ฮัลโหลวววววววว
เวลาผ่านไปไวเหมือนลมตดดดด
เราก็เดินทางมาถึงตอนที่ 5 ซึ่งเป็นตอนจบปิดทริปฮ่องกง-มาเก๊าของเราสองคนแร้วนะคะ
และก็เช่นเคยค่ะ
อย่างที่บอกว่าพล๊อตเรื่องของเราจะคล้ายๆบ้านผีปอป
เนื่องจากว่ามีหลายภาคนะฮ๊าาาา
เพราะฉะนั้นรบกวนกดลิฟท์ลงไปชั้น 1 ตอนที่ 1 ตามนี้เลยค่ะะะะ
ตอนที่ 1 ถึงฮ่องกง หลงทาง เสียสติค่ะะ
http://pantip.com/topic/31930744
ตอนที่ 2 เที่ยวแบบสมวัย(หรอ?)ในฮ่องกงดิสนีย์แลนด์
http://pantip.com/topic/31934481
ตอนที่ 3 : ไฮโซกินข้าวแกงอย่างเราต้องไปเดิน Causeway bay ค่ะะะ
http://pantip.com/topic/31940802
ตอนที่ 4 : พาไปเที่ยวมาเก๊าา เว้าา เว้าาาา
http://pantip.com/topic/31947753
ก่อนอื่นอยากจะบอกว่าลืมเล่าเรื่องเอ๋อๆ ที่ The peak ไปได้ยังง้ายยยยยยยย
เอ๋อถึงขนาดที่ว่า...
"ไปถึงแต่ไม่ได้ชมวิวค่ะ!!!"
อ่ะงงอะดิ....
เดี๋ยวจะเล่าเป็นการ์ตูนให้ฟังนะคะ...
คือจะบอกว่าวันนั้นเราสองคนลั้ลลาจะไปชมวิวบน The peak ด้วยการนั่งรถเมล์สาย 15 ตามรีวิวที่ดิฉันหาข้อมูลมานะคะ
พอขึ้นรถปั๊ปดิฉันก็อารมณ์ดีมว๊ากกก
"จะได้ขึ้นไปถ่ายรูปวิวสวยๆแล้ววว กรี๊ดๆๆ"
ระหว่างที่อยู่บนรถเมล์
เราก็ได้เจอคนไทยอีกคู่นึงที่กำลังไปเดอะพีคเช่นกัน ก็เลยทักทายคุยกันไปพอหอมปากหอมคอ
ถามไถ่กันว่ามาวันไหน พักที่ไหนอย่างไร...
จนกระทั่งถึงเดอะพีค ต่างก็แยกย้ายกันลงไป...
ด้วยความตื่นเต้น(ตลอดเวลา)ของดิฉัน
ดิฉันก็ลากกกคุณตี๋อ้วน...
จูงๆๆไปที่เค้าต่อแถวกัน...
โอ้โหหหหห คนเยอะมว๊ากกกกกกกกก
โอ๊ยหน้าซีดดด ต้องยืนรอรถรางกี่ ชม.กันเนี่ยยย
ดิฉันกับคุณตี๋อ้วนก็ไปยืนเข้าคิวรอรถรางกันร่วมๆ ชั่วโมงได้ค่ะ...
จนกระทั่งรถรางมา...
ดิฉัน : อ้วนๆๆ นั่นๆ รถรางมาแร้ววว
คลาสสิคอ้ะะ สวยเนอะๆ
(นักท่องเที่ยวต่างก็เอากล้องขึ้นมาถ่ายรูปกดแฟลชแชะๆๆ เสียงฮือฮาอื้ออึงไม่เบา)
คุณตี๋อ้วน : ชะเง้อมองรถรางตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าดิฉัน...
พอ Tram หรือรถรางจอดสนิทดีปรุ๊ปปปป
เราสองอ้วนก็รีบขึ้นกันปรั๊ปปปป
แล้วก็จัดการจับจองที่นั่งริมหน้าต่างเรียบร้อยยยย
พอได้เวลา รถก็ค่อยๆ ออกตัว.....
เราสองคนก็ต่างชมวิวกันไปถ่ายรูปกันไปจนกระทั่ง...
ดิฉัน : "อ้วนๆ เก๋ป่ะ รถรางวิ่งถอยหลัง"
คุณตี๋อ้วน : "เออว่ะ ถอยหลังจริงๆด้วย อือเก๋ดี"
ดิฉัน : "เป็นไงล่ะหนูเก่งปะพามาเที่ยวเองไม่ง้อทัวร์"
พูดจบก็ยิ้มแป้น แถมยักคิ้วให้ 1 ที
คุณตี๋อ้วน : "เออเก่งๆ" (คงรำคาญ...5555)
ดิฉันถือไอโฟนถ่ายรูปวิวซักพักกกก
สายตาก็เหลือบไปเห็นว่ามีอีกขบวนวิ่งสวนขึ้นไป...
ในใจคิด...
"อืม...สวนกันได้ด้วยแฮะ..."
....แต่เอ๊ะ...... ที่สวนน่ะ มันสวนขึ้นไปนะ...?
งืมๆ..... เราถอยหลังลง....
อีกคันสวนขึ้นไป....
หรือว่า.................?????
คิดได้ดังนั้นก็แอบหันไปดูคุณตี๋อ้วนซึ่งกำลังเพลิดเพลินกับการถ่ายรูปชมวิวจิ๊กกริ้วอยู่
ดิฉันเลยพูดไปเบาๆว่า...
"อ้วนๆ...(สะกิดๆๆ) ... หนูว่าเรากำลังลงไปข้างล่างมากกว่าขึ้นไปดูวิวอ่ะ..."
คุณตี๋อ้วน : ห๊ะ????? รู้ได้ไง
คนสวย(ดิฉัน) : เก๊าะ...หนูเห็นอีกคันสวนขึ้นไป.....
คุณตี๋อ้วน : อ้าวแล้วไหนบอกรถวิ่งถอยหลังอยู่แล้ว?!?!?!?!
คนงาม(ดิฉัน) : ......ส่งยิ้มแห้งๆกลับไป......
คุณตี๋อ้วน : โอ๊ยยย แม่คนข้อมูลแน่นนน เที่ยวไม่ง้อทัววววววร์
ดิฉัน : ".....หนูขอโทษ....."
(ครั้งที่เท่าหร่ายยยยแล้วววว)
แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆค่ะ
พอรถรางจอดปุ๊ปปป
เราก็เห็นคนรอคิวขึ้นไปชมวิวเยอะแยะเลยยยย
แล้วเราก็เดินลงจากรถรางด้วยความภาคภูมิใจ
(หรา)
ทำหน้าตาประมาณว่า "ไปมาแระ"
ทันใดนั้นคุณตี๋อ้วนก็หันหน้าเหนื่อยๆกลับมาถามว่า... "จะกลับขึ้นไปดูมั้ย???"
ดิฉันได้ยินคำถามดังนั้น...
ก็เลยกวาดสายตามองไปรอบๆ...
คนเยอะมากกกก ถ้ากลับขึ้นไปก็ใช้เวลายืนรออีกเป็นชั่วโมงแน่ๆ
แล้ววันนั้นก็เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ววว
เลยตัดสินใจหันหน้าเมื่อยๆไปตอบคุณตี๋อ้วนกลับไปว่า
"ค่อยมาวันหลังก้อด้ะ เหลืออีกหลายวัน"
ยังไม่จบนะคะ...
พอตัดสินใจล้มเลิกการขึ้น The peak แล้ว
ดิฉันก็เดินไปต่อแถวรอรถเมล์กลับที่พัก...
ระหว่างที่ยืนเข้าคิวอยู่นานนนน...
สองหนุ่มสาวคนไทยที่เราเจอบนรถบัสตอนขามาก็เดินปรี่เข้ามาหาช้านนนนนนนนนน
ดิฉันนึกในใจ...
(นะโม อย่าเดินมา พุธโธ อย่าเดินมา สังโฆ อย่าเดินม๊าาาาาา)
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น....
สองคนไทยคู่รักคู่นั้นเดินเข้ามาหาฉันกับคุณตี๋อ้วนแล้วถามว่า.....
"ทำไมลงมาเร็วจังคะ คะ คะ...."
มีเอฟเฟคท์เสียงสะท้อนก้องดังในหัวดิฉันไปหมดดดดด
ดิฉันเลยอึกๆอักๆตอบกลับไปว่า
"พอดีรีบค่ะ......" แล้วยิ้มแหยๆนิดนุง
แล้วดิฉันก็รีบหันไปอีกด้านก้มหน้าก้มตาเล่นไอโฟนโดยที่ไม่สบตาเค้า เพราะกลัวว่าจะมีคำถามต่อไป...
แล้วดิฉันก็ทิ้งให้คุณตี๋อ้วนรับหน้ารับช่วงต่อไป...
ซึ่งโชคดีมากกกค่ะ...ที่เค้าไม่ถามอะไรต่อ 5555555
หากคุณสองคนเข้ามาอ่านรีวิวแล้วจำดิฉันได้...
ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่โกหกไปอย่างกับว่าขึ้นไปดูมาแล้ว...
ก็เค้าอายอ้ะะะะะะ......
สรุปก็คือว่า รถเมล์ที่ดิฉันขึ้นคือสาย 15 ขึ้นไปถึงข้างบน The peak เลยค่ะ
แต่ดิฉันไปจำสลับกับสาย 15C ซึ่งจะไปจอดลงตรงตีนเขาค้าาา
นี่แหละค่ะเรื่องเอ๋อๆ อีก 1 เรื่องในทริปนี้...
อะทีนี้เราก็กลับมาวันปิดทริปได้ซักที...
ตามมาค่ะ
[CR] *** บันทึกหน้าที่ 1...ฮ่องกงครั้งแรกในชีวิต เที่ยวเอง งงเอง หลงเอง แต่สนุกมว๊ากกกค่ะ *** (ตอนที่ 5 ปิดทริปสวยงาม คริคริ)
เวลาผ่านไปไวเหมือนลมตดดดด
เราก็เดินทางมาถึงตอนที่ 5 ซึ่งเป็นตอนจบปิดทริปฮ่องกง-มาเก๊าของเราสองคนแร้วนะคะ
และก็เช่นเคยค่ะ
อย่างที่บอกว่าพล๊อตเรื่องของเราจะคล้ายๆบ้านผีปอป
เนื่องจากว่ามีหลายภาคนะฮ๊าาาา
เพราะฉะนั้นรบกวนกดลิฟท์ลงไปชั้น 1 ตอนที่ 1 ตามนี้เลยค่ะะะะ
ตอนที่ 1 ถึงฮ่องกง หลงทาง เสียสติค่ะะ
http://pantip.com/topic/31930744
ตอนที่ 2 เที่ยวแบบสมวัย(หรอ?)ในฮ่องกงดิสนีย์แลนด์
http://pantip.com/topic/31934481
ตอนที่ 3 : ไฮโซกินข้าวแกงอย่างเราต้องไปเดิน Causeway bay ค่ะะะ
http://pantip.com/topic/31940802
ตอนที่ 4 : พาไปเที่ยวมาเก๊าา เว้าา เว้าาาา
http://pantip.com/topic/31947753
ก่อนอื่นอยากจะบอกว่าลืมเล่าเรื่องเอ๋อๆ ที่ The peak ไปได้ยังง้ายยยยยยยย
เอ๋อถึงขนาดที่ว่า...
"ไปถึงแต่ไม่ได้ชมวิวค่ะ!!!"
อ่ะงงอะดิ....
เดี๋ยวจะเล่าเป็นการ์ตูนให้ฟังนะคะ...
คือจะบอกว่าวันนั้นเราสองคนลั้ลลาจะไปชมวิวบน The peak ด้วยการนั่งรถเมล์สาย 15 ตามรีวิวที่ดิฉันหาข้อมูลมานะคะ
พอขึ้นรถปั๊ปดิฉันก็อารมณ์ดีมว๊ากกก
"จะได้ขึ้นไปถ่ายรูปวิวสวยๆแล้ววว กรี๊ดๆๆ"
ระหว่างที่อยู่บนรถเมล์
เราก็ได้เจอคนไทยอีกคู่นึงที่กำลังไปเดอะพีคเช่นกัน ก็เลยทักทายคุยกันไปพอหอมปากหอมคอ
ถามไถ่กันว่ามาวันไหน พักที่ไหนอย่างไร...
จนกระทั่งถึงเดอะพีค ต่างก็แยกย้ายกันลงไป...
ด้วยความตื่นเต้น(ตลอดเวลา)ของดิฉัน
ดิฉันก็ลากกกคุณตี๋อ้วน...
จูงๆๆไปที่เค้าต่อแถวกัน...
โอ้โหหหหห คนเยอะมว๊ากกกกกกกกก
โอ๊ยหน้าซีดดด ต้องยืนรอรถรางกี่ ชม.กันเนี่ยยย
ดิฉันกับคุณตี๋อ้วนก็ไปยืนเข้าคิวรอรถรางกันร่วมๆ ชั่วโมงได้ค่ะ...
จนกระทั่งรถรางมา...
ดิฉัน : อ้วนๆๆ นั่นๆ รถรางมาแร้ววว
คลาสสิคอ้ะะ สวยเนอะๆ
(นักท่องเที่ยวต่างก็เอากล้องขึ้นมาถ่ายรูปกดแฟลชแชะๆๆ เสียงฮือฮาอื้ออึงไม่เบา)
คุณตี๋อ้วน : ชะเง้อมองรถรางตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าดิฉัน...
พอ Tram หรือรถรางจอดสนิทดีปรุ๊ปปปป
เราสองอ้วนก็รีบขึ้นกันปรั๊ปปปป
แล้วก็จัดการจับจองที่นั่งริมหน้าต่างเรียบร้อยยยย
พอได้เวลา รถก็ค่อยๆ ออกตัว.....
เราสองคนก็ต่างชมวิวกันไปถ่ายรูปกันไปจนกระทั่ง...
ดิฉัน : "อ้วนๆ เก๋ป่ะ รถรางวิ่งถอยหลัง"
คุณตี๋อ้วน : "เออว่ะ ถอยหลังจริงๆด้วย อือเก๋ดี"
ดิฉัน : "เป็นไงล่ะหนูเก่งปะพามาเที่ยวเองไม่ง้อทัวร์"
พูดจบก็ยิ้มแป้น แถมยักคิ้วให้ 1 ที
คุณตี๋อ้วน : "เออเก่งๆ" (คงรำคาญ...5555)
ดิฉันถือไอโฟนถ่ายรูปวิวซักพักกกก
สายตาก็เหลือบไปเห็นว่ามีอีกขบวนวิ่งสวนขึ้นไป...
ในใจคิด...
"อืม...สวนกันได้ด้วยแฮะ..."
....แต่เอ๊ะ...... ที่สวนน่ะ มันสวนขึ้นไปนะ...?
งืมๆ..... เราถอยหลังลง....
อีกคันสวนขึ้นไป....
หรือว่า.................?????
คิดได้ดังนั้นก็แอบหันไปดูคุณตี๋อ้วนซึ่งกำลังเพลิดเพลินกับการถ่ายรูปชมวิวจิ๊กกริ้วอยู่
ดิฉันเลยพูดไปเบาๆว่า...
"อ้วนๆ...(สะกิดๆๆ) ... หนูว่าเรากำลังลงไปข้างล่างมากกว่าขึ้นไปดูวิวอ่ะ..."
คุณตี๋อ้วน : ห๊ะ????? รู้ได้ไง
คนสวย(ดิฉัน) : เก๊าะ...หนูเห็นอีกคันสวนขึ้นไป.....
คุณตี๋อ้วน : อ้าวแล้วไหนบอกรถวิ่งถอยหลังอยู่แล้ว?!?!?!?!
คนงาม(ดิฉัน) : ......ส่งยิ้มแห้งๆกลับไป......
คุณตี๋อ้วน : โอ๊ยยย แม่คนข้อมูลแน่นนน เที่ยวไม่ง้อทัววววววร์
ดิฉัน : ".....หนูขอโทษ....."
(ครั้งที่เท่าหร่ายยยยแล้วววว)
แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆค่ะ
พอรถรางจอดปุ๊ปปป
เราก็เห็นคนรอคิวขึ้นไปชมวิวเยอะแยะเลยยยย
แล้วเราก็เดินลงจากรถรางด้วยความภาคภูมิใจ
(หรา)
ทำหน้าตาประมาณว่า "ไปมาแระ"
ทันใดนั้นคุณตี๋อ้วนก็หันหน้าเหนื่อยๆกลับมาถามว่า... "จะกลับขึ้นไปดูมั้ย???"
ดิฉันได้ยินคำถามดังนั้น...
ก็เลยกวาดสายตามองไปรอบๆ...
คนเยอะมากกกก ถ้ากลับขึ้นไปก็ใช้เวลายืนรออีกเป็นชั่วโมงแน่ๆ
แล้ววันนั้นก็เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ววว
เลยตัดสินใจหันหน้าเมื่อยๆไปตอบคุณตี๋อ้วนกลับไปว่า
"ค่อยมาวันหลังก้อด้ะ เหลืออีกหลายวัน"
ยังไม่จบนะคะ...
พอตัดสินใจล้มเลิกการขึ้น The peak แล้ว
ดิฉันก็เดินไปต่อแถวรอรถเมล์กลับที่พัก...
ระหว่างที่ยืนเข้าคิวอยู่นานนนน...
สองหนุ่มสาวคนไทยที่เราเจอบนรถบัสตอนขามาก็เดินปรี่เข้ามาหาช้านนนนนนนนนน
ดิฉันนึกในใจ...
(นะโม อย่าเดินมา พุธโธ อย่าเดินมา สังโฆ อย่าเดินม๊าาาาาา)
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น....
สองคนไทยคู่รักคู่นั้นเดินเข้ามาหาฉันกับคุณตี๋อ้วนแล้วถามว่า.....
"ทำไมลงมาเร็วจังคะ คะ คะ...."
มีเอฟเฟคท์เสียงสะท้อนก้องดังในหัวดิฉันไปหมดดดดด
ดิฉันเลยอึกๆอักๆตอบกลับไปว่า
"พอดีรีบค่ะ......" แล้วยิ้มแหยๆนิดนุง
แล้วดิฉันก็รีบหันไปอีกด้านก้มหน้าก้มตาเล่นไอโฟนโดยที่ไม่สบตาเค้า เพราะกลัวว่าจะมีคำถามต่อไป...
แล้วดิฉันก็ทิ้งให้คุณตี๋อ้วนรับหน้ารับช่วงต่อไป...
ซึ่งโชคดีมากกกค่ะ...ที่เค้าไม่ถามอะไรต่อ 5555555
หากคุณสองคนเข้ามาอ่านรีวิวแล้วจำดิฉันได้...
ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่โกหกไปอย่างกับว่าขึ้นไปดูมาแล้ว...
ก็เค้าอายอ้ะะะะะะ......
สรุปก็คือว่า รถเมล์ที่ดิฉันขึ้นคือสาย 15 ขึ้นไปถึงข้างบน The peak เลยค่ะ
แต่ดิฉันไปจำสลับกับสาย 15C ซึ่งจะไปจอดลงตรงตีนเขาค้าาา
นี่แหละค่ะเรื่องเอ๋อๆ อีก 1 เรื่องในทริปนี้...
อะทีนี้เราก็กลับมาวันปิดทริปได้ซักที...
ตามมาค่ะ