดต้องปรับตัว หลาย ๆ ธุรกิจปรับตัว ต้องเล่นบทต้นหญ้า อย่าไปฝืนลมพายุ ท่ามกลางวิกฤต ยังมีโอกาส สุดแท้แต่ใครจะเห็นโอกาส และที่สำคัญต้องใจเย็น รอให้เป็น มองสถานการณ์ให้ออก
กลยุทธ์ "รอซ้ำยามเปลี้ย" กำลังจะเกิดขึ้น "จำต้องฆ่าเพื่อนรักให้ตักษัย..เมื่อผลประโยชน์ขัดกันก็บรรลัย"
ม็อบเอง ปล่อยให้อยู่อย่างนั้นแหละถูกแล้ว เพราะแนวร่วมจะหดหาย ธรรมชาติของม็อบอยู่ที่ตั้งไม่ได้ ต้องออกเดินทาง เมื่อออกเดินทาง นั่นคือโอกาส ที่คนจะได้เห็นว่า ม็อบไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ขวาง ปิดถนน สร้างความเดือดร้อนรำคาญให้แก่สาธารณชน
ฉะนั้น สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ การกอบกู้ศรัทธาจากประชาชน ใครก็ตามที่ทำสำเร็จก่อน คนนั้นจะครองใจประชาชน