แนะนำตัวก่อนละกันค่ะ เจ้าของกระทู้เรียนอยู่ที่จีนซึ่งเป็นประเทศที่ทำใจได้เลยว่าวางของแล้วลืมไว้ที่ไหนสักแห่งนี่...กลับมาอีกทีคงไม่มีวันได้เจออีกแล้ว
ของสิ่งนั้นของท่านจะหายไปราวกับมันไม่เคยมีตัวตนมาก่อนเลยบนโลกใบนี้ เคยลืมวางร่มไว้ที่โรงอาหารค่ะ
สิบนาทีเท่านั้น กลับไปหาก็หายไปแล้ว ถามใครก็ไม่มีใครรู้อะไรเลย รู้สึกเหมือนตัวเองผีบ้ามาก เหมือนคนมโนไปเองว่าร่มคันนี้มีตัวตนในโลกนี้จริงๆ นะ
วันนี้ตื่นแต่เช้าไปทำธุระค่ะ กระโปรงไม่มีกระเป๋า ก็เลยฝากมือถือไว้กับแฟน ซึ่งบ่นอยู่ว่ากระเป๋ากางเกงวันนี้ตื้น กลัวของจะหล่น(สงสัยมีเซนส์)
ก็นั่งแท๊กซี่(วันนี้ทำตัวไฮโซหน่อย ปกติขี้งกขึ้นรถเมล์ตลอด) จนไปถึงที่ทำธุระ ซึ่งกว่าจะจัดการงานเรียบร้อยก็เย็นแล้ว
มาเอะใจเอาตอนนั้นแหละว่าจะหามือถือมาเล่นสักหน่อย หายไปไหนเนี่ย
เลยใช้มือถือโทรเข้าเบอร์ตัวเอง ก็โทรไปแต่มีคนตัดสาย ก็ใจไม่ค่อยดี ตอนแรกคิดว่าถ้าหากลืมไว้ที่ห้องก็ไม่เป็นไร
แต่นี่โทรแล้วมีตัดสายก็รู้สึกแปลกๆ โทรไปอีกครั้ง...เหมือนปิดมือถือไปเลย ฮ่วย!!!
สักพักก็มีคนโทรเข้าค่ะ บอกว่าเก็บมือถือได้ ขั้นตอนการคุยก็ยุ่งยากหน่อย คุยกันงงๆ เพราะอีกฝ่ายใช้ภาษาถิ่น
นัดแนะกันเสร็จก็ไปซื้อเฟอเรโร่ไปฝากคนที่เก็บมือถือได้ค่ะ
ได้มือถือคืนนี่สาธุมาก ฮะฮะ เพราะทำใจไว้ว่าหายแน่นอน นึกว่าจะต้องมาใช้อาม่าโฟนของแฟนซะแล้ว ฮา
มือถือเราก็ไม่ได้แพงอะไรมากมาย ใช้ Xiaomi ค่ะ ยี่ห้อจีน(แต่ดีมาก ขอบอก)
คนที่เก็บได้เค้าบอกว่าเก็บได้ในแท๊กซี่ แท๊กซี่เค้าบอกไม่สะดวกเก็บไว้ เค้าเลยเก็บไว้รอเราติดต่อไป
ดีใจมากค่ะในวันนี้ บางคนอาจจะคิดว่าไม่เห็นแปลกอะไร แต่สำหรับเราของหายได้คืนที่เมืองจีนนี่...แปลกค่ะ
ที่มาตั้งก็อีกเหตุผลคือช่วงนี้หลายคนมีอคติกับคนจีน ฮา อาจจะเพราะมารยาทหรืออะไรก็แล้วแต่
จริงๆ ก็เหมือนทุกที่แหละค่ะ มีส่วนดีแล้วก็ส่วนไม่ดี
วันนี้ก็เลยเอาสิ่งที่ดีดีของเมืองจีน และคนจีนมาเล่าสู่กันฟังบ้างค่ะ
ของหายได้คืน ปาฏิหาริย์จากเมืองจีน
ของสิ่งนั้นของท่านจะหายไปราวกับมันไม่เคยมีตัวตนมาก่อนเลยบนโลกใบนี้ เคยลืมวางร่มไว้ที่โรงอาหารค่ะ
สิบนาทีเท่านั้น กลับไปหาก็หายไปแล้ว ถามใครก็ไม่มีใครรู้อะไรเลย รู้สึกเหมือนตัวเองผีบ้ามาก เหมือนคนมโนไปเองว่าร่มคันนี้มีตัวตนในโลกนี้จริงๆ นะ
วันนี้ตื่นแต่เช้าไปทำธุระค่ะ กระโปรงไม่มีกระเป๋า ก็เลยฝากมือถือไว้กับแฟน ซึ่งบ่นอยู่ว่ากระเป๋ากางเกงวันนี้ตื้น กลัวของจะหล่น(สงสัยมีเซนส์)
ก็นั่งแท๊กซี่(วันนี้ทำตัวไฮโซหน่อย ปกติขี้งกขึ้นรถเมล์ตลอด) จนไปถึงที่ทำธุระ ซึ่งกว่าจะจัดการงานเรียบร้อยก็เย็นแล้ว
มาเอะใจเอาตอนนั้นแหละว่าจะหามือถือมาเล่นสักหน่อย หายไปไหนเนี่ย
เลยใช้มือถือโทรเข้าเบอร์ตัวเอง ก็โทรไปแต่มีคนตัดสาย ก็ใจไม่ค่อยดี ตอนแรกคิดว่าถ้าหากลืมไว้ที่ห้องก็ไม่เป็นไร
แต่นี่โทรแล้วมีตัดสายก็รู้สึกแปลกๆ โทรไปอีกครั้ง...เหมือนปิดมือถือไปเลย ฮ่วย!!!
สักพักก็มีคนโทรเข้าค่ะ บอกว่าเก็บมือถือได้ ขั้นตอนการคุยก็ยุ่งยากหน่อย คุยกันงงๆ เพราะอีกฝ่ายใช้ภาษาถิ่น
นัดแนะกันเสร็จก็ไปซื้อเฟอเรโร่ไปฝากคนที่เก็บมือถือได้ค่ะ
ได้มือถือคืนนี่สาธุมาก ฮะฮะ เพราะทำใจไว้ว่าหายแน่นอน นึกว่าจะต้องมาใช้อาม่าโฟนของแฟนซะแล้ว ฮา
มือถือเราก็ไม่ได้แพงอะไรมากมาย ใช้ Xiaomi ค่ะ ยี่ห้อจีน(แต่ดีมาก ขอบอก)
คนที่เก็บได้เค้าบอกว่าเก็บได้ในแท๊กซี่ แท๊กซี่เค้าบอกไม่สะดวกเก็บไว้ เค้าเลยเก็บไว้รอเราติดต่อไป
ดีใจมากค่ะในวันนี้ บางคนอาจจะคิดว่าไม่เห็นแปลกอะไร แต่สำหรับเราของหายได้คืนที่เมืองจีนนี่...แปลกค่ะ
ที่มาตั้งก็อีกเหตุผลคือช่วงนี้หลายคนมีอคติกับคนจีน ฮา อาจจะเพราะมารยาทหรืออะไรก็แล้วแต่
จริงๆ ก็เหมือนทุกที่แหละค่ะ มีส่วนดีแล้วก็ส่วนไม่ดี
วันนี้ก็เลยเอาสิ่งที่ดีดีของเมืองจีน และคนจีนมาเล่าสู่กันฟังบ้างค่ะ