มันใช่ความบังเอิญรึเปล่า ระหว่างเรา ?

เราได้รู้จักคนคนนึงมาประมาณเกือบปีแล้ว เค้าเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเอง จริงๆแล้วเราและเค้าไม่น่าจะได้รู้จักกัน ไม่รู้ว่ามันบังเอิญรึเปล่า เรารู้จักเค้าได้เพราะเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา จริงๆแล้วตอนแรกเราก็เห็นว่าน่ารักดี แต่เฉยๆอยู่ เราไม่ได้คิดอะไร พอมีตอนนึงเราได้รู้จักเค้ามากขึ้น และเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในตอนนั้นเองเราก็ยอมรับนะว่าเราเหงาหรือเพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่จนมีวันหนึ่งที่เพื่อนเรากับเค้าคนที่เราชอบก็มีเหตุให้ต้องห่างออกจากกัน มันอาจจะเป็นความบังเอิญก็ได้รึป่าว หรืออะไรเป็นใจที่เปิดทางให้เขาได้มาอยู่ใกล้เรา และนั่นมันอาจจะหมายถึงโอกาสดีๆของเรารึป่าวที่เรามีโอกาสได้อยู่กับเขา มันทำให้เราปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเราจะต้องพบเจอกับเค้าทุกวันไป เมื่อเค้ากับเราต้องมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวัน อาจจะพูดให้เข้าใจง่ายก็เหมือนมาอยู่เป็นเมทกัน ในระยะเวลาระหว่างที่เราอยู่ด้วยกัน เราได้ไปข้างนอก ดูหนัง เราเดินจับมือกัน เราก็ไม่รู้หรอก เขาคิดกับเรายังไง และในทุกครั้งเราดูแลเค้า และหลายๆครั้งเค้าก็ดูแลเราตอนเตือนเราตลอด จนบางครั้งเรามีความคิดที่ถามใจตัวเองที่ว่าความหวังดีสำหรับเค้าคนนั้นมันมีให้กับเราคนเดียวหรือป่าว เพราะในบางเวลาหรือบ่อยครั้งก็อาจพูดได้ว่า เค้าก็มีความหวังดีหรือที่เรียกง่ายว่าเฟลนรี่กับทุกคนไป มันเรียกว่าความหวังที่เขามีให้เรารึป่าว จนบางครั้งมันทำให้เราคิดไปไกลกว่าคำว่าเพื่อน พฤติกรรมต่างๆที่เค้าคนนั้นแสดงออกมามันยิ่งย้ำให้ใจเราคิดไปว่าเค้าชอบ รัก เรารึป่าวหรือเค้าคนนั้นแค่เหงา จากใครคนใดคนนึง แค่นั้น มันทำให้เรามีความรู้สึกน้อยใจในตัวเองนิดๆว่า ตกลงแล้วเค้าคิดอย่างไรกับเรา ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันไม่เคยรู้เลยว่าเราชอบเค้า แต่เราคิดว่าการกระทำของเรามันแสดงออกไปมากกว่าคำว่าเพื่อนที่เค้าคิด เพื่อนเราพูดกับเราว่าถึงคนนั้นที่เราชอบจะคุยกับคนอื่นที่อาจรู้ได้ว่าเขาคนที่เค้าคุยด้วยนั้นอยู่ไกลกัน แต่ว่าเค้าคนที่คุยด้วยนั้นคงไม่มีโอกาสอย่างเรา เพื่อนเราบอกให้เรารักษาโอกาสดีๆนี้ไว้ ถึงมันอาจจะไม่ชัดเจนว่าเราและเค้าคนนั้นจะอยู่ด้วยกันในฐานะอะไร แต่ความสุขที่ดีรับมันดีกว่า และในตอนนี้เราสองคนห่างกันออกไปโดยเค้ามีความจำเป็นที่จะต้องไปทำในบางสิ่ง อาจพูดได้ว่าชีวิตเค้าอาจต้องได้พบได้เจอกับผู้คนและ คนที่ตรงสเป๊กของเค้า และมันอาจจะเป็นฝันร้ายของเราก็ว่าได้ที่เรามีโอกาสได้รู้ว่า เขาได้แอบชอบคนที่เขาได้พบอีกคนแล้วจริงๆ แต่ในใจเค้าก็ยังไม่แน่ในคนๆนั้นว่าจะรักเค้าจริงหรือป่าว เป็นความจริงที่เรารับรู้มาจากเพื่อนที่สนิทกับเค้าคนนั้นอีกที มันทำให้ใจของเราคิดไปว่า เรานั้นสมควรจะตัดใจ แต่มันก็เป็นไปได้ยากที่จะตัดใจในเมื่อเราทั้งสองคนได้มีโอกาสคุยกันทุกวัน แล้วคุณละคิดว่าเราควรทำอย่างไงต่อไป