เจ้าของกระทู้พึ่งอายุ 20 เรียนปี1 เป็นผุชายครับ ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยตอนม.ปลาย มาเรียนมหาลัย พักที่บ้านนะครับ บ้านใกล้น่ะครับ แอบชอบสาวคนหนึ่งเข้า แต่ งง มากครับ?
ขอเล่าเป็นลำดับเหตุการณ์นะครับ
เริ่มประมาณเดือน ก.ค.
-เริ่มแรกเลยก็ชอบเขาครับ และก็โทรชวนกินข้าว เพราะตอนนั้นกินเป็นหมู่คณะเยอะพอดีเพิ่งรับน้องไรงี้ เขาก็ตกลง ก็กินไปส่องไปนั้นแหละครับ
-ต่อมาก็โทรชวนกินของหวานด้วยกันสองคนเขาก็ตกลงนะ ระหว่างกินเขามันจะพูดถึงแฟนเก่าอย่างมาก เราเองก็ฟังๆ
-ต่อมาเขาก็โทรมาหาถามว่าเพื่อนเราน่ะมีแฟนยังพอดีแอบชอบเพื่อนเราอยู่ เราก็บอกว่าจะถามให้ แต่ตอนนั้นเราเองก็ทนไม่ไหวเลยบอกเขาทางโทศัพท์ไปว่าชอบเขาอยู่ เขาก็เลยบอกว่างั้นไม่ต้องถามแล้ว ถ้าชอบทำไมไม่รีบบอกให้ไวกว่านี้ เราเองก็ งง เลย?
-ก็มีนัดอ่านหนังสือ นัดกินข้าว นัดเที่ยวกันบ้างครับ แต่เขาไม่ชอบอ่านหนังสือกับเพื่อนเป็นประเภทไม่อยากสุงสิงกับคนอื่นเท่าไหร่ ทุกครั้งที่กินข้าวหรือกินของหวานด้วยกัน เขามักจะเล่าถึงแฟนเก่าให้ฟังเสมอ ไม่ก็เรื่องบ้าน เรื่องครอบครัว น้อยมากที่จะเป็นเรื่องเพื่อน
-ก็เลยตกลงเป็นเพื่อนกันเพราะตอนนั้นผมบอกว่าแม่ไม่อยากให้มีแฟน ส่วนเธอบอกว่าเธอบอกแม่ของเธอว่าเธอเข็ดเรื่องแฟนแล้ว เลยตกลงเป็นเพื่อนกัน
**เธอเล่าว่าตอนม.ปลายเธอมีแฟนมาหลายคน ตอนนั้นมีแฟนคนหนึ่งเธอชอบมาก เธอรวยมากทำให้แฟนหมดประมาณรักแฟนมากๆ ซื้อกล้อง ซื้อกีต้าร์ให้แฟน กลัวไม่มีคนมางานวันเกิดแฟนก็จัดงานเลี้ยงเพื่อนหมดทุกคนเลย และแฟนเธอแต่ละคนรู้จักกับแม่เธอหมดแล้ว ขนาดจะไปเที่ยวเล่นแบบออกเงินกันไปเที่ยว แม่เธอยังถามเธอเลยว่าแฟนไปด้วยไหม เธอเลิกกับแฟนคนนี้ก่อนมาเรียนมหาลัยได้7วันเอง และของที่เธอซื้อให้เธอไม่ขอคืนเลยซักชิ้น เธอเลยบอกแม่ว่าเธอเข็ดเรื่องแฟนแล้ว
-มียุครั้งหนึ่งที่กินอาหารกันยุแล้วผมไม่ไหวกับเรื่องแฟนเก่าเธอเลยพูดไปว่าย่าพูดถึงแฟนเก่าเลยผมอิจฉาเหมือนถูกเปรียบเทียบ เธอตอบกลับมาว่าที่อิจฉาเพราะแฟนเก่าเค้าได้อะไรจากเค้ามากกว่าที่แกได้สินะ ผมก็ได้แต่บอกว่าอืมใช่ เธอก็เลยตกลงจะไม่พูดถึง
ต่อประมาณกันยายน-ตุลาคม
-เป็นช่วงอ่านหนังสือใกล้จะสอบพอดี ผมกับเธอก็ชอบชวนกันมาอ่านหนังสือ นั่งอ่านใครๆมันๆเลยน่ะครับ พยายามมากๆ
-อยู่ดีๆ มีคืนหนึ่ง ประมาณเที่ยงคือเธอก็โทรเข้ามา ผมก็รับ เธอก็ร้องไห้ให้ผมฟัง ผมก็พยายามถามว่าเป็นไร เป็นไร เธอก็ไม่ยอมตอบเอาแต่ร้องไห้ ผมก็เลยฟังกล่อมเธอไปซะจนเธอตัดสาย
-นานเลยล่ะประมาณเกือบ1สัปดาห์ได้ เธอถึงยอมบอกว่าพ่อกับแม่เลิกกัน และมันเป็นช่วงสอบด้วย คิดว่าเธอคงเสียความรู้สึกมากจะมีอารมณ์สอบมั๊ย?
-เธอเองก็ขอบคุณผมที่อยู่ข้างกัน ผมก็ได้แต่เตือนๆเธอไปว่าอย่าไปพูดแบบนี้กับผุชายคนไหนๆนะเขาจะคิดกันไปไกล เกินผมคิดไกลคุณจะทำอย่างไร ถ้าไม่คิดจริงจังด้วย อย่าพูดประโยคพวกนี้
-พ่อแม่เธอเลิกกัน พ่อไปมีเมียน้อยเอาเงินไปหมดเลย ตอนนี้เธอเลยไม่ค่อยมีเงินใช้ เธอก็ถามผมว่าพาหางานหน่อย มีงานไหม แบบpart timeหลังเลิกเรียน ไม่ก็เสาร์อาทิตย์งี้ ผมก็เลยให้ไปทำงานอยู่ร้านพิซซ่า ร้านแม่ผมครับ ผมก็แค่บอกว่าให้เพื่อนมาทำงานนะ ค่าแรงก็200บาท/4ชม. ทำเวลา17.00-21.00 หลังเลิกเรียน
-ผมก็กลัวเธอหิวระหว่างทำงาน ตอนไปร้านเลยชอบซื้อพวกขนมน้ำอัดลม บอกเธอว่าหยิบกินได้ตามสบาย เธอทำงานได้วันละ200บาทไปเรื่อยๆ เธอเองก็ใจสู้มากเลยไม่ค่อยขอเงินจากแม่เลย แค่ให้แม่จ่ายค่าหอให้ก็พอค่ากินค่าอยู่เธอก็ทำงานหาเงินเอา ผมกลัวเธอไม่ได้กินข้าวก็เลยเลี้ยงข้าวเย็นบ่อยๆ ไม่ก็พวกของหวาน เธอก็ปฏิเสธบ้างแต่ผมก็หาเรื่องลากมากินจนได้นั้นล่ะ
-มันก็ดำเนินมาในรูปแบบนี้จน
ประมาณเดือนมี.ค.
-วันที่3มี.ค.เธอก็บอกเงินไม่พอใช้เพราะแม่จะแต่งงานใหม่ เลยเอาเงินไปใช้งานแต่ง พาหางานทำอีกหน่อย ผมกับเธอก็พากันขับรถหางานเลยนะ ที่ไหนแปะรับสมัครงานคือโทรเลยอะ จนเธอท้อผมเลยพาเธอมาทำสอนพิเศษ เธอก็บอกไม่เคยทำ ทำก็ไม่เป็น ผมเลยออกแบบโบชัร์ให้ ให้หนังสือไปถ่ายเอกสาร หากระดานให้ ปากกาต่างๆ คือเธอรอสอนเลยอ่ะ ผมพาทำนู้นนี่เฉยๆ
-และก็ดำเนินการสอนมาเรื่อยๆ ผมเองก็กลัวเธอจะหนักไปเลยสอนช่วยแต่ผมไม่เอาค่าแรงค่าชีทเงินที่ได้ก็ให้เธอจนหมด สอนเสดตอนเย็นผมก็เลี้ยงข้าวเย็นเธอเหมือนเดิม ของหวาน ไปดูหนังกันบ้างบางครั้ง
-จนวันที่ 19 เที่ยงคืน ขณะ ที่ผมเล่นfacebookอยู่ เธอก็อัพสถานะขึ้นว่า พรุ่งนี้เเล้วสินะ จะเป็นวันที่ 20 มีนา เวลา 10.24 น. ทำไมไม่ลืมสักทีทั้งที่จบมานานเเล้ว และโพสต์ต่อมาก็เป็นภาพเธอและก็เขียนว่าจะได้ไม่ลืมกัน ผมก็ไม่พอใจโพสต์นั้นแหละครับแต่ก็ไม่ได้บอกอะไร
-วันที่21เธอก็บอกเองว่าถ้าคบกันต่อจะครบรอบ2ปี บอกไปยิ้มไปแหละ ผมก็เลยบอกว่าทำไมไม่คบกันต่อ จะไม่ดีกว่าหรอ เธอก็ตอบกลับมาว่าไม่ดีหรอก
-วันที่24เธอเป็นไรไม่รุยุดีดีก็โกรธผมมากๆๆๆ ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไม่โกรธไปทำอะไรให้ ก็เลยนัดคุย เธอก็ด่าผมเลยอะ ผมนั่งเงียบ ผมก็ยอมๆ ขอโทษไปหลายครั้ง วันนั้นเลยเหมือนวันบอกเลิกแบบกลายๆ แต่ผมไม่ได้โกรธเธอเลย ผมก็เลยเลิกก็เลิก แต่เพื่อนบอกว่าอย่างน้อยก็บอกเขาซักหน่อยว่าที่เลิกคือเรื่องแฟนเก่าไม่ใช่เรื่องนี้ ผมเลยส่งข้อความไปบอกทางแชทแทน ว่าโกธเรื่องแฟนเก่า และก็ไม่ได้เจอกันอีกครับ เธอเองก็เลยไปหางานใหม่ได้ที่ร้านเครื่องเขียนเริ่มทำวันที่30ครับได้150บาทต่อวันทำงานเวลา17.00-22.00น. วันนั้นเธอเลยบอกแม่ผมว่าจะไม่มาทำงานร้านพิซซ่าแล้ว
-จนวันที่30น่ะครับ ยุดีดี เธอก็ขึ้นสถานะว่า รู้สึกผิดหวัง ฉุนตัวเอง ผมก็คิดว่าเธอน่าจะมีปัญหาอะไรอีก ทนไม่ไหวครับ เลยโทรไปปรากฎว่าเธอไม่ได้ไปทำงานร้านเครื่องเขียนเพราะเขาโทรไปหาหลายคนแล้วใครมาึงก่อนได้ทำก่อน ผมเป็นห่วงเลยเอาตัวกลับไปทำงานร้านพิซซ่า
-และก็คืนดีกันครับ ผมก็ไปช่วยสอนพิเศษ เย็นๆเธอก็มาทำงานร้านพิซซ่า วันไหนไม่ได้ทำงานก็หาเที่ยวกัน หาดูหนัง ผมก็เลี้ยงข้าวเย็นเหมือนเดิม เธอก็ไม่พูดถึงแฟนเก่าเลย
-และเราก็ลงตกลงว่าวันที่8เมษาจะไปเที่ยวกันตลอดบ่ายจนถึงดึกหาข้าวเยนกินแล้วค่อยกลับเธอก็ลางานร้านพิซซ่าในวันที่8ไว้ บังเอิญวันที่7ไม่มีสอนพิเศษตอนบ่ายและฝนตกทำให้ไม่ได้ไปร้านพิซซ่าตอนเย็น เลยไปดูกัปตันอเมริกันด้วยกัน จากนั้นก็ไปกินข้าวแต่ระหว่างดูหนังแม่เธอโทรมาหาและเธอก็ไม่ได้รับจนดูจบเลยโทรกลับ แม่กับน้าเธอก็ด่าเธอชุดใหญ่เลย เธอเองก็ไม่โกหกแม่ด้วยเลยบอกเลยว่าดูหนังกับผม แม่เธอเลยขอเบอร์ผม เธอเองก็พยายามอธิบายแม่ว่าแค่เพื่อนกัน ดูหนังเฉยๆ พอคุยเสดเธอเลยหันมาบอกผมว่าพรุ่งนี้เที่ยวกันแค่ช่วงบ่ายก็พอมันจะดึกเกินไป ผมก็เข้าใจนะ แต่ผมก็คิดอยู่จะว่าแม่หวงก็พอได้อยู่แต่แค่เที่ยวเล่นและเธอตอนม.ปลายก็เที่ยวพอตัวเลยล่ะ แม่ไม่น่าจะด่าได้นะ มาระแวงอะไรผม ดูหนังกับกินข้าวเฉยๆ เธอกับแฟนเก่ามากกว่านี้ขนาดไปมาหาสู่ญาติผู้ใหญ่กันแล้ว ขับรถไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน2คนก็ทำมาแล้ว แต่ผมก็ไม่อะไร ปัญหาของเขา
-วันที่9เมษาผมเลยกลัวไม่ได้พูด เพราะผมคิดจะซิ่วไปที่อื่น เลยขึ้นสถานะว่า เพื่อนผมบอกว่า ไม่เอาแฟนเป็นเพื่อน ไม่เอาเพื่อนเป็นแฟน เพราะงั้นถ้าอยากเป็นแฟนแต่ได้แค่เพื่อน ก็ควรถอยออกมา จริงมั๊ย?~ เธอเลยส่งมาทางแชทว่า ที่ผมไม่คบกับคุณ เพราะผมกับคุณมันคนละชนชั้น อีกอย่างไม่อยากให้คุณกับเเม่มีปัญหา เเละอีกอย่างคุณก็จะไปแล้ว เคนะ
ผมมีน้อยใจหลายเรื่องนะ ผมกับเธอคุยโทรศัพท์กันไม่เคยยาว ส่วนมากก็ถามว่าอยู่ไหน อยู่หอ ทำไรอยู่ เก็บห้อง งั้นแค่นี้นะ อะไรแบบนี้ ในfacebookก็ไม่เคยจะยาวถามคำตอบคำ ต้องถามถึงตอบไม่ถาม ก็ไม่มีทักไม่ทีคุยด้วย ทั้งที่เธอคุยโทรศัพท์กับเพื่อนน้องพี่ไม่ก็แชทกับเพื่อนน้องพี่ยาวๆบางทีเป็นชม.สองชม.คุยกับผมนี่นาทีเดียวยังไม่ได้เลย ไม่รุจะรีบวางไปไหน
จะมีคุยกันยาวๆก็ตอนนั่งกินข้าวเธอพูดให้ฟังได้เป็นชม.ชม.
-ผมเลยไม่รุว่าควรจะทำไง เลิกดีมั๊ย? ต่อดี? งงมาก งงเธอด้วยไม่รุเธอคิดอย่างไรกับผม
ไม่เข้าใจ คนที่ตัวเองแอบชอบ
ขอเล่าเป็นลำดับเหตุการณ์นะครับ
เริ่มประมาณเดือน ก.ค.
-เริ่มแรกเลยก็ชอบเขาครับ และก็โทรชวนกินข้าว เพราะตอนนั้นกินเป็นหมู่คณะเยอะพอดีเพิ่งรับน้องไรงี้ เขาก็ตกลง ก็กินไปส่องไปนั้นแหละครับ
-ต่อมาก็โทรชวนกินของหวานด้วยกันสองคนเขาก็ตกลงนะ ระหว่างกินเขามันจะพูดถึงแฟนเก่าอย่างมาก เราเองก็ฟังๆ
-ต่อมาเขาก็โทรมาหาถามว่าเพื่อนเราน่ะมีแฟนยังพอดีแอบชอบเพื่อนเราอยู่ เราก็บอกว่าจะถามให้ แต่ตอนนั้นเราเองก็ทนไม่ไหวเลยบอกเขาทางโทศัพท์ไปว่าชอบเขาอยู่ เขาก็เลยบอกว่างั้นไม่ต้องถามแล้ว ถ้าชอบทำไมไม่รีบบอกให้ไวกว่านี้ เราเองก็ งง เลย?
-ก็มีนัดอ่านหนังสือ นัดกินข้าว นัดเที่ยวกันบ้างครับ แต่เขาไม่ชอบอ่านหนังสือกับเพื่อนเป็นประเภทไม่อยากสุงสิงกับคนอื่นเท่าไหร่ ทุกครั้งที่กินข้าวหรือกินของหวานด้วยกัน เขามักจะเล่าถึงแฟนเก่าให้ฟังเสมอ ไม่ก็เรื่องบ้าน เรื่องครอบครัว น้อยมากที่จะเป็นเรื่องเพื่อน
-ก็เลยตกลงเป็นเพื่อนกันเพราะตอนนั้นผมบอกว่าแม่ไม่อยากให้มีแฟน ส่วนเธอบอกว่าเธอบอกแม่ของเธอว่าเธอเข็ดเรื่องแฟนแล้ว เลยตกลงเป็นเพื่อนกัน
**เธอเล่าว่าตอนม.ปลายเธอมีแฟนมาหลายคน ตอนนั้นมีแฟนคนหนึ่งเธอชอบมาก เธอรวยมากทำให้แฟนหมดประมาณรักแฟนมากๆ ซื้อกล้อง ซื้อกีต้าร์ให้แฟน กลัวไม่มีคนมางานวันเกิดแฟนก็จัดงานเลี้ยงเพื่อนหมดทุกคนเลย และแฟนเธอแต่ละคนรู้จักกับแม่เธอหมดแล้ว ขนาดจะไปเที่ยวเล่นแบบออกเงินกันไปเที่ยว แม่เธอยังถามเธอเลยว่าแฟนไปด้วยไหม เธอเลิกกับแฟนคนนี้ก่อนมาเรียนมหาลัยได้7วันเอง และของที่เธอซื้อให้เธอไม่ขอคืนเลยซักชิ้น เธอเลยบอกแม่ว่าเธอเข็ดเรื่องแฟนแล้ว
-มียุครั้งหนึ่งที่กินอาหารกันยุแล้วผมไม่ไหวกับเรื่องแฟนเก่าเธอเลยพูดไปว่าย่าพูดถึงแฟนเก่าเลยผมอิจฉาเหมือนถูกเปรียบเทียบ เธอตอบกลับมาว่าที่อิจฉาเพราะแฟนเก่าเค้าได้อะไรจากเค้ามากกว่าที่แกได้สินะ ผมก็ได้แต่บอกว่าอืมใช่ เธอก็เลยตกลงจะไม่พูดถึง
ต่อประมาณกันยายน-ตุลาคม
-เป็นช่วงอ่านหนังสือใกล้จะสอบพอดี ผมกับเธอก็ชอบชวนกันมาอ่านหนังสือ นั่งอ่านใครๆมันๆเลยน่ะครับ พยายามมากๆ
-อยู่ดีๆ มีคืนหนึ่ง ประมาณเที่ยงคือเธอก็โทรเข้ามา ผมก็รับ เธอก็ร้องไห้ให้ผมฟัง ผมก็พยายามถามว่าเป็นไร เป็นไร เธอก็ไม่ยอมตอบเอาแต่ร้องไห้ ผมก็เลยฟังกล่อมเธอไปซะจนเธอตัดสาย
-นานเลยล่ะประมาณเกือบ1สัปดาห์ได้ เธอถึงยอมบอกว่าพ่อกับแม่เลิกกัน และมันเป็นช่วงสอบด้วย คิดว่าเธอคงเสียความรู้สึกมากจะมีอารมณ์สอบมั๊ย?
-เธอเองก็ขอบคุณผมที่อยู่ข้างกัน ผมก็ได้แต่เตือนๆเธอไปว่าอย่าไปพูดแบบนี้กับผุชายคนไหนๆนะเขาจะคิดกันไปไกล เกินผมคิดไกลคุณจะทำอย่างไร ถ้าไม่คิดจริงจังด้วย อย่าพูดประโยคพวกนี้
-พ่อแม่เธอเลิกกัน พ่อไปมีเมียน้อยเอาเงินไปหมดเลย ตอนนี้เธอเลยไม่ค่อยมีเงินใช้ เธอก็ถามผมว่าพาหางานหน่อย มีงานไหม แบบpart timeหลังเลิกเรียน ไม่ก็เสาร์อาทิตย์งี้ ผมก็เลยให้ไปทำงานอยู่ร้านพิซซ่า ร้านแม่ผมครับ ผมก็แค่บอกว่าให้เพื่อนมาทำงานนะ ค่าแรงก็200บาท/4ชม. ทำเวลา17.00-21.00 หลังเลิกเรียน
-ผมก็กลัวเธอหิวระหว่างทำงาน ตอนไปร้านเลยชอบซื้อพวกขนมน้ำอัดลม บอกเธอว่าหยิบกินได้ตามสบาย เธอทำงานได้วันละ200บาทไปเรื่อยๆ เธอเองก็ใจสู้มากเลยไม่ค่อยขอเงินจากแม่เลย แค่ให้แม่จ่ายค่าหอให้ก็พอค่ากินค่าอยู่เธอก็ทำงานหาเงินเอา ผมกลัวเธอไม่ได้กินข้าวก็เลยเลี้ยงข้าวเย็นบ่อยๆ ไม่ก็พวกของหวาน เธอก็ปฏิเสธบ้างแต่ผมก็หาเรื่องลากมากินจนได้นั้นล่ะ
-มันก็ดำเนินมาในรูปแบบนี้จน
ประมาณเดือนมี.ค.
-วันที่3มี.ค.เธอก็บอกเงินไม่พอใช้เพราะแม่จะแต่งงานใหม่ เลยเอาเงินไปใช้งานแต่ง พาหางานทำอีกหน่อย ผมกับเธอก็พากันขับรถหางานเลยนะ ที่ไหนแปะรับสมัครงานคือโทรเลยอะ จนเธอท้อผมเลยพาเธอมาทำสอนพิเศษ เธอก็บอกไม่เคยทำ ทำก็ไม่เป็น ผมเลยออกแบบโบชัร์ให้ ให้หนังสือไปถ่ายเอกสาร หากระดานให้ ปากกาต่างๆ คือเธอรอสอนเลยอ่ะ ผมพาทำนู้นนี่เฉยๆ
-และก็ดำเนินการสอนมาเรื่อยๆ ผมเองก็กลัวเธอจะหนักไปเลยสอนช่วยแต่ผมไม่เอาค่าแรงค่าชีทเงินที่ได้ก็ให้เธอจนหมด สอนเสดตอนเย็นผมก็เลี้ยงข้าวเย็นเธอเหมือนเดิม ของหวาน ไปดูหนังกันบ้างบางครั้ง
-จนวันที่ 19 เที่ยงคืน ขณะ ที่ผมเล่นfacebookอยู่ เธอก็อัพสถานะขึ้นว่า พรุ่งนี้เเล้วสินะ จะเป็นวันที่ 20 มีนา เวลา 10.24 น. ทำไมไม่ลืมสักทีทั้งที่จบมานานเเล้ว และโพสต์ต่อมาก็เป็นภาพเธอและก็เขียนว่าจะได้ไม่ลืมกัน ผมก็ไม่พอใจโพสต์นั้นแหละครับแต่ก็ไม่ได้บอกอะไร
-วันที่21เธอก็บอกเองว่าถ้าคบกันต่อจะครบรอบ2ปี บอกไปยิ้มไปแหละ ผมก็เลยบอกว่าทำไมไม่คบกันต่อ จะไม่ดีกว่าหรอ เธอก็ตอบกลับมาว่าไม่ดีหรอก
-วันที่24เธอเป็นไรไม่รุยุดีดีก็โกรธผมมากๆๆๆ ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไม่โกรธไปทำอะไรให้ ก็เลยนัดคุย เธอก็ด่าผมเลยอะ ผมนั่งเงียบ ผมก็ยอมๆ ขอโทษไปหลายครั้ง วันนั้นเลยเหมือนวันบอกเลิกแบบกลายๆ แต่ผมไม่ได้โกรธเธอเลย ผมก็เลยเลิกก็เลิก แต่เพื่อนบอกว่าอย่างน้อยก็บอกเขาซักหน่อยว่าที่เลิกคือเรื่องแฟนเก่าไม่ใช่เรื่องนี้ ผมเลยส่งข้อความไปบอกทางแชทแทน ว่าโกธเรื่องแฟนเก่า และก็ไม่ได้เจอกันอีกครับ เธอเองก็เลยไปหางานใหม่ได้ที่ร้านเครื่องเขียนเริ่มทำวันที่30ครับได้150บาทต่อวันทำงานเวลา17.00-22.00น. วันนั้นเธอเลยบอกแม่ผมว่าจะไม่มาทำงานร้านพิซซ่าแล้ว
-จนวันที่30น่ะครับ ยุดีดี เธอก็ขึ้นสถานะว่า รู้สึกผิดหวัง ฉุนตัวเอง ผมก็คิดว่าเธอน่าจะมีปัญหาอะไรอีก ทนไม่ไหวครับ เลยโทรไปปรากฎว่าเธอไม่ได้ไปทำงานร้านเครื่องเขียนเพราะเขาโทรไปหาหลายคนแล้วใครมาึงก่อนได้ทำก่อน ผมเป็นห่วงเลยเอาตัวกลับไปทำงานร้านพิซซ่า
-และก็คืนดีกันครับ ผมก็ไปช่วยสอนพิเศษ เย็นๆเธอก็มาทำงานร้านพิซซ่า วันไหนไม่ได้ทำงานก็หาเที่ยวกัน หาดูหนัง ผมก็เลี้ยงข้าวเย็นเหมือนเดิม เธอก็ไม่พูดถึงแฟนเก่าเลย
-และเราก็ลงตกลงว่าวันที่8เมษาจะไปเที่ยวกันตลอดบ่ายจนถึงดึกหาข้าวเยนกินแล้วค่อยกลับเธอก็ลางานร้านพิซซ่าในวันที่8ไว้ บังเอิญวันที่7ไม่มีสอนพิเศษตอนบ่ายและฝนตกทำให้ไม่ได้ไปร้านพิซซ่าตอนเย็น เลยไปดูกัปตันอเมริกันด้วยกัน จากนั้นก็ไปกินข้าวแต่ระหว่างดูหนังแม่เธอโทรมาหาและเธอก็ไม่ได้รับจนดูจบเลยโทรกลับ แม่กับน้าเธอก็ด่าเธอชุดใหญ่เลย เธอเองก็ไม่โกหกแม่ด้วยเลยบอกเลยว่าดูหนังกับผม แม่เธอเลยขอเบอร์ผม เธอเองก็พยายามอธิบายแม่ว่าแค่เพื่อนกัน ดูหนังเฉยๆ พอคุยเสดเธอเลยหันมาบอกผมว่าพรุ่งนี้เที่ยวกันแค่ช่วงบ่ายก็พอมันจะดึกเกินไป ผมก็เข้าใจนะ แต่ผมก็คิดอยู่จะว่าแม่หวงก็พอได้อยู่แต่แค่เที่ยวเล่นและเธอตอนม.ปลายก็เที่ยวพอตัวเลยล่ะ แม่ไม่น่าจะด่าได้นะ มาระแวงอะไรผม ดูหนังกับกินข้าวเฉยๆ เธอกับแฟนเก่ามากกว่านี้ขนาดไปมาหาสู่ญาติผู้ใหญ่กันแล้ว ขับรถไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน2คนก็ทำมาแล้ว แต่ผมก็ไม่อะไร ปัญหาของเขา
-วันที่9เมษาผมเลยกลัวไม่ได้พูด เพราะผมคิดจะซิ่วไปที่อื่น เลยขึ้นสถานะว่า เพื่อนผมบอกว่า ไม่เอาแฟนเป็นเพื่อน ไม่เอาเพื่อนเป็นแฟน เพราะงั้นถ้าอยากเป็นแฟนแต่ได้แค่เพื่อน ก็ควรถอยออกมา จริงมั๊ย?~ เธอเลยส่งมาทางแชทว่า ที่ผมไม่คบกับคุณ เพราะผมกับคุณมันคนละชนชั้น อีกอย่างไม่อยากให้คุณกับเเม่มีปัญหา เเละอีกอย่างคุณก็จะไปแล้ว เคนะ
ผมมีน้อยใจหลายเรื่องนะ ผมกับเธอคุยโทรศัพท์กันไม่เคยยาว ส่วนมากก็ถามว่าอยู่ไหน อยู่หอ ทำไรอยู่ เก็บห้อง งั้นแค่นี้นะ อะไรแบบนี้ ในfacebookก็ไม่เคยจะยาวถามคำตอบคำ ต้องถามถึงตอบไม่ถาม ก็ไม่มีทักไม่ทีคุยด้วย ทั้งที่เธอคุยโทรศัพท์กับเพื่อนน้องพี่ไม่ก็แชทกับเพื่อนน้องพี่ยาวๆบางทีเป็นชม.สองชม.คุยกับผมนี่นาทีเดียวยังไม่ได้เลย ไม่รุจะรีบวางไปไหน
จะมีคุยกันยาวๆก็ตอนนั่งกินข้าวเธอพูดให้ฟังได้เป็นชม.ชม.
-ผมเลยไม่รุว่าควรจะทำไง เลิกดีมั๊ย? ต่อดี? งงมาก งงเธอด้วยไม่รุเธอคิดอย่างไรกับผม