เรื่องประหลาดๆ เกี่ยวกับรถฉุกเฉิน

ปีนี้ผมเจอเรื่องประหลาดๆ เกี่ยวกับรถฉุกเฉินหลายครั้งจึงอยากเล่าสู่กันฟัง
เรื่องที่หนึ่ง ตอนต้นปีระหว่างที่ผมกำลังขับรถกลับจากลำปางเข้ากรุงเทพฯ
ก็มีรถปิกอัพคันหนึ่งเปิดหวอไล่เป็นช่วงสั้น คล้ายๆกับที่รถนำขบวนชอบทำ
พร้อมเปิดไฟฉุกเฉินและไฟกระพริบพราวไปทั้งคัน
พอผมหลบให้แซงและหันไปมองก็ต้องประหลาดใจเพราะมันไม่ใช่รถมูลนิธิ
หรือแม้แต่รถชาวบ้านที่มาช่วยมูลนิธิ แต่เป็นรถปิกอัพของสมาคมที่ชื่อตลกๆ
ขอเรียกว่า "สมาคมคนไม่อยากป่วย" แล้วกันเพราะไม่อยากระบุชื่อจริง
ตัวรถก็ติดสติกเกอร์โดยใช้ฟอนต์แบบอาร์ต ไม่มีอะไรดูเป็นเรื่องเป็นราว
สักพักก็ไปทันกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ปรากฎว่าไม่เห็นมีอะไรด่วนหรือร้ายแรงอะไร
ไม่มีคนป่วย หรือไรทั้งสิ้น ส่วนชายในรถก็เหมือนที่พวกเราเห็นบ่อยๆคือเป็นชาย
กลางคนอ้วนๆ แต่งกายแบบพังค์ๆ มีทัลๆๆ สี่ห้าคน คือเป็นยีนส์กับเสื้อยืดดำๆ

วันนี้ผมเจออีกแล้วประหลาดกว่าเดิมเสียอีก
ระหว่างขับแถวกาญจนาภิเษก ก็แปลกใจที่เห็นมีรถฉุกเฉินเปิดไฟพราววิ่งอยู่ข้างหน้า
และเปิดไฟผ่าหมาก พฤติกรรมคือขับเหวี่ยงไปมา แต่ไม่เร็ว
ประหลาดคือตัวรถ เป็นรถนอกสารบบดูท้ายเป็นมิซซู แต่ติดป้ายโตโยต้า GLI ส่วนหน้าคล้ายกาแลนท์
ไม่มีป้ายบอกสังกัดใดๆทั้งสิ้น
ประหลาดที่สองคือไฟฉุกเฉินที่หลังคาไม่ใช่แบบที่อยู่ในเคสพลาสติกสีน้ำเงิน แดง แต่เป็นไฟ
LED เปลือยๆ หลายๆหลอด แบบทำเอง ดูคล้ายไฟฉุกเฉินแต่ก็บางเกินไป คือมีแค่สองแถวแต่ยาวตลอดความกว้างหลังคา
  
ผมเลยสงสัยว่าจริงๆแล้วคนทั่วไปสามารถขออนุญาตติดไฟแบบนี้ได้หรือเปล่า
เช่นคนที่เป็นอาสาสมัครฯลฯ