บอกตามตรงติดตามข่าวตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ตามความคิดเห็นของเราเด็กๆ พวกนี้มีทางรอดพวกเค้ามีโอกาสจะรอดมากกว่าไททานิค ถ้าพวกคุณดูไททานิคคุณจะเห็นได้ว่ากัปตันและลูกเรือได้ช่วยเหลืออย่างเต็มที่และเสียสละได้สมภาคภูมิฐานะกัปตันและลูกเรือพวกเค้าทำหน้าที่อย่างสุดความสามารถ แต่วันแรกที่ดูข่าวในใจต้องอึดอัดและเกิดคำถามในใจทุกครั้งว่า "ทั้งๆ ที่มันช่วยได้แต่ทำไมต้องปล่อยให้คนตายแบบนั้น" มันน่าอึดอัดมากจนร้องไห้ เพราะถ้ากัปตันกล้าที่จะตัดสินใจโดยนึกถึงชีวิตคนเป็นสิ่งสำคัญคุณต้องสั่งอพยพ และรัฐบาลถ้าคุณเอาแต่อ้างถึงปัญหาระหว่างประเทศกับเหตุการณ์เช่นนี้พวกคุณและทั่วโลกจะสร้างคำว่า มนุษยธรรม มาทำไมในเมื่อพอถึงเวลาคุณไม่ได้นึกถึงมันเลย มันสะเทือนใจฉันมาก ทั้งๆ ที่ทุกฝ่ายเตรียมพร้อมที่จะช่วยคุณเพียงแค่ขอคำสั่งเดียวจากพวกคุณ เด็กๆมากมายต้องรอด ฉันได้ดูภาพการเตรียมการช่วยเหลือของสหรัฐและญี่ปุ่น ยิ่งทำให้ฉันรู้เสียใจมากขึ้นที่ทั้งๆ ที่โอกาสรอดนั้นมากเหลือเกิน
ทางรอดที่เป็นไปได้ที่ฉันคิด
ฉันได้เรียนรู้อะไรจากการดูไททานิคเมื่อนานมาแล้ว ถ้าตอนนั้นฉันเป็นกัปตันเรือ อย่างเเรกคุณต้องสั่งอพยพผู้โดยสารโดยสั่งให้ลูกเรือส่วนหนึ่งทำการแจกชูชีพ ส่วนหนึ่งเตรียมนำเรือเล็กลง อีกส่วนนำผู้โดยสารอพยพมาร่มกันที่ดาดฟ้าที่ซึ่งเฮลิคอร์ปสามาถลงจอดหรืออพยพผู้คนได้ และในขณะที่รอความช่วยเหลือก็นำผู้โดยสารทยอยลง แจ้งสถานการณ์จริงให้กับผู้โดยสาร ในขณะเดียวกันกัปตันต้องสั่งให้เจ้าหน้าที่แจ้งเหตุฉุกเฉินแก่จราจรเรือและยามชายฝั่งหรือแม้กระทั่งเรือเล็กที่อยู่แถวนั่น และจากการคาดการณ์ของฉันเรือลำใหญ่อย่างไททานิคนั้นจากน้ำหนักการบรรทุก+อุบัติเหตุแล้วมันอยู่ได้แค่ประมาณ 2 ชั่วโมง ซึ่งในความเป็นจริงถ้ากัปตันได้การรายงานจากช่างเครื่องหรือลูกเรือที่อยู่ข้างใต้คุณต้องประเมินสถานการณ์ว่าเรือจะอยู่ได้กี่ชั่วโมง สำหรับจากการดูข่าวเกี่ยวกับข้อมูลและประเมินในความคิดของฉันเรือนั้นอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงสำหรับการที่ได้ดูข่าวในครั้งที่เห็นเรือเป็นแบบนั้น แต่ฉันคิดว่าการอพยพผู้โดยควรจะทำให้ได้ในหนึ่งชั่วโมงอยู่แล้ว เมื่อนำผู้โดยสารลงรอบแรกลงเรือแล้วควรนำเชือกหรือห่วงยางลงไปด้วยเพื่อช่วยดึงผู้โดยสารคนอื่นในกรณีที่เรือมีแนวโน้มที่จะจมแล้วผู้ที่ต้องโดดลงน้ำเพื่อใช้ลากพวกเข้ามาหาเรือ และควรผู้เรือเปล่าไว้กับเรือลำแรกหนึ่งลำด้วยเผื่อช่วยผู้โดยสารที่อยู่ในน้ำ (ที่คิดแบบนี้เพราะเรือเล็กมี 44 ลำ จุคนได้ 1100 คน ผู้โดยสาร 476 คน มันเหลือเห็นๆ) ที่ต้องให้ทุกลำนำเชือกและห่วงยางไปด้วยลองคิดดูถ้าเรือพลิกแบบนั้นทุกคนอยู่บนดาดฟ้าแล้วและตรงที่ลงเรือได้แต่กรณีนี้เรือเริ่มเอียงแน่นอนการเอาเรือลงเริ่มเป็นไปได้ยาก กัปตันต้องเริ่มประเมินสถานการณ์ใหม่ตามความคิดฉันสละเรือโลดดดด เอาคนลงเรือแล้วค่อยๆ หย่อนคงไม่ได้ ตัดเชือกเรือลงไปก่อนแล้วโดดลงว่ายขึ้นเรือและนั้นแหละเหตุผลว่าต้องให้รอบแรกๆ เอาเชือกไปด้วยเพื่อจะได้ลากเรือเข้าหากกันและช่วยคนที่โดดลงน้ำไง เพราะเมื่อเรืออมมันมีแรงที่ดูดลงใต้น้ำนะเพราะเรือมันหนักไงรอบๆ เรืออาจจะถูกดูดลงไปด้วยต้องออกห่างเรือให้พอสมควรแต่ต้องช่วยคนหลังๆได้ด้วย นั้นคือสิ่งที่ฉันคิด คิดยังไงก็ต้องมีคนรอดมากกว่านี้ใน 40 นาที ที่ให้นั่งรอ อีกอย่างถ้าขนาดที่อพยพแจ้งจราจรเรือไปพร้อมกันและค่อยรายงานสถานการณ์ให้จราจรเรือแล้วเรือเร็วและเฮลิคอร์ปเตอร์คงมาถึงใน 40 นาที นี้ คิดยังไงๆ มันก็อรอด ในรอบแรกๆ อาจส่งผู้ชายลงไปในเรือซักสองสามคนคอยลากเรือเข้าหากัน ทางรอดมันมีๆ ทำไมกัปตันไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ และในที่วันนี้ก็ได้ฟังคำที่ ไม่อยากได้ยินเสียใจจริงๆ ตามไปดู
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1398061940&grpid=00&catid=00
สุดท้ายขอไว้อาลัยกับผู้เสียชีวิตทั้งหมดและน้องๆ นักเรียนไปสู่สุคติพบชาติที่ดีนะคะ
ิby H_H มันเป็นเพียงความคิดเห็นของฉันเท่านั้น ทำใจไม่ได้ ขนาดไม่ใช่พ่อแม่ญาติพี่น้อง เป็นเพียงเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง
SEWOL WHY?
ทางรอดที่เป็นไปได้ที่ฉันคิด
ฉันได้เรียนรู้อะไรจากการดูไททานิคเมื่อนานมาแล้ว ถ้าตอนนั้นฉันเป็นกัปตันเรือ อย่างเเรกคุณต้องสั่งอพยพผู้โดยสารโดยสั่งให้ลูกเรือส่วนหนึ่งทำการแจกชูชีพ ส่วนหนึ่งเตรียมนำเรือเล็กลง อีกส่วนนำผู้โดยสารอพยพมาร่มกันที่ดาดฟ้าที่ซึ่งเฮลิคอร์ปสามาถลงจอดหรืออพยพผู้คนได้ และในขณะที่รอความช่วยเหลือก็นำผู้โดยสารทยอยลง แจ้งสถานการณ์จริงให้กับผู้โดยสาร ในขณะเดียวกันกัปตันต้องสั่งให้เจ้าหน้าที่แจ้งเหตุฉุกเฉินแก่จราจรเรือและยามชายฝั่งหรือแม้กระทั่งเรือเล็กที่อยู่แถวนั่น และจากการคาดการณ์ของฉันเรือลำใหญ่อย่างไททานิคนั้นจากน้ำหนักการบรรทุก+อุบัติเหตุแล้วมันอยู่ได้แค่ประมาณ 2 ชั่วโมง ซึ่งในความเป็นจริงถ้ากัปตันได้การรายงานจากช่างเครื่องหรือลูกเรือที่อยู่ข้างใต้คุณต้องประเมินสถานการณ์ว่าเรือจะอยู่ได้กี่ชั่วโมง สำหรับจากการดูข่าวเกี่ยวกับข้อมูลและประเมินในความคิดของฉันเรือนั้นอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงสำหรับการที่ได้ดูข่าวในครั้งที่เห็นเรือเป็นแบบนั้น แต่ฉันคิดว่าการอพยพผู้โดยควรจะทำให้ได้ในหนึ่งชั่วโมงอยู่แล้ว เมื่อนำผู้โดยสารลงรอบแรกลงเรือแล้วควรนำเชือกหรือห่วงยางลงไปด้วยเพื่อช่วยดึงผู้โดยสารคนอื่นในกรณีที่เรือมีแนวโน้มที่จะจมแล้วผู้ที่ต้องโดดลงน้ำเพื่อใช้ลากพวกเข้ามาหาเรือ และควรผู้เรือเปล่าไว้กับเรือลำแรกหนึ่งลำด้วยเผื่อช่วยผู้โดยสารที่อยู่ในน้ำ (ที่คิดแบบนี้เพราะเรือเล็กมี 44 ลำ จุคนได้ 1100 คน ผู้โดยสาร 476 คน มันเหลือเห็นๆ) ที่ต้องให้ทุกลำนำเชือกและห่วงยางไปด้วยลองคิดดูถ้าเรือพลิกแบบนั้นทุกคนอยู่บนดาดฟ้าแล้วและตรงที่ลงเรือได้แต่กรณีนี้เรือเริ่มเอียงแน่นอนการเอาเรือลงเริ่มเป็นไปได้ยาก กัปตันต้องเริ่มประเมินสถานการณ์ใหม่ตามความคิดฉันสละเรือโลดดดด เอาคนลงเรือแล้วค่อยๆ หย่อนคงไม่ได้ ตัดเชือกเรือลงไปก่อนแล้วโดดลงว่ายขึ้นเรือและนั้นแหละเหตุผลว่าต้องให้รอบแรกๆ เอาเชือกไปด้วยเพื่อจะได้ลากเรือเข้าหากกันและช่วยคนที่โดดลงน้ำไง เพราะเมื่อเรืออมมันมีแรงที่ดูดลงใต้น้ำนะเพราะเรือมันหนักไงรอบๆ เรืออาจจะถูกดูดลงไปด้วยต้องออกห่างเรือให้พอสมควรแต่ต้องช่วยคนหลังๆได้ด้วย นั้นคือสิ่งที่ฉันคิด คิดยังไงก็ต้องมีคนรอดมากกว่านี้ใน 40 นาที ที่ให้นั่งรอ อีกอย่างถ้าขนาดที่อพยพแจ้งจราจรเรือไปพร้อมกันและค่อยรายงานสถานการณ์ให้จราจรเรือแล้วเรือเร็วและเฮลิคอร์ปเตอร์คงมาถึงใน 40 นาที นี้ คิดยังไงๆ มันก็อรอด ในรอบแรกๆ อาจส่งผู้ชายลงไปในเรือซักสองสามคนคอยลากเรือเข้าหากัน ทางรอดมันมีๆ ทำไมกัปตันไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ และในที่วันนี้ก็ได้ฟังคำที่ ไม่อยากได้ยินเสียใจจริงๆ ตามไปดู http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1398061940&grpid=00&catid=00
สุดท้ายขอไว้อาลัยกับผู้เสียชีวิตทั้งหมดและน้องๆ นักเรียนไปสู่สุคติพบชาติที่ดีนะคะ
ิby H_H มันเป็นเพียงความคิดเห็นของฉันเท่านั้น ทำใจไม่ได้ ขนาดไม่ใช่พ่อแม่ญาติพี่น้อง เป็นเพียงเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง