อวสานแล้วพร้อมกับเชือดกองอวยยกใหญ่
เปิดตอน โดคุโร่ที่กำลังนั่งอยู่ที่ม้านั่งริมทะเลมองดูเรือที่เคยถูกทำลายไปแล้วกลับมาคืนสภาพเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดคุโร่เลยทึ่งที่พลังของเทพธิดาที่ทำได้ขนาดนี้ พูดเลยว่าถ้าเกิดโขดหินกลางทะเลนั้นยังไม่ถูกทำลายอยู่แบบนั้นก็เชื่อไปแล้วว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่พูดไปเรื่อยอยู่นั้นเองคนที่โดคุโร่รออยู่ก็มา ไม่ใช่ใครอื่น เคย์มะนั้นเอง
โดคุโร่เรียกเคย์มะมาผ่านทางเสียงตอบรับทางโทรศัพท์ เคย์มะก็ถามเรื่องอาการบาดเจ็บของโดคุโร่ก่อนเลย โดคุโร่บอกไม่ใช่เรื่องใหญ่แป๊บๆก็หายแล้ว พอตอบเสร็จก็บ่นเคย์มะที่ขนาดคุยกันอยู่ก็ยังเล่นเกมเหมือนเดิม(ตอนนี้ยังไม่ได้กลับมาเรียกว่า พี่ชาย) เคย์มะเลยโตักลับว่าถ้าไม่มีออกซิเจนก็พูดไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ แล้วเคย์มะก็เริ่มพูดเรื่องที่ผ่านมาที่ตลอดมาคิดว่าตัวเองโง่จริงๆที่ไม่รู้ถึงตัวจริงของโดคุโร่เลย โดคุโร่บอกถ้าเกิดเคย์มะรู้ขึ้นมาทุกอย่างก็พังหมดสิ เพราะงั้นเธอเลยพยายามอย่างที่สุดเพื่อไม่ให้รู้
คราวนี้โดคุโร่เปลี่ยนเรื่องมาพูดเรื่องของเคย์มะบ้าง ถามเคย์มะไปสารภาพรักกับจิฮิโระมาแล้วใช่มั้ย เคย์มะเลยถึงกับสะดุ้งจนต้องหันมามองแต่โดคุโร่ก็หันหน้าหนีพร้อมถามต่อว่าเป็นยังไงบ้าง เคย์มะเลยตอบให้ว่า....
เคย์มะ: โดนปฎิเสธไปแล้ว
คราวนี้กลายเป็นโดคุโร่หันควับมาทางเคย์มะแทนและเคย์มะหันหน้าหนีแทน
ย้อนกลับไปตอนที่เคย์มะสารภาพกับจิฮิโระ พอเคย์มะสารภาพแล้วจิฮิโระก็อึ้งไปชั่วครู่ก่อนที่จะถอยกลับเข้าบ้านมองเคย์มะเหมือนตัวน่ารำคาญและพูดกับเคย์มะเพียงประโยคเดียวว่า...
จิฮิโระ: ทำไมไม่ฆ่าตัวตายไปซะเลยล่ะ
แล้วจิฮิโระก็หายเข้าไปในบ้านไม่โผล่มาเจอเคย์มะเลย
โดคุโร่ฟังแบบนี้แล้วก็ถึงกับกลั้นขำพูดเลยว่าอาการอะไรกันเนี้ย เคย์มะพูดเลยว่าดูโดคุโร่จะฟังแล้วสนุกสินะและพูดต่อว่าจิฮิโระไม่ได้เข้าใจอะไรเลย เพื่อที่จะจบเรื่องราวและปล่อยสาวๆที่เป็นผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดให้ได้ แต่จุดยืนของเขาคือสาวๆทุกคนต่างก็ยังมีเยื่อใยกับเขาเหลืออยู่ ถ้าหากปล่อยไว้ก็จะเกิดผลสะท้อนทำให้ความสัมพันธ์คงอยู่แบบนี้ไปตลอด ดังนั้นเคย์มะเลยเลือกใครคนหนึ่งที่จะจะทำให้ใช้ความสัมพันธ์ทำให้ตัดขาดจากสาวคนอื่นๆทั้งหมดเพื่อไปถึงฉากจบ เคย์มะบอกนี่แหละที่ต้องเข้าใจถึงวิธีการของระบบในงานนี้ แต่โดคุโร่พูดเลยว่าเป็นวิธีะที่เห็นแก่ตัวจริงๆ ถึงอย่างนั้นเคย์มะบอกจิฮิโระเป็นแบบนี้ตลอดที่ไม่ทำตามที่เขาพูดเลย แต่โดคุโร่ก็บอกว่าเพราะแบบนั้นเคย์มะเลยชอบจิฮิโระใช่มั้ยล่ะ เคย์มะหลบตาไม่ตอบตรงๆ
โดคุโร่บอกให้เคย์มะเข้าใจถึงจุดยืนของจิฮิโระด้วย ไม่มีทางที่จิฮิโระจะตอบรับได้ทันทีเพราะเคย์มะเล่นไปบอกกระทันหันอยู่แล้ว แถมคนใกล้ตัวจิฮิโระเองก็เกี่ยวข้องกับเรื่องวุ่นวายนี้ด้วย เพราะงั้นจิฮิโระเลยเหมือนมีรั้วมากั้นรอบตัวซึ่งหลักๆแล้วก็เพราะเคย์มะทั้งนั้น แต่โดคุโร่บอกเคย์มะไม่ต้องห่วง ความรู้สึกของเคย์มะจะส่งถึงจิฮิโระแน่ และยิ่งกว่านั้นนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เคย์มะจริงจังในโลกแห่งความจริงด้วย แต่ถึงงั้นโดคุโร่เองก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าจิฮิโระจะตอบรับยังไง
เคย์มะเห็นโดคุโร่เหมือนจะให้กำลังใจกันเหลือเกินจนเริ่มยั่วว่าตกลงโดคุโร่เรียกมาหาเพื่ออะไรกันแน่ โดคุโร่ก็เลยเอากล่องหนักๆกล่องหนึ่งเอามาให้เคย์มะ นั้นก็คือเครื่องเกม PFP ที่โดคุโร่ยึดเอามาจากเคย์มะตอนเรียนโดยขอคืนให้เคย์มะทั้งหมด เคย์มะถึงกับดีใจสุดๆเลย(ดูๆแล้วคงมีถึงร้อยเครื่อง) แต่โดคุโร่ก็ขอบ่นหน่อยด้วยว่าต้องยึดมาเท่าไรกันเคย์มะถึงจะพอเนี้ย ยึดมาเท่าไรเคย์มะก็เอาเครื่องใหม่มาเล่นต่อได้ตลอด แต่เคย์มะโวยกลับว่านั้นเป็นคำพูดของเขาต่างหาก เล่นพยาบาทเขาเป็นพิเศษซะขนาดนั้นทั้งๆที่เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตไว้แท้ๆ แต่โดคุโร่ก็หันหน้าหนีตอบกลับว่า....
โดคุโร่: นั้นก็เพราะ...
โดคุโร่: นายไปทำดีด้วยกับสาวๆคนอื่นๆนิ
เคย์มะเลยถึงกับทำหน้างงนิดๆ และพอโดคุโร่คืนเครื่องเกมให้เสร็จก็บอกให้เคย์มะระวังเรื่องนั้นด้วยและขอตัวเลย
เคย์มะที่เหมือนยังคุยไม่จบ โดคุโร่ก็เดินไปเรื่อยๆและบอกเธอจะลาออกจากการเป็นครู ตัวเธอนั้นมีหน้าที่ต้องปกป้องทั้งนรกใหม่และโลกนี้ และดูเหมือนว่างานของเธอจะเสร็จสิ้นแล้ว เคย์มะพยายามเรียกให้รอก่อนแต่โดคุโร่ก็เดินต่อ บอกอีกว่าตัวเธอรอไม่ได้หรอก หากเธอหันกลับมาแล้วตัวเธอก็จะกลับไปเป็นโดคุโร่อีก เคย์มะเลยยืนดูจนโดคุโร่หยุดเดินและหันกลับมาให้เห็นพร้อมกับยิ้มและพูดว่า....
โดคุโร่: ขอบคุณนะ...
โดคุโร่: พี่ชาย
หลังจากนั้นทุกอย่างก็สงบสุขตามปกติ ยกเว้นแต่เรื่องที่เคย์มะไปสารภาพกับจิฮิโระจะรู้ถึงเหล่าสาวๆร่างสถิตเทพธิดาหมดแล้ว คาน่อนยังคงทำงานไอดอลต่อไป ทางสึคิโยะก็มาบ่นที่ห้องสมุดกับชิโอริว่าแย่ๆๆๆๆจริงๆ บ่นเคย์มะที่ทำแบบนี้จนไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปเลย สึคิโยะเลยชวนชิโอริไปดูดวงจันทร์คืนนี้สักหน่อย แต่ทางชิโอริเพราะเรื่องเคย์มะเลยพยายามระบายอารมณ์ออกกับการเขียนนิยายโดยไม่พูดไม่จาแต่คิดไปเรื่อยจนสึคิโยะเห็นแล้วก็คิดว่าเงียบได้ดีกว่าตอนชิโอริระบายไปกับตัวหนังสือ ทางชิโอริก็เขียนจนมารู้ตัวอีกทีก็เขียนไปเยอะมากและพึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ในเวลาจะเอาเป็นเอาตายขนาดนี้ พอรู้ตัวชิโอริก็เลิกเขียนต่อคิดว่าและไปหาข้อมูลดูดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้นจนลืมสึคิโยะที่ชวนไปดูดวงจันทร์เลย
ด้านยูอิกับอายูมิ ยูอิบอกแปลกใจเลยที่จิฮิโระเป็นคนที่เคย์มะชอบ แถมเล่นมาเปิดใจบอกตอนที่รวมตัวกันอยู่ด้วย(เหมือนจะบอกไปตั้งแต่ตอนที่ฟื้นแล้ว) แถมลืมขอให้อธิบายด้วย แต่อายูมิบอกแบบนั้นแหละสไตล์ของเคย์มะเลย เกือบโง่ไปกับเคย์มะด้วย เล่นไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นๆเลย แต่ถึงจะเอาแต่บ่นอายูมิก็แอบคิดอยู่ว่ารักแรกของเธอกำลังจะจบแล้วเหรอ แต่ทางยูอิไม่ได้คิดแบบนั้นแต่กลับบอกว่าแบบนี้ก็สนุกดีทำเอาอายูมิเงิบจนถามเลยว่าทำไมคิดแบบนั้น ยูอิบอกเพราะแบบนี้ก็เหมือนเป็นเรื่องราวความรักที่เหลือเชื่อที่คงไม่มีทางจะมีได้อีกแล้ว อีกอย่างคือเธอยังไม่ตัดใจจากเคย์มะด้วย แต่อายูมิบอกเธอพอแล้วเพราะอีกฝ่ายเป็นถึงคู่ต่อสู้ที่ชวนให้รู้สึกแย่กับเธอด้วย รู้สึกไม่ดีด้วยเพราะจิฮิโระกับเธอก็เป็นเพื่อนสมัยเด็กกันด้วย ยูอิเห็นแบบนี้ก็เลยชวนอายูมิไปคาราโอเกะกันแบบแกมบังคับเลย ส่วนคาน่อนไม่รู้ว่าคิดยังไง
กลับมาด้านเคย์มะ พอโดคุโร่ไปแล้วเคย์มะก็เลยต้องแบกกล่องใส่ PFP หนักๆกลับคนเดียว แต่เดินจากม้านั่งยังไม่ทันไรก็เห็นคนๆหนึ่งมา นั้นคือจิฮิโระที่เหมือนเดินหลบหน้ามาแต่ก็มาหาเคย์มะ เริ่มพูดกับเคย์มะโดยที่ไม่สบตาด้วยแต่ทำหน้าเขินบอกว่า...
จิฮิโระ: คือว่า...
จิฮิโระ: จะพูดว่าไงดีล่ะ....
จิฮิโระ: จะไป....ดื่มชากันมั้ย
อีกด้าน เทนริที่มานั่งซึมอยู่ที่ชายหาด มองทะเลใจลอยไปเรื่อยๆ พอไดอาน่าพยายามจะคุยด้วยเทนริก็พูดก่อนว่าเคย์มะอยากจะกลับไปหาจิฮิโระมาตลอดและเธอเองก็รู้มานานแล้วตั้งแต่ที่เคย์มะให้จดหมายไว้กับเธอ โดยในข้อความท้ายๆในจดหมายเคย์มะได้เขียนไว้แล้วว่าบอกว่า "เทนริ ผมขอบอกให้แน่ชัดก่อนว่าในท้ายที่สุด จะไม่มีฉากจบระหว่างเธอกับผม หลังจากทุกอย่างจบลง พวกเราก็จะแยกกันไป"
ถึงเทนริจะรู้อยู่แล้วแต่ก็ยังคิดหวังไว้อยู่เล็กๆ คิดว่าบางทีอาจต่างไปจากเดิมก็ได้ ตอนนี้เลยได้แต่ซึมไป ไดอาน่าบอกเทนริไม่ผิดหรอก พวกเราไม่ได้มีชีวิตแค่เพื่อเรื่องนั้น พวกเรายังสามารถที่จะเตรียมมุ่งหาโชคชะตาต่อไปได้ บอกเคย์มะกับเทนริหรือจะทุกคนก็ได้ ได้คิด เป็นกังวล และเดินไปตามเส้นทางที่ไม่แน่นอน จนกว่าเทนริจะหาความสุขของตัวเองเจอไดอาน่าบอกจะอยู่กับเทนริเอง และบอกให้เทนริมองดูท้องฟ้าสิ
ไดอาน่า: พวกเรายังมีอนาคตที่ให้มุ่งต่อไป
เช่นเดียวกับเอลซี่ที่มองท้องฟ้าอันสวยงามอยู่ในขณะนี้
อวสาน
[Spoil] The World God Only Knows - 268 [THE END]
เปิดตอน โดคุโร่ที่กำลังนั่งอยู่ที่ม้านั่งริมทะเลมองดูเรือที่เคยถูกทำลายไปแล้วกลับมาคืนสภาพเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดคุโร่เลยทึ่งที่พลังของเทพธิดาที่ทำได้ขนาดนี้ พูดเลยว่าถ้าเกิดโขดหินกลางทะเลนั้นยังไม่ถูกทำลายอยู่แบบนั้นก็เชื่อไปแล้วว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่พูดไปเรื่อยอยู่นั้นเองคนที่โดคุโร่รออยู่ก็มา ไม่ใช่ใครอื่น เคย์มะนั้นเอง
โดคุโร่เรียกเคย์มะมาผ่านทางเสียงตอบรับทางโทรศัพท์ เคย์มะก็ถามเรื่องอาการบาดเจ็บของโดคุโร่ก่อนเลย โดคุโร่บอกไม่ใช่เรื่องใหญ่แป๊บๆก็หายแล้ว พอตอบเสร็จก็บ่นเคย์มะที่ขนาดคุยกันอยู่ก็ยังเล่นเกมเหมือนเดิม(ตอนนี้ยังไม่ได้กลับมาเรียกว่า พี่ชาย) เคย์มะเลยโตักลับว่าถ้าไม่มีออกซิเจนก็พูดไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ แล้วเคย์มะก็เริ่มพูดเรื่องที่ผ่านมาที่ตลอดมาคิดว่าตัวเองโง่จริงๆที่ไม่รู้ถึงตัวจริงของโดคุโร่เลย โดคุโร่บอกถ้าเกิดเคย์มะรู้ขึ้นมาทุกอย่างก็พังหมดสิ เพราะงั้นเธอเลยพยายามอย่างที่สุดเพื่อไม่ให้รู้
คราวนี้โดคุโร่เปลี่ยนเรื่องมาพูดเรื่องของเคย์มะบ้าง ถามเคย์มะไปสารภาพรักกับจิฮิโระมาแล้วใช่มั้ย เคย์มะเลยถึงกับสะดุ้งจนต้องหันมามองแต่โดคุโร่ก็หันหน้าหนีพร้อมถามต่อว่าเป็นยังไงบ้าง เคย์มะเลยตอบให้ว่า....
เคย์มะ: โดนปฎิเสธไปแล้ว
คราวนี้กลายเป็นโดคุโร่หันควับมาทางเคย์มะแทนและเคย์มะหันหน้าหนีแทน
ย้อนกลับไปตอนที่เคย์มะสารภาพกับจิฮิโระ พอเคย์มะสารภาพแล้วจิฮิโระก็อึ้งไปชั่วครู่ก่อนที่จะถอยกลับเข้าบ้านมองเคย์มะเหมือนตัวน่ารำคาญและพูดกับเคย์มะเพียงประโยคเดียวว่า...
จิฮิโระ: ทำไมไม่ฆ่าตัวตายไปซะเลยล่ะ
แล้วจิฮิโระก็หายเข้าไปในบ้านไม่โผล่มาเจอเคย์มะเลย
โดคุโร่ฟังแบบนี้แล้วก็ถึงกับกลั้นขำพูดเลยว่าอาการอะไรกันเนี้ย เคย์มะพูดเลยว่าดูโดคุโร่จะฟังแล้วสนุกสินะและพูดต่อว่าจิฮิโระไม่ได้เข้าใจอะไรเลย เพื่อที่จะจบเรื่องราวและปล่อยสาวๆที่เป็นผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดให้ได้ แต่จุดยืนของเขาคือสาวๆทุกคนต่างก็ยังมีเยื่อใยกับเขาเหลืออยู่ ถ้าหากปล่อยไว้ก็จะเกิดผลสะท้อนทำให้ความสัมพันธ์คงอยู่แบบนี้ไปตลอด ดังนั้นเคย์มะเลยเลือกใครคนหนึ่งที่จะจะทำให้ใช้ความสัมพันธ์ทำให้ตัดขาดจากสาวคนอื่นๆทั้งหมดเพื่อไปถึงฉากจบ เคย์มะบอกนี่แหละที่ต้องเข้าใจถึงวิธีการของระบบในงานนี้ แต่โดคุโร่พูดเลยว่าเป็นวิธีะที่เห็นแก่ตัวจริงๆ ถึงอย่างนั้นเคย์มะบอกจิฮิโระเป็นแบบนี้ตลอดที่ไม่ทำตามที่เขาพูดเลย แต่โดคุโร่ก็บอกว่าเพราะแบบนั้นเคย์มะเลยชอบจิฮิโระใช่มั้ยล่ะ เคย์มะหลบตาไม่ตอบตรงๆ
โดคุโร่บอกให้เคย์มะเข้าใจถึงจุดยืนของจิฮิโระด้วย ไม่มีทางที่จิฮิโระจะตอบรับได้ทันทีเพราะเคย์มะเล่นไปบอกกระทันหันอยู่แล้ว แถมคนใกล้ตัวจิฮิโระเองก็เกี่ยวข้องกับเรื่องวุ่นวายนี้ด้วย เพราะงั้นจิฮิโระเลยเหมือนมีรั้วมากั้นรอบตัวซึ่งหลักๆแล้วก็เพราะเคย์มะทั้งนั้น แต่โดคุโร่บอกเคย์มะไม่ต้องห่วง ความรู้สึกของเคย์มะจะส่งถึงจิฮิโระแน่ และยิ่งกว่านั้นนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เคย์มะจริงจังในโลกแห่งความจริงด้วย แต่ถึงงั้นโดคุโร่เองก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าจิฮิโระจะตอบรับยังไง
เคย์มะเห็นโดคุโร่เหมือนจะให้กำลังใจกันเหลือเกินจนเริ่มยั่วว่าตกลงโดคุโร่เรียกมาหาเพื่ออะไรกันแน่ โดคุโร่ก็เลยเอากล่องหนักๆกล่องหนึ่งเอามาให้เคย์มะ นั้นก็คือเครื่องเกม PFP ที่โดคุโร่ยึดเอามาจากเคย์มะตอนเรียนโดยขอคืนให้เคย์มะทั้งหมด เคย์มะถึงกับดีใจสุดๆเลย(ดูๆแล้วคงมีถึงร้อยเครื่อง) แต่โดคุโร่ก็ขอบ่นหน่อยด้วยว่าต้องยึดมาเท่าไรกันเคย์มะถึงจะพอเนี้ย ยึดมาเท่าไรเคย์มะก็เอาเครื่องใหม่มาเล่นต่อได้ตลอด แต่เคย์มะโวยกลับว่านั้นเป็นคำพูดของเขาต่างหาก เล่นพยาบาทเขาเป็นพิเศษซะขนาดนั้นทั้งๆที่เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตไว้แท้ๆ แต่โดคุโร่ก็หันหน้าหนีตอบกลับว่า....
โดคุโร่: นั้นก็เพราะ...
โดคุโร่: นายไปทำดีด้วยกับสาวๆคนอื่นๆนิ
เคย์มะเลยถึงกับทำหน้างงนิดๆ และพอโดคุโร่คืนเครื่องเกมให้เสร็จก็บอกให้เคย์มะระวังเรื่องนั้นด้วยและขอตัวเลย
เคย์มะที่เหมือนยังคุยไม่จบ โดคุโร่ก็เดินไปเรื่อยๆและบอกเธอจะลาออกจากการเป็นครู ตัวเธอนั้นมีหน้าที่ต้องปกป้องทั้งนรกใหม่และโลกนี้ และดูเหมือนว่างานของเธอจะเสร็จสิ้นแล้ว เคย์มะพยายามเรียกให้รอก่อนแต่โดคุโร่ก็เดินต่อ บอกอีกว่าตัวเธอรอไม่ได้หรอก หากเธอหันกลับมาแล้วตัวเธอก็จะกลับไปเป็นโดคุโร่อีก เคย์มะเลยยืนดูจนโดคุโร่หยุดเดินและหันกลับมาให้เห็นพร้อมกับยิ้มและพูดว่า....
โดคุโร่: ขอบคุณนะ...
โดคุโร่: พี่ชาย
หลังจากนั้นทุกอย่างก็สงบสุขตามปกติ ยกเว้นแต่เรื่องที่เคย์มะไปสารภาพกับจิฮิโระจะรู้ถึงเหล่าสาวๆร่างสถิตเทพธิดาหมดแล้ว คาน่อนยังคงทำงานไอดอลต่อไป ทางสึคิโยะก็มาบ่นที่ห้องสมุดกับชิโอริว่าแย่ๆๆๆๆจริงๆ บ่นเคย์มะที่ทำแบบนี้จนไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปเลย สึคิโยะเลยชวนชิโอริไปดูดวงจันทร์คืนนี้สักหน่อย แต่ทางชิโอริเพราะเรื่องเคย์มะเลยพยายามระบายอารมณ์ออกกับการเขียนนิยายโดยไม่พูดไม่จาแต่คิดไปเรื่อยจนสึคิโยะเห็นแล้วก็คิดว่าเงียบได้ดีกว่าตอนชิโอริระบายไปกับตัวหนังสือ ทางชิโอริก็เขียนจนมารู้ตัวอีกทีก็เขียนไปเยอะมากและพึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ในเวลาจะเอาเป็นเอาตายขนาดนี้ พอรู้ตัวชิโอริก็เลิกเขียนต่อคิดว่าและไปหาข้อมูลดูดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้นจนลืมสึคิโยะที่ชวนไปดูดวงจันทร์เลย
ด้านยูอิกับอายูมิ ยูอิบอกแปลกใจเลยที่จิฮิโระเป็นคนที่เคย์มะชอบ แถมเล่นมาเปิดใจบอกตอนที่รวมตัวกันอยู่ด้วย(เหมือนจะบอกไปตั้งแต่ตอนที่ฟื้นแล้ว) แถมลืมขอให้อธิบายด้วย แต่อายูมิบอกแบบนั้นแหละสไตล์ของเคย์มะเลย เกือบโง่ไปกับเคย์มะด้วย เล่นไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นๆเลย แต่ถึงจะเอาแต่บ่นอายูมิก็แอบคิดอยู่ว่ารักแรกของเธอกำลังจะจบแล้วเหรอ แต่ทางยูอิไม่ได้คิดแบบนั้นแต่กลับบอกว่าแบบนี้ก็สนุกดีทำเอาอายูมิเงิบจนถามเลยว่าทำไมคิดแบบนั้น ยูอิบอกเพราะแบบนี้ก็เหมือนเป็นเรื่องราวความรักที่เหลือเชื่อที่คงไม่มีทางจะมีได้อีกแล้ว อีกอย่างคือเธอยังไม่ตัดใจจากเคย์มะด้วย แต่อายูมิบอกเธอพอแล้วเพราะอีกฝ่ายเป็นถึงคู่ต่อสู้ที่ชวนให้รู้สึกแย่กับเธอด้วย รู้สึกไม่ดีด้วยเพราะจิฮิโระกับเธอก็เป็นเพื่อนสมัยเด็กกันด้วย ยูอิเห็นแบบนี้ก็เลยชวนอายูมิไปคาราโอเกะกันแบบแกมบังคับเลย ส่วนคาน่อนไม่รู้ว่าคิดยังไง
กลับมาด้านเคย์มะ พอโดคุโร่ไปแล้วเคย์มะก็เลยต้องแบกกล่องใส่ PFP หนักๆกลับคนเดียว แต่เดินจากม้านั่งยังไม่ทันไรก็เห็นคนๆหนึ่งมา นั้นคือจิฮิโระที่เหมือนเดินหลบหน้ามาแต่ก็มาหาเคย์มะ เริ่มพูดกับเคย์มะโดยที่ไม่สบตาด้วยแต่ทำหน้าเขินบอกว่า...
จิฮิโระ: คือว่า...
จิฮิโระ: จะพูดว่าไงดีล่ะ....
จิฮิโระ: จะไป....ดื่มชากันมั้ย
อีกด้าน เทนริที่มานั่งซึมอยู่ที่ชายหาด มองทะเลใจลอยไปเรื่อยๆ พอไดอาน่าพยายามจะคุยด้วยเทนริก็พูดก่อนว่าเคย์มะอยากจะกลับไปหาจิฮิโระมาตลอดและเธอเองก็รู้มานานแล้วตั้งแต่ที่เคย์มะให้จดหมายไว้กับเธอ โดยในข้อความท้ายๆในจดหมายเคย์มะได้เขียนไว้แล้วว่าบอกว่า "เทนริ ผมขอบอกให้แน่ชัดก่อนว่าในท้ายที่สุด จะไม่มีฉากจบระหว่างเธอกับผม หลังจากทุกอย่างจบลง พวกเราก็จะแยกกันไป"
ถึงเทนริจะรู้อยู่แล้วแต่ก็ยังคิดหวังไว้อยู่เล็กๆ คิดว่าบางทีอาจต่างไปจากเดิมก็ได้ ตอนนี้เลยได้แต่ซึมไป ไดอาน่าบอกเทนริไม่ผิดหรอก พวกเราไม่ได้มีชีวิตแค่เพื่อเรื่องนั้น พวกเรายังสามารถที่จะเตรียมมุ่งหาโชคชะตาต่อไปได้ บอกเคย์มะกับเทนริหรือจะทุกคนก็ได้ ได้คิด เป็นกังวล และเดินไปตามเส้นทางที่ไม่แน่นอน จนกว่าเทนริจะหาความสุขของตัวเองเจอไดอาน่าบอกจะอยู่กับเทนริเอง และบอกให้เทนริมองดูท้องฟ้าสิ
ไดอาน่า: พวกเรายังมีอนาคตที่ให้มุ่งต่อไป
เช่นเดียวกับเอลซี่ที่มองท้องฟ้าอันสวยงามอยู่ในขณะนี้
อวสาน