แบบ เครียด(ปกติก็ไปหาหมอจิตเวชทานยาแล้วนะ แต่เป็นปัญหานอนไม่หลับ) แต่ช่วงนี้ตกงาน ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ มันทำให้คิดถึงเรื่องเก่าๆวกไปวนมา จนบางทีเราก็เผลอร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว เช่น ผมนั่งอยู่ป้ายรถเมล์ ข้างๆผมมีผุ้หญิงนั่งถัดออกไป ซักพักผมพูดออกมาลอยๆ "ไอ้บัดซบเอ๊ย" "ทำไมเป็นงี้วะ" หรือร้องออกมาจากลำคอ "ฮือๆๆ" "ฮึ่ยยย" ไปเดินห้างคนเดียว อยู่ดีๆก็หัวเราะออกมา ยังรู้สึกดีนะที่อาการอย่างนี้มักเป็นในที่สาธารณะตอนที่เราอยู่คนเดียวมากกว่า แต่ผมกลัวมันจะติดเป็นนิสัยมากๆ มันเป็นอาการเริ่มต้นของคนกำลังจะบ้าแล้วใช่มั้ย
ไปปรึกษาหมอ หมอเค้าก็เหมือนจะเลี่ยงๆที่จะคุยเรื่องนี้ รึมันรักษาไม่ได้ก็ไม่รู้ แล้วผมเครียดถึงขนาดจะขอให้หมอออกใบรับรองว่าผมเป็นคนพิการทางสมองเพื่อจะเอาใบรับรองไปสมัครงานพวกผู้พิการเค้าทำกัน มันจนแต้มจริงๆตอนนี้ นี่ยังไม่ได้บอกที่บ้านนะ เครียดมาก
ผมว่าถ้าเป็นงี้ต่อไปผมคง จะเห็นไทเลอร์เดอร์เดนแน่ๆ จะบ้าตาย อยากเจอ อยากคุย อยากระบายกับใครซักคนที่พร้อมจะฟังเรา
อาการอย่างนี้แก้ได้มั้ยครับ แล้วเข้าขั้นโรคประสาทรึยัง
ไปปรึกษาหมอ หมอเค้าก็เหมือนจะเลี่ยงๆที่จะคุยเรื่องนี้ รึมันรักษาไม่ได้ก็ไม่รู้ แล้วผมเครียดถึงขนาดจะขอให้หมอออกใบรับรองว่าผมเป็นคนพิการทางสมองเพื่อจะเอาใบรับรองไปสมัครงานพวกผู้พิการเค้าทำกัน มันจนแต้มจริงๆตอนนี้ นี่ยังไม่ได้บอกที่บ้านนะ เครียดมาก
ผมว่าถ้าเป็นงี้ต่อไปผมคง จะเห็นไทเลอร์เดอร์เดนแน่ๆ จะบ้าตาย อยากเจอ อยากคุย อยากระบายกับใครซักคนที่พร้อมจะฟังเรา