คือเราคบกับแฟนมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้เราไม่ได้ทำงานแต่ก็ไม่มีปัญหาเรื่องเงินนะ
เราอายุ 36 แฟนอายุ 25 ตอนนี้เราพึ่งย้ายมาอยู่ด้วยกันโดยแฟนเราย้ายที่ทำงานมาทำงานหน้าปากซอยบ้านเราเลย
แต่เค้าเข้าไปทำงานไปอาทิตย์เดียวก็กลับบ้านดึกมาก ออกไปกับหัวหน้าตลอด แทบจะไม่โทหรือข้อความหาเราเลย
จนผ่านไป 2-3 อาทิดเราเริ่มทนไม่ไหวเลยถามเค้าว่าตกลงเป็นอะไรกับหัวหน้ารึเปล่า เพราะกลับมาถึงบ้าน 2-3 ทุ่มก็ยังคุยโทสับ คุยไลน์กับหัวหน้า
เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรแค่คุยเฉยๆ หัวหน้ามีแฟนแล้ว เราบอกเราไม่ชอบให้ลดลงได้มั๊ย เค้าก็ว่าเราคิดมาก
ล่าสุดสงกรานเราจับได้ว่าเค้าโกหกแอบไปเที่ยวกับหัวหน้า เราเลยขอร้องให้เลิกกัน ให้ย้ายออกจากบ้านเรา
แต่เค้ากลับเอาเรื่องนี้ไปฟ้องพ่อแม่เราว่าเราหึงหวงทำให้เสียงาน เราอึ้งมาก เค้าบอกเราคิดมาก ไม่มีอะไรแค่ขำๆ ยังไงเค้าก็ไม่ได้นอนด้วยกัน แถมว่าเราว่าชวนมาอยู่ด้วยอยู่ดีๆก็ไล่ออก เค้าไม่ได้ทำไรผิด (คือเค้าคิดว่ามันไม่ผิดเลย)
เราเลยตัดสินใจไปถามหัวหน้าของแฟน เค้าก็บอกว่าแค่ขำๆ เด็กมันเล่นด้วยเดี๋ยวเค้าก็เบื่อ
ตอนนี้เราตัดสินใจบอกที่บ้านเรื่องแฟนเรา อยากจะให้ย้ายออก ที่บ้านเราเลยเรียกแฟนเรามาคุย ควรนี้เค้าดราม่ากว่าเดิมอีก เค้าบอกรักเราคงเดียวที่คุยก็แค่เรื่องงาน แถมเรียกร้องความสนใจว่าเป็นสาวน้อยตัวคนเดียวจะออกไปอยู่ที่อื่นก็ลำบาก อยู่ดีๆจะทิ้งขว้างกันได้ไง
แถมมาว่าเราอีกว่ายังไงเค้าก็รักเราคนเดียว แต่แค่ช่วงนี้ไม่มีเวลาให้แค่นั้น
จ-ศ ไม่เคยได้คุยกัน ขนาดอยู่บ้านเดียวกัน โทสับมาก็แอบออกไปคุยนอกห้อง นึกจะออกไปหาอีกคนก็ออก
ส-อา แทบไม่เห็นหน้าบอกงานด่วนตลอด ขนาดทำกับข้าวให้ทาน เรายังทำไม่เสร็จทุกอย่างเลยคุณเธอรีบกินรีบไป
อยู่บ้านเราไม่เคยช่วยทำอะไรเลยนิกจากซักเสื้อผ้สของเธอเอง ค่าน้ำ ไฟ อาหารอะไรไม่เคยออก
เราอยากจะรู้ว่าจะบอกเค้าอย่างไรดีว่าสิ่งที่ทำมันผิด คนเป็นแฟนกันเค้าไม่ทำแบบนี้ (จริงๆบอกหลายทีแระแต่เธอบอกว่าแค่ขำๆ ตีมึนโคตรๆ)
เราบอกเลิกไปแล้ว แต่เค้าก็ไม่ยอมไป ไม่ยอมเลิก (พ่อ แม่แฟนตายหมดแล้วไม่มีญาติใน กทม) ตอนนี้พ่อแม่เราลำบากใจมาก
จะทำอย่างไรถึงจะเปลี่ยนความคิดของคนได้คะ
เราอายุ 36 แฟนอายุ 25 ตอนนี้เราพึ่งย้ายมาอยู่ด้วยกันโดยแฟนเราย้ายที่ทำงานมาทำงานหน้าปากซอยบ้านเราเลย
แต่เค้าเข้าไปทำงานไปอาทิตย์เดียวก็กลับบ้านดึกมาก ออกไปกับหัวหน้าตลอด แทบจะไม่โทหรือข้อความหาเราเลย
จนผ่านไป 2-3 อาทิดเราเริ่มทนไม่ไหวเลยถามเค้าว่าตกลงเป็นอะไรกับหัวหน้ารึเปล่า เพราะกลับมาถึงบ้าน 2-3 ทุ่มก็ยังคุยโทสับ คุยไลน์กับหัวหน้า
เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรแค่คุยเฉยๆ หัวหน้ามีแฟนแล้ว เราบอกเราไม่ชอบให้ลดลงได้มั๊ย เค้าก็ว่าเราคิดมาก
ล่าสุดสงกรานเราจับได้ว่าเค้าโกหกแอบไปเที่ยวกับหัวหน้า เราเลยขอร้องให้เลิกกัน ให้ย้ายออกจากบ้านเรา
แต่เค้ากลับเอาเรื่องนี้ไปฟ้องพ่อแม่เราว่าเราหึงหวงทำให้เสียงาน เราอึ้งมาก เค้าบอกเราคิดมาก ไม่มีอะไรแค่ขำๆ ยังไงเค้าก็ไม่ได้นอนด้วยกัน แถมว่าเราว่าชวนมาอยู่ด้วยอยู่ดีๆก็ไล่ออก เค้าไม่ได้ทำไรผิด (คือเค้าคิดว่ามันไม่ผิดเลย)
เราเลยตัดสินใจไปถามหัวหน้าของแฟน เค้าก็บอกว่าแค่ขำๆ เด็กมันเล่นด้วยเดี๋ยวเค้าก็เบื่อ
ตอนนี้เราตัดสินใจบอกที่บ้านเรื่องแฟนเรา อยากจะให้ย้ายออก ที่บ้านเราเลยเรียกแฟนเรามาคุย ควรนี้เค้าดราม่ากว่าเดิมอีก เค้าบอกรักเราคงเดียวที่คุยก็แค่เรื่องงาน แถมเรียกร้องความสนใจว่าเป็นสาวน้อยตัวคนเดียวจะออกไปอยู่ที่อื่นก็ลำบาก อยู่ดีๆจะทิ้งขว้างกันได้ไง
แถมมาว่าเราอีกว่ายังไงเค้าก็รักเราคนเดียว แต่แค่ช่วงนี้ไม่มีเวลาให้แค่นั้น
จ-ศ ไม่เคยได้คุยกัน ขนาดอยู่บ้านเดียวกัน โทสับมาก็แอบออกไปคุยนอกห้อง นึกจะออกไปหาอีกคนก็ออก
ส-อา แทบไม่เห็นหน้าบอกงานด่วนตลอด ขนาดทำกับข้าวให้ทาน เรายังทำไม่เสร็จทุกอย่างเลยคุณเธอรีบกินรีบไป
อยู่บ้านเราไม่เคยช่วยทำอะไรเลยนิกจากซักเสื้อผ้สของเธอเอง ค่าน้ำ ไฟ อาหารอะไรไม่เคยออก
เราอยากจะรู้ว่าจะบอกเค้าอย่างไรดีว่าสิ่งที่ทำมันผิด คนเป็นแฟนกันเค้าไม่ทำแบบนี้ (จริงๆบอกหลายทีแระแต่เธอบอกว่าแค่ขำๆ ตีมึนโคตรๆ)
เราบอกเลิกไปแล้ว แต่เค้าก็ไม่ยอมไป ไม่ยอมเลิก (พ่อ แม่แฟนตายหมดแล้วไม่มีญาติใน กทม) ตอนนี้พ่อแม่เราลำบากใจมาก