จากที่ติดตามข่าว กระทู้(ของไทย) ทวิตเตอร์ เฟสบ็ค อินสตาร์แกรม มีคนเชียร์ให้บักเจิดคว้าถ้วยแชมป์มาครองให้ได้ในปีนี้
ในอดีตการเชียร์ทีมใดทีมหนึ่งให้คว้าแชมป์เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่จะมีสักกี่คนที่ได้รับพลังใจให้คว้าแชมป์เหมือนกัปตันหงส์คนนี้
อาจเป็นเพราะผลงานที่เขาทำเพื่อทีมมาโดยตลอด บุคลิกความเป็นผู้นำที่กระตุ้นลูกทีมให้สู้จนวินาทีสุดท้าย
ภาพการปลุกเร้าในนัดชิงปี 2005 ยังตราตรึง ล่าสุดกับน้ำตาที่ไหลริน สื่อถึงความผูกพันกับทีมและแฟนบอลในช่วงเวลาแห่งการรำลึกถึงโศกนาฏกรรมปี1989
สิ่งเหล่านี้ทำให้แฟนบอลทั่วโลกจากหลากหลายทีมเอาใจช่วยอยากเห็นบุรุษผู้นี้ก้าวไปสู่เป้าหมายแห่งเกียรติยศ แห่งชีวิตนักฟุตบอล
สำหรับผมเชียร์ลิเวอร์พูลมา 35 ปี อยากให้ได้แชมป์ทุกปี แม้จะผิดหวังมามากมาย แต่ก็ไม่เคยเปลี่ยนความรักความประทับใจ
เสียน้ำตาในวันที่เกิดโศกนาฏกรรม แม้จะเชียร์ผ่านหน้าจอทีวีประมาณ 10 กว่านาที ( ทีวีตัดไปถ่ายอีกคู่แทน )
เสียน้ำตาในวันที่ไมเคิล โทมัส มากระชากแชมป์จากแอนฟิลด์ และดีใจสุดขีดกับปรากฏการณ์ในค่ำคืนที่อิสตัลบูล
แต่ปีนี้พิเศษมากๆตรงที่ไม่ได้แค่ลุ้นให้หงส์แดงตะแคงฟ้าคว้าแชมป์เท่านั้น แต่ภาวนาให้กัปตันผู้จงรักภัคดีได้สมปรารถนาสักครั้งก่อนสิ้นสุดอาชีพนักเตะ
ซึ่งก็คงเหมือนกับแฟนบอลอีกหลายๆท่านทั่วโลกที่อยากเห็น หลายคนถามว่าถ้าหงส์พลาดแชมป์จะเสียใจไหม ขอตอบว่า เสียดายครับ เพราะชินแล้ว555
แต่จะเสียใจมากที่บักเจิดจะพลาดเกียรติยศที่เค้าเฝ้ารอมาตลอดอาชีพการค้าแข้ง ถ้าเค้าคว้าได้คงจะเป็นพลังส่งไปถึงทีมชาติอังกฤษ
ที่มีเค้าเป็นกัปตันประกอบกับนักเตะหงส์ที่ติดทีมชาติคราวนี้หลายคน ลิเวอร์พูลโมเดลอาจทำให้อังกฤษก้าวไปได้ไกลมากขึ้นก็ได้
ที่เขียนมาเพียงเพราะรู้สึกว่าปีนี้แฟนบอลเอาใจช่วยกัปตันเจิดกันมากมาย จนมองย้อนกลับไปคิดว่า จะมีนักฟุตบอลสักกี่คนกันนะที่ได้รับเกียรติแบบนี้
สุดท้ายถ้ากัปตันจะมีวาสนาไม่เพียงพอ เค้าก็ยังเป็นบุคคลที่หน้าอิจฉาที่มีคนรักและตามเอาใจช่วยมากมายจากทั่วโลก
แต่ขอให้กังใจที่หลั่งไหลมาจากทุกมุมโลก เป็นพลังให้เค้าก้าวไปคว้าฝันของเค้าให้สำเร็จในปีนี้ด้วยเทอญ สาธุ
จะมีนักฟุตบอลซักกี่คนนะ ที่คนหลายล้านทั่วโลกเชียร์ให้ได้แชมป์ แม้เป็นแฟนทีมคู่แข่ง
ในอดีตการเชียร์ทีมใดทีมหนึ่งให้คว้าแชมป์เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่จะมีสักกี่คนที่ได้รับพลังใจให้คว้าแชมป์เหมือนกัปตันหงส์คนนี้
อาจเป็นเพราะผลงานที่เขาทำเพื่อทีมมาโดยตลอด บุคลิกความเป็นผู้นำที่กระตุ้นลูกทีมให้สู้จนวินาทีสุดท้าย
ภาพการปลุกเร้าในนัดชิงปี 2005 ยังตราตรึง ล่าสุดกับน้ำตาที่ไหลริน สื่อถึงความผูกพันกับทีมและแฟนบอลในช่วงเวลาแห่งการรำลึกถึงโศกนาฏกรรมปี1989
สิ่งเหล่านี้ทำให้แฟนบอลทั่วโลกจากหลากหลายทีมเอาใจช่วยอยากเห็นบุรุษผู้นี้ก้าวไปสู่เป้าหมายแห่งเกียรติยศ แห่งชีวิตนักฟุตบอล
สำหรับผมเชียร์ลิเวอร์พูลมา 35 ปี อยากให้ได้แชมป์ทุกปี แม้จะผิดหวังมามากมาย แต่ก็ไม่เคยเปลี่ยนความรักความประทับใจ
เสียน้ำตาในวันที่เกิดโศกนาฏกรรม แม้จะเชียร์ผ่านหน้าจอทีวีประมาณ 10 กว่านาที ( ทีวีตัดไปถ่ายอีกคู่แทน )
เสียน้ำตาในวันที่ไมเคิล โทมัส มากระชากแชมป์จากแอนฟิลด์ และดีใจสุดขีดกับปรากฏการณ์ในค่ำคืนที่อิสตัลบูล
แต่ปีนี้พิเศษมากๆตรงที่ไม่ได้แค่ลุ้นให้หงส์แดงตะแคงฟ้าคว้าแชมป์เท่านั้น แต่ภาวนาให้กัปตันผู้จงรักภัคดีได้สมปรารถนาสักครั้งก่อนสิ้นสุดอาชีพนักเตะ
ซึ่งก็คงเหมือนกับแฟนบอลอีกหลายๆท่านทั่วโลกที่อยากเห็น หลายคนถามว่าถ้าหงส์พลาดแชมป์จะเสียใจไหม ขอตอบว่า เสียดายครับ เพราะชินแล้ว555
แต่จะเสียใจมากที่บักเจิดจะพลาดเกียรติยศที่เค้าเฝ้ารอมาตลอดอาชีพการค้าแข้ง ถ้าเค้าคว้าได้คงจะเป็นพลังส่งไปถึงทีมชาติอังกฤษ
ที่มีเค้าเป็นกัปตันประกอบกับนักเตะหงส์ที่ติดทีมชาติคราวนี้หลายคน ลิเวอร์พูลโมเดลอาจทำให้อังกฤษก้าวไปได้ไกลมากขึ้นก็ได้
ที่เขียนมาเพียงเพราะรู้สึกว่าปีนี้แฟนบอลเอาใจช่วยกัปตันเจิดกันมากมาย จนมองย้อนกลับไปคิดว่า จะมีนักฟุตบอลสักกี่คนกันนะที่ได้รับเกียรติแบบนี้
สุดท้ายถ้ากัปตันจะมีวาสนาไม่เพียงพอ เค้าก็ยังเป็นบุคคลที่หน้าอิจฉาที่มีคนรักและตามเอาใจช่วยมากมายจากทั่วโลก
แต่ขอให้กังใจที่หลั่งไหลมาจากทุกมุมโลก เป็นพลังให้เค้าก้าวไปคว้าฝันของเค้าให้สำเร็จในปีนี้ด้วยเทอญ สาธุ