ตอนนี้เราอยู่ปี 1 ค่ะ ไปทำงานพิเศษช่วงซัมเมอร์ เป็นเด็กล้างจาน เริ่มงาน 5 โมง - 4 ทุ่มครึ่ง
ทีนี้ช่วงแรกเรากับเพื่อนก็ซื้อข้าวไปกินกัน ซื้อขนมไปบ้างเพราะเราชอบกินขนม
เราซื้อเยลลี่หมีฮาริโบที่มันถุง 10 บาทไปอ่ะค่ะ พอเราแกะ จานชุดใหม่ก็มา เราเลยวางขนมไว้
พอล้างเสร็จหันกลับมาจะกินขนม ....ขนมหายไป

เราก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยซื้อใหม่ก็ได้
ตกอีกวันเราซื้อน้ำแข็งใสปุยหิมะ ที่เป็นนมใส่ท็อปปิ้งผลไม้ เราใส่กีวี่ ส้มแมนดาริน ผลไม้กระป๋อง องุ่นแดง ถ้วยละ 39 เราวางไว้ที่เดิม
จานจากลูกค้าก็เริ่มมาเหมือนเดิม เราเลยรีบไปล้างเพราะกลัวซ้ำรอย ระหว่างที่ล้างก็มีพี่คนนึงเดินไปมาแถวนั้นบ่อยๆ
พอเราล้างเสร็จจะหันไปกิน....น้ำแข็งรสนมกับผลไม้หายไป

เหลือไว้แต่น้ำ

เพื่อความชัวร์ อีกวันเราเลยทำสปาเกตตี้ซอสหมูราดชีสไป เราทำกินเองทั้งหมู เส้น เครื่องเลยใส่เต็มๆเน้นๆ
รุ่นพี่ที่ทำงานหลายคนก็ขอชิม เสร็จแล้วก็วางไว้ เรากับเพื่อนล้างจานเสร็จก็รีบไปกิน คราวนี้สปาเกตตี้ไม่หาย พอกินเส้นเหลือหมูไว้กินตอนท้ายเยอะๆ
แล้วไปล้างจากต่อ เสร็จเลยมานั่งพัก รุ่นพี่คนเดิมก็บอกว่าทำไมไม่เอาสปาเกตตี้ไปอุ่น จากนั้นก็หยิบไปเทใส่กระทะ เราก็คิดว่าพี่คนนี้ใจดีจัง กลัวน้องกินของเย็นๆ พอรุ่นพี่อุ่นเสร็จตักใส่ชาม เรากำลังจะพูดว่าขอบคุณ เรากลับเห็นพี่ตักสปาเกตตี้เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย เรากลืนคำขอบคุณลงท้องแทบไม่ทัน นั่งมองพี่กินแบบอึ้ง พี่กินเสร็จก็เอาจานไว้ที่อ่างแล้วบอกว่า ..ฝากล้างด้วยนะ

คือ...เราก็พูดไรไม่ออก

ทุกวันเวลาพี่ๆที่ทำงานจะขอชิม เราก็บอกว่ากินได้เลย เอาเลย พี่คนอื่นก็ชิมแบบพอควร
แต่กับพี่คนนี้คงได้ยินว่ากินหมดเลย เอาไปได้เลย พี่คนนี้กินแทบไม่เหลือ กินเหมือนซื้อมาเอง
ไม่ว่าเราจะซื้อน้ำ ซื้อขนม ซื้อข้าว เราก็โดนพี่คนนี้แย่งกินตลอด
เราก็ไม่ได้หวงของนะ เรามีอะไรแบ่งให้ทุกคนตลอด แต่แบบนี้ก็เกินไป
เราต้มมุก ทำชาเขียวไป พี่แกก็เทกินจนหมด
พอพี่คนอื่นทัก ว่ากินของเราจนหมด พี่แกก็ทำเป็นหัวเราะ แล้วหันมาบอกว่าขอโทษนะ พี่กินหมดแล้ว พูดแบบติดตลก
เราก็ไม่อยากโวยวายจนเป็นเรื่องให้ผิดใจกัน เลยทำได้แค่ยิ้มแห้งๆแล้วพูดว่า ไม่เป็นไรค่ะ ทั้งๆที่อยากจะเอายาถ่ายผสมขนมให้พี่แกกิน

ล่าสุดเราซื้อชามะนาวเซเว่นไป เราล้างจานปุ๊บ พี่แกก็เดินมากินของเราปั๊บ พอเห็นเรามองก็บอกว่าพี่กินนะ จากนั้นก็กินต่อ
พอกินจนหมด แบบว่าหมดแก้วเหลือแต่น้ำแข็ง ก็เอาวางไว้ที่เดิม เอาชาเย็นของตัวเองเทใส่แก้ว แล้วหันมาบอกเราว่าพี่เอาใส่นะ
ไอ้เราก็กะจะเอาคืน จะไปกินให้หมด พี่แกก็ไม่พลาดเทเสร็จก็หยิบแก้วไปวางไว้ที่ๆตัวเองทำอาหาร พอกินจนหมดก็เอามาวางที่เดิม
เราก็เอ่อะ -[]-


จากนั้นในครัวก็วุ่น (เราทำงานร้านอาหาร) พี่แกหิวน้ำก็หันมาถามเราว่า น้ำน้อง *** หายไปไหน
เราเองก็เดือด เลยตอบไปว่า พี่กินไปหมดแล้วไง

พี่คนนั้นก็ตอบแค่ อ้าวหรอ??
เราเอาน้ำที่แช่ไว้มาเติม พี่แกก็แอบมากินตอนเราเผลอทุกครั้งเลย

ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเจอผีอะไร เกิดมาเพิ่งเคยเจอแบบนี้ครั้งแรก >>> ผีปอบฟิวชั่นกับมนุษย์พี่ คนอื่นอาจจะเคยสัมผัสกับมนุษย์ป้า
แต่เราเจอในเวอร์ชั่นรุ่นเด็ก ซึ่งมนุษย์พันธุ์นี้แกร่งเกินที่เราจะรับมือไหว


อมยิ้มท่านใดมีวิธีไล่ผีแบบนี้บ้างคะ


**ของคนอื่นพี่คนนี้ก็กินนะ แต่ไม่เยอะแบบนี้ เพราะพี่เค้าคิดว่าเราไม่คิดอะไร หรือเราดูแจกจ่ายใจสปอร์ตขนาดนั้น -_______-
ช่วยด้วยค่ะ!!!! ที่ทำงานพิเศษมีผี
ทีนี้ช่วงแรกเรากับเพื่อนก็ซื้อข้าวไปกินกัน ซื้อขนมไปบ้างเพราะเราชอบกินขนม
เราซื้อเยลลี่หมีฮาริโบที่มันถุง 10 บาทไปอ่ะค่ะ พอเราแกะ จานชุดใหม่ก็มา เราเลยวางขนมไว้
พอล้างเสร็จหันกลับมาจะกินขนม ....ขนมหายไป
เราก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยซื้อใหม่ก็ได้
ตกอีกวันเราซื้อน้ำแข็งใสปุยหิมะ ที่เป็นนมใส่ท็อปปิ้งผลไม้ เราใส่กีวี่ ส้มแมนดาริน ผลไม้กระป๋อง องุ่นแดง ถ้วยละ 39 เราวางไว้ที่เดิม
จานจากลูกค้าก็เริ่มมาเหมือนเดิม เราเลยรีบไปล้างเพราะกลัวซ้ำรอย ระหว่างที่ล้างก็มีพี่คนนึงเดินไปมาแถวนั้นบ่อยๆ
พอเราล้างเสร็จจะหันไปกิน....น้ำแข็งรสนมกับผลไม้หายไป
เพื่อความชัวร์ อีกวันเราเลยทำสปาเกตตี้ซอสหมูราดชีสไป เราทำกินเองทั้งหมู เส้น เครื่องเลยใส่เต็มๆเน้นๆ
รุ่นพี่ที่ทำงานหลายคนก็ขอชิม เสร็จแล้วก็วางไว้ เรากับเพื่อนล้างจานเสร็จก็รีบไปกิน คราวนี้สปาเกตตี้ไม่หาย พอกินเส้นเหลือหมูไว้กินตอนท้ายเยอะๆ
แล้วไปล้างจากต่อ เสร็จเลยมานั่งพัก รุ่นพี่คนเดิมก็บอกว่าทำไมไม่เอาสปาเกตตี้ไปอุ่น จากนั้นก็หยิบไปเทใส่กระทะ เราก็คิดว่าพี่คนนี้ใจดีจัง กลัวน้องกินของเย็นๆ พอรุ่นพี่อุ่นเสร็จตักใส่ชาม เรากำลังจะพูดว่าขอบคุณ เรากลับเห็นพี่ตักสปาเกตตี้เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย เรากลืนคำขอบคุณลงท้องแทบไม่ทัน นั่งมองพี่กินแบบอึ้ง พี่กินเสร็จก็เอาจานไว้ที่อ่างแล้วบอกว่า ..ฝากล้างด้วยนะ
คือ...เราก็พูดไรไม่ออก
ทุกวันเวลาพี่ๆที่ทำงานจะขอชิม เราก็บอกว่ากินได้เลย เอาเลย พี่คนอื่นก็ชิมแบบพอควร
แต่กับพี่คนนี้คงได้ยินว่ากินหมดเลย เอาไปได้เลย พี่คนนี้กินแทบไม่เหลือ กินเหมือนซื้อมาเอง
ไม่ว่าเราจะซื้อน้ำ ซื้อขนม ซื้อข้าว เราก็โดนพี่คนนี้แย่งกินตลอด
เราก็ไม่ได้หวงของนะ เรามีอะไรแบ่งให้ทุกคนตลอด แต่แบบนี้ก็เกินไป
เราต้มมุก ทำชาเขียวไป พี่แกก็เทกินจนหมด
พอพี่คนอื่นทัก ว่ากินของเราจนหมด พี่แกก็ทำเป็นหัวเราะ แล้วหันมาบอกว่าขอโทษนะ พี่กินหมดแล้ว พูดแบบติดตลก
เราก็ไม่อยากโวยวายจนเป็นเรื่องให้ผิดใจกัน เลยทำได้แค่ยิ้มแห้งๆแล้วพูดว่า ไม่เป็นไรค่ะ ทั้งๆที่อยากจะเอายาถ่ายผสมขนมให้พี่แกกิน
ล่าสุดเราซื้อชามะนาวเซเว่นไป เราล้างจานปุ๊บ พี่แกก็เดินมากินของเราปั๊บ พอเห็นเรามองก็บอกว่าพี่กินนะ จากนั้นก็กินต่อ
พอกินจนหมด แบบว่าหมดแก้วเหลือแต่น้ำแข็ง ก็เอาวางไว้ที่เดิม เอาชาเย็นของตัวเองเทใส่แก้ว แล้วหันมาบอกเราว่าพี่เอาใส่นะ
ไอ้เราก็กะจะเอาคืน จะไปกินให้หมด พี่แกก็ไม่พลาดเทเสร็จก็หยิบแก้วไปวางไว้ที่ๆตัวเองทำอาหาร พอกินจนหมดก็เอามาวางที่เดิม
เราก็เอ่อะ -[]-
จากนั้นในครัวก็วุ่น (เราทำงานร้านอาหาร) พี่แกหิวน้ำก็หันมาถามเราว่า น้ำน้อง *** หายไปไหน
เราเองก็เดือด เลยตอบไปว่า พี่กินไปหมดแล้วไง
เราเอาน้ำที่แช่ไว้มาเติม พี่แกก็แอบมากินตอนเราเผลอทุกครั้งเลย
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเจอผีอะไร เกิดมาเพิ่งเคยเจอแบบนี้ครั้งแรก >>> ผีปอบฟิวชั่นกับมนุษย์พี่ คนอื่นอาจจะเคยสัมผัสกับมนุษย์ป้า
แต่เราเจอในเวอร์ชั่นรุ่นเด็ก ซึ่งมนุษย์พันธุ์นี้แกร่งเกินที่เราจะรับมือไหว
อมยิ้มท่านใดมีวิธีไล่ผีแบบนี้บ้างคะ
**ของคนอื่นพี่คนนี้ก็กินนะ แต่ไม่เยอะแบบนี้ เพราะพี่เค้าคิดว่าเราไม่คิดอะไร หรือเราดูแจกจ่ายใจสปอร์ตขนาดนั้น -_______-