วันสงกรานต์เวียนมาครบอีกครั้ง และกำลังจะผ่านไป เหมือนทุกๆ ปี
เทศกาลที่คนธรรมดาทั่วๆ ไป คงมีความสุข สนุกสนานเต็มที่ หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาตลอดปี หรือบางคนอาจจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อไปหาญาติพี่น้อง ที่ไม่ได้เจอกันมาตลอดปี
ภาพความสนุกสนานทั่วทุกที่ คงเป็นภาพที่เห็นจนชินตา และเป็นเรื่องปกติ
ตัวผมก็เหมือนกันครับ ถึงแม้ว่า จะเป็นคนแปลกๆ คิดอะไร ทำอะไรไม่เหมือนคนอื่นๆ เค้า แต่ผมก็รอคอยวันนี้ ผมใช้วันหยุดพักร้อนที่มีเกือบครึ่งนึงเพิ่มเข้าไปอีกก่อนวันสงกรานต์ เพื่อจะได้อยุ่กับครอบครัวนานๆ
แต่...
อย่างที่บอกครับ ผมเป็นคนแปลกๆ ผมไม่ออกไปเล่นน้ำ ร่าเริงกับคนอื่นๆ ผมไม่เปิดเพลงเสียงดัง กินเหล้าและเฮฮาอย่างคนอื่นๆ ผมเฝ้ารอวันนี้ เพื่อจะได้ใช้เวลาอยู่กับ เมีย และลูกที่เพิ่งจะพ้นขวบปีนึงมาได้ไม่นาน
คนปกติคนอื่นๆ แถวบ้านผม เค้าเปิดเพลง กินเหล้ากัน ด้วยเสียงเพลงจากลำโพงขนาดน้องๆ เวทีลูกทุ่งของหญิงลีกันเลย ผมเดินแวบผ่านไปเห็นมา มีทั้ง เครื่องมิกซ์เสียง ลำโพงขนาดเท่าตู้เย็น 4หลัง ทั้งกลางวันและกลางคืน มีการมิกซ์เสียง มีเสียงดีเจลอยมาเป็นระยะๆ มีเสียงกรี๊ดๆ ปานมนุษย์โดนมดกัดของลับก็ไม่ปาน ดังเป็นช่วงๆ
ผมอยู่ไม่ได้ครับ บ้านผมสั่น หน้าต่างผมลั่นยังกับว่ามันจะหลุดออกจากวงกบ
ผมโทรแจ้งครับ บอกท่าน เจ้าหน้าที่ตร. ไปว่า ผมอยู่ไม่ได้ครับ ช่วยมาดูหน่อย ครั้งแรกตอน สองทุ่ม คือกลางวันผมยอมนะ โอเค ผมหนีพวกคุณก็ได้ พาลูกตัวเล็กๆ ไปอยู่ห้าง
ก็ดีครับ คลายร้อนไปได้บ้าง แต่พอมันถึงเวลาที่ต้องกลับบ้าน ลูกผมอยู่ห้างไม่ได้ทั้งวันครับ ไปได้แค่แป๊บๆ กลับมาก็เจอ คอนเสิรต์หญิงลี กับ ลีฮันน่า มาประชันกันอยุ่ข้างๆ บ้าน ถัดไปไม่ถึง 20เมตร
โทรครั้งแรก จนท.บอกว่า จะมาดุให้นะ จนมันผ่านไป สามทุ่ม เสียงยังไม่เงียบลงครับ ก็โทรไปรบเร้า ท่าน จนท.อีกรอบว่า มันยังไมลดลงเลย เค้าก็บอกว่า ไปเตือนมาแล้วนะ โอเคๆ เดี๋ยวดูให้อีกที ระหว่างนั้น ผมก็เลยลองเดินไปดู ว่า ลีฮันน่า กลับไปหรือยัง ว่าจะไปขอลายเซ็นต์บ้าง แต่ก็ไม่เจอครับ เจอแต่น้องๆ แถวนั้น เอาไม้ เอามีด มาแกว่งเล่นกันอยุ่ (เค้าคงหงุดหงิดมั้งครับ ที่มีคนไปเตือนเค้าว่า เค้าเสียงดังเกินไปนะ ใครนะมันช่างไปขัดจังหวะเค้าได้ วันสงกรานต์แท้ๆ)
ผมต้องรอให้เหล่าคนปกติๆ เค้า เหนื่อย หมดแรง เสียงเงียบกันไปเอง ประมาณ เกือบเที่ยงคืนครับ คนแปลกๆ คิดไม่เหมือนคนอื่นเค้าอย่างผมกับเมีย ถึงจะนอนได้ ส่วนไอ้ตัวเล็กผมน่ะหรอ งอแงทั้งคืน เสียงเงียบลง ก็ใช่ว่าจะนอนได้ มันไม่ใช่เวลานอน
ตื่นเช้ามา ผมก็เอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับแม่ และ คนแถวบ้าน คำตอบที่ได้กลับมา ก็คือ
"ทนหน่อย", "นี่ช่วงเทศกาล ปล่อยเค้าไปเถอะ", "ปีหน้าก็ไปต่างจังหวัดซะ" (ผมเป็นคนกรุงเทพครับ ไม่มีบ้านต่างจังหวัดให้ไปไหนอ่ะ แล้วลูกตัวเท่านี้ จะเอามันไปไหน), "มานอนบ้านเราก่อนก็ได้" (นี่ผมต้องหนีออกจากบ้านตัวเองหรอ)
สรุปว่า สิ่งที่คนแปลกๆ คิดไม่เหมือนคนอื่นๆ อย่างครอบครัวผมพอจะทำได้ก็คือ "ทน"
ระหว่างที่ผมกำลังพิมพ์อยู่นี้ เสียงเพลง "เจ็บจุงเบย" กำลังดังลั่น จนบ้านผมมันสั่นตามจังหวะเพลง ส่วนไอ้ตัวเล็กก็ร้องไห้ครับ ไม่นอน แม่มันต้องอุ้มเดินไปเดินมา
ก็เอาครับ คืนสุดท้ายของเทศกาลนี้แล้ว ปีนึงมันจะมีเทศกาลที่คนไทยสามารถเปิดเพลงเสียงดังแบบไม่สนใจคนอื่นได้ซักกี่วันกันเชียว ก็แค่ ปีใหม่ไทย ใหม่จีน ใหม่ฝรั่ง คริสต์มาส วันเกิดน้องแดง วันเกิดพี่ดำ งานศพไอ้เขียว งานแต่งน้องขาว ... ฯลฯ
สุดท้ายนี้ผมก็ขอให้คนปกติธรรมดา อย่างพวกท่านมีความสุขในวันหยุด และเทศกาลทั้งหลายแหล่ เหล่านี้นะครับ ส่วนคนที่คิดไม่เหมือนท่าน อย่างพวกผม จะหาทางออกเองแล้วกัน
ปล. ตะกี้ก็เพิ่งโทรไปหา จนท.อีกรอบ ตอนโทรก็ต้องอำพรางตัวสุดฤทธิ์ เดี๋ยวพวกท่านๆ เค้ารู้ว่าใครไปขัดจังหวะ ชีวิตของผมจะอยู่ไม่เป็นสุขเอา
ปล2. บ้านผมเพิ่งสร้างเสร็จ และย้ายเข้ามาอยู่ได้ต้นปีนี้ครับ ก็ไม่คิดว่า คอนเสิรต์แถวนี้จะใหญ่โตขนาดนี้
ขอแทค ชายคาด้วยนะครับ จะได้เตือนท่านที่กำลังจะสร้างบ้านว่าให้ไปสำรวจท้องที่ก่อนว่า คอนเสิรต์แถวๆ บ้านใหม่ของท่านมันใหญ่โตหรือเปล่า
เทศกาลสงกรานต์ เทศกาลของคนปกติ แต่มันไม่ใช่เทศกาลสำหรับคนแปลกๆ อย่างครอบครัวผม
เทศกาลที่คนธรรมดาทั่วๆ ไป คงมีความสุข สนุกสนานเต็มที่ หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาตลอดปี หรือบางคนอาจจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อไปหาญาติพี่น้อง ที่ไม่ได้เจอกันมาตลอดปี
ภาพความสนุกสนานทั่วทุกที่ คงเป็นภาพที่เห็นจนชินตา และเป็นเรื่องปกติ
ตัวผมก็เหมือนกันครับ ถึงแม้ว่า จะเป็นคนแปลกๆ คิดอะไร ทำอะไรไม่เหมือนคนอื่นๆ เค้า แต่ผมก็รอคอยวันนี้ ผมใช้วันหยุดพักร้อนที่มีเกือบครึ่งนึงเพิ่มเข้าไปอีกก่อนวันสงกรานต์ เพื่อจะได้อยุ่กับครอบครัวนานๆ
แต่...
อย่างที่บอกครับ ผมเป็นคนแปลกๆ ผมไม่ออกไปเล่นน้ำ ร่าเริงกับคนอื่นๆ ผมไม่เปิดเพลงเสียงดัง กินเหล้าและเฮฮาอย่างคนอื่นๆ ผมเฝ้ารอวันนี้ เพื่อจะได้ใช้เวลาอยู่กับ เมีย และลูกที่เพิ่งจะพ้นขวบปีนึงมาได้ไม่นาน
คนปกติคนอื่นๆ แถวบ้านผม เค้าเปิดเพลง กินเหล้ากัน ด้วยเสียงเพลงจากลำโพงขนาดน้องๆ เวทีลูกทุ่งของหญิงลีกันเลย ผมเดินแวบผ่านไปเห็นมา มีทั้ง เครื่องมิกซ์เสียง ลำโพงขนาดเท่าตู้เย็น 4หลัง ทั้งกลางวันและกลางคืน มีการมิกซ์เสียง มีเสียงดีเจลอยมาเป็นระยะๆ มีเสียงกรี๊ดๆ ปานมนุษย์โดนมดกัดของลับก็ไม่ปาน ดังเป็นช่วงๆ
ผมอยู่ไม่ได้ครับ บ้านผมสั่น หน้าต่างผมลั่นยังกับว่ามันจะหลุดออกจากวงกบ
ผมโทรแจ้งครับ บอกท่าน เจ้าหน้าที่ตร. ไปว่า ผมอยู่ไม่ได้ครับ ช่วยมาดูหน่อย ครั้งแรกตอน สองทุ่ม คือกลางวันผมยอมนะ โอเค ผมหนีพวกคุณก็ได้ พาลูกตัวเล็กๆ ไปอยู่ห้าง
ก็ดีครับ คลายร้อนไปได้บ้าง แต่พอมันถึงเวลาที่ต้องกลับบ้าน ลูกผมอยู่ห้างไม่ได้ทั้งวันครับ ไปได้แค่แป๊บๆ กลับมาก็เจอ คอนเสิรต์หญิงลี กับ ลีฮันน่า มาประชันกันอยุ่ข้างๆ บ้าน ถัดไปไม่ถึง 20เมตร
โทรครั้งแรก จนท.บอกว่า จะมาดุให้นะ จนมันผ่านไป สามทุ่ม เสียงยังไม่เงียบลงครับ ก็โทรไปรบเร้า ท่าน จนท.อีกรอบว่า มันยังไมลดลงเลย เค้าก็บอกว่า ไปเตือนมาแล้วนะ โอเคๆ เดี๋ยวดูให้อีกที ระหว่างนั้น ผมก็เลยลองเดินไปดู ว่า ลีฮันน่า กลับไปหรือยัง ว่าจะไปขอลายเซ็นต์บ้าง แต่ก็ไม่เจอครับ เจอแต่น้องๆ แถวนั้น เอาไม้ เอามีด มาแกว่งเล่นกันอยุ่ (เค้าคงหงุดหงิดมั้งครับ ที่มีคนไปเตือนเค้าว่า เค้าเสียงดังเกินไปนะ ใครนะมันช่างไปขัดจังหวะเค้าได้ วันสงกรานต์แท้ๆ)
ผมต้องรอให้เหล่าคนปกติๆ เค้า เหนื่อย หมดแรง เสียงเงียบกันไปเอง ประมาณ เกือบเที่ยงคืนครับ คนแปลกๆ คิดไม่เหมือนคนอื่นเค้าอย่างผมกับเมีย ถึงจะนอนได้ ส่วนไอ้ตัวเล็กผมน่ะหรอ งอแงทั้งคืน เสียงเงียบลง ก็ใช่ว่าจะนอนได้ มันไม่ใช่เวลานอน
ตื่นเช้ามา ผมก็เอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับแม่ และ คนแถวบ้าน คำตอบที่ได้กลับมา ก็คือ
"ทนหน่อย", "นี่ช่วงเทศกาล ปล่อยเค้าไปเถอะ", "ปีหน้าก็ไปต่างจังหวัดซะ" (ผมเป็นคนกรุงเทพครับ ไม่มีบ้านต่างจังหวัดให้ไปไหนอ่ะ แล้วลูกตัวเท่านี้ จะเอามันไปไหน), "มานอนบ้านเราก่อนก็ได้" (นี่ผมต้องหนีออกจากบ้านตัวเองหรอ)
สรุปว่า สิ่งที่คนแปลกๆ คิดไม่เหมือนคนอื่นๆ อย่างครอบครัวผมพอจะทำได้ก็คือ "ทน"
ระหว่างที่ผมกำลังพิมพ์อยู่นี้ เสียงเพลง "เจ็บจุงเบย" กำลังดังลั่น จนบ้านผมมันสั่นตามจังหวะเพลง ส่วนไอ้ตัวเล็กก็ร้องไห้ครับ ไม่นอน แม่มันต้องอุ้มเดินไปเดินมา
ก็เอาครับ คืนสุดท้ายของเทศกาลนี้แล้ว ปีนึงมันจะมีเทศกาลที่คนไทยสามารถเปิดเพลงเสียงดังแบบไม่สนใจคนอื่นได้ซักกี่วันกันเชียว ก็แค่ ปีใหม่ไทย ใหม่จีน ใหม่ฝรั่ง คริสต์มาส วันเกิดน้องแดง วันเกิดพี่ดำ งานศพไอ้เขียว งานแต่งน้องขาว ... ฯลฯ
สุดท้ายนี้ผมก็ขอให้คนปกติธรรมดา อย่างพวกท่านมีความสุขในวันหยุด และเทศกาลทั้งหลายแหล่ เหล่านี้นะครับ ส่วนคนที่คิดไม่เหมือนท่าน อย่างพวกผม จะหาทางออกเองแล้วกัน
ปล. ตะกี้ก็เพิ่งโทรไปหา จนท.อีกรอบ ตอนโทรก็ต้องอำพรางตัวสุดฤทธิ์ เดี๋ยวพวกท่านๆ เค้ารู้ว่าใครไปขัดจังหวะ ชีวิตของผมจะอยู่ไม่เป็นสุขเอา
ปล2. บ้านผมเพิ่งสร้างเสร็จ และย้ายเข้ามาอยู่ได้ต้นปีนี้ครับ ก็ไม่คิดว่า คอนเสิรต์แถวนี้จะใหญ่โตขนาดนี้
ขอแทค ชายคาด้วยนะครับ จะได้เตือนท่านที่กำลังจะสร้างบ้านว่าให้ไปสำรวจท้องที่ก่อนว่า คอนเสิรต์แถวๆ บ้านใหม่ของท่านมันใหญ่โตหรือเปล่า