รดน้ำขอพรผู้ใหญ่ครั้งแรกในรอบ 8 ปี

ในสมัยก่อนครอบครัวของผมเราจัดประเพณี “รดน้ำขอพรผู้ใหญ่” ในวันสงกรานต์โดยตลอด  ไม่ว่าญาติพี่น้องจะอยู่ไกลหรือใกล้เพียงไหนเราก็จะเดินทางหลายมารวมตัวกัน ณ บ้านยายชวด ... เราจะเข้าวัดทำบุญตักบาตรอุทิศส่วนบุญให้ผู้ที่ล่วงลับ เล่นสาดน้ำกัน และ รดน้ำขอพรจากผู้ใหญ่ก่อนแยกย้ายกันกลับ ... ซึ่งในทุกๆปีผมมีความทรงจำดีๆกับกิจกรรมเหล่านี้และญาติพี่น้องของผมก็คงจะอิ่มเอมใจไม่ต่างจากผมเท่าใดนัก


แต่มันก็สิ้นสุดลง เมื่อความโศกเศร้าจากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักเข้ามาเยือนท่านจากไปตามวัฏสงสาร ท่านจากไปด้วยความเจ็บไข้ได้ป่วย และ ความชราตามกาลเวลา พวกท่านได้จากเราไปคนแล้วคนเล่าแบบปีต่อปี เราไม่มีกะจิตกะใจจะจัดงานเหล่านี้ ไม่มีตัวตั้งตัวตีไม่มีเสาหลักของกิจกรรมในการรวมตัวแบบนี้อีก ลูกหลานกระจัดกระจายไม่เคยรวมตัวกันในวันสงกรานต์กันอีกเลย ในรอบ 8 ปีที่ผ่านมา


ความถวิลหาบรรยากาศเก่าๆ มันอบอวนอยู่ในใจ และ ในปีนี้ เราจึงรวมตัวกันจัดกิจกรรมนี้ขึ้นอีกครั้งตามที่ใจมันเรียกร้อง!!!!


เก้าอี้ถูกจัดเรียงไว้ ณ มุมเดิมๆ บ้านหลังเดิมๆ ที่เราเคยทำ ...




ความปั่นป่วนของเด็กๆ สร้างความครึกครื้นได้เป็นอย่างดี …




สถานที่พร้อม อุปกรณ์ พร้อมก็ถึงเวลา เรียนเชิญผู้เฒ่าผู้แก่ประจำที่ ...




ผู้ใหญ่เริ่มทยอยกันรดน้ำขอพรและนั่งที่ตามลำดับความอาวุโส …




เสียงคำอวยพรต่างๆนาๆ ถูกหยิบยกขึ้นมามอบให้แก่กันและกัน ...




ผู้คนหลากหลายรุ่น มาร่วมกิจกรรมรดน้ำ ...




“ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคะ” ... “ขอบใจมาก” เสียงตอบจากคุณยาย ...




“เรียนเก่งๆนะลูก” พรจากคุณตาสู่หลานตัวน้อย ...




ภาพรอยยิ้ม ...




ภาพเสียงหัวเราะ …




ภาพน้ำตาแห่งความสุข …




และ ภาพครอบครัว …




ภาพเหล่านี้ที่ผมถวิลหาและรอคอยมานาน 8 ปี และ ในที่สุดมันก็สิ้นสุดลงในวันนี้

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ


…[^_^]…
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่