จากเมื่อนานมาแล้ว
http://pantip.com/topic/30614411
ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่ตอนนี้มันจบแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
หลังจากที่เรารู้ว่าท้อง เราก็เลิกทุกอย่างทั้งบุหรี่ ทั้งเหล้า เพราะเราห่วงลูกในท้อง
ส่วนสามีไม่มีอะไรเปลี่ยน ก็ยังมีปาร์ตี้กับเพื่อนๆอยู่ ยังสูบบุหรี่ในห้องน้ำคอนโด และติดกัญชา
ก่อนหน้าที่เราจะท้อง เรายอมรับว่า เราเป็นคนขี้หงุดหงิด แต่สามีแรงยิ่งกว่า
และเขาจะหงุดหงิดแม้เพียงเรื่องเล็กน้อยเช่น เราซื้อของกินมากินเอง แต่เป็นสิ่งที่เขากินไม่เป็น เขาก็จะว่าเราเห็นแก่ตัว
บ่อยครั้งที่ทะเลาะกันจนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย ซึ่งแรกๆ เรายอม เราไม่สู้ หลังๆเราก็เริ่มสู้
แต่ตอนท้อง เรื่องนี้ก็หายไป แต่สามีกลายเป็นคนขี้หงุดหงิดมากขึ้น และชอบออกคำสั่ง
ชีวิตตอนเราท้องก็ไม่ได้สบายนะ เรายังต้องทำงาน ซักผ้า กรอกน้ำ ล้างห้องน้ำ เหมือนตอนที่ไม่ได้ท้อง
และถ้าสามีอยู่ ก็จะมีคนคอยยืนกำกับว่า ทำไม**ไม่ทำอย่างงี้วะ , ทำไม**ทำแบบนี้วะ ใครสั่งใครสอน
เขาออกคำสั่งในทุกๆเรื่องตั้งแต่เรื่อง กวาดบ้าน ทำอาหาร ซักผ้า และจนเรื่องเลี้ยงลูก
โดยที่ตัวเขาไปลงมือทำอะไรซักอย่าง
จนคลอดลูก เลี้ยงลูก เราทะเลาะกันหลายครั้ง (เรียกได้ว่ามีปากเสียงกันทุกวัน) แม้กระทั่งต่อหน้าลูก
เราพยายามพูดดีๆ ป๊า ตัวเอง แต่เรากลับโดนด่าหยาบคายตลอด เคยโดนตะโกนด่ากลางห้างด้วย
เพราะเค้าอยากได้ของชิ้นนึงแต่เรายังไม่ซื้อเพราะยังไม่จำเป็น และในหลายๆครั้งเราก็โดนตบตี ทั้งๆที่ลูกก็ยังนอนมองอยู่
เราใช้ชีวิตคู่มาด้วยความอดทนที่สุดเท่าที่เราจะทำได้
มีครั้งนึง เราทะเลาะกับเขาแล้วเราอุ้มลูกเดินออกมา เขาวิ่งตาม แล้วบอกว่า เอาลูก**คืนมา อิ** .....
เราไม่ส่งให้ เขาก็กระชากลูกไปจากมือ ลูกร้อง เพราะลูกเจ็บ ลูกตกใจ เขาก็ด่าเรา อิ**ลูกเจ็บ เป็นแม่ภาษาอะไรปล่อยลูกเดี๋ยวนี้...
เราเคยคุยกับแม่ของเขา แม่ของเขาบอกว่า แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไง แม่พูดอะไรเขาก็ไม่ฟังแม่ จะให้แม่ทำยังไงล่ะ...
เราบอกเราจะเลิกกับเขา แม่เขาบอกว่า
แล้วอุมิ(ชื่อลูกเรา) จะเป็นยังไง เลิกกันตั้งแต่ตอนยังเล็ก รออุมิโตก่อน เข้าโรงเรียนแล้วค่อยเลิกก็ได้
อยู่กันไปก่อน อดทนไปก่อน สงสารอุมิ แม่เข้าใจ แม่ก็เคยเจอแบบนี้ พ่อของเขาก็เป็นแบบนี้แหล่ะ
แม่ก็ไม่ได้เลี้ยงเขามา แม่พูดอะไรเขาก็ไม่ฟังหรอก
เราเลยลองไปปรึกษากับลุงของเขา เพราะเขาฟังลุงเขาที่สุด ลุงบอกว่า
มันก็เป็นแบบนี้แหล่ะ มันเห็นแก่ตัว ก็อดทนไปก่อนสงสารอุมิ เดี๋ยวจะลองคุยให้
แต่ว่าพอเขารู้ว่าเราไปปรึกษาลุงกับแม่เขา วันนั้นเราโดนซ้อม โดนกดน้ำ โดนราดด้วยน้ำยาถูพื้น ต่อหน้าลูกวัย 7 เดือน
จนเราต้องไปโรงพยาบาล และต้องฉีดยาไปสองเข็ม (เพราะน้ำยาถูพื้นไม่ต้องล้างท้อง)
แล้วตอนที่เขาเตะเรา ในสภาพที่เรากองอยู่กับพื้น เขาก็โทรหาแม่เรา บอกว่าเราบ้า เราประสาทหลอน เราเพ้อ
แล้วเขาจะเตะไปเรื่อยๆ จนกว่าเราจะหยุดร้องไห้ จนเราตัวเขียว คอช้ำ (โดนบีบคอ)
แล้วเขาก็ไล่เราไปโรงพยาบาล ตอนตี 2
แม่เราอยู่กรุงเทพไม่มีรถ จะเดินทางมาก็ไม่สะดวก เพราะเราอยู่พัทยา
แม่เราเลยโทรหาแม่เขา แม่เขาทำงานธุรการอยู่ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแถวสัตหีบ
แม่เขาบอกว่า เข้าเวรอยู่ ไปไม่ได้หรอก พรุ่งนี้เดี๋ยวไปเยี่ยม
แม่เราเลยปลุกอาเราให้อาเราขับรถมาส่ง แม่เราอยากให้เราเลิก
แต่เราเลือกที่จะกลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม เพราะเรากลัวลูกเราจะขาดแม่
หลังเหตุการณ์วันนั้น แม่เราเล่าให้ฟังว่า เช้าวันรุ่งขึ้น แม่ของเขามา แม่เราเลยคุยกับแม่ของเขาว่า
แม่เรา : รู้มั้ยว่าลูกชายตบตีเมีย
แม่เขา : รู้ แต่เราพูดอะไรไปก็ไม่ฟัง
แม่เรา : รู้มั้ยว่าลูกชายติดกัญชา
แม่เขา : รู้
แม่เรา : รู้มานานหรือยัง
แม่เขา : รู้มาตั้งนานแล้ว
แม่เรา : แล้วไม่เตือนกันเลยหรอ
แม่เขา : เราพูดอะไรเขาก็ไม่ฟัง เราก็ไม่รู้จะทำยังไง
แม่เรา : แล้วเรื่องนี้จะทำยังไง ทำร้ายกันแบบนี้มันไม่ใช่นะ
แม่เขา : เราก็พูดอะไรไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องของเขาสองคน
แม่เรา : คนเป็นแม่จะทำอะไรไม่ได้เลยหรอ
แม่เขา : เขาโตแล้ว มันเป็นเรื่องของเขา เราภูมิใจในตัวเขานะ เราไม่ได้เลี้ยงเขามา เขายังทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้
แม่เรา : แต่การทำร้ายร่างกายกัน มันไม่ใช่นะ
แม่เขา : เราก็เข้าใจ เขาทำแบบนี้เขาไม่ได้รักเมียหรอก เราเห็นตอนแรกเราก็คิดว่าเขาคบกันเล่นๆ
เพราะดูทางผู้หญิงไม่น่าจะคิดจริงจังกับใคร เรารู้ว่าคบกันมีลูกกันเราก็ตกใจนะ
แม่เรา : ........
ก็คือแม่เขาภูมิใจในตัวลูกชาย แตะต้องไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ผิด และเขามองว่า บ้านเขามีฐานะดีกว่าบ้านเรา
บ้านฝั่งเราจะอยู่แยกเป็นรอบครัวเดี่ยว แต่บ้านฝั่งเขาจะอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่
เป็นที่ดินกว้างๆ มีบ้านหลายหลัง เขาเลยมองว่าฝั่งเขาครอบครัวมีคนเยอะกว่า มีสมบัติมากกว่า
เพราะเวลาเขาไปเที่ยวกัน เขาจะรอว่างพร้อมกันและขนไปกันหมด แต่เราจะไปแต่กับแม่ หรือญาติสนิทแค่คนสองคน
ป.ล. เขาเป็นช่างสักฝีมือปานกลางได้ 40% จากราคางานที่เขาสัก รายได้ขึ้นอยู่กับจำนวนงาน ไม่มีเงินเดือน
เราทำงานโรงแรม มีเงินเดือน+service charge ราวๆ 20,000 ต่อเดือน
***เดี๋ยวมาต่อค่ะ***
ไม่ใช่ไม่รักลูกถึงไม่กลับไปหา แต่แม่ไม่มีทางเลือก
ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่ตอนนี้มันจบแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
หลังจากที่เรารู้ว่าท้อง เราก็เลิกทุกอย่างทั้งบุหรี่ ทั้งเหล้า เพราะเราห่วงลูกในท้อง
ส่วนสามีไม่มีอะไรเปลี่ยน ก็ยังมีปาร์ตี้กับเพื่อนๆอยู่ ยังสูบบุหรี่ในห้องน้ำคอนโด และติดกัญชา
ก่อนหน้าที่เราจะท้อง เรายอมรับว่า เราเป็นคนขี้หงุดหงิด แต่สามีแรงยิ่งกว่า
และเขาจะหงุดหงิดแม้เพียงเรื่องเล็กน้อยเช่น เราซื้อของกินมากินเอง แต่เป็นสิ่งที่เขากินไม่เป็น เขาก็จะว่าเราเห็นแก่ตัว
บ่อยครั้งที่ทะเลาะกันจนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย ซึ่งแรกๆ เรายอม เราไม่สู้ หลังๆเราก็เริ่มสู้
แต่ตอนท้อง เรื่องนี้ก็หายไป แต่สามีกลายเป็นคนขี้หงุดหงิดมากขึ้น และชอบออกคำสั่ง
ชีวิตตอนเราท้องก็ไม่ได้สบายนะ เรายังต้องทำงาน ซักผ้า กรอกน้ำ ล้างห้องน้ำ เหมือนตอนที่ไม่ได้ท้อง
และถ้าสามีอยู่ ก็จะมีคนคอยยืนกำกับว่า ทำไม**ไม่ทำอย่างงี้วะ , ทำไม**ทำแบบนี้วะ ใครสั่งใครสอน
เขาออกคำสั่งในทุกๆเรื่องตั้งแต่เรื่อง กวาดบ้าน ทำอาหาร ซักผ้า และจนเรื่องเลี้ยงลูก
โดยที่ตัวเขาไปลงมือทำอะไรซักอย่าง
จนคลอดลูก เลี้ยงลูก เราทะเลาะกันหลายครั้ง (เรียกได้ว่ามีปากเสียงกันทุกวัน) แม้กระทั่งต่อหน้าลูก
เราพยายามพูดดีๆ ป๊า ตัวเอง แต่เรากลับโดนด่าหยาบคายตลอด เคยโดนตะโกนด่ากลางห้างด้วย
เพราะเค้าอยากได้ของชิ้นนึงแต่เรายังไม่ซื้อเพราะยังไม่จำเป็น และในหลายๆครั้งเราก็โดนตบตี ทั้งๆที่ลูกก็ยังนอนมองอยู่
เราใช้ชีวิตคู่มาด้วยความอดทนที่สุดเท่าที่เราจะทำได้
มีครั้งนึง เราทะเลาะกับเขาแล้วเราอุ้มลูกเดินออกมา เขาวิ่งตาม แล้วบอกว่า เอาลูก**คืนมา อิ** .....
เราไม่ส่งให้ เขาก็กระชากลูกไปจากมือ ลูกร้อง เพราะลูกเจ็บ ลูกตกใจ เขาก็ด่าเรา อิ**ลูกเจ็บ เป็นแม่ภาษาอะไรปล่อยลูกเดี๋ยวนี้...
เราเคยคุยกับแม่ของเขา แม่ของเขาบอกว่า แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไง แม่พูดอะไรเขาก็ไม่ฟังแม่ จะให้แม่ทำยังไงล่ะ...
เราบอกเราจะเลิกกับเขา แม่เขาบอกว่า
แล้วอุมิ(ชื่อลูกเรา) จะเป็นยังไง เลิกกันตั้งแต่ตอนยังเล็ก รออุมิโตก่อน เข้าโรงเรียนแล้วค่อยเลิกก็ได้
อยู่กันไปก่อน อดทนไปก่อน สงสารอุมิ แม่เข้าใจ แม่ก็เคยเจอแบบนี้ พ่อของเขาก็เป็นแบบนี้แหล่ะ
แม่ก็ไม่ได้เลี้ยงเขามา แม่พูดอะไรเขาก็ไม่ฟังหรอก
เราเลยลองไปปรึกษากับลุงของเขา เพราะเขาฟังลุงเขาที่สุด ลุงบอกว่า
มันก็เป็นแบบนี้แหล่ะ มันเห็นแก่ตัว ก็อดทนไปก่อนสงสารอุมิ เดี๋ยวจะลองคุยให้
แต่ว่าพอเขารู้ว่าเราไปปรึกษาลุงกับแม่เขา วันนั้นเราโดนซ้อม โดนกดน้ำ โดนราดด้วยน้ำยาถูพื้น ต่อหน้าลูกวัย 7 เดือน
จนเราต้องไปโรงพยาบาล และต้องฉีดยาไปสองเข็ม (เพราะน้ำยาถูพื้นไม่ต้องล้างท้อง)
แล้วตอนที่เขาเตะเรา ในสภาพที่เรากองอยู่กับพื้น เขาก็โทรหาแม่เรา บอกว่าเราบ้า เราประสาทหลอน เราเพ้อ
แล้วเขาจะเตะไปเรื่อยๆ จนกว่าเราจะหยุดร้องไห้ จนเราตัวเขียว คอช้ำ (โดนบีบคอ)
แล้วเขาก็ไล่เราไปโรงพยาบาล ตอนตี 2
แม่เราอยู่กรุงเทพไม่มีรถ จะเดินทางมาก็ไม่สะดวก เพราะเราอยู่พัทยา
แม่เราเลยโทรหาแม่เขา แม่เขาทำงานธุรการอยู่ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแถวสัตหีบ
แม่เขาบอกว่า เข้าเวรอยู่ ไปไม่ได้หรอก พรุ่งนี้เดี๋ยวไปเยี่ยม
แม่เราเลยปลุกอาเราให้อาเราขับรถมาส่ง แม่เราอยากให้เราเลิก
แต่เราเลือกที่จะกลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม เพราะเรากลัวลูกเราจะขาดแม่
หลังเหตุการณ์วันนั้น แม่เราเล่าให้ฟังว่า เช้าวันรุ่งขึ้น แม่ของเขามา แม่เราเลยคุยกับแม่ของเขาว่า
แม่เรา : รู้มั้ยว่าลูกชายตบตีเมีย
แม่เขา : รู้ แต่เราพูดอะไรไปก็ไม่ฟัง
แม่เรา : รู้มั้ยว่าลูกชายติดกัญชา
แม่เขา : รู้
แม่เรา : รู้มานานหรือยัง
แม่เขา : รู้มาตั้งนานแล้ว
แม่เรา : แล้วไม่เตือนกันเลยหรอ
แม่เขา : เราพูดอะไรเขาก็ไม่ฟัง เราก็ไม่รู้จะทำยังไง
แม่เรา : แล้วเรื่องนี้จะทำยังไง ทำร้ายกันแบบนี้มันไม่ใช่นะ
แม่เขา : เราก็พูดอะไรไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องของเขาสองคน
แม่เรา : คนเป็นแม่จะทำอะไรไม่ได้เลยหรอ
แม่เขา : เขาโตแล้ว มันเป็นเรื่องของเขา เราภูมิใจในตัวเขานะ เราไม่ได้เลี้ยงเขามา เขายังทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้
แม่เรา : แต่การทำร้ายร่างกายกัน มันไม่ใช่นะ
แม่เขา : เราก็เข้าใจ เขาทำแบบนี้เขาไม่ได้รักเมียหรอก เราเห็นตอนแรกเราก็คิดว่าเขาคบกันเล่นๆ
เพราะดูทางผู้หญิงไม่น่าจะคิดจริงจังกับใคร เรารู้ว่าคบกันมีลูกกันเราก็ตกใจนะ
แม่เรา : ........
ก็คือแม่เขาภูมิใจในตัวลูกชาย แตะต้องไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ผิด และเขามองว่า บ้านเขามีฐานะดีกว่าบ้านเรา
บ้านฝั่งเราจะอยู่แยกเป็นรอบครัวเดี่ยว แต่บ้านฝั่งเขาจะอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่
เป็นที่ดินกว้างๆ มีบ้านหลายหลัง เขาเลยมองว่าฝั่งเขาครอบครัวมีคนเยอะกว่า มีสมบัติมากกว่า
เพราะเวลาเขาไปเที่ยวกัน เขาจะรอว่างพร้อมกันและขนไปกันหมด แต่เราจะไปแต่กับแม่ หรือญาติสนิทแค่คนสองคน
ป.ล. เขาเป็นช่างสักฝีมือปานกลางได้ 40% จากราคางานที่เขาสัก รายได้ขึ้นอยู่กับจำนวนงาน ไม่มีเงินเดือน
เราทำงานโรงแรม มีเงินเดือน+service charge ราวๆ 20,000 ต่อเดือน
***เดี๋ยวมาต่อค่ะ***