การที่เรามีแฟนที่อยูไกลๆๆกัน ในความคิดเรา คิดว่าในเมื่อเราอยู่ไกลกันก็ยิ่งต้องคุยกันให้มากขึ้น แต่ไม่จำเป็นต้องตลอดเวลาแค่ทำให้รู้ว่ามีอีกคนที่ยังรักและห่วงเราบ้างก็พอ แต่เค้าไม่พยายามที่จะคุยหรือทำให้เรารู้สึกไม่เหงา เค้าไม่ติดต่อเราเป็นเวลานานๆเป็นอาทิตย์เพื่อลองใจเค้า แต่เป็นสุดท้ายเราซะเองที่ทนไม่ไหวต้องโทก่อนก่อนในทุกๆครั้ง จนบ้างทีเรารู้สึกว่าเค้าไม่เคยรักเราเลย แม้ว่าเค้าจะพูดว่ารักแต่เหมือนไม่ได้ออกาจากใจ
บอกตรงๆเราอึดอัดมากๆเพราะไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกแบบไหน เราไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของคนๆนี้เลย ว่าคำว่ารักของเขามันเป็นแบบไหน จนวันนึงเราถามเค้าถึงความรู้สึกจากเค้า เพราะอยากระบายคำรู้สึกของตัวเองในมุมของเราให้เค้าได้รู้
แต่เขากับบอกเราว่าเราเปลี่ยนไป เราต้องการมากขึ้น เค้าไม่เคยพยายามที่จะเปลี่ยนเราแต่ทำไมต้องทำให้เค้าเปลี่ยน ทุกคนต่างมีหน้าที่ แล้วการที่ทำแบบนี้คือการที่เค้าให้อิสระกับเราทั้งคู่
เราควรทำไงดีคะ?? เราเหมือนคนที่เรียกร้องมาไปมั้ย
แบบนี้เค้าเรียกว่ารักมั้ยคะ
บอกตรงๆเราอึดอัดมากๆเพราะไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกแบบไหน เราไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของคนๆนี้เลย ว่าคำว่ารักของเขามันเป็นแบบไหน จนวันนึงเราถามเค้าถึงความรู้สึกจากเค้า เพราะอยากระบายคำรู้สึกของตัวเองในมุมของเราให้เค้าได้รู้
แต่เขากับบอกเราว่าเราเปลี่ยนไป เราต้องการมากขึ้น เค้าไม่เคยพยายามที่จะเปลี่ยนเราแต่ทำไมต้องทำให้เค้าเปลี่ยน ทุกคนต่างมีหน้าที่ แล้วการที่ทำแบบนี้คือการที่เค้าให้อิสระกับเราทั้งคู่
เราควรทำไงดีคะ?? เราเหมือนคนที่เรียกร้องมาไปมั้ย