ขอระบายหน่อยนะค่ะ คือเรากับเพือนกำลังจะไปเที่ยวค่ะ
ระหว่างทางก็แวะร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดังแห่งหนึ่งในตัวเชียงใหม่ ตอนนั้นก็ขี่รถวนหลายรอบมาก เพื่อจะหาร้านที่คนน้อยที่สุด
ก็มาเจอร้านหนึ่งค่ะที่คนน้อยที่สุดแล้วในตอนนั้น ก็เลยแวะทานค่ะเพราะร้านดูสะอาดจาดจ้านดี ระหว่างที่นั่งรอในร้าน
ก็หยิบเมนูอาหารขึ้นมาค่ะ และแม่ค้าก็เดินมาพร้อมกับสีหน้าที่ดูไม่เป็นมิตร เดินมาบอกว่า
'' จะกินอะไรก็รีบๆสั่ง เดียวคนจะเยอะ '' (น้ำเสียงตะคอกมากเสียงดังด้วยค่ะ) คือแบบน้ำเสียงและสีหน้านาง
เหมือนไปโกรธใครมาแล้วมาลงกับพวกอิชั้นอะค่ะ พอนางพูดเสร็จเราก็มองหน้ากับเพื่อนอีกสองคนค่ะ ด้วยความที่ตกใจไงค่ะ ก็เลยอึ้งเป็นหุ่นไล่กาไปสัก6วิได้ ก็สั่งๆไปค่ะแล้วก็นั่งรอ....
ระหว่างรอประมาณยี่สิบนาที นางก็เดินมาบอก '' ได้แล้ว เดียวไปหยิบมาไห้ '' คือเรางงมากค่ะ ที่พูดแบบนี้คือเราต้องบริการตัวเองใช่ไหม
เราต้องไปหยิบมาเองใช่ไหม เหมือนว่านางจะไห้เราไปหยิบเอง ทั้งที่ความจริงแม่ค้าต้องบริการด้วยใจและเต็มใจสิค่ะ สีหน้านางจิกมากค่ะ น่ากลัวมากสายตายิ่งกว่าเหยี่ยวเวหา พอนางหยิบมาวาง เราก็บอกนางว่า '' ขอบคุณน่ะค่ะ '' นางก็ยังทำกิริยาเดิมๆค่ะ หน้าบึ้งเป็นตูดลิงค่ะ แถมยังบอกอีกว่า
'' รีบๆกินส่ะ เดียวคนจะเต็มร้าน จะได้ไม่เกะกะในร้าน กินเสร็จก็รีบๆออกไปส่ะ '' -0-
คือเราเข้าใจนะค่ะว่านางอาจจะอารมเสียจากการทำงานหนัก ที่ต้องมามาบริการลูกค้าทั้งวันแบบนี้ เราก็บอก อ้อค่ะ ขอบใจ
(จะสังเกตุได้ว่าเราไม่พูดว่าขอบคุณล่ะ) เพราะคิดว่าไม่สมควรได้รับอย่างยิ่ง
พอกินเสร็จกำลังจะเดินออกจากร้าน นางเดินมาสะกิดไหล่เราคะ เรานี่คอเทียบหมุนนะค่ะ แล้วพูดว่า '' กินอาหารยังไงไม่มีมารยาทเอาซะเลย คุยก็เสียงดังนี่ไม่ใช่ตลาดสดนะย่ะ '' เห้ยคือแบบมากินกับเพื่อนก็ต้องคุยเป็นธรรมดา จะไห้มานั่งกินไม่สนใจไม่มองหน้ากันเลยงี้เหรอ?
ถึงกับต้องทำขนาดนี้เลยหรอค่ะ เพื่อนเราทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของนางค่ะ เพื่อนเราเลยสวนไปว่าไป ..........
'' นี่แก!! ชั้นสงสารแกจัง คนน้อยแล้วยังไม่สำเนียกนะค่ะ ไร้มารยาทแบบเธอ ได้เรียนหนังสือรึเปล่า ครูบาอาจารย์ไม่สอนเรื่องมารยาทและการอยู่ร่วมกับคนในสังคมบ้างหรือไงคะ '' นางถึงกับเงิบไปเลยค่ะ แล้วก็พูดว่า ''เรืองของGuเว้ย'' โอ้วว!!!!!!!!!!
เพื่อนเรากะจะตบแล้วค่ะ แต่เราก็บอกไห้เพือนว่าใจเย็นๆ ด้วยความที่เราเป็นคนใจเย็นค่ะ คิดว่าเขาคงขายของทั้งวันเลยไม่ได้ถือสาอะไร แต่ประเด็นคือเพือนเรามันไม่ค่อยยอมค่ะ เราเลยพาเพื่อนออกจากร้านนั้นทันที ท่ามกลางสายตาผู้คนที่สรรจรไปมา
จขกท เสียน้ำใจที่จะอุดหนุนสินค้าร้านนี้แบบสิ้นเชิงเลยค่ะ รู้แล้วละค่ะว่าคนน้อยเพราะอะไร หุหุ ตอนนั้นแอบจิตตกมากค่ะ
เลยพาเพื่อนเดินออกจากร้านค่ะ พอกันทีค่ะร้านนี้อร่อยแต่มารยาทเสีย คนน้อยยังไม่พอ จรรยาบรรณในการขายก็ต่ำมากค่ะ ถ้าไม่มีใจที่จะรักการขาย
ก็ไม่ต้องขายเถอะค่ะ สักวันเชือว่าถ้ายังทำนิสัยแบบนี้อยู่คนคงหาบแซ้บค่ะ เราสาบานว่าจะไม่มากินร้านนี้อีก.......
ถ้าเจอคนแบบนี้เพือนๆจะทำอย่างไรค่ะ ความคิดของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเจอใครที่เสียมารยาทเท่านี้มาก่อนเลยค่ะ
ระหว่างทางก็แวะร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดังแห่งหนึ่งในตัวเชียงใหม่ ตอนนั้นก็ขี่รถวนหลายรอบมาก เพื่อจะหาร้านที่คนน้อยที่สุด
ก็มาเจอร้านหนึ่งค่ะที่คนน้อยที่สุดแล้วในตอนนั้น ก็เลยแวะทานค่ะเพราะร้านดูสะอาดจาดจ้านดี ระหว่างที่นั่งรอในร้าน
ก็หยิบเมนูอาหารขึ้นมาค่ะ และแม่ค้าก็เดินมาพร้อมกับสีหน้าที่ดูไม่เป็นมิตร เดินมาบอกว่า
'' จะกินอะไรก็รีบๆสั่ง เดียวคนจะเยอะ '' (น้ำเสียงตะคอกมากเสียงดังด้วยค่ะ) คือแบบน้ำเสียงและสีหน้านาง
เหมือนไปโกรธใครมาแล้วมาลงกับพวกอิชั้นอะค่ะ พอนางพูดเสร็จเราก็มองหน้ากับเพื่อนอีกสองคนค่ะ ด้วยความที่ตกใจไงค่ะ ก็เลยอึ้งเป็นหุ่นไล่กาไปสัก6วิได้ ก็สั่งๆไปค่ะแล้วก็นั่งรอ....
ระหว่างรอประมาณยี่สิบนาที นางก็เดินมาบอก '' ได้แล้ว เดียวไปหยิบมาไห้ '' คือเรางงมากค่ะ ที่พูดแบบนี้คือเราต้องบริการตัวเองใช่ไหม
เราต้องไปหยิบมาเองใช่ไหม เหมือนว่านางจะไห้เราไปหยิบเอง ทั้งที่ความจริงแม่ค้าต้องบริการด้วยใจและเต็มใจสิค่ะ สีหน้านางจิกมากค่ะ น่ากลัวมากสายตายิ่งกว่าเหยี่ยวเวหา พอนางหยิบมาวาง เราก็บอกนางว่า '' ขอบคุณน่ะค่ะ '' นางก็ยังทำกิริยาเดิมๆค่ะ หน้าบึ้งเป็นตูดลิงค่ะ แถมยังบอกอีกว่า
'' รีบๆกินส่ะ เดียวคนจะเต็มร้าน จะได้ไม่เกะกะในร้าน กินเสร็จก็รีบๆออกไปส่ะ '' -0-
คือเราเข้าใจนะค่ะว่านางอาจจะอารมเสียจากการทำงานหนัก ที่ต้องมามาบริการลูกค้าทั้งวันแบบนี้ เราก็บอก อ้อค่ะ ขอบใจ
(จะสังเกตุได้ว่าเราไม่พูดว่าขอบคุณล่ะ) เพราะคิดว่าไม่สมควรได้รับอย่างยิ่ง
พอกินเสร็จกำลังจะเดินออกจากร้าน นางเดินมาสะกิดไหล่เราคะ เรานี่คอเทียบหมุนนะค่ะ แล้วพูดว่า '' กินอาหารยังไงไม่มีมารยาทเอาซะเลย คุยก็เสียงดังนี่ไม่ใช่ตลาดสดนะย่ะ '' เห้ยคือแบบมากินกับเพื่อนก็ต้องคุยเป็นธรรมดา จะไห้มานั่งกินไม่สนใจไม่มองหน้ากันเลยงี้เหรอ?
ถึงกับต้องทำขนาดนี้เลยหรอค่ะ เพื่อนเราทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของนางค่ะ เพื่อนเราเลยสวนไปว่าไป ..........
'' นี่แก!! ชั้นสงสารแกจัง คนน้อยแล้วยังไม่สำเนียกนะค่ะ ไร้มารยาทแบบเธอ ได้เรียนหนังสือรึเปล่า ครูบาอาจารย์ไม่สอนเรื่องมารยาทและการอยู่ร่วมกับคนในสังคมบ้างหรือไงคะ '' นางถึงกับเงิบไปเลยค่ะ แล้วก็พูดว่า ''เรืองของGuเว้ย'' โอ้วว!!!!!!!!!!
เพื่อนเรากะจะตบแล้วค่ะ แต่เราก็บอกไห้เพือนว่าใจเย็นๆ ด้วยความที่เราเป็นคนใจเย็นค่ะ คิดว่าเขาคงขายของทั้งวันเลยไม่ได้ถือสาอะไร แต่ประเด็นคือเพือนเรามันไม่ค่อยยอมค่ะ เราเลยพาเพื่อนออกจากร้านนั้นทันที ท่ามกลางสายตาผู้คนที่สรรจรไปมา
จขกท เสียน้ำใจที่จะอุดหนุนสินค้าร้านนี้แบบสิ้นเชิงเลยค่ะ รู้แล้วละค่ะว่าคนน้อยเพราะอะไร หุหุ ตอนนั้นแอบจิตตกมากค่ะ
เลยพาเพื่อนเดินออกจากร้านค่ะ พอกันทีค่ะร้านนี้อร่อยแต่มารยาทเสีย คนน้อยยังไม่พอ จรรยาบรรณในการขายก็ต่ำมากค่ะ ถ้าไม่มีใจที่จะรักการขาย
ก็ไม่ต้องขายเถอะค่ะ สักวันเชือว่าถ้ายังทำนิสัยแบบนี้อยู่คนคงหาบแซ้บค่ะ เราสาบานว่าจะไม่มากินร้านนี้อีก.......
ถ้าเจอคนแบบนี้เพือนๆจะทำอย่างไรค่ะ ความคิดของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน