ความระทึกเล็กๆ เมื่อเช้านี้เมื่อไฟเกือบไหม้รถกลางถนน

เช้าวันนี้ผมเป็นพลขับรถให้พ่อนั่งไปธุระแถวหนองจอก รถคันนี้ซื้อใช้ตั้งแต่ป้ายแดง ปกติก้ใช้น้อยอยู่แล้ว ปีหลังๆ แทบไม่ได้ใช้แต่สัก 6 เดือนก่อนพ่อผมก็ยังอุตส่าห์ให้เอาไปติดแก๊สเสียอีก (ปีนึงใช้ไม่ถึงสิบครั้ง ไม่รู้จะติดทำไม ) ออกจากบ้านแถวสาทรขึ้นด่วนอาจณรงค์-รามอินทราแต่ลงผิดเลยไปลงสุขาภิบาล 5 ก็เลยวนมาติดไฟแดงอยู่บนถนนสุขาภิบาล 5 ตรงห้าแยกวัชรพล ทันใดนั้น เอ๊ะ ควันอะไรหว่า หันไปมองทางขวาเห็นเหล่าพี่วินเสื้อส้มบนทางเท้ามองมาที่รถผมก็เลยเปิดประตูออกไปมองหาที่มาของควันชัดๆ หันกลับมาอีกที  มีควันและกลิ่นสายไฟไหม้โชยออกจากช่องแอร์ เลยรีบดับเครื่องยนต์เปิดฝากระโปรง มองไปเห็นควันกำลังลอยจากแนวสายไฟที่ผนังห้องเครื่อง ตอนนั้นคิดว่าชิกหัยแล้ว ได้วอดทั้งคันแน่



ผมใช้มือเปล่าพยายามดึงขั้วแบตออก แน่นอนว่าไม่ออก ไปเปิดกระโปรงท้ายจะเอาเครื่องมือซึ่งปกติมีอยู่หลังรถก็ไม่ได้เอามาด้วยอีก ซวยละ  จังหวะนั้นเองก็มีฮีโร่วิ่งมาช่วยผมคือมีเจ้าของร้านขายอุปกรณ์ไฮโดรลิคแถวนั้นสองท่านวิ่งมาพร้อมประแจ 1 กำ (รู้งานมากครับ ) มาถึงแกก็จัดการไขๆๆๆ จนขั้วแบตหลุดก็เลยรอดตัวแล้วทั้งสองท่านก็ช่วยกันเข็นรถเข้าข้างทาง หลังจากนั้นก็พาพ่อผมไปนั่งที่ร้าน หาน้ำเย็นให้ทานแล้วก็เดินกลับมาดูที่รถ ผมเลยให้เขาช่วยต่อขั้วแบตสักแว๊บเพื่อจะบิดกุญแจดูเกจ์ความร้อนว่าผิดปกติหรือเปล่า ปรากฏว่าไม่ฮีทแต่ไฟมันยังไม่หมดฤทธิ์ครับ ต่อไฟปุ๊บควันมาทันทีเลย หลังจากนั้นผมก็วุ่นวายกับการโทรไปถามน้องชาย (พอดีน้องชายมีฝีมือทางช่างและเป็นคนเอารถคันนี้ไปติดแก๊สที่อู่ประจำ) แล้วก็โทรตามรถสไลด์เจ้าที่รู้จักกัน



พอรถสไลด์มาส่งถึงบ้านน้องชายผมเลยจัดการพิสูจน์ทราบ ตอนแรกนึกว่าเป็นเพราะระบบแก๊สที่เพิ่งติดมาแน่ๆ แต่พอไล่สายกลายเป็นพัดลมไฟฟ้าของแอร์ช็อตหมุนด้วยมือเปล่ายังแทบไม่ไปเลยพาให้สายไฟของระบบแอร์ (น่าจะ) ทั้งหมดไหม้ไปด้วย พอลองตัดไฟระบบแอร์ทิ้งก็ติดเครื่องยนต์ได้ปกติ


ไหม้เกรียมครับ ไล่สายดูปรากฏว่าสายของระบบแอร์ที่วิ่งรอบห้องเครื่องไหม้หมดเลย เส้นที่วิ่งเข้าไปในห้องโดยสารก็ไม่น่าจะรอด


โฉมหน้าคนร้ายรายนี้

วันนี้ถือว่าโชคร้ายในเรื่องรถแต่โชคดีที่เจอคนดีที่ยังเหลือในสังคมไทยครับ พอดีวุ่นๆ อยู่ด้วยเลยไม่ได้ถ่ายรูปทั้งสองท่านมาด้วยแต่ก็ขอขอบคุณมากๆ ครับ