สวัสดีครับ เพื่อนๆ ชาวพันทิป ผมเป็นคนกรุงเทพ ครับ เป็นยังเป็นนักศึกษาปี 2 ที่รับทำงานฟรีแล้นซ์ ทั่วไป
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า
ผมเคยผ่านช่วงที่ไม่มีงานมาก่อนครับ แน่นอนว่ารายได้หดหายน่าดู
ผมผ่าตัดปัญหาทั้งหมด "ด้วยการยกระดับ การทำงานของตัวเองมากขึ้น เปลี่ยนทัศนคติการทำงานซะใหม่"
และก็ขยันหาโอกาสที่จะได้งาน ฝึกซ้อมมากขึ้น ลองผิดลองถูกมาแล้ว ผิดหวังเกือบร้องไห้ก็บ่อย
จนในที่สุดผมได้งานใหม่ที่ดีกว่าเดิมมากครับ ทั้งรายได้และก็ระบบการจัดการงาน ผมดีใจมาก แต่ไม่ได้เปิดเผยให้เพื่อนๆ หรือใครรู้ว่าผมทำงานอะไร ผมก็ตั้งใจทำงานไปเงียบๆ
แต่แล้ววันนึงเหมือนเพื่อนผมจะรู้ครับ มีเพื่อน 2 (ความสนิทปานกลาง) สมมุติว่าชื่อ นาย A-B ละกันนะครับ
มาพูดกับผมให้ผม. "ฝากงานให้"
"ฝากงานให้"
คือ นาย A เค้าพูดกับผมว่า
"พากูไปสมัครหน่อยสิ งานดีวะ อยากทำๆ" (ทั้งๆที่ลางาน เพื่อไปรับงานอื่นที่เงินดีกว่า บ่อยมาก"
นาย B บอกว่า
"อีกคนก็บอกว่าพากูไปสมัครด้วยคนได้ไหม เบื่อที่เก่าจะแย่แล้ว ระบบไม่ดี"
ทั้งสองคนนี้ผมรับประกันได้เลย ว่า" พวกมันไม่ได้มีความขยัน ค้นคว้าหางานเลยสักนิด"
ขี้อาย ไม่กล้าไปติดต่อเค้า ไม่กล้าที่จะเสนอตัว เสนอผลงานเข้าไป
ผมเลยฟังๆ แล้วก็ บอกว่าจะจัดการให้ไปอย่างนั้น แต่ลึกๆ ผมไม่คิดจะช่วยหรอกครับ
เพราะผมมองว่า "พวกมันมักง่ายมาก ไม่ทำอะไรเลยแต่หวังจะได้ทุกอย่าง" สำหรับผมคิดว่าไม่แฟร์
ถ้าคุณอ่านมาตอนต้น จะเข้าใจดีถึงช่วงเวลาที่ผมยากลำบาก ว่าแย่แค่ไหน ซึ้งพวกมันก็ไม่ได้รับรู้นะครับ
ผมเลยสังสัยอยากถามเพื่อนๆว่า
"ผมแล้งน้ำใจที่ไม่ช่วยพวกมัน หรือ เป็นเพราะพวกมันเอง มักง่าย ไม่สมควรได้รับการช่วยเหลือ ?
ขอบคุณความเห็น และ ขอให้โชคเข้าข้าง คนที่หมั่นเพียร นะครับ^_^
ผมแล้งน้ำใจ หรือ เพื่อนผมมักง่ายเกินไป ?
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า
ผมเคยผ่านช่วงที่ไม่มีงานมาก่อนครับ แน่นอนว่ารายได้หดหายน่าดู
ผมผ่าตัดปัญหาทั้งหมด "ด้วยการยกระดับ การทำงานของตัวเองมากขึ้น เปลี่ยนทัศนคติการทำงานซะใหม่"
และก็ขยันหาโอกาสที่จะได้งาน ฝึกซ้อมมากขึ้น ลองผิดลองถูกมาแล้ว ผิดหวังเกือบร้องไห้ก็บ่อย
จนในที่สุดผมได้งานใหม่ที่ดีกว่าเดิมมากครับ ทั้งรายได้และก็ระบบการจัดการงาน ผมดีใจมาก แต่ไม่ได้เปิดเผยให้เพื่อนๆ หรือใครรู้ว่าผมทำงานอะไร ผมก็ตั้งใจทำงานไปเงียบๆ
แต่แล้ววันนึงเหมือนเพื่อนผมจะรู้ครับ มีเพื่อน 2 (ความสนิทปานกลาง) สมมุติว่าชื่อ นาย A-B ละกันนะครับ
มาพูดกับผมให้ผม. "ฝากงานให้"
"ฝากงานให้"
คือ นาย A เค้าพูดกับผมว่า
"พากูไปสมัครหน่อยสิ งานดีวะ อยากทำๆ" (ทั้งๆที่ลางาน เพื่อไปรับงานอื่นที่เงินดีกว่า บ่อยมาก"
นาย B บอกว่า
"อีกคนก็บอกว่าพากูไปสมัครด้วยคนได้ไหม เบื่อที่เก่าจะแย่แล้ว ระบบไม่ดี"
ทั้งสองคนนี้ผมรับประกันได้เลย ว่า" พวกมันไม่ได้มีความขยัน ค้นคว้าหางานเลยสักนิด"
ขี้อาย ไม่กล้าไปติดต่อเค้า ไม่กล้าที่จะเสนอตัว เสนอผลงานเข้าไป
ผมเลยฟังๆ แล้วก็ บอกว่าจะจัดการให้ไปอย่างนั้น แต่ลึกๆ ผมไม่คิดจะช่วยหรอกครับ
เพราะผมมองว่า "พวกมันมักง่ายมาก ไม่ทำอะไรเลยแต่หวังจะได้ทุกอย่าง" สำหรับผมคิดว่าไม่แฟร์
ถ้าคุณอ่านมาตอนต้น จะเข้าใจดีถึงช่วงเวลาที่ผมยากลำบาก ว่าแย่แค่ไหน ซึ้งพวกมันก็ไม่ได้รับรู้นะครับ
ผมเลยสังสัยอยากถามเพื่อนๆว่า
"ผมแล้งน้ำใจที่ไม่ช่วยพวกมัน หรือ เป็นเพราะพวกมันเอง มักง่าย ไม่สมควรได้รับการช่วยเหลือ ?
ขอบคุณความเห็น และ ขอให้โชคเข้าข้าง คนที่หมั่นเพียร นะครับ^_^