สวัสดีครับทุกคน ก่อนอื่นเลยต้องบอกก่อนวว่าผมเป็นพวก ชายรักชาย นะครับผมเป็นฝ่ายรุก มาทำงานในกรุงเทพได้ 3 เดือนแล้วจริงๆเป็นนพัทยาครับ เพิ่งจะได้เจอกับแฟนคนนี้อาทิตย์กว่าๆ แต่ผมรู้สึกผูกพันธ์อยากดูแลมาก วันแรกที่เราเจอกันผมรู้สึกว่าคนนี้คือคนที่ใช่ครับ ก่อนหน้านี้ผมก็เคยคุยกับคนอื่นนะ แต่ไม่มีใครเลยที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ ผมจึงตัดสินใจเลือกคนนี้ แต่ปัญหาคือที่จริงแล้วเค้ามีแฟนอยู่แล้วครับ คบกันมาก่อนหน้าผม 6 เดือน ตามปกติผมเป็นคนไม่เคยยุ่งกับคนที่มีแฟนแล้ว ถ้าเกิดคุยกันแล้วรู้ว่ามีแฟนอยู่แล้วผมจะเลิกยุ่งทันทีครับ แต่กับคนนี้มันไม่ใช่ ทั้งๆที่ผมรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วผมกลับตัดเค้าไม่ได้ ทั้งๆที่เราก็เพิ่งเจอกันได้อาทิตย์กว่าๆเท่านั้น แฟนของเค้าอยู่ต่างจังหวัด ส่วนผมกับเค้าเราทำงานใกล้ๆกันเลยเจอกันบ่อย ที่จริงผมไปหาเค้าทุกวันเลยครับ ไปช่วยซักผ้า พับผ้า ช่วยทำนู่นทำนี่ ดูแลเค้า พาเค้าไปกินข้าว ทำอะไรต่างๆที่แฟนเค้าทำกัน ผมบอกเค้าเลยครับว่า ผมยอม ยอมในทุกๆเรื่องครับ เรื่องที่เค้ามีแฟนดแล้ว และผมเป็นได้แค่คนที่มาทีหลัง เป็นได้แค่คนที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ ผมก็ยอม ทุกคืนที่นอนด้วยกัน แฟนของเค้าจะโทรมาคุยด้วยก่อนนอนทุกครั้ง และทุกครั้งผมก็ต้องอยู่ตรงนั้น ต้องฟัง ต้องได้ยินสิ่งที่เค้าคุยกัน บางทีก็ทำนู่ทำนี่ไปเพื่อให้ไม่ต้องสนใจ ทุกครั้งที่เค้าคุยกัน ผมโกรธ แต่โกรธตัวเองวาทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่ผมไม่สามารถตัดใจจากเค้าได้จริงๆ ตัวเค้าเองก็พูดกับผมครับว่า "เราน่าจะเจอกันเร็วกว่านี้" เคยมีครั้งนึงผมถึงกับน้ำตาไหลออกมา ตอนที่ต้องนั่งฟังเค้าคุยกับแฟน ต้องทำตัวไม่มีตัวตน ต้องอยู่แบบเงียบๆ ถามว่ารู้สึกผิดมั้ย มากครับ รู้สึกผิดมาก แต่อีกความู้สึกนึงมันบอกให้อยู่ ใันบอกให้ทน เพื่อนผมก็บอกว่าทำไมกับคนนี้ถึงยอมขนาดนี้ ยอมมาก เพื่อนๆคนไหนที่กำลังเจอแบบผมบ้างครับ
ดีครับ อยากรู้ว่าคนที่เคยเจอเหตุการณ์ความรักแบบผม เพื่อนๆทำตัวยังไงครับ