สดีค่า เพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรา ปกติเราจะตอบกระทู้คนอื่นมากกว่าไม่คยคิดว่าจะตั้งกระทู้เลย 555+ พอดีตอนนี้มีปัญหาค่ะ เราต้องของเล่าเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นเรื่องนะค่ะ ยาวหน่อยเพราะมันต่อเนื่องกัน และเราเลยอยากรู้ความคิดเห็นต่างๆของเพื่อนๆ... ^ ^''
เรื่องมีอยู่ว่า...
เรารู้จักกับเพื่อนคนนึงชื่อA(ขอใช้นามสมมตินะค่ะว่าชื่อA)รู้จักกันตั้งแต่เกรด7แล้วAก็ชอบแกล้งเรา ชอบแซว แต่เราไม่เคยสนในเลยนะ เพราะตอนนั้นเราคิดว่าเรื่องเรียนสำคัญที่สุดจนเราไม่สนใจอย่าอื่นเลย(เราคิดว่าแค่เรื่องเรียนก็เหนื่อยแล้ว จะไปมีความเวลาให้กับเรื่องความรักได้ยังไง) พอขึ้นเกรด8 Aก็ยังเหมือนตอนเกรด7 แต่ที่เพิ่มมาคือ เหมือนAจะเรียกร้องความสนใจเราจากมากยิ่งขึ้น==; แต่เราก็ไม่ได้สนใจอยู่ดี555++ พอเรากับAใกล้จบเกรด 8 Aก็สาระภาพกับเราว่า... ชอบเรามานานแล้ว แต่เราก็ปฏิเสธAอย่างเย็นชาและไร้เยื่อใย(ก็คนมันไม่ชอบนี่นา จะบังคับกันได้ไงใช่ไหมล่ะ?!) พอเราขึ้นเกรด9 Aก็ย้ายโรงเรียนไปเรียนที่อื่น ซึ้งเราไม่รู้หรอกว่าที่ไหนเพราะไม่สนใจเลยจริงๆ Aก็พยายามติดต่อเรานะทั้งอีเมล ข้อความ และโทรศัพท์ แต่เราไม่เคยรับหรือส่งกลับเลย ถ้าโทรมาแล้วเรารู้ว่าเป็นAเราก็จะไม่พูดอะไร
แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราได้รู้จักกับรุ่นพี่ต่างโรงเรียนชื่อเขาชื่อ B (ขอใช้นามสมมตินะค่ะว่าชื่อB) พี่B อายุห่างกับเรา 2 ปี พี่เขาอยู่เกรด11 เราก็ได้คุยกับรุ้นพี่B เรารู้สึกว่าพี่Bเป็นคนที่อบอุ่น เขาเทคแคร์เราตลอด พี่Bค่อยช่วยเหลือเรา และให้คำปรึกษาเราในเรื่องต่างๆ เราเลยมีความรู้สึกว่าเราชอบพี่B แต่เราไม่กล้าบอกพี่เขานะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆแบบพี่ชาย-น้องสาว จนกระทั้งเราขึ้นเกรด 11 พี่B ก็มาสารถารักกับเรา ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่โลกทั้งโลกกลายเป็นสีชมพูเลยอ่ะ >///<เรากับพี่Bก็คบกันได้6เดือน สุดท้ายก็ต้องเลิกรากันไป...
เราจบเกรด11 ปิดเทอมเราก็เรียนซัมเมอร์ปกติ เราตั้งแต่เช้าถึงเย็น พอมาถึงช่วงสงกราต์เราก็ได้มาเจอกับนายAโอยบังเอิญ==; พอเราเห็นนะเราเดินหนีแบบสุดชีวิตอ่ะ ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากคุยด้วย เพราะคุยที่ไรนายA ชอบพูดถึงเรื่องที่เราทำกับเขา และนายAชอบดร่ามาสุดๆ นายAก็พยายามตื้นเราสุดชีวิต สุดท้ายเราก็ใจอ่อนยอมคุยกับนายA นายA เล่าให้เราฟังว่า ตอนนี้นายAเป็นนักเรียนนายร้อย ที่นายAเลือกสอบก็เพราะว่าอยากให้เราหันมาสนใจเราบ้าง เราอ่ะเป็นแรงพลักดันของนายA ที่นายAประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ก็เพราะเรา พอเราได้ยินแบบนั้นเราเลยมีความคิดว่า เห้ย เรามีอิธิพลกับนายA ขนาดนั้นเลยหรอ?!!!!! ทั้งๆที่เราทำตัวเย็นชา ม่เคยสนในเลย... สงกราต์วันสุดท้ายนายAกับเพื่อนๆของเราก็ไปเล่นน้ำกัน เล่นเสร็จก็ไปนั่งดื่มต่อ เราโดนเพื่อนลากมาด้วยเลยปฏิเสธไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่เรากินเครื่องดื่มแอลกอฮอร์ เรากินอะไรสักอย่างนี่แหละ เพื่อนนายAยื่นให้ พอกินแล้วมีความรู้สึกว่า อี๊ๆ! ไม่อร่อยเลยอ่ะ แล้วก็ร้อนคอมากๆ เรากินไปหลายแก้วเหมือนกัน เรามีความรู้สึกว่ามันมึนๆ ส่วนนายAก็เหมือนจะกรึ่มๆ เราเลยออกไปเดินเล่นข้างนอก แล้วนายAก็ตามเราออกมา เพราะเราออกมาคนเดียว นายAก็เริ่มคุยกับเราถามว่าทำไมถึงไม่ชอบAล่ะ ทำไมถึงไม่เคยสนใจAเลย ทำไมเราถึงทำตัวเย็นชาแบบนี้ ตอนนั้นเราก็มีความรู้สึกว่าเริ่มชอบนายAนิดๆแล้วนะ แต่เราก็ยังเล่นตัวอยู่ เราเป็นคนที่ปากแข็งไง อีกอย่างถ้าบอกว่าชอบนายAไปมันเหมือนเราเสียศักศรี เราเงียบไม่ได้พูดอะไร สุดท้ายนายA ก็พูดขึ้นมาว่า เธอเกลียดเราขนาดนั้นเลยหรอ? และนายAทำท่าเหมือนร้องไห้เราตกใจมาก!!! ทำอะไรไม่ถูก เราเลยก็บอกนายAไปว่า "เราชอบนาย" เท่านั้นแหละหัวเราเต้นเร็วมากๆ แล้วนายAก็เดินเข้ามาใกล้เรามากขึ้นเรื่อยๆ ๆ ๆ แล้วจับมือเราไปวางที่อกข้างซ้ายของนายA นายA ก็พูดว่า "เธอรู้ไหมว่า หัวใจเราอ่ะมันจะเต้นแรงตอนที่เราเจอเธอทุกครั้ง" เรารู้สึกว่าเขินนิดๆเพราะไม่เคยมีใครพูดกับเราแบบนี้มาก่อน แล้วนายAก็ก้มหน้ามาจูบเรา!!! เราตกใจมาก เพราะนั้นเป็น First Kiss ของเรา แล้วนายAก็ใช้ลิ้นด้วยสิTT เราตกใจ พอสักพักเรามีความรู้ดีกับสิ่งที่นายAทำ มือของนายAก็เริ่มจับไปเรื่อยจนเราโมโห นายAก็พยายมที่จะจูบต่อ เราก็ไม่ขัดขื่นอะไร(รู้สึกว่าชอบด้วยซ้ำ เรารู้สึกว่าใต้ท้องน้อย ตรงเป้ากางเกงของนายA มันแปลกๆ) เราก็เลยพลักนายA แล้วก็เดินกลับเข้าร้านไปอยู่กับบเพื่อน เราก็เลยถามเพื่อนนายA ที่ชื่อL ว่านายAมีแฟนรึยัง? แล้วตอนอยู่ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง? ฯลฯ นายLตอบเราว่านายA มีแฟนแล้วเป็นรุ่นพี่ อายุห่างกัน5ปี เราตกใจมากรู้สึกโกรธ แต่ก็นั่งเงียบๆ หลังจักนั้นนายAก็ตามกลับเข้ามา ก็ถามว่าเราเป็นอะไร เราก็ตอบว่า ป่าว! เรารู้สึกไม่ดีมากๆเลยขอตัวกลับบ้านก่อน วันรุ่งขึ้นเราก็คุยกับนายAปกติ เหมือนเราไม่เคยรู้เรื่องนั้นเลย เราก็ไม่ได้ถามอะไรนายAด้วย ก็คุยกันๆแบบคนที่ชอบกัน เขินๆบ้าง ตอนนั้นมีความสุขนะ
แต่พอก่อนวันที่นายAจะกลับเข้าโรงเรียนเราเลย นัดเจอกับนายAที่ห้างๆหนึ่ง เราถามว่านายAมีแฟนแล้ว? ทำไมไม่บอกเราล่ะ? นายAก็ตอบว่า... รู้ได้ไงว่าเรามีแฟนแล้ว รู้มาจากLหรอ? รู้ตั้งแต่เมื่อไร? เราก็ตอบไปว่า... เรารู้จากL รู้มาได้สักพักแล้ว ตอนนั้นเองแหละ นายAตัดสินใจเราเรื่องทุกอย่างให้เราฟัง เราตกใจมากเพราะรุ่นพี่ที่เป็นแฟนนายA คือคนที่เรารู้จัก แต่เราไม่ได้บอกนายAนะว่าเรารู้จักแฟนนายAมาก่อน เราก็ตกลงกับนายAว่าเราจะชอบนายAต่อไป (รู้สึกว่าตัวเองหน้าด้านนะ ไม่แคร์ด้วย 555+) เรากับนายAก็แอบคุยกันได้1เดือน จนกระทั้งแฟนของนายAจับได้ว่าเหมือนนายAมีมีคนอื่น แฟนนายA(รุ่นพี่เรารู้จัก)ก็โทรมาปรึกษาเราว่าควรทำไงดี? และร้องไห้ใหญ่เลย เราก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่คิดในใจว่า(กูนี่แหละที่เป็นบุคคลที่สาม 555++ และขอโทษที่ทำให้รุ่นพี่ต้องเสียใจแบบนี้ เรารู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นนะ เราก็ไม่รู้ว่าจะแก้ไขปัญหายังด้วย เราก็มืดแปดด้าน) แต่เราก็ยังคุยกับนายAต่อกับ 555+ จนกระไม่นานนายA ก็โทรมาว่าให้เราว่าทำไมต้องโทรไปด่าและว่าให้แฟนนายAด้วย นายAไม่พอใจมากตวาดใส่เราเป็นชุด! เราเองก็ชอคว่าเราได้ไปทำอะไรแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไร เราเป็นคนที่ไม่เคยด่าหรือว่าให้ใครแบบนั้นเลยนะ เราก็บอกไปว่าเราไม่ได้ ทำอะไรเลย! เราคิดมาตลอดด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มันไม่ถูกต้อง เรากำลังจะตัดใจจากนายAด้วยซ้ำ แต่นายAก็ไม่เชื่อเรา นายAก็เข้าข้างแฟนตัวเอง สุดท้ายเราก็ไม่ได้พูดหรืออธิบายอะไร นายAก็ตัดสายเราไป เราเสียใจมาก เราน้อยใจนายAมาก นายAรู้จักเรามาตั้งนาน นายAคดว่าเราเป็นคนแบบนั้นหรอ? เราก็เลยคิดได้ว่าในเมื่อคนที่เรารู้จัก เขาไม่เชื่อในตัวเราต่อให้อธิบายมากแค่ไหนเขาก็จะคิดว่าคำอธิบายเหล่านั้นเป็นเพียงแค่ข้อแก้ตัวของผู้หญิงคนนึง... เราเชื่อว่าสักวันหนึ่งนายAจะรู้ความจริงว่าเราไม่ได้เป็นคนทำในสิ่งที่นายAคิด!!
ตอนนี้เราอยู่เกรด12 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายของชีวิตเด็กมัธยม เราก็ต้องใจอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบเข้าคณะที่เราอยากเข้า เพื่อนหลายคนที่ผ่านชีวิตนี้มาแล้วจะเข้าใจมามันเครียด กดดัน และเหนื่อยมากแค่ไหน มีทั้งงานที่โรงเรียน การบ้านที่อาจารย์สั่ง รายงายวิชาต่างๆ เลิกเรียนก็ต้องเรียนพิเศษ กลับบ้านก็ต้องอ่านหนังสือถึงตี2-3 ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนอีก เราใช้ชีวิตแบบนี้จนไม่มีเวลานึกถึงเรื่องของความรักที่ผ่านมาเลย วันนึงนายAก็ติดต่อเรา เราก็เลยรับโทรศัพท์ นายA ก็โทรมาขอโทษเราเรื่องในวันนั้น นายAพึ่งรู้ว่าเราไม่ได้เป็นคนทำ เราก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลยนั่งเงียบๆฟังคำอธิบาย(ข้อแก้ตัว)ของนายA จนในที่สุดเราก็เริ่มโมโหมากขึ้นเริ่อยๆ นายAอ้างว่าที่ตอนนั้นตัดสินใจแบบนั้นเพราะเพื่อนของแฟนนายAบังคับและกดดันต่างๆนาๆ เราไม่อยากฟังอะไรอีกแล้วเลยตัดสายทิ้งและเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ทันที่ เรายอมรับว่าเรายังลืมนายAไม่ได้ ตอนที่เรามีความรู้สึกเหงาหรือเศร้า เราก็จะนึกถึงนายAอยู่ เราทำได้แต่ปลอมใจตัวเองว่าเราต้องเข้มแข็งและผ่านไปให้ได้...
พอเทอม2 เราไม่ค่อยได้ไปโรงเรียนเพราะอ่านหนังสือและไปติวยังสถาบันกวดวิชาต่างๆ บ้านเราอยู่แถวลาดกระบังต้องนั่งแอร์พอตลิ้งไปเรียนที่พญาไท แต่วันนั้นเราไปขึ้นที่สุวรรณภูมิเพระาไปหาอะไรทาน เราเลยได้เจอกับผช.และครอบครัวของคิม คิมเป็นคนเกาหลี แต่เรารู้สึกแปลกๆกับคิมเหมือนเราเคยรู้จักกันมาก่อน คิมอายุมากกว่าเรา5ปี คิมและครอบครัวมาเที่ยวที่ไทยเป็นครั้งแรก คิมเข้ามาถามทางเรา ก็ไม่มีอะไรมาจากนั้นเราก็ขอตัวเพราะต้องไปเรียน พอมาอยู่ในรถไฟฟ้า เราก็เจอคิมอีกเราก็ได้คุยกันเรื่องต่างๆมากมาย จนในที่สุดก็ได้ตัดสิ้นใจแลกอีเมลและทวิตเตอร์กัน หลังจากนั้นเราก็ลืมคิมไปเลย555เพราะเราอ่านหนังสือไม่มีเวลาได้คิดอะไร ใกล้ถึงวันเกิดเราคิมก็ส่งเมล ทวิตฯ มาอวยพรวันเกิดเรา เราดีใจนะที่คิมจำวันเกิดเราได้ เราก็เริ่มคุยกันแบบจริงจัง คิมก็ขอคบกับเรา เราก็ชอบคิมนะ แต่เรามีความรู้สึกว่าเรายังไม่พร้อมและอีกอย่างเรากับคิมก็อยู่ห่างกัน ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน ไม่ได้ไปดูหนัง ทานข้าว นั่งคุยกันที่ร้านกาแฟเหมือนคนอื่นๆ จนสุดท้ายเราก็ยอมคบกับคิม เพราะคิมบอกว่าเรื่องพวกนี้ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขา ตอนนี้เราคบกับคิมมาได้5เดือนแล้ว เรามีแพลนว่าเดือนหน้าเราจะไปอยู่เกาหลี 1 เดือน ไปพักอยู่ที่คอนโดของคิม ส่วนคิมจะไปพักอยู่กับเพื่อนที่ออฟฟิต เราก็ตื่นเต้นนะเพราะไม่ได้เจอคิมมานาน ตอนนี้เรามีที่เรียนเรียบร้อยแล้ว กว่าเราจะเปิดเทอมก็เดือนสิงหา ตอนนี้เราว่างมาก >///<
แต่เมื่อ2ก่อน ซึ่งเป็นวันสงกรานต์เรื่องบังเอิญก็ได้เกิดขึ้นกับเราอีกครั้ง!! เราว่าโลกใบนี้มันแคบมากเลย!! เราได้เจอกับนายAอีกแล้ว!!! เราก็เดินหนีนายA ไม่อยากเจอไม่อยากคุยไม่อยากรับฟังอะไรทั้งสิ้น พอนายAเดินตามเราทันก้คว้าข้อมือเราไปแล้วบอกว่าหยุดเดินหนีได้แล้ว เราก็เอามืออีกข้างหนึ่งปิดหน้าไว้ นายAก็พูดทำนองว่า..."เกลียดเค้าขนาดนั้นเลยหรอ? เค้าขอโอกาสได้ไหม? เค้าอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนี้เค้าเลิกกับแฟนเค้าแล้ว? เราก็เงียบนะไม่ได้พูดอะไร จนกระทั้งเราจะเอากุญแจรถออกมาแล้วบอกว่า "ปล่อย!! เราจะกลับแล้ว" นายAก็เอกุญแจรถเราไป แล้วบอกว่าคุยกันให้รู้เรื่องก่อนถึงจะคืนให้ จนในที่สุกเราก็เลยบอกว่า..."ถ้าอยากได้โอกาสก็เอาไปสิ"
ประชด) เราเลยเดินหนีแล้วก็ขับรถกลับบ้าน แล้วเมื่อวานนี้เพื่อนเราชวนไปนั่งดื่มด้วยเราก็ไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไร แต่เราดันเจอนายA เราเดินออกร้านทันทีแล้วนายAก็ตามเรามา เราเปิดประตู แล้วสตาร์ดรถ นายAก็มานั่งข้างคนขับแล้วก็ดึงกุญแจเราออก == นายAก็ขอโทษเราหลายครั้งมาก จนในที่สุดเราตัดสินใจบอกนายAไปว่า "เราไม่อยากฟังเรื่องที่เกิดขึ้นกับนาย ตอนนี้นายเสียใจเราก็เสียใจไม่ต่างกัน! เราไม่อยากเจอเหมือนครั้งก่อนอีกแล้วและตอนนี้เราก็มีแฟน" เราพูดจบก็กลับไปหาเพื่อนในร้าน เพื่อนก็แซวกันนะแต่เราไม่สนใจ นายAก็ขอเบอร์ใหม่จากเพื่อนเรา นายAก็พยายามโทรหาเรา พยายามตื้นเรา
ตอนนี้เราเลยอยากรู้ว่าสิ่งที่นายAทำอยู่ตอนนี้ต้องการสื่อถึงอะไร แล้วนายAต้องการอะไรจากเรา? แล้วเราควรจะทำยังไงดีค่ะ? ตอนนี้เราคิดไม่ออกจริงๆ เราเครียดเรื่องนี้มากๆ คิมก็ถามเราว่า เราเป็นอะไร เหมือนคิมจะรู้ว่าเรากำลังเจอปัญหา เรายังไม่พร้อมเล่าให้คิมฟังอ่ะ TT’’
---- ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับทำความคิดเห็นของเพื่อนๆนะค่ะ---
ปล.ที่แท็กห้องสีลมเพราะว่าตอนนี้คิมทำงานแล้ว เราเลยอย่างได้ความคิดเห็นจากคนที่ทำงานแล้วค่ะ
เราอยากจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไรจาะเรา?? และเราควรจะทำอย่าไรดีค่ะ?? *กระทู้แรกของพันทิป*
เรื่องมีอยู่ว่า...
เรารู้จักกับเพื่อนคนนึงชื่อA(ขอใช้นามสมมตินะค่ะว่าชื่อA)รู้จักกันตั้งแต่เกรด7แล้วAก็ชอบแกล้งเรา ชอบแซว แต่เราไม่เคยสนในเลยนะ เพราะตอนนั้นเราคิดว่าเรื่องเรียนสำคัญที่สุดจนเราไม่สนใจอย่าอื่นเลย(เราคิดว่าแค่เรื่องเรียนก็เหนื่อยแล้ว จะไปมีความเวลาให้กับเรื่องความรักได้ยังไง) พอขึ้นเกรด8 Aก็ยังเหมือนตอนเกรด7 แต่ที่เพิ่มมาคือ เหมือนAจะเรียกร้องความสนใจเราจากมากยิ่งขึ้น==; แต่เราก็ไม่ได้สนใจอยู่ดี555++ พอเรากับAใกล้จบเกรด 8 Aก็สาระภาพกับเราว่า... ชอบเรามานานแล้ว แต่เราก็ปฏิเสธAอย่างเย็นชาและไร้เยื่อใย(ก็คนมันไม่ชอบนี่นา จะบังคับกันได้ไงใช่ไหมล่ะ?!) พอเราขึ้นเกรด9 Aก็ย้ายโรงเรียนไปเรียนที่อื่น ซึ้งเราไม่รู้หรอกว่าที่ไหนเพราะไม่สนใจเลยจริงๆ Aก็พยายามติดต่อเรานะทั้งอีเมล ข้อความ และโทรศัพท์ แต่เราไม่เคยรับหรือส่งกลับเลย ถ้าโทรมาแล้วเรารู้ว่าเป็นAเราก็จะไม่พูดอะไร
แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราได้รู้จักกับรุ่นพี่ต่างโรงเรียนชื่อเขาชื่อ B (ขอใช้นามสมมตินะค่ะว่าชื่อB) พี่B อายุห่างกับเรา 2 ปี พี่เขาอยู่เกรด11 เราก็ได้คุยกับรุ้นพี่B เรารู้สึกว่าพี่Bเป็นคนที่อบอุ่น เขาเทคแคร์เราตลอด พี่Bค่อยช่วยเหลือเรา และให้คำปรึกษาเราในเรื่องต่างๆ เราเลยมีความรู้สึกว่าเราชอบพี่B แต่เราไม่กล้าบอกพี่เขานะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆแบบพี่ชาย-น้องสาว จนกระทั้งเราขึ้นเกรด 11 พี่B ก็มาสารถารักกับเรา ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่โลกทั้งโลกกลายเป็นสีชมพูเลยอ่ะ >///<เรากับพี่Bก็คบกันได้6เดือน สุดท้ายก็ต้องเลิกรากันไป...
เราจบเกรด11 ปิดเทอมเราก็เรียนซัมเมอร์ปกติ เราตั้งแต่เช้าถึงเย็น พอมาถึงช่วงสงกราต์เราก็ได้มาเจอกับนายAโอยบังเอิญ==; พอเราเห็นนะเราเดินหนีแบบสุดชีวิตอ่ะ ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากคุยด้วย เพราะคุยที่ไรนายA ชอบพูดถึงเรื่องที่เราทำกับเขา และนายAชอบดร่ามาสุดๆ นายAก็พยายามตื้นเราสุดชีวิต สุดท้ายเราก็ใจอ่อนยอมคุยกับนายA นายA เล่าให้เราฟังว่า ตอนนี้นายAเป็นนักเรียนนายร้อย ที่นายAเลือกสอบก็เพราะว่าอยากให้เราหันมาสนใจเราบ้าง เราอ่ะเป็นแรงพลักดันของนายA ที่นายAประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ก็เพราะเรา พอเราได้ยินแบบนั้นเราเลยมีความคิดว่า เห้ย เรามีอิธิพลกับนายA ขนาดนั้นเลยหรอ?!!!!! ทั้งๆที่เราทำตัวเย็นชา ม่เคยสนในเลย... สงกราต์วันสุดท้ายนายAกับเพื่อนๆของเราก็ไปเล่นน้ำกัน เล่นเสร็จก็ไปนั่งดื่มต่อ เราโดนเพื่อนลากมาด้วยเลยปฏิเสธไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่เรากินเครื่องดื่มแอลกอฮอร์ เรากินอะไรสักอย่างนี่แหละ เพื่อนนายAยื่นให้ พอกินแล้วมีความรู้สึกว่า อี๊ๆ! ไม่อร่อยเลยอ่ะ แล้วก็ร้อนคอมากๆ เรากินไปหลายแก้วเหมือนกัน เรามีความรู้สึกว่ามันมึนๆ ส่วนนายAก็เหมือนจะกรึ่มๆ เราเลยออกไปเดินเล่นข้างนอก แล้วนายAก็ตามเราออกมา เพราะเราออกมาคนเดียว นายAก็เริ่มคุยกับเราถามว่าทำไมถึงไม่ชอบAล่ะ ทำไมถึงไม่เคยสนใจAเลย ทำไมเราถึงทำตัวเย็นชาแบบนี้ ตอนนั้นเราก็มีความรู้สึกว่าเริ่มชอบนายAนิดๆแล้วนะ แต่เราก็ยังเล่นตัวอยู่ เราเป็นคนที่ปากแข็งไง อีกอย่างถ้าบอกว่าชอบนายAไปมันเหมือนเราเสียศักศรี เราเงียบไม่ได้พูดอะไร สุดท้ายนายA ก็พูดขึ้นมาว่า เธอเกลียดเราขนาดนั้นเลยหรอ? และนายAทำท่าเหมือนร้องไห้เราตกใจมาก!!! ทำอะไรไม่ถูก เราเลยก็บอกนายAไปว่า "เราชอบนาย" เท่านั้นแหละหัวเราเต้นเร็วมากๆ แล้วนายAก็เดินเข้ามาใกล้เรามากขึ้นเรื่อยๆ ๆ ๆ แล้วจับมือเราไปวางที่อกข้างซ้ายของนายA นายA ก็พูดว่า "เธอรู้ไหมว่า หัวใจเราอ่ะมันจะเต้นแรงตอนที่เราเจอเธอทุกครั้ง" เรารู้สึกว่าเขินนิดๆเพราะไม่เคยมีใครพูดกับเราแบบนี้มาก่อน แล้วนายAก็ก้มหน้ามาจูบเรา!!! เราตกใจมาก เพราะนั้นเป็น First Kiss ของเรา แล้วนายAก็ใช้ลิ้นด้วยสิTT เราตกใจ พอสักพักเรามีความรู้ดีกับสิ่งที่นายAทำ มือของนายAก็เริ่มจับไปเรื่อยจนเราโมโห นายAก็พยายมที่จะจูบต่อ เราก็ไม่ขัดขื่นอะไร(รู้สึกว่าชอบด้วยซ้ำ เรารู้สึกว่าใต้ท้องน้อย ตรงเป้ากางเกงของนายA มันแปลกๆ) เราก็เลยพลักนายA แล้วก็เดินกลับเข้าร้านไปอยู่กับบเพื่อน เราก็เลยถามเพื่อนนายA ที่ชื่อL ว่านายAมีแฟนรึยัง? แล้วตอนอยู่ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง? ฯลฯ นายLตอบเราว่านายA มีแฟนแล้วเป็นรุ่นพี่ อายุห่างกัน5ปี เราตกใจมากรู้สึกโกรธ แต่ก็นั่งเงียบๆ หลังจักนั้นนายAก็ตามกลับเข้ามา ก็ถามว่าเราเป็นอะไร เราก็ตอบว่า ป่าว! เรารู้สึกไม่ดีมากๆเลยขอตัวกลับบ้านก่อน วันรุ่งขึ้นเราก็คุยกับนายAปกติ เหมือนเราไม่เคยรู้เรื่องนั้นเลย เราก็ไม่ได้ถามอะไรนายAด้วย ก็คุยกันๆแบบคนที่ชอบกัน เขินๆบ้าง ตอนนั้นมีความสุขนะ
แต่พอก่อนวันที่นายAจะกลับเข้าโรงเรียนเราเลย นัดเจอกับนายAที่ห้างๆหนึ่ง เราถามว่านายAมีแฟนแล้ว? ทำไมไม่บอกเราล่ะ? นายAก็ตอบว่า... รู้ได้ไงว่าเรามีแฟนแล้ว รู้มาจากLหรอ? รู้ตั้งแต่เมื่อไร? เราก็ตอบไปว่า... เรารู้จากL รู้มาได้สักพักแล้ว ตอนนั้นเองแหละ นายAตัดสินใจเราเรื่องทุกอย่างให้เราฟัง เราตกใจมากเพราะรุ่นพี่ที่เป็นแฟนนายA คือคนที่เรารู้จัก แต่เราไม่ได้บอกนายAนะว่าเรารู้จักแฟนนายAมาก่อน เราก็ตกลงกับนายAว่าเราจะชอบนายAต่อไป (รู้สึกว่าตัวเองหน้าด้านนะ ไม่แคร์ด้วย 555+) เรากับนายAก็แอบคุยกันได้1เดือน จนกระทั้งแฟนของนายAจับได้ว่าเหมือนนายAมีมีคนอื่น แฟนนายA(รุ่นพี่เรารู้จัก)ก็โทรมาปรึกษาเราว่าควรทำไงดี? และร้องไห้ใหญ่เลย เราก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่คิดในใจว่า(กูนี่แหละที่เป็นบุคคลที่สาม 555++ และขอโทษที่ทำให้รุ่นพี่ต้องเสียใจแบบนี้ เรารู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นนะ เราก็ไม่รู้ว่าจะแก้ไขปัญหายังด้วย เราก็มืดแปดด้าน) แต่เราก็ยังคุยกับนายAต่อกับ 555+ จนกระไม่นานนายA ก็โทรมาว่าให้เราว่าทำไมต้องโทรไปด่าและว่าให้แฟนนายAด้วย นายAไม่พอใจมากตวาดใส่เราเป็นชุด! เราเองก็ชอคว่าเราได้ไปทำอะไรแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไร เราเป็นคนที่ไม่เคยด่าหรือว่าให้ใครแบบนั้นเลยนะ เราก็บอกไปว่าเราไม่ได้ ทำอะไรเลย! เราคิดมาตลอดด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มันไม่ถูกต้อง เรากำลังจะตัดใจจากนายAด้วยซ้ำ แต่นายAก็ไม่เชื่อเรา นายAก็เข้าข้างแฟนตัวเอง สุดท้ายเราก็ไม่ได้พูดหรืออธิบายอะไร นายAก็ตัดสายเราไป เราเสียใจมาก เราน้อยใจนายAมาก นายAรู้จักเรามาตั้งนาน นายAคดว่าเราเป็นคนแบบนั้นหรอ? เราก็เลยคิดได้ว่าในเมื่อคนที่เรารู้จัก เขาไม่เชื่อในตัวเราต่อให้อธิบายมากแค่ไหนเขาก็จะคิดว่าคำอธิบายเหล่านั้นเป็นเพียงแค่ข้อแก้ตัวของผู้หญิงคนนึง... เราเชื่อว่าสักวันหนึ่งนายAจะรู้ความจริงว่าเราไม่ได้เป็นคนทำในสิ่งที่นายAคิด!!
ตอนนี้เราอยู่เกรด12 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายของชีวิตเด็กมัธยม เราก็ต้องใจอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบเข้าคณะที่เราอยากเข้า เพื่อนหลายคนที่ผ่านชีวิตนี้มาแล้วจะเข้าใจมามันเครียด กดดัน และเหนื่อยมากแค่ไหน มีทั้งงานที่โรงเรียน การบ้านที่อาจารย์สั่ง รายงายวิชาต่างๆ เลิกเรียนก็ต้องเรียนพิเศษ กลับบ้านก็ต้องอ่านหนังสือถึงตี2-3 ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนอีก เราใช้ชีวิตแบบนี้จนไม่มีเวลานึกถึงเรื่องของความรักที่ผ่านมาเลย วันนึงนายAก็ติดต่อเรา เราก็เลยรับโทรศัพท์ นายA ก็โทรมาขอโทษเราเรื่องในวันนั้น นายAพึ่งรู้ว่าเราไม่ได้เป็นคนทำ เราก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลยนั่งเงียบๆฟังคำอธิบาย(ข้อแก้ตัว)ของนายA จนในที่สุดเราก็เริ่มโมโหมากขึ้นเริ่อยๆ นายAอ้างว่าที่ตอนนั้นตัดสินใจแบบนั้นเพราะเพื่อนของแฟนนายAบังคับและกดดันต่างๆนาๆ เราไม่อยากฟังอะไรอีกแล้วเลยตัดสายทิ้งและเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ทันที่ เรายอมรับว่าเรายังลืมนายAไม่ได้ ตอนที่เรามีความรู้สึกเหงาหรือเศร้า เราก็จะนึกถึงนายAอยู่ เราทำได้แต่ปลอมใจตัวเองว่าเราต้องเข้มแข็งและผ่านไปให้ได้...
พอเทอม2 เราไม่ค่อยได้ไปโรงเรียนเพราะอ่านหนังสือและไปติวยังสถาบันกวดวิชาต่างๆ บ้านเราอยู่แถวลาดกระบังต้องนั่งแอร์พอตลิ้งไปเรียนที่พญาไท แต่วันนั้นเราไปขึ้นที่สุวรรณภูมิเพระาไปหาอะไรทาน เราเลยได้เจอกับผช.และครอบครัวของคิม คิมเป็นคนเกาหลี แต่เรารู้สึกแปลกๆกับคิมเหมือนเราเคยรู้จักกันมาก่อน คิมอายุมากกว่าเรา5ปี คิมและครอบครัวมาเที่ยวที่ไทยเป็นครั้งแรก คิมเข้ามาถามทางเรา ก็ไม่มีอะไรมาจากนั้นเราก็ขอตัวเพราะต้องไปเรียน พอมาอยู่ในรถไฟฟ้า เราก็เจอคิมอีกเราก็ได้คุยกันเรื่องต่างๆมากมาย จนในที่สุดก็ได้ตัดสิ้นใจแลกอีเมลและทวิตเตอร์กัน หลังจากนั้นเราก็ลืมคิมไปเลย555เพราะเราอ่านหนังสือไม่มีเวลาได้คิดอะไร ใกล้ถึงวันเกิดเราคิมก็ส่งเมล ทวิตฯ มาอวยพรวันเกิดเรา เราดีใจนะที่คิมจำวันเกิดเราได้ เราก็เริ่มคุยกันแบบจริงจัง คิมก็ขอคบกับเรา เราก็ชอบคิมนะ แต่เรามีความรู้สึกว่าเรายังไม่พร้อมและอีกอย่างเรากับคิมก็อยู่ห่างกัน ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน ไม่ได้ไปดูหนัง ทานข้าว นั่งคุยกันที่ร้านกาแฟเหมือนคนอื่นๆ จนสุดท้ายเราก็ยอมคบกับคิม เพราะคิมบอกว่าเรื่องพวกนี้ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขา ตอนนี้เราคบกับคิมมาได้5เดือนแล้ว เรามีแพลนว่าเดือนหน้าเราจะไปอยู่เกาหลี 1 เดือน ไปพักอยู่ที่คอนโดของคิม ส่วนคิมจะไปพักอยู่กับเพื่อนที่ออฟฟิต เราก็ตื่นเต้นนะเพราะไม่ได้เจอคิมมานาน ตอนนี้เรามีที่เรียนเรียบร้อยแล้ว กว่าเราจะเปิดเทอมก็เดือนสิงหา ตอนนี้เราว่างมาก >///<
แต่เมื่อ2ก่อน ซึ่งเป็นวันสงกรานต์เรื่องบังเอิญก็ได้เกิดขึ้นกับเราอีกครั้ง!! เราว่าโลกใบนี้มันแคบมากเลย!! เราได้เจอกับนายAอีกแล้ว!!! เราก็เดินหนีนายA ไม่อยากเจอไม่อยากคุยไม่อยากรับฟังอะไรทั้งสิ้น พอนายAเดินตามเราทันก้คว้าข้อมือเราไปแล้วบอกว่าหยุดเดินหนีได้แล้ว เราก็เอามืออีกข้างหนึ่งปิดหน้าไว้ นายAก็พูดทำนองว่า..."เกลียดเค้าขนาดนั้นเลยหรอ? เค้าขอโอกาสได้ไหม? เค้าอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนี้เค้าเลิกกับแฟนเค้าแล้ว? เราก็เงียบนะไม่ได้พูดอะไร จนกระทั้งเราจะเอากุญแจรถออกมาแล้วบอกว่า "ปล่อย!! เราจะกลับแล้ว" นายAก็เอกุญแจรถเราไป แล้วบอกว่าคุยกันให้รู้เรื่องก่อนถึงจะคืนให้ จนในที่สุกเราก็เลยบอกว่า..."ถ้าอยากได้โอกาสก็เอาไปสิ"
ตอนนี้เราเลยอยากรู้ว่าสิ่งที่นายAทำอยู่ตอนนี้ต้องการสื่อถึงอะไร แล้วนายAต้องการอะไรจากเรา? แล้วเราควรจะทำยังไงดีค่ะ? ตอนนี้เราคิดไม่ออกจริงๆ เราเครียดเรื่องนี้มากๆ คิมก็ถามเราว่า เราเป็นอะไร เหมือนคิมจะรู้ว่าเรากำลังเจอปัญหา เรายังไม่พร้อมเล่าให้คิมฟังอ่ะ TT’’
---- ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับทำความคิดเห็นของเพื่อนๆนะค่ะ---
ปล.ที่แท็กห้องสีลมเพราะว่าตอนนี้คิมทำงานแล้ว เราเลยอย่างได้ความคิดเห็นจากคนที่ทำงานแล้วค่ะ