เหลือเชื่อครับว่าตอนนี้จะมีคนเสอนความเห็นกัน 200 ข้อความแล้ว..
หลายๆคนคงอึดอัดและอยากจะแสดงออกว่าไม่เห็นด้วยกันการเปลี่ยนแปลงไปในสิ่งที่เรียกว่า "แย่ลง"
การเปลี่ยนแปลงควรจะเกิดอะไรที่ดีขึ้น ทุกประเทศมีวัฒนธรรม ต่างประเทศเขายังทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้
อยากให้กระทู้นี้เป็นประโยชน์ อย่างน้อยให้ใครที่มีอำนาจจัดการหรือกำหนดอะไรที่มันอยู่ในกรอบที่ดี ไม่อยากให้เหมือนที่อาจารย์สมับที่ผมเรียนมัธยมจะชอบตักเตือนลูกศิษย์อย่างเบาๆว่า "ทำอะไรตามใจคือไทยแท้"
สิ่งที่ควรอนุรักษ์ หรือสิ่งใหม่ที่เข้ามาในสมัยสังคมยุค 3G 4G น่าจะเข้ารวมกันได้อย่างดี อย่างน้อย ช่วยปลูกฝังความคิดดีๆ ให้เกิดสิ่งดีๆในสังคม
เคารพซึ่งกันและกัน มีขอบเขต ไม่แรงเกินไป ทำอะไรที่มันง่ายๆ ไม่ซับซ้อนเกินไป ไม่เยอะเกินไป
แค่นี้สงกรานต์ก็จะเป็นเทศกาลที่ทุกคนสนุกได้ครับ
-------
ผมขอเขียนสิ่งนี้ อย่างน้อยหวังว่าประเทศไทยจะมีอะไรที่ดีกว่านี้ กับเทศกาลที่เรียกว่า "สงกรานต์"
ทุกๆปีของประเทศไทย เดือนเมษายนจะเป็นเดือนที่หลายๆคนรอคอย โดยเฉพาะยิ่งวันที่ 13 - 15 เมษายน ของทุกปี ตั้งแต่เด็กยันคนสูงอายุจะรอคอยวันนี้ เพราะในสามวันนี้มีทั้งวันครอบครัว วันผู้สูงอายุ และที่ขาดไม่ได้คือ วันสงกรานต์ เทศกาลสาดน้ำของชาวไทยที่โด่งดังไปทั่วโลก
สงกรานต์ทีไร ผู้คนจากทั่วทุกสารทิศที่เข้ามาแสวงหาเงินทองจะพร้อมใจกลับบ้าน ไปพบญาติพี่น้องกันอย่างมีความสุข หลายคนไปพบญาติผู้ใหญ่ หลายคนไปอยู่บ้านกับครอบครัวที่คิดถึงกันเพราะในหนึ่งปีจะได้เจอกันอย่างน้อยก็หนึ่งครั้ง เพราะปีใหม่หลายคนอาจจะไม่ได้กลับบ้านกัน ผมเองเป็นคนกรุงเทพ การกลับบ้านที่ผมอาศัยอยู่จึงเป็นทางเดียวที่ไม่สามารถทำได้เหมือนคนอื่น เพราะบ้านผมอยู่ที่กรุงเทพ ครั้นจะให้ออกไปต่างจังหวัด ผู้คนก็ล้นหลาม ไม่สะดวกกับการเดินทางอย่างยิ่ง ดังนั้น การอยู่บ้านกับพ่อแม่จึงเป็นสิ่งเดียวที่ผมเรียกว่าความสุขภายในบ้าน
ผมนึกถึงตัวเองในวัยเด็กที่ผมก็รอคอยเทศกาลนี้อย่างใจจดใจจ่อ เพราะว่าจะเป็นช่วงเวลาเดียวที่ผมสามารถเปียกน้ำได้โดยที่พ่อแม่ไม่ว่า และได้เห็นรอยยิ้มของคนมากมายที่ได้พบเจอทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ทำให้รู้ได้สนิทใจเลยว่า เทศกาลนี้มีแต่ความสุขจริงๆ ได้เปียกปอน บนรอยยิ้มของคนที่พร้อมใจกัน ให้สาดน้ำได้อย่างไม่เคอะเขิน ผมไม่ได้ไปเล่นตามที่คนนิยมเพราะว่าตอนเด็กๆเดินทางไปเองไม่เป็น เล่นบริเวณใกล้ๆบ้านจึงเป็นสิ่งเดียวที่ทำได้ อาจจะไม่สนุกเท่าไปเล่นแถวข้าวสาร สีลม หรือที่ไหนๆ แต่ผมรู้แค่ว่า เวลาตั้งแต่เช้ายันเย็นนี่ผ่านไปเร็วจริงๆ
สมัยก่อนจะมีรถกระบะขนน้ำไว้ท้ายรถเพื่อเติมเวลาน้ำหมด คนบนรถก็มีแค่ปีนฉีดน้ำอันขนาดมือจับได้ เวลารถผ่านมาตรงจุดที่ผมเล่นก็จะฉีดปืนใส่กัน สนุสนานกัน เวลาคนขี่มอเตอร์ไซค์ ก็จะมีคุณพ่อขี่มอเตอร์ไซค์ให้ลูกๆซ้อนท้าย ให้ลูกๆเอาปืนฉีดน้ำฉีดไปตามทางที่ทำได้ ผมไม่ได้ไปไหนหรอกครับ เพราะผมเล่นแถวบ้าน ฉะนั้น ก็รอให้คนขับรถหรือขี่รถผ่านแล้วก็ฉีดน้ำ เท่านั้นจริงๆ
เวลาผ่านไป.. หลายปี สังคมเปลี่ยนไป คนก็เปลี่ยนไป
หลังจากช่วงวัยเด็กเล็ก ผมเองก็ไม่ได้เล่นน้ำสงกรานต์ เพียงเพราะว่าผมต้องช่วยงานที่บ้าน แต่ผมก็ตั้งตารอเพราะว่าเป็นช่วงที่ผมได้หยุดจริงๆ ไม่ได้หมายความว่าไม่อยากเล่น แต่ไม่ได้ไปเล่นเท่านั้นเอง
แล้วเวลาก็ผ่านมาถึงช่วงเวลาที่ คนเข้าถึงคอมพิวเตอร์ ทุกคนมีโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปได้ ทุกคนเดินฟังเพลงโดยโทรศัพท์ ทุกคนรู้จัก Facebook นี่แล่ะ ช่วงเวลาที่ "สงกรานต์แห่งการไว้อาลัย" เริ่มขึ้น
ตั้งแต่ผมเกิดมาจนถึงปัจจุบันนี้ เกือบสามสิบปีแล้ว ช่วงเวลาที่ผมกล่าวถึงข้างต้นนี้แล่ะที่เรียกว่า ยุคเสื่อมโทรมของสงกรานต์จริงๆ เมื่อก่อนผมสามารถนั่งอยู่ในบ้านกับพ่อแม่ นั่งดูทีวี กินแตงโมเพราะอากาศมันร้อนได้อย่างมีความสุข เดี๋ยวนี้ บริเวณเพื่อนบ้านข้างเคียง บริเวณใกล้เคียง รวมทั้งในซอยอีกมากมาย เริ่มงัดความบันเทิงส่วนตัวออกมาอวดกัน ไม่รู้เพื่ออะไร เพียงแต่รู้ว่า "มันสนุก" ลำโพงยิ่งใหญ่ เสียงยิ่งดัง ยิ่งมันส์ แถวบ้านผมมีผู้สูงอายุอยู่จำนวนหนึ่ง ผมกลับแปลกใจว่า ช่วงที่พวกเขาเป็นเป็นรุ่นเดียวกันกับคนสมัยนี้ ไม่เห็นต้องเสียงดังก็ยังสนุกได้
ตอนนี้ผมสามารถจัดรายการเพลงที่คนแถวๆบ้านผมเปิดได้ เป็นรายการ "เพลงแห่งชาติ" ที่ผมจะได้ยินเขาเปิดแข่งกันขณะที่ผมนั่งอยู่กับครอบครัวที่บ้าน
- รักต้องเปิด (แน่นอก)
- ขอใจแลกเบอร์โทร
- Gungnum Style
- จี่หอย
- คนบ้านเดียวกัน
... และอื่นๆอีกมากมาย...
อาจจะพอเข้าใจได้ครับว่า ปีมีซักครั้ง แต่ครั้งละ 3-4 วัน ไมไม่เคยกวนใคร แล้วทำไมคนอื่นมารบกวนผมด้วย จนเหมือนกลายเป็นว่า เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว...
เรื่องต่อมา.. ผู้หญิงแท้ และประเภทสอง ใจกล้ามากกว่าเดิม กล้าที่จะโชว์ใจ มากกว่าเดิม โดยที่ไม่ละอาย.. (ล่าสุดเพิ่งมีข่างออกอีกไม่กี่วันนี้เอง)
เมื่อก่อนตอนที่ผมเล่นน้ำ ทุกคนก็ใส่เสื้อกันปกติ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ หรือเสื้อกล้าม ก็มีความสุขกันได้ ไม่เห็ฯจะมีปัญหาอะไร ช่วงหลังๆมานี้ พยายามหาเสื้อสีขาว บางๆ ใส่เสื้อชั้นในสีแสดๆ ให้พยายามมองให้เห็นข้างใน แต่ที่ผ่านมา 2-3 ปีนี้ ไม่ต้องใส่เลยดีกว่า แถมเปิดโชว์ให้ประชาชีมองกันว่าฉันมี ยิ่งสาวประเภทสองบางคนที่ยับยั้งตัวเองไม่ได้ยิ่งแล้วใหญ่ อาจจะลืมไปว่าเมื่อก่อนตอนเป็นผู้ชายเคยถอดเสื้อโชว์ได้ แต่หลังจากที่ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเป็นหญิงแล้ว ก็กลับลืมไปว่า สิ่งที่ตัวเองเคยทำก่อนที่จะเป็นหญิงมันทำไม่ได้แล้ว เคสล่าสุด เสียค่าปรับไปคนละ 500 บาท จากนั้นถ่ายรูป แล้วก็ออกข่าว เท่านั้นเองหรือ..
บางกรณี เกิดเหตุลวนลาม ต้องขึ้นโรงพัก แจ้งความ ผมว่าก็ไม่น่าจะแปลก เพราะว่า หลายๆคนตั้งใจจะทำแบบนี้อยู่แล้ว แต่พอเจอเข้ากับตัวเองถึงจะนึกได้ว่า การแต่งกายแบบนี้มันไม่ปลอดภัย.. ไม่แปลกใจว่าทำไมเดี๋ยวนี้คดีข่มขืนถึงเยอะ.. จนเหมือนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว...
สุดท้ายนี้ผมว่ามันคือสิ่งที่สำคัญของสงกรานต์สมัยนี้คือ "แอลกอฮอล์"
สมัยก่อน ก็มีดื่มครับ เรื่องปกติของการสังสรรค์ แต่ผมว่า มันไม่เหมือนสมัยนี้ ที่หลายๆคนสามารถซื้อหาได้ และเหมือนจะกลายเป็นว่า ดื่มแทนน้ำไปแล้ว
สมัยเด็กไม่เคยเจอนะครับ เล่นน้ำแล้วดื่มเหล้าไป จะดื่มก็ดื่มตอนที่ดึกๆ เมากันตอนดึก เคาะขวด เคาะจาน ทำเพลงกันตามประสา ไม่ได้อึดอัดหรือรู้สึกไม่ดีครับ เพราะว่าเวลาเขาดื่มแล้วจะนั่งกินกันที่บ้าน หรือไม่ก็นัดกันไปกินที่อื่นที่ไม่ต้องเดินทางไกล.. เรียกง่ายๆ ดื่มเป็นเวลา ไม่รบกวนใคร ทั้งๆที่ไม่มีใครจำกัดเวลาขาย เดี๋ยวนี้เดินไปร้านสะดวกซื้อ รอเวลาขาย ซื้อมาเท่าไหร่ก็ได้ อยากจะเมาแล้วไง ดื่มมันเช้ายันดึกไม่มีใครว่า เพราะว่าฉันอยากจะดื่ม แล้วไง.. สรุป ทะเลาะกัน ขับรถขี่รถชนกัน เสียชีวิตกัน.. เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
จริงๆอาจจะมีเรื่องอื่นอีกที่ผมเองยังคิดไม่ออก เขียนตามที่รู้สึกและได้รับรู้จากสื่อ
ทำไมสงกรานต์บ้านเรามันยิ่งมี ยิ่งรู้สึกแย่ และแย่ลงไปทุกที
ผมคิดถึงสงกรานต์แบบที่ผมเคยเล่น ผมอยากเห็นแบบนั้นในประเทศไทย ได้ไหมครับ
Tag ห้องชายคา เพราะเกี่ยวกับเพื่อนบ้าน เครื่องเสียง ฯล,
Tag ห้องรัชดา เพราะเกี่ยวกับเรื่องอุบัติเหตุ
Tag ห้องศาลาประชาคม เพราะเกี่ยวกับปัญหาสังคม
Tag สวนลุมพินี เพราะเกี่ยวกับสุขภาพจิตของคนไทยในสมัยนี้
Tag สยามสแควร์ เพราะอยากให้วัยรุ่นได้ช่วยแก้ปัญหาด้วยครับ เพราะ อนาคตจะดีหรือไม่ ขึ้นอยู่กับคนรุ่นใหม่แล้วครับ
จริงๆอยาก Tag มากกว่านี้ครับ แต่ได้เท่านี้ก่อน ขอบคุณมากครับ
ขอไว้อาลัย สงกรานต์ ประเทศไทย 2557
หลายๆคนคงอึดอัดและอยากจะแสดงออกว่าไม่เห็นด้วยกันการเปลี่ยนแปลงไปในสิ่งที่เรียกว่า "แย่ลง"
การเปลี่ยนแปลงควรจะเกิดอะไรที่ดีขึ้น ทุกประเทศมีวัฒนธรรม ต่างประเทศเขายังทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้
อยากให้กระทู้นี้เป็นประโยชน์ อย่างน้อยให้ใครที่มีอำนาจจัดการหรือกำหนดอะไรที่มันอยู่ในกรอบที่ดี ไม่อยากให้เหมือนที่อาจารย์สมับที่ผมเรียนมัธยมจะชอบตักเตือนลูกศิษย์อย่างเบาๆว่า "ทำอะไรตามใจคือไทยแท้"
สิ่งที่ควรอนุรักษ์ หรือสิ่งใหม่ที่เข้ามาในสมัยสังคมยุค 3G 4G น่าจะเข้ารวมกันได้อย่างดี อย่างน้อย ช่วยปลูกฝังความคิดดีๆ ให้เกิดสิ่งดีๆในสังคม
เคารพซึ่งกันและกัน มีขอบเขต ไม่แรงเกินไป ทำอะไรที่มันง่ายๆ ไม่ซับซ้อนเกินไป ไม่เยอะเกินไป
แค่นี้สงกรานต์ก็จะเป็นเทศกาลที่ทุกคนสนุกได้ครับ
-------
ผมขอเขียนสิ่งนี้ อย่างน้อยหวังว่าประเทศไทยจะมีอะไรที่ดีกว่านี้ กับเทศกาลที่เรียกว่า "สงกรานต์"
ทุกๆปีของประเทศไทย เดือนเมษายนจะเป็นเดือนที่หลายๆคนรอคอย โดยเฉพาะยิ่งวันที่ 13 - 15 เมษายน ของทุกปี ตั้งแต่เด็กยันคนสูงอายุจะรอคอยวันนี้ เพราะในสามวันนี้มีทั้งวันครอบครัว วันผู้สูงอายุ และที่ขาดไม่ได้คือ วันสงกรานต์ เทศกาลสาดน้ำของชาวไทยที่โด่งดังไปทั่วโลก
สงกรานต์ทีไร ผู้คนจากทั่วทุกสารทิศที่เข้ามาแสวงหาเงินทองจะพร้อมใจกลับบ้าน ไปพบญาติพี่น้องกันอย่างมีความสุข หลายคนไปพบญาติผู้ใหญ่ หลายคนไปอยู่บ้านกับครอบครัวที่คิดถึงกันเพราะในหนึ่งปีจะได้เจอกันอย่างน้อยก็หนึ่งครั้ง เพราะปีใหม่หลายคนอาจจะไม่ได้กลับบ้านกัน ผมเองเป็นคนกรุงเทพ การกลับบ้านที่ผมอาศัยอยู่จึงเป็นทางเดียวที่ไม่สามารถทำได้เหมือนคนอื่น เพราะบ้านผมอยู่ที่กรุงเทพ ครั้นจะให้ออกไปต่างจังหวัด ผู้คนก็ล้นหลาม ไม่สะดวกกับการเดินทางอย่างยิ่ง ดังนั้น การอยู่บ้านกับพ่อแม่จึงเป็นสิ่งเดียวที่ผมเรียกว่าความสุขภายในบ้าน
ผมนึกถึงตัวเองในวัยเด็กที่ผมก็รอคอยเทศกาลนี้อย่างใจจดใจจ่อ เพราะว่าจะเป็นช่วงเวลาเดียวที่ผมสามารถเปียกน้ำได้โดยที่พ่อแม่ไม่ว่า และได้เห็นรอยยิ้มของคนมากมายที่ได้พบเจอทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ทำให้รู้ได้สนิทใจเลยว่า เทศกาลนี้มีแต่ความสุขจริงๆ ได้เปียกปอน บนรอยยิ้มของคนที่พร้อมใจกัน ให้สาดน้ำได้อย่างไม่เคอะเขิน ผมไม่ได้ไปเล่นตามที่คนนิยมเพราะว่าตอนเด็กๆเดินทางไปเองไม่เป็น เล่นบริเวณใกล้ๆบ้านจึงเป็นสิ่งเดียวที่ทำได้ อาจจะไม่สนุกเท่าไปเล่นแถวข้าวสาร สีลม หรือที่ไหนๆ แต่ผมรู้แค่ว่า เวลาตั้งแต่เช้ายันเย็นนี่ผ่านไปเร็วจริงๆ
สมัยก่อนจะมีรถกระบะขนน้ำไว้ท้ายรถเพื่อเติมเวลาน้ำหมด คนบนรถก็มีแค่ปีนฉีดน้ำอันขนาดมือจับได้ เวลารถผ่านมาตรงจุดที่ผมเล่นก็จะฉีดปืนใส่กัน สนุสนานกัน เวลาคนขี่มอเตอร์ไซค์ ก็จะมีคุณพ่อขี่มอเตอร์ไซค์ให้ลูกๆซ้อนท้าย ให้ลูกๆเอาปืนฉีดน้ำฉีดไปตามทางที่ทำได้ ผมไม่ได้ไปไหนหรอกครับ เพราะผมเล่นแถวบ้าน ฉะนั้น ก็รอให้คนขับรถหรือขี่รถผ่านแล้วก็ฉีดน้ำ เท่านั้นจริงๆ
เวลาผ่านไป.. หลายปี สังคมเปลี่ยนไป คนก็เปลี่ยนไป
หลังจากช่วงวัยเด็กเล็ก ผมเองก็ไม่ได้เล่นน้ำสงกรานต์ เพียงเพราะว่าผมต้องช่วยงานที่บ้าน แต่ผมก็ตั้งตารอเพราะว่าเป็นช่วงที่ผมได้หยุดจริงๆ ไม่ได้หมายความว่าไม่อยากเล่น แต่ไม่ได้ไปเล่นเท่านั้นเอง
แล้วเวลาก็ผ่านมาถึงช่วงเวลาที่ คนเข้าถึงคอมพิวเตอร์ ทุกคนมีโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปได้ ทุกคนเดินฟังเพลงโดยโทรศัพท์ ทุกคนรู้จัก Facebook นี่แล่ะ ช่วงเวลาที่ "สงกรานต์แห่งการไว้อาลัย" เริ่มขึ้น
ตั้งแต่ผมเกิดมาจนถึงปัจจุบันนี้ เกือบสามสิบปีแล้ว ช่วงเวลาที่ผมกล่าวถึงข้างต้นนี้แล่ะที่เรียกว่า ยุคเสื่อมโทรมของสงกรานต์จริงๆ เมื่อก่อนผมสามารถนั่งอยู่ในบ้านกับพ่อแม่ นั่งดูทีวี กินแตงโมเพราะอากาศมันร้อนได้อย่างมีความสุข เดี๋ยวนี้ บริเวณเพื่อนบ้านข้างเคียง บริเวณใกล้เคียง รวมทั้งในซอยอีกมากมาย เริ่มงัดความบันเทิงส่วนตัวออกมาอวดกัน ไม่รู้เพื่ออะไร เพียงแต่รู้ว่า "มันสนุก" ลำโพงยิ่งใหญ่ เสียงยิ่งดัง ยิ่งมันส์ แถวบ้านผมมีผู้สูงอายุอยู่จำนวนหนึ่ง ผมกลับแปลกใจว่า ช่วงที่พวกเขาเป็นเป็นรุ่นเดียวกันกับคนสมัยนี้ ไม่เห็นต้องเสียงดังก็ยังสนุกได้
ตอนนี้ผมสามารถจัดรายการเพลงที่คนแถวๆบ้านผมเปิดได้ เป็นรายการ "เพลงแห่งชาติ" ที่ผมจะได้ยินเขาเปิดแข่งกันขณะที่ผมนั่งอยู่กับครอบครัวที่บ้าน
- รักต้องเปิด (แน่นอก)
- ขอใจแลกเบอร์โทร
- Gungnum Style
- จี่หอย
- คนบ้านเดียวกัน
... และอื่นๆอีกมากมาย...
อาจจะพอเข้าใจได้ครับว่า ปีมีซักครั้ง แต่ครั้งละ 3-4 วัน ไมไม่เคยกวนใคร แล้วทำไมคนอื่นมารบกวนผมด้วย จนเหมือนกลายเป็นว่า เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว...
เรื่องต่อมา.. ผู้หญิงแท้ และประเภทสอง ใจกล้ามากกว่าเดิม กล้าที่จะโชว์ใจ มากกว่าเดิม โดยที่ไม่ละอาย.. (ล่าสุดเพิ่งมีข่างออกอีกไม่กี่วันนี้เอง)
เมื่อก่อนตอนที่ผมเล่นน้ำ ทุกคนก็ใส่เสื้อกันปกติ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ หรือเสื้อกล้าม ก็มีความสุขกันได้ ไม่เห็ฯจะมีปัญหาอะไร ช่วงหลังๆมานี้ พยายามหาเสื้อสีขาว บางๆ ใส่เสื้อชั้นในสีแสดๆ ให้พยายามมองให้เห็นข้างใน แต่ที่ผ่านมา 2-3 ปีนี้ ไม่ต้องใส่เลยดีกว่า แถมเปิดโชว์ให้ประชาชีมองกันว่าฉันมี ยิ่งสาวประเภทสองบางคนที่ยับยั้งตัวเองไม่ได้ยิ่งแล้วใหญ่ อาจจะลืมไปว่าเมื่อก่อนตอนเป็นผู้ชายเคยถอดเสื้อโชว์ได้ แต่หลังจากที่ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเป็นหญิงแล้ว ก็กลับลืมไปว่า สิ่งที่ตัวเองเคยทำก่อนที่จะเป็นหญิงมันทำไม่ได้แล้ว เคสล่าสุด เสียค่าปรับไปคนละ 500 บาท จากนั้นถ่ายรูป แล้วก็ออกข่าว เท่านั้นเองหรือ..
บางกรณี เกิดเหตุลวนลาม ต้องขึ้นโรงพัก แจ้งความ ผมว่าก็ไม่น่าจะแปลก เพราะว่า หลายๆคนตั้งใจจะทำแบบนี้อยู่แล้ว แต่พอเจอเข้ากับตัวเองถึงจะนึกได้ว่า การแต่งกายแบบนี้มันไม่ปลอดภัย.. ไม่แปลกใจว่าทำไมเดี๋ยวนี้คดีข่มขืนถึงเยอะ.. จนเหมือนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว...
สุดท้ายนี้ผมว่ามันคือสิ่งที่สำคัญของสงกรานต์สมัยนี้คือ "แอลกอฮอล์"
สมัยก่อน ก็มีดื่มครับ เรื่องปกติของการสังสรรค์ แต่ผมว่า มันไม่เหมือนสมัยนี้ ที่หลายๆคนสามารถซื้อหาได้ และเหมือนจะกลายเป็นว่า ดื่มแทนน้ำไปแล้ว
สมัยเด็กไม่เคยเจอนะครับ เล่นน้ำแล้วดื่มเหล้าไป จะดื่มก็ดื่มตอนที่ดึกๆ เมากันตอนดึก เคาะขวด เคาะจาน ทำเพลงกันตามประสา ไม่ได้อึดอัดหรือรู้สึกไม่ดีครับ เพราะว่าเวลาเขาดื่มแล้วจะนั่งกินกันที่บ้าน หรือไม่ก็นัดกันไปกินที่อื่นที่ไม่ต้องเดินทางไกล.. เรียกง่ายๆ ดื่มเป็นเวลา ไม่รบกวนใคร ทั้งๆที่ไม่มีใครจำกัดเวลาขาย เดี๋ยวนี้เดินไปร้านสะดวกซื้อ รอเวลาขาย ซื้อมาเท่าไหร่ก็ได้ อยากจะเมาแล้วไง ดื่มมันเช้ายันดึกไม่มีใครว่า เพราะว่าฉันอยากจะดื่ม แล้วไง.. สรุป ทะเลาะกัน ขับรถขี่รถชนกัน เสียชีวิตกัน.. เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
จริงๆอาจจะมีเรื่องอื่นอีกที่ผมเองยังคิดไม่ออก เขียนตามที่รู้สึกและได้รับรู้จากสื่อ
ทำไมสงกรานต์บ้านเรามันยิ่งมี ยิ่งรู้สึกแย่ และแย่ลงไปทุกที
ผมคิดถึงสงกรานต์แบบที่ผมเคยเล่น ผมอยากเห็นแบบนั้นในประเทศไทย ได้ไหมครับ
Tag ห้องชายคา เพราะเกี่ยวกับเพื่อนบ้าน เครื่องเสียง ฯล,
Tag ห้องรัชดา เพราะเกี่ยวกับเรื่องอุบัติเหตุ
Tag ห้องศาลาประชาคม เพราะเกี่ยวกับปัญหาสังคม
Tag สวนลุมพินี เพราะเกี่ยวกับสุขภาพจิตของคนไทยในสมัยนี้
Tag สยามสแควร์ เพราะอยากให้วัยรุ่นได้ช่วยแก้ปัญหาด้วยครับ เพราะ อนาคตจะดีหรือไม่ ขึ้นอยู่กับคนรุ่นใหม่แล้วครับ
จริงๆอยาก Tag มากกว่านี้ครับ แต่ได้เท่านี้ก่อน ขอบคุณมากครับ