เรื่องของคนข้างบ้าน

เรื่องมีอยู่ว่าทุกๆเช้า ภรรยาผมจะตื่นมาทำอาหารใส่บาตร และปลุกผมกับลูกเดินไปใส่บาตรที่หน้าหมู่บ้านด้วยกัน ระหว่างที่นั่งรอหลวงพ่อเดินมาตรงจุดที่ผมและครอบครัวรอใส่บาตรอยู่ ก็จะมีลุงคนหนึ่งที่อาศัยอยู่หมู่บ้านเดียวกับผมมาจอดจักรยานรอตรงรถของหลวงพ่อทุกวัน ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนึกว่าลุงแกมาทำบุญใส่บาตรเหมือนเราแต่พอภรรยาผมสะกิดให้ดูถึงได้รู้ว่าพฤติกรรมของลุงมันทำให้ผมรู้สึกสังเวชอย่างบอกไม่ถู
  คุณลุงที่ผมกล่าวถึงแกอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกับผม แกขับรถฮอนด้า accord ซึ่งแน่นอนว่าแกไม่ได้เดือดร้อนหรือขัดสนเรื่องเงินทอง แต่ทุกเช้าลุงจะปั่นจักรยานออกมาซื้อกับข้าวกับหนังสือพิมพ์ทุกวันเป็นประจำ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ลุงแกจะทำเป็นประจำก่อนปั่นจักรยานกลับบ้านคือ แกจะหยุดรอจนหลวงพ่อบิณบาตรเสร็จและระหว่างที่เด็กวัดกำลังถ่ายอาหารเข้าที่รถก่อนเดินทางกลับวัด ลุงแกจะไปยืนเลือกขนมหรืออาหารที่ชาวบ้านเอามาใส่บาตรใส่ในตระกร้าหน้ารถแกแล้วก็ปั่นจักรยานกลับบ้าน ผมเจอลุงคนนี้ทุกเช้าแต่ผมไม่เคยเห็นลุงคนนี้ใส่บาตรเลยซักครั้ง ผมรู้สึกสังเวชในใจอย่างบอกไม่ถูก ชาวบ้านที่ออกมาใส่บาตรแต่เช้าย่อมมีความตั้งใจที่จะให้อาหารที่ตนใส่บาตรกลับถึงวัดเพื่อให้พระภิกษุฉันหรือเป็นทานแก่เด็กวัดที่รอข้าวก้นบาตรเพื่อประทังชีวิต บางคนอาศัยวัดอยู่เพื่อเรียนหนังสือและอาศัยกินข้าววัดแต่อย่างน้อยเด็กวัดพวกนี้ก็ยังทำประโยชน์ให้วัดบ้างด้วยการทำความสะอาดวัดหรือเป็นเรี่ยวแรงแล้วแต่พระจะใช้ แต่กับลุงคนนี้แกไม่เคยทำประโยชน์อะไรให้กับวัดหรือศาสนาเลย

  จากพฤติกรรมของลุงคนนี้ถือว่าเป็นบาปหรือเปล่าครับ และหากตายไปจะเกิดเป็นอะไรครับ