สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ตอบในฐานะลูกก่อนนะ ...
ตอนเด็กๆ ช่วงกำลังฝึกถ่ายภาพ ผมชอบการถ่ายภาพมากพอดูนะ ผมเรียนสายวิทย์ พอตอน ม. 6 ก็แอบคิดเล่นๆ ว่า ไปเรียนถ่ายภาพซะดีมั๊ยนะ (เพราะพ่อกับแม่ผม ก็ยังไงก็ได้ แต่เน้นว่า อยากให้เรียนใกล้ๆ บ้านหน่อย เพราะ แม่ผมเค้าอยู่บ้านคนเดียว จะได้กลับมาเยี่ยมแม่ได้ง่ายๆ)
ก็ลองค้นข้อมูลดู แต่นะ สมัยนั้น อินเตอร์เน็ตมันเป็นหนอนอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ Google ก็ไม่ใช่จะมี สิ่งที่พอหาได้ ก็คือ หนังสือสมัคร Entrance ... ก็เปิดๆ ดูว่าในประเทศนี้ มีคณะ หรือ สาขาทางการถ่ายภาพ ที่ไหนบ้าง
ไปสะดุดตาที่ คณะวิทยาศาสตร์ภาพถ่าย และเทคโนโลยีการพิมพ์ บ๊ะๆ มันเข้ากับผมมากๆ เรียนสายวิทย์ ชอบสายวิทย์ คิดเป็นช่างภาพ ... แต่พอดูคะแนน โอยย ตายๆ สำหรับผมคือ มันสูงมากๆ ....
จากนั้นก็มาคิดว่าเอาไงดี .... สายวิทย์ผมเองก็ชอบมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนมา สนุกกับมัน ไม่เรียนถ่ายภาพ ผมจะเป็นยังไง ..... สุดท้ายผมเลือก Ent เข้าสาขาด้านวิทยาศาตร์ เพราะคิดว่า มันเป็นสายงานที่ผมชอบเหมือนกัน และก็พร้อมจะทำงานด้านนี้ (ตอนนี้ก็ทำด้านนี้นะ) ส่วนเรื่องการถ่ายภาพ ก็ทำเป็นงานอดิเรกครับ ค่อยๆ ฝึก ตอนนี้แม้จะไม่โปร แต่ก็พอไปวัดไปวาได้นะ
ทุกวันนี้ผมก็ยังถ่ายภาพอยู่ ถ่ายให้ที่ทำงาน ถ่ายครอบครัว ถ่ายลูก ... สนุกกับมัน
ลองหาข้อมูลดูครับ ทั้งสองด้านนะ ว่าเราชอบการถ่ายภาพจริงๆ แค่ไหน และหากว่า อนาคต เกิดมันไม่รุ่ง จะทำยังไง (ผมว่าแม่เค้าห่วงอันนี้แหละ) คือ ถ้าเราประสบความสำเร็จ แม่ก็คงดีใจกับเราอยู่แล้ว
ลองหาข้อมูลให้แม่ดูครับ ถ้าอยากทำจริงๆ ว่าช่างภาพที่น้องคิดมันเป็นยังไง การทำสตูดิโอ มันดียังไง มันเป็นยังไง จะอดตายมั๊ย บลาๆๆๆ ....
ในฐานะพ่อ ... คนนึง ผมก็คงจะให้ลูกลองคิด ลองหาข้อมูลดูว่า ถ้าเรียนจบแล้ว ไม่ได้ทำงานที่เรารัก เราจะไปทำอะไร เพื่อนผมหลายๆ คน ทำงานตรงสายที่เรียนมา แต่ก็มีอีกกว่าครึ่ง ที่ทำงานสายอื่นกับที่เรียนกันมา ใกล้บ้าง ห่างบ้าง .... ผมเอง ตอนเรียน ผมก็ฝึกความรู้อีกหลายอย่าง เผื่อเอาไว้ ซึ่ง ไอ้การถ่ายภาพ ก็เป็นหนึ่งในนั้น เพราะอนาคต มันไม่แน่ไม่นอน ไม่รู้จะเป็นยังไง ...
ลองคุยกับแม่ดีๆ ครับ ถ้าเรามีเหตุผลพอ มีเส้นทางที่ชัดเจน และมันไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ แม่ก็คงจะเข้าใจ
ผมเองก็ไม่สนับสนุน ให้พ่อแม่บังคับลูกน่ะนะ แต่ ผมก็ไม่อยากให้ลูกๆ ออกตัวแรงเกิดเหตุครับ เพราะ อาชีพช่างภาพ เอาเท่าที่ผมเห็นผ่านๆ ตาในอินเตอร์เน็ต ทั้งที่รู้จัก และไม่รู้จัก หลายๆ คน ไม่ได้จบช่างภาพโดยตรงนะครับ แต่บางคนนี้ ถ้าลาออกจากงานประจำ ก็ไปทำอาชีพช่างภาพได้เลย
อีกอย่าง ถามแม่ดีๆ แม่แค่อยากให้เป็นครู เฉยๆ รึป่าว ก็ถามแม่ขำขำ ว่า เป็นครูสอนถ่ายภาพได้ป่าว ^____^ (อันนี้ขำขำนะครับ)
ลองคุยกับแม่ดีๆ ครับ แรงไป น้องกับแม่ก็เจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย และแม้ว่า สุดท้ายน้องจะขัดใจ ไปเรียนถ่ายภาพ จริงๆ แม่เค้าก็ไม่ว่าหรอกครับ ถ้าตั้งใจจริงๆ หรือ ต่อให้พลาดมาพ่อแม่ ก็พร้อมที่จะเริ่มต้นกับน้องใหม่อยู่ดีครับ
จริงๆ นะ ....
ตอนเด็กๆ ช่วงกำลังฝึกถ่ายภาพ ผมชอบการถ่ายภาพมากพอดูนะ ผมเรียนสายวิทย์ พอตอน ม. 6 ก็แอบคิดเล่นๆ ว่า ไปเรียนถ่ายภาพซะดีมั๊ยนะ (เพราะพ่อกับแม่ผม ก็ยังไงก็ได้ แต่เน้นว่า อยากให้เรียนใกล้ๆ บ้านหน่อย เพราะ แม่ผมเค้าอยู่บ้านคนเดียว จะได้กลับมาเยี่ยมแม่ได้ง่ายๆ)
ก็ลองค้นข้อมูลดู แต่นะ สมัยนั้น อินเตอร์เน็ตมันเป็นหนอนอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ Google ก็ไม่ใช่จะมี สิ่งที่พอหาได้ ก็คือ หนังสือสมัคร Entrance ... ก็เปิดๆ ดูว่าในประเทศนี้ มีคณะ หรือ สาขาทางการถ่ายภาพ ที่ไหนบ้าง
ไปสะดุดตาที่ คณะวิทยาศาสตร์ภาพถ่าย และเทคโนโลยีการพิมพ์ บ๊ะๆ มันเข้ากับผมมากๆ เรียนสายวิทย์ ชอบสายวิทย์ คิดเป็นช่างภาพ ... แต่พอดูคะแนน โอยย ตายๆ สำหรับผมคือ มันสูงมากๆ ....
จากนั้นก็มาคิดว่าเอาไงดี .... สายวิทย์ผมเองก็ชอบมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนมา สนุกกับมัน ไม่เรียนถ่ายภาพ ผมจะเป็นยังไง ..... สุดท้ายผมเลือก Ent เข้าสาขาด้านวิทยาศาตร์ เพราะคิดว่า มันเป็นสายงานที่ผมชอบเหมือนกัน และก็พร้อมจะทำงานด้านนี้ (ตอนนี้ก็ทำด้านนี้นะ) ส่วนเรื่องการถ่ายภาพ ก็ทำเป็นงานอดิเรกครับ ค่อยๆ ฝึก ตอนนี้แม้จะไม่โปร แต่ก็พอไปวัดไปวาได้นะ
ทุกวันนี้ผมก็ยังถ่ายภาพอยู่ ถ่ายให้ที่ทำงาน ถ่ายครอบครัว ถ่ายลูก ... สนุกกับมัน
ลองหาข้อมูลดูครับ ทั้งสองด้านนะ ว่าเราชอบการถ่ายภาพจริงๆ แค่ไหน และหากว่า อนาคต เกิดมันไม่รุ่ง จะทำยังไง (ผมว่าแม่เค้าห่วงอันนี้แหละ) คือ ถ้าเราประสบความสำเร็จ แม่ก็คงดีใจกับเราอยู่แล้ว
ลองหาข้อมูลให้แม่ดูครับ ถ้าอยากทำจริงๆ ว่าช่างภาพที่น้องคิดมันเป็นยังไง การทำสตูดิโอ มันดียังไง มันเป็นยังไง จะอดตายมั๊ย บลาๆๆๆ ....
ในฐานะพ่อ ... คนนึง ผมก็คงจะให้ลูกลองคิด ลองหาข้อมูลดูว่า ถ้าเรียนจบแล้ว ไม่ได้ทำงานที่เรารัก เราจะไปทำอะไร เพื่อนผมหลายๆ คน ทำงานตรงสายที่เรียนมา แต่ก็มีอีกกว่าครึ่ง ที่ทำงานสายอื่นกับที่เรียนกันมา ใกล้บ้าง ห่างบ้าง .... ผมเอง ตอนเรียน ผมก็ฝึกความรู้อีกหลายอย่าง เผื่อเอาไว้ ซึ่ง ไอ้การถ่ายภาพ ก็เป็นหนึ่งในนั้น เพราะอนาคต มันไม่แน่ไม่นอน ไม่รู้จะเป็นยังไง ...
ลองคุยกับแม่ดีๆ ครับ ถ้าเรามีเหตุผลพอ มีเส้นทางที่ชัดเจน และมันไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ แม่ก็คงจะเข้าใจ
ผมเองก็ไม่สนับสนุน ให้พ่อแม่บังคับลูกน่ะนะ แต่ ผมก็ไม่อยากให้ลูกๆ ออกตัวแรงเกิดเหตุครับ เพราะ อาชีพช่างภาพ เอาเท่าที่ผมเห็นผ่านๆ ตาในอินเตอร์เน็ต ทั้งที่รู้จัก และไม่รู้จัก หลายๆ คน ไม่ได้จบช่างภาพโดยตรงนะครับ แต่บางคนนี้ ถ้าลาออกจากงานประจำ ก็ไปทำอาชีพช่างภาพได้เลย
อีกอย่าง ถามแม่ดีๆ แม่แค่อยากให้เป็นครู เฉยๆ รึป่าว ก็ถามแม่ขำขำ ว่า เป็นครูสอนถ่ายภาพได้ป่าว ^____^ (อันนี้ขำขำนะครับ)
ลองคุยกับแม่ดีๆ ครับ แรงไป น้องกับแม่ก็เจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย และแม้ว่า สุดท้ายน้องจะขัดใจ ไปเรียนถ่ายภาพ จริงๆ แม่เค้าก็ไม่ว่าหรอกครับ ถ้าตั้งใจจริงๆ หรือ ต่อให้พลาดมาพ่อแม่ ก็พร้อมที่จะเริ่มต้นกับน้องใหม่อยู่ดีครับ
จริงๆ นะ ....
สมาชิกหมายเลข 3780457 ถูกใจ, boy next door ถูกใจ, megadeth37 ถูกใจ, HoneyBeTeddy ถูกใจ, tingo ถูกใจ, MQ ถูกใจ, 9 ไม้ ถูกใจ, niceness ถูกใจ, GoE Online ถูกใจ, หิ่งห้อยอัมพวา ถูกใจรวมถึงอีก 1 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไมผู้ปกครองมักบังคับให้ลูกเรียนหรือทำอาชีพที่ตนพอใจ และมักมองว่าสิ่งที่ลูกชอบและใฝ่ฝันนั้นไม่มั่นคงหรือไร้สาระ
หนูเพิ่งจบ ม.5 ค่ะ แม่ถามว่าจะเรียนอะไรต่อ อยากทำงานอะไร
หนูตอบไปว่าหนูอยากเป็นช่างภาพ หนูตอบแค่สั้นๆ
แม่ถามกลับมาว่า ทำไมไม่เรียนเป็นครูล่ะ
หนูก็เงียบ ไม่พูดอะไรต่อ
จากนั้นแม่ก็แอบร้องไห้ แต่หนูคิดว่าหนูเสียใจมากกว่าแม่
หนูไม่อยากให้แม่ร้องไห้ หนูไม่อยากให้แม่เสียใจ แต่หนูก็ไม่อยากฝืนตัวเอง
***หนูอยากจะรู้ว่าบุคคลที่มีลูกคิดยังไงกัน? รู้ว่าสิ่งที่ลูกชอบไม่ผิด แต่ก็ไม่เห็นด้วย และพยายามเปลี่ยนความคิดหรืออาจถึงขั้นบังคับ