สิ่งหนึ่งที่ดีจากการท่องเที่ยวด้วยตัวเอง คือการได้สัมผัสกับผู้คน ทำให้รับรู้นิสัยใจคอของคนในชาตินั้นๆ ก่อนไปเกาหลีไม่ได้คาดหวังอะไรกับเรื่อง "คน" มากนัก แต่ผิดคาดอย่างแรง และนี่คือเรื่องเล่าจากผู้คนเกาหลีใต้ที่ได้สัมผัสมา
1. ระหว่างเดินทางไป Everland เราไปขึ้นรถเมล์ที่สถานีกังนัม ด้วยความที่เตรียมตัวมาแล้วเรารู้ว่าจะต้องขึ้นรถเมล์สายอะไร แต่เอกสารที่อยู่ในมือ และท่าทีงงๆของเรา ทำให้คุณป้าผู้ใจดี เดินมาหาพร้อมพยักหน้าเป็นเชิงว่า เชิญถามได้ เราไม่อาจปฏิเสธความใจดี จึงถามว่าเราจะไป Everland ด้วยรถสายอะไร และควรยืนรอตรงไหน คุณป้าควักมือถือออกมาหาข้อมูล เดินไปเดินมา แล้วกลับมาตอบคำถามด้วย 3 ภาษาคือ อังกฤษ เกาหลี และภาษามือ เต็มอกเต็มใจช่วยเหลือเกิน จนเราอึ้ง ทั้งยังชวนเราดูระบบป้ายอัจริยะของเค้า ซึ่งจะทำให้รู้ว่า รถสายไหนจะมาถึงก่อน เมื่อรถเรามาถึง คุณป้าวิ่งไปบอกคนขับให้บอกเราด้วยเมื่อถึง Everland แล้ว เราจึงได้รับรู้ว่าที่เธอไม่ยอมไปไหน เพื่อจะยืนส่งเรานั่นเอง
2. เมื่อจะเดินทางไปเกาะนามิ ต้องไปซื้อตั๋วรถ ITX แต่งานเข้าเมื่อพบว่าในจำนวนตู้ซื้อตั๋ว 2 ตู้ ตู้ที่ใช้เงินสดเสีย และตู้ที่ใช้บัตรเครดิตใช้การได้ แต่เราไม่รู้วิธี หนุ่มน้อยคนหนึ่งเดินมาพอดีจึงได้สอบถาม น้องเค้าช่วยดูให้ทุกอย่างพร้อมคำแนะนำว่าไปนามิด้วยวิธีอื่นถูกกว่านะ แต่เรามีเวลาน้อยจึงเราไป ITX เมื่อถึงขั้นตอนการจ่ายเงิน น้องยินดีจะใช้บัตรของตัวเองจ่ายให้ แลกกับเงินสดของเรา ถ้าไม่ได้เจอน้อง พี่คนพลาดเกาะนามิไปแล้ว
3. จากเกาะนามิไป sokcho เราขึ้น ITX อีกครั้ง รถมาแล้ว แต่ใช่ขบวนของเราหรือไม่ เราหันไปถามชายหนุ่ม He บอก Yes พร้อมกระโดดขวางประตูทางเข้าไว้ระหว่างที่เราและสามีหันไปหยิบกระเป๋าพร้อมจูงมือลูก 3 คน อึมเรารู้สึกมากว่าน้องใจหล่อมากๆๆๆๆ เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้น รถไฟอาจไปแล้ว
4. เราลงจากรถ ITX เพื่อไปต่อรถบัส เริ่มไม่แน่ใจในทิศทาง คุณป้าคนที่สองเดินเข้ามาพยักหน้า ใจดีเหมือนคุณป้าที่แนะนำเส้นทาง Everland เลย อืม เค้าไม่ได้เป็นแค่คนเดียว เค้าน่ารักกันเสมอเลยเหรอเนี่ย
5. ลงจาก bus คนขับรถบัสวิ่งตามมา ปรากฎว่า ลูกเราลืมถุงมือไว้ในรถ ระยะทางที่คุณลุงวิ่งมาไกลมากนะ ขอบคุณจริงๆ
6. ไปถึง Hostel ของคุณยูที่ sokcho ไม่ต้องพูดถึงความมีน้ำใจและความเต็มใจช่วยเหลือของคุณยูและน้องผู้หญิงที่ดูแลอยู่ มันทำให้เราปลื้ม Hostel มาก จนแอบเกรงใจ จะใช้อุปกรณ์ข้าวของอะไรก็ระวัง ไม่อยากให้ต้องมาสิ้นเปลืองกับเรา
ุ7. เมื่อจะไปทานอาหารเย็นที่ร้านเนื้อย่างที่คุณยูแนะนำ ปรากฎว่าหลงอีกครั้ง หนุ่มสาวสวีทกันเป็นเหยื่อของเรา เนื่องจากเราถ่ายรูปหน้าร้านซึ่งมีเบอร์โทรศัพท์ของร้านมาจากคุณยู น้องผู้หญิงจึงใช้โทรศัพท์ของตนเองโทรไปสอบถามกับทางร้าน แล้วทั้งสองก็เดินนำทางไปส่งเราถึงที่หมาย
มีอีกหลายเหตุการณ์ที่เราได้รับความช่วยเหลือตลอดช่วงเวลาที่ท่องเที่ยวในเกาหลีใต้ และเชื่อว่าหลายๆประเทศในเอเชียก็มีคนน่ารักแบบนี้อยู่เต็มไปหมด รวมถึงเมืองไทยของเราด้วย น้ำใจเล็กๆน้อยๆที่มีต่อกัน การกล้าให้ความช่วยเหลือทั้งๆที่ไม่คล่องแคล่วทางภาษา เหล่านี้น่าประทับใจมากกว่าความงดงามของสถานที่อีกค่ะ
คนเกาหลีใต้ที่ฉันได้สัมผัส
1. ระหว่างเดินทางไป Everland เราไปขึ้นรถเมล์ที่สถานีกังนัม ด้วยความที่เตรียมตัวมาแล้วเรารู้ว่าจะต้องขึ้นรถเมล์สายอะไร แต่เอกสารที่อยู่ในมือ และท่าทีงงๆของเรา ทำให้คุณป้าผู้ใจดี เดินมาหาพร้อมพยักหน้าเป็นเชิงว่า เชิญถามได้ เราไม่อาจปฏิเสธความใจดี จึงถามว่าเราจะไป Everland ด้วยรถสายอะไร และควรยืนรอตรงไหน คุณป้าควักมือถือออกมาหาข้อมูล เดินไปเดินมา แล้วกลับมาตอบคำถามด้วย 3 ภาษาคือ อังกฤษ เกาหลี และภาษามือ เต็มอกเต็มใจช่วยเหลือเกิน จนเราอึ้ง ทั้งยังชวนเราดูระบบป้ายอัจริยะของเค้า ซึ่งจะทำให้รู้ว่า รถสายไหนจะมาถึงก่อน เมื่อรถเรามาถึง คุณป้าวิ่งไปบอกคนขับให้บอกเราด้วยเมื่อถึง Everland แล้ว เราจึงได้รับรู้ว่าที่เธอไม่ยอมไปไหน เพื่อจะยืนส่งเรานั่นเอง
2. เมื่อจะเดินทางไปเกาะนามิ ต้องไปซื้อตั๋วรถ ITX แต่งานเข้าเมื่อพบว่าในจำนวนตู้ซื้อตั๋ว 2 ตู้ ตู้ที่ใช้เงินสดเสีย และตู้ที่ใช้บัตรเครดิตใช้การได้ แต่เราไม่รู้วิธี หนุ่มน้อยคนหนึ่งเดินมาพอดีจึงได้สอบถาม น้องเค้าช่วยดูให้ทุกอย่างพร้อมคำแนะนำว่าไปนามิด้วยวิธีอื่นถูกกว่านะ แต่เรามีเวลาน้อยจึงเราไป ITX เมื่อถึงขั้นตอนการจ่ายเงิน น้องยินดีจะใช้บัตรของตัวเองจ่ายให้ แลกกับเงินสดของเรา ถ้าไม่ได้เจอน้อง พี่คนพลาดเกาะนามิไปแล้ว
3. จากเกาะนามิไป sokcho เราขึ้น ITX อีกครั้ง รถมาแล้ว แต่ใช่ขบวนของเราหรือไม่ เราหันไปถามชายหนุ่ม He บอก Yes พร้อมกระโดดขวางประตูทางเข้าไว้ระหว่างที่เราและสามีหันไปหยิบกระเป๋าพร้อมจูงมือลูก 3 คน อึมเรารู้สึกมากว่าน้องใจหล่อมากๆๆๆๆ เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้น รถไฟอาจไปแล้ว
4. เราลงจากรถ ITX เพื่อไปต่อรถบัส เริ่มไม่แน่ใจในทิศทาง คุณป้าคนที่สองเดินเข้ามาพยักหน้า ใจดีเหมือนคุณป้าที่แนะนำเส้นทาง Everland เลย อืม เค้าไม่ได้เป็นแค่คนเดียว เค้าน่ารักกันเสมอเลยเหรอเนี่ย
5. ลงจาก bus คนขับรถบัสวิ่งตามมา ปรากฎว่า ลูกเราลืมถุงมือไว้ในรถ ระยะทางที่คุณลุงวิ่งมาไกลมากนะ ขอบคุณจริงๆ
6. ไปถึง Hostel ของคุณยูที่ sokcho ไม่ต้องพูดถึงความมีน้ำใจและความเต็มใจช่วยเหลือของคุณยูและน้องผู้หญิงที่ดูแลอยู่ มันทำให้เราปลื้ม Hostel มาก จนแอบเกรงใจ จะใช้อุปกรณ์ข้าวของอะไรก็ระวัง ไม่อยากให้ต้องมาสิ้นเปลืองกับเรา
ุ7. เมื่อจะไปทานอาหารเย็นที่ร้านเนื้อย่างที่คุณยูแนะนำ ปรากฎว่าหลงอีกครั้ง หนุ่มสาวสวีทกันเป็นเหยื่อของเรา เนื่องจากเราถ่ายรูปหน้าร้านซึ่งมีเบอร์โทรศัพท์ของร้านมาจากคุณยู น้องผู้หญิงจึงใช้โทรศัพท์ของตนเองโทรไปสอบถามกับทางร้าน แล้วทั้งสองก็เดินนำทางไปส่งเราถึงที่หมาย
มีอีกหลายเหตุการณ์ที่เราได้รับความช่วยเหลือตลอดช่วงเวลาที่ท่องเที่ยวในเกาหลีใต้ และเชื่อว่าหลายๆประเทศในเอเชียก็มีคนน่ารักแบบนี้อยู่เต็มไปหมด รวมถึงเมืองไทยของเราด้วย น้ำใจเล็กๆน้อยๆที่มีต่อกัน การกล้าให้ความช่วยเหลือทั้งๆที่ไม่คล่องแคล่วทางภาษา เหล่านี้น่าประทับใจมากกว่าความงดงามของสถานที่อีกค่ะ