คือเรื่องมีอยู่ว่า าันนึงเราเผลอพลั้งปากออกไปว่า ถ้าได้.....เราจะไม่ไป......
แล้วมันคล้ายกับคำสาบานอ่ะค่ะ แต่เรากล่าวออกมาลอยๆ แต่ตรงนั้นเป็นที่ๆมีหิ้งพระของบ้านเราอยู่ค่ะ ซึ่งตอนนั้นคือเรากล่าวออกไปเพราะเราปลง เราเหนื่อย เราคิดว่ามันจะไม่ได้แล้ว พอมาคิดอีกทีคือไม่น่าพูดออกไปเลย เราจะได้อยู่แล้วแบบนี้อ่ะค่ะ บาปไหมคะ