ขอไว้อาลัยแก่มรณะจิตในเรือ เซวอล ด้วยพระธรรมนี้
สงสารน้องๆและครูเกาหลีในเรือล่มมาก
ขอส่งบุญทั้งปวงทั้ง ทาน ศีล และภาวนา ไปให้แก่ทุกดวงวิญญาณ
ขอว่ฃอานิสงส์แห่งการส่งพระธรรมเรือล่มบทนี้ไปให้
แม้ในชาตินี้ น้องๆไม่มีที่พึ่งอย่างในพระธรรมนี้
แต่ขอให้ผลบุญที่ส่งนี้ ช่วยให้น้องๆ ได้บุญ พ้นทุกข์ ได้สงบ และพบความสุข
ในชาติหน้าต่อไป ขอให้ได้พบสัตตบุรุษ ได้ฟังธรรม และมีที่พึ่ง พ้นจากอบายทั้งปวง
ขอบุญแห่งการสาธยายบทธรรมนี้
จงถึงแก่ทุกมรณะจิตในเรือเซวอล ด้วยเทอญ
ชาวเรือแม้เรือล่มแต่ได้อาราธนาศีล ๕ ก่อนตาย ทำให้เกิดในดาวดึงส์
ในอดีตกาล ชาวเรือหลายร้อยคนเดินทางด้วยเรือสำเภาใหญ่
เรือล่องกลางมหาสมุทรใหญ่ กระทั่ง ๗ วันผ่านไป
เรือเจอพายุใหญ่และกำลังจม ชาวเรือต่างหวาดกลัว
ร้องหาเทวดาที่ตนนับถือ บ้างส่งเสียงร้องไห้ดัง
บ้างมีอาการคลุ้มคลั่งกอดเสากระโดงเรือต่างๆ
แต่มีมหาบุรุษผู้หนึ่งกลับนิ่งสงบ ไม่ตื่นตกใจ
ชาวเรือทั้งหลายต่างถามเขาว่า เหตุใดท่านจึงไม่กลัว พวกเรากำลังจะตายแล้ว
ชายผุ้นั้นตอบว่า “ท่านผู้เจริญทั้งหลาย เราไม่กลัวภัยนี้ เพราะในวันที่ขึ้นเรือ
เราได้ถวายทานแด่หมู่ภิกษุสงฆ์ อีกทั้งได้รับสรณะและศีล เราจึงไม่กลัวตาย”
ชาวเรือจึงถามว่า “ข้าแต่นาย ก็สรณะและศีลสมควรแก่พวกข้าพเจ้าหรือไม่”
มหาบุรุษนั้นตอบว่า “สมควรอย่างยิ่ง ธรรมเหล่านี้ย่อมสมควรแก่พวกท่าน”
ชาวเรือจึงขอสรณะและศีลกับมหาบุรุษนั้น
มหาบุรุษจึงให้พวกเขาอาราธนาศีล ๕
โดยแบ่งกันเป็นกลุ่ม ๗ กลุ่มๆละร้อยคน
ชาวเรือทั้งหลายต่างปลื้มปีติยินดี ที่ได้อาราธนาศีล ๕ ตั้งจิตกุศลก่อนจะตาย
ในขณะที่กลุ่มแรก อาราธนาศีลอยู่นั้น น้ำก็ท่วมขึ้นถึงข้อเท้า
ขณะที่กลุ่มที่สองอาราธนาศีล น้ำก็ท่วมถึงเข่า
กลุ่มที่สาม น้ำท่วมถึงสะเอว กลุ่มที่ ๔ น้ำถึงสะดือ
แม้กระนั้น ความหวาดกลัวไม่เกิดมีแก่ชาวเรือทั้งหลาย
เพราะพวกเขามีที่พึ่ง คือพระรัตนตรัย ศีลและสรณะ อันศรัทธาดีแล้ว
น้ำท่วมถึงหน้าอก ในขณะที่กลุ่มที่ ๕ รับศีลอยู่
เมื่อกลุ่มที่ ๖ อาราธนาศีล น้ำนั้นท่วมถึงคอ
และน้ำท่วมท้นปาก ขณะที่กลุ่มที่ ๗ อาราธนาศีลนั้นเอง
เมื่อมหาบุรุษนั้นให้ทุกคนรับศีลครบดีแล้วก็กล่าวขึ้นว่า
“สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งของพวกเราไม่มี
ขอพวกเราทั้งหลายจงรักษาศีลให้บริบูรณ์เถิด”
ชาวเรือทั้งหลาย ปราศจากความหวาดกลัว เป็นผู้ไม่ดิ้นรนร้องไห้โหยหา
เป็นผู้มีที่พึ่งอันพระเสริฐคือพระพุทธ พระธรรม
และพระสงฆ์แล้ว โดยอาศัยมหาบุรุษนั้น
ชาวเรือทั้งหมด ตายไปแล้วจึงไปเกิดเป็นเทพบุตรในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ด้วยอาศัยศีลที่ตนรับไว้ก่อนตาย โดยเกิดเป็นกลุ่มเทพบุตรคณะเดียวกันบนสวรรค์
มีวิมานทองของมหาบุรุษผู้เป็นอาจารย์อยู่ตรงกลาง สูงร้อยโยชน์
ชาวเรือทั้งหลาย รอดจากอบายภูมิ ด้วยอำนาจแห่งศีลทั้ง ๕
ที่อาราธนาก่อนตายบนเรืออับปางนั้นเอง
สาธุ สาธุ สาธุ บุญกุศลใดอันจะเกิดมีจากการสาธยายบทธรรมนี้
ศีลใดๆจะบังเกิดแก่ชนทั้งหลายด้วยพระธรรมบทนี้
ขอผลบุญเหล่านั้นทั้งปวงจงถึงแก่หมู่ผู้เคราะห์ร้าย
บนเรือเซวอล เฟอร์รี่เกาหลีที่ล่ม ณ กลางมหาสมุทร
ทางใต้ของเกาหลีเมื่อวันที่ 15 เมษา 2014
ขอไว้อาลัยแด่ จอง ชาวุง ,ปาร์คจียอง
และนักเรียนตัวอย่างผู้สละชีพเพื่อผู้อื่น
ตลอดถึงผู้เสียชีวิตทุกท่าน ขอให้บุญนี้ ส่งถึงแก่ทุกดวงจิตวิญญาณ
ขอให้ทุกท่านหมดทุกข์โศก พ้นความทุกข์ระทม
ได้ระลึกถึงบุญที่ตนเคยกระทำ มีบุญเป็นที่พึ่งที่อาศัย
และได้อานิสงส์แห่งบุญทั้งปวงของพวกข้าพเจ้า
พ้นจากความลำบากทั้งปวงด้วยเทอญ
ขอไว้อาลัยแด่ทุกดวงจิตที่เคราะห์ร้ายในโศกนาฏกรรม เรือเซวอลเกาหลีล่ม ด้วยเรื่องในพระธรรมนี้นะคะ by Toncoonธรรมจากพระไตร
สงสารน้องๆและครูเกาหลีในเรือล่มมาก
ขอส่งบุญทั้งปวงทั้ง ทาน ศีล และภาวนา ไปให้แก่ทุกดวงวิญญาณ
ขอว่ฃอานิสงส์แห่งการส่งพระธรรมเรือล่มบทนี้ไปให้
แม้ในชาตินี้ น้องๆไม่มีที่พึ่งอย่างในพระธรรมนี้
แต่ขอให้ผลบุญที่ส่งนี้ ช่วยให้น้องๆ ได้บุญ พ้นทุกข์ ได้สงบ และพบความสุข
ในชาติหน้าต่อไป ขอให้ได้พบสัตตบุรุษ ได้ฟังธรรม และมีที่พึ่ง พ้นจากอบายทั้งปวง
ขอบุญแห่งการสาธยายบทธรรมนี้
จงถึงแก่ทุกมรณะจิตในเรือเซวอล ด้วยเทอญ
ชาวเรือแม้เรือล่มแต่ได้อาราธนาศีล ๕ ก่อนตาย ทำให้เกิดในดาวดึงส์
ในอดีตกาล ชาวเรือหลายร้อยคนเดินทางด้วยเรือสำเภาใหญ่
เรือล่องกลางมหาสมุทรใหญ่ กระทั่ง ๗ วันผ่านไป
เรือเจอพายุใหญ่และกำลังจม ชาวเรือต่างหวาดกลัว
ร้องหาเทวดาที่ตนนับถือ บ้างส่งเสียงร้องไห้ดัง
บ้างมีอาการคลุ้มคลั่งกอดเสากระโดงเรือต่างๆ
แต่มีมหาบุรุษผู้หนึ่งกลับนิ่งสงบ ไม่ตื่นตกใจ
ชาวเรือทั้งหลายต่างถามเขาว่า เหตุใดท่านจึงไม่กลัว พวกเรากำลังจะตายแล้ว
ชายผุ้นั้นตอบว่า “ท่านผู้เจริญทั้งหลาย เราไม่กลัวภัยนี้ เพราะในวันที่ขึ้นเรือ
เราได้ถวายทานแด่หมู่ภิกษุสงฆ์ อีกทั้งได้รับสรณะและศีล เราจึงไม่กลัวตาย”
ชาวเรือจึงถามว่า “ข้าแต่นาย ก็สรณะและศีลสมควรแก่พวกข้าพเจ้าหรือไม่”
มหาบุรุษนั้นตอบว่า “สมควรอย่างยิ่ง ธรรมเหล่านี้ย่อมสมควรแก่พวกท่าน”
ชาวเรือจึงขอสรณะและศีลกับมหาบุรุษนั้น
มหาบุรุษจึงให้พวกเขาอาราธนาศีล ๕
โดยแบ่งกันเป็นกลุ่ม ๗ กลุ่มๆละร้อยคน
ชาวเรือทั้งหลายต่างปลื้มปีติยินดี ที่ได้อาราธนาศีล ๕ ตั้งจิตกุศลก่อนจะตาย
ในขณะที่กลุ่มแรก อาราธนาศีลอยู่นั้น น้ำก็ท่วมขึ้นถึงข้อเท้า
ขณะที่กลุ่มที่สองอาราธนาศีล น้ำก็ท่วมถึงเข่า
กลุ่มที่สาม น้ำท่วมถึงสะเอว กลุ่มที่ ๔ น้ำถึงสะดือ
แม้กระนั้น ความหวาดกลัวไม่เกิดมีแก่ชาวเรือทั้งหลาย
เพราะพวกเขามีที่พึ่ง คือพระรัตนตรัย ศีลและสรณะ อันศรัทธาดีแล้ว
น้ำท่วมถึงหน้าอก ในขณะที่กลุ่มที่ ๕ รับศีลอยู่
เมื่อกลุ่มที่ ๖ อาราธนาศีล น้ำนั้นท่วมถึงคอ
และน้ำท่วมท้นปาก ขณะที่กลุ่มที่ ๗ อาราธนาศีลนั้นเอง
เมื่อมหาบุรุษนั้นให้ทุกคนรับศีลครบดีแล้วก็กล่าวขึ้นว่า
“สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งของพวกเราไม่มี
ขอพวกเราทั้งหลายจงรักษาศีลให้บริบูรณ์เถิด”
ชาวเรือทั้งหลาย ปราศจากความหวาดกลัว เป็นผู้ไม่ดิ้นรนร้องไห้โหยหา
เป็นผู้มีที่พึ่งอันพระเสริฐคือพระพุทธ พระธรรม
และพระสงฆ์แล้ว โดยอาศัยมหาบุรุษนั้น
ชาวเรือทั้งหมด ตายไปแล้วจึงไปเกิดเป็นเทพบุตรในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ด้วยอาศัยศีลที่ตนรับไว้ก่อนตาย โดยเกิดเป็นกลุ่มเทพบุตรคณะเดียวกันบนสวรรค์
มีวิมานทองของมหาบุรุษผู้เป็นอาจารย์อยู่ตรงกลาง สูงร้อยโยชน์
ชาวเรือทั้งหลาย รอดจากอบายภูมิ ด้วยอำนาจแห่งศีลทั้ง ๕
ที่อาราธนาก่อนตายบนเรืออับปางนั้นเอง
สาธุ สาธุ สาธุ บุญกุศลใดอันจะเกิดมีจากการสาธยายบทธรรมนี้
ศีลใดๆจะบังเกิดแก่ชนทั้งหลายด้วยพระธรรมบทนี้
ขอผลบุญเหล่านั้นทั้งปวงจงถึงแก่หมู่ผู้เคราะห์ร้าย
บนเรือเซวอล เฟอร์รี่เกาหลีที่ล่ม ณ กลางมหาสมุทร
ทางใต้ของเกาหลีเมื่อวันที่ 15 เมษา 2014
ขอไว้อาลัยแด่ จอง ชาวุง ,ปาร์คจียอง
และนักเรียนตัวอย่างผู้สละชีพเพื่อผู้อื่น
ตลอดถึงผู้เสียชีวิตทุกท่าน ขอให้บุญนี้ ส่งถึงแก่ทุกดวงจิตวิญญาณ
ขอให้ทุกท่านหมดทุกข์โศก พ้นความทุกข์ระทม
ได้ระลึกถึงบุญที่ตนเคยกระทำ มีบุญเป็นที่พึ่งที่อาศัย
และได้อานิสงส์แห่งบุญทั้งปวงของพวกข้าพเจ้า
พ้นจากความลำบากทั้งปวงด้วยเทอญ