ผมเก็บแฟลชไดร์ฟได้ครับ...

เรื่องมันเกิดขึ้นจากการที่ผมตาไวไปหน่อย เห็นอะไรแวบ ๆ ทางหางตา ขาว ๆ วาว ๆ
ขณะนั้นผมเพิ่งลงจากรถเมล์แถวบ้าน และกำลังจัดแจงเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่จากการแซะตัวเองออกมาจากปลากระป๋องคันนั้น
ผมเพ่งมองให้เต็มตา..สิ่งที่ว่ายังคงอยู่ที่เดิม สะท้อนแสงอาทิตย์ให้เห็นอยู่ยิบ ๆ
สะพายเป้คู่ใจขึ้นบ่า..เดินไปดูให้หายสงสัย
มันนอนนิ่งอยู่ริมฟุตบาท ลักษณะเป็นเหลี่ยมเล็ก ๆ สีขาว ส่วนปลายเป็นโลหะสีเงินแบน ๆ
ตอนแรกผมคิดว่าเป็นแฟลชไดร์ฟ ที่ไหนได้
มันเป็นแฟลชไดร์ฟจริง ๆ
มองซ้ายขวา..ใครมาทำตกไว้..ไม่มีใครสนใจมันสักคน
ก้มลงหยิบ..พลิกดูว่ากี่กิ๊ก..ในใจก็นึกว่าหวานละตู
อยู่ดี ๆ ก็มีเมมโมรี่เก็บไว้ใช้ และถ้าข้างในมีภาพลับเฉพาะคลิปฉะแพะล่ะก้อ..
5555...
ผมปาดน้ำลาย
+++++

การรอสอบตรงเป็นช่วงเวลาที่ใครก็รู้ว่าไม่สนุกเลย
ทั้งเครียดทั้งกังวลทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจไม่รู้จบสิ้น
นี่ผมก็เพิ่งกลับจากการไปเรียบกวดวิชา วิชาภาษาตะกิดที่ผมอ่อนมาตั้งแต่อนุบาลหนึ่ง
สอบ GAT สอบ PAT มาเรียบร้อยแล้ว คะแนนห่วยสุด ๆ
แต่การที่ผมตั้งใจจะเรียนไอที วิชาที่ว่าด้วยคอมพิวเตอร์ ผมจะอ่อนภาษาตะกิดไม่ได้
จึงเป็นเรื่องที่ผมต้องพยายามเข็นตัวเองเต็มที่
แต่คุณ ๆ เชื่อไหม ทุกวันนี้ผมยังท่อง a ถึง z ได้ไม่คล่องเลย
แกรมม่าเลยแพ้แกรมมี่ไปโดยปริยาย
+++++

เดินเข้าซอยเพื่อจะเข้าบ้าน ในมือก็พลิกแฟลชไดร์ฟนั้นไปมา
ตัวเลขลางเลือน แต่ก็ยังพอเห็นได้ว่า 2GB
มันน้อยไปสำหรับสมัยนี้ เก็บคลิปได้ไม่เยอะเท่าไร ถ้าเก็บหนังล่ะก้อน่าจะได้แค่เรื่องเดียว
ใจก็หวนนึกไปถึงเจ้าของ คงจะทำตกไว้โดยไม่รู้ตัว
เพราะถ้าหากมันเสีย เขาก็คงจะทิ้งถังขยะมากกว่าจะมาทิ้งอยู่ที่ข้างถนน
พอดีเดินผ่านร้านขายของชำขาประจำ ส่งยิ้มหวานย้วยให้สาวน้อยว้ยมัธยมต้นลูกอาซ้อเจ้าของร้าน
แล้วก็ต้องม้วนยิ้มเก็บอย่างรวดเร็วเมื่อเธอทำหน้าแสยะส่งกลับมา

เข้าบ้านทักทายแม่สองสามคำ
"แม่มีอะไรกินบ้าง?"
แล้วผมก็ตรงเข้าห้อง
เป็นห้องส่วนตัวของผม มีเตียงและก็มีโต๊ะวางคอมพิวเตอร์
ทั้งห้องดูเหมือนจะมีอยู่แค่นั้น
ถ้าไม่นับราวแขวนเสื้อผ้าที่กระจายไปทั้งห้องนั้นด้วย

เปิดคอมพ์ฯ ขึ้นมา..อยากรู้เหลือเกินว่าในแฟลชไดร็ฟ (หรือบางคนก็เรียกว่าทรัมป์ไดร์ฟบ้าง ยูเอสบีไดร์ฟบ้าง แฮนดี้ไดร็ฟบ้างตามถนัด)นั้นมีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง
รอเครื่องบู๊ทนานพอกับรอข้าวเดือด ในที่สุดวินโดว์เอ็กพีก็โชว์หราขึ้นมาจนได้
ผมเสียบมันเข้าไป..รอให้ระบบออโต้รันของมันทำงาน
เงียบกริ๊บ..
ก้มมองที่ตูดของมัน..เห็นไฟสีแดงสว่างวาบ ๆ
แสดงว่ามันยังทำงาน..ไม่เสีย
คลิกเข้ามายคอมพ์ เลือกไดร์ฟสุดท้าย
คลิกเข้าไป..หน้าต่างใหม่วาบขึ้นมา..
ไม่มีอะไรเลย..
หง่ะ..
++++

มันเป็นเรื่องน่าสงสัยอยู่หน่อย ๆ
ไดร์ฟที่ว่าไม่ใช่ของใหม่ มีร่องรอยการใช้งานมาแล้วแน่ ๆ
แต่ทำไมไม่มีข้อมูล..
ด้วยความซนเป็นการส่วนตัว และสอดรู้เป็นการส่วนตน ผมเข้าโปรแกรมรีโคฟเวอรี่
ผมอยากรู้ว่าเจ้าของมันเขาลบอะไรทิ้งไป
เปิดมันขึ้นมา..กู้ข้อมูลไดร์ฟที่ต้องการ
ทิ้งไว้แป๊บเดียว..โผล่ขึ้นมาไฟล์หนึ่ง
เป็นไฟล์ MP4
ชื่อไฟล์แปลก ๆ
sex.mp4
5555
+++++

โปรแกรมกู้ข้อมูลกำลังทำงานต่อไป
แสดงว่ายังมีคลิปเด็ด ๆ เหลืออยู่อีกแน่ ๆ
ผมกลืนน้ำลายขณะแม่เรียกกินข้าว
ด้วยความหิวที่มักจะชนะทุกอย่างในชีวิตของผมผมจึงวิ่งจู๊ดลงไปข้างล่าง
ปล่อยให้โปรแกรมทำงานไปอย่างนั้น

แม่ถามว่าเรียนเป็นไงบ้าง
ดีครับแม่
เรียนรู้เรื่องไหม
ดีครับแม่
แม่ไม่อยากให้หนูเครียดนะ สอบได้ก็ได้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
ดีครับแม่
ไอ้นันท์ เอ็งฟังแม่พูดหรือเปล่านี่?
ดีครับ..

แม่บ่นเป็นเพลงแรพสองสามเพลงติดต่อกัน
ผมเดินหูชาขึ้นห้อง
ในใจก็นึกถึงคลิปที่กำลังจะถูกเปิดต่อไปนี้
5555

++++

โปรแกรมหยุดทำงานแล้ว การกู้ไฟล์เสร็จสมบูรณ์
มีไฟล์โชว์ขึ้นมาประมาณ 5-6 ไฟล์ ส่วนที่เป็นdoc เสียไปแล้วเปิดไม่ได้
ส่วนทีเป็นไฟล์วีดีโอมีอยู่ 3 ไฟล์
ผมเล็งไฟล์ชื่อ "sex.mp4" เขม็ง
คลิกป๊าบเข้าไป..
ตาจ้องไม่กระพริบ..

วีดีโอโป๊จริง ๆ
แต่เป็นโป๊ของผู้ชาย
ไม่ถึงกับถอดหมด..ยังเหลือกุงเกงในตัวจิ๊ดติดตัวอยู่
หน้าตาเป็นญี่ปุ่น..เจ้าของคงโหลดมาดูเล่น
หมอนี่คงเป็นเกย์..มีรสนิยมชอบป่าไม้ตอโผล่
ผมปิดตาข้างหนึ่ง..อีกข้างหนึ่งหรี่ดูด้วยความหวาดเสียวจนมันจบ
ยังหลืออีกสองไฟล์
sex1.mp4
และ
Vid_20140128.mp4
ไอ้sex1 น่ะพอรู้ล่ะ ไม้พ้นโชว์เกย์อีกแน่
ส่วนไอ้Vidแล้วตามด้วยตัวเลขวันที่นี่มันอะไร?
มันน่าจะเป็นการถ่ายจากกล้องด้วยมือถือ
เจ้าของไฟล์ถ่ายอะไรมา??
อย่าบอกนะว่าถ่ายตัวเอง?
อึ๊ยส์...
++++

ผมแทบจะเลิกสนใจคลิปเหล่านั้น
ก็ผมไม่ได้เป็นเกย์ ผู้ชายโป๊มีอะไรน่าดู?
แต่อะไรไม่รู้ทำให้ผมลองคลิกเข้าไปดูคลิปที่ชื่อเป็นตัวเลขนั่น
ภาพที่แสดงขึ้นมา..ทำให้ผมอ้าปากค้าง
ตะลึงจ้องเหตุการณ์นั้นแบบตาไม่กระพริบ
แล้วก็อุทานลั่นบ้าน
"ชิหายแล้ว!!!"
+++++

มันเป็นภาพจากกล้องมือถือจริง ๆ
ผู้ถ่ายกำลังตั้งใจจะถ่ายอะไรสักอย่าง..จากชั้นบนของบ้าน ลอดช่องหน้าต่าง ไปยังถนน
รถวิ่งไม่ขาดสาย มีทั้งรถยนต์และมอเตอร์ไซค์
มันเป็นภาพตอนกลางวัน อาจจะเย็น หรือไม่ก็เช้ามาก  เพราะแสงที่มี ไม่แจ่มชัดมากนัก
กล้องเล็งไปยังฝั่งตรงข้าม..พยายามโฟกัสอะไรสักอย่าง
ในที่สุดก็หยุดนิ่งอยู่กับรถตู้คันหนึ่ง..
มันมีสีดำ..จอดนิ่งอยู่
ภายในรถนิ่งเงียบ กระจกดำมืดนั้นทำให้ไม่สามารถมองลอดเข้าไปได้
แต่แล้ว..ประตูก็เปิดออก..
เผยให้เห็นใครคนหนึ่ง
ดูก็รู้ว่าเป็นผู้หญิง
ขาว..หากผมสั้นดำสนิท
ตากลมโต..คิ้วเข้ม
ในเสื้อเชิร์ตขาว แขนยาวพับเสมอศอก
ความขาวของผิวแขน ถูกขับเน้นออกมาอย่างชัดเจน
กางเกงขายาว..เผยให้เห็นช่วงขาเรียวสวย
ปากแดงเด่นชัด..สีหน้าที่เรียบเฉย..แววตาที่กวาดซ้ายขวา
ผมตะลึง..ตัวชา..
กดให้ภาพค้างอยู่อย่างนั้น คลิกย้อนดูอีกครั้ง..
ให้ตาย..
ทำไมผมคุ้นหน้าเธออย่างนี้..
"ชิหายแล้ว..."

+++++


ผมกลั้นใจเพลย์ต่อ
เธอก้าวลงจากรถตู้คันนั้น เดินข้ามฟากมาหากล้อง
กล้องแพนตาม..ขณะที่ประตูรถตู้คันนั้นค่อย ๆ ปิดอย่างแช่มช้าด้วยระบบไฟฟ้า
เธอเหลือบสายตาขึ้นมองกล้อง..จุดรอยยิ้มขึ้นที่ริมฝีปาก
ดวงตาที่วาวใส..เปล่งประกายคล้ายเห็นคนรัก
กล้องยังไม่หยุดทำงาน แม้เธอจะเดินหายไปจากภาพแล้วก็ตาม
มันค่อย ๆ หันไปจากหน้าต่าง ผ่านม่านหนาสีน้ำเงิน ผ่านทีวีจอแบนเครื่องใหญ่ ผ่านเครื่องเสียงยี่ห้อดัง..จับไปที่ประตูห้อง
พักเดียว..เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
ไม่มีเสียงตอบรับ..แต่ประตูก็เปิดเข้ามา
หญิงสาวคนนั้นนั่นเอง..
รอยยิ้มของเธอ..ดวงตาของเธอ..ใบหน้าของเธอ
ทำให้หัวใจของผมแทบหยุดเต้น..
เหมือนจริง ๆ

แล้วทุกอย่างก็เหมือนสึนามิโหมกระหน่ำ
พายุไซโคลนกระชากทุกสิ่งทุกอย่างให้ลอยเคว้ง
ภาพแกว่งไปมาอย่างรุนแรง
มีเพียงเสียง "เฮ้ย.." ออกมาจากใครคนหนึ่ง
ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นเจ้าของกล้อง
ภาพสุดท้ายที่ผมเห็น..ร่างของเธอถูกกระชากจากใครบางคนจนล้มทั้งยืน
เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน..
"ฟุ่บ"
พร้อมกับภาพที่ดับหายไป
"ชิหายแล้ว..."
+++++

คลิปจบไปนานแล้ว..
ผมยังอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น
สมองมึนงงจับต้นชนปลายไม่ถูก
ผู้หญิงคนนั้น..คนที่ผมบอกว่าหน้าตาคุ้น ๆ
ทำไม? ทำไม?
หน้าของเธอถึงได้เหมือนผมยังกะแพะกะแกะอย่างงั้น!!

+++++

"แม่..."
ผมตะโกนเรียกลั่นบ้าน
วิ่งโครมครามไปข้างล่าง พบแม่ทำหน้าเหรอหรา
"ไฟไหม้เหรอ?"
"แม่มีลูกกี่คน?"
"หะ..อะไรนะ?"
"ผมถามว่าแม่มีลูกกี่คน?"
"ก็.." แม่ตะกุกตะกักมีพิรุธ
"สอง" ท่านชูสองนิ้ว
ผมแทบหมดแรง..
"อีกคนเป็นใคร อยู่ที่ไหน? ทำไมผมไม่รู้"
แม่ชี้ไปข้างหลังผม ผมหันขวับ
ไอ้ดอย หรือชื่อจริง ๆ ว่าแอนดรอยด์ หมาพันธุ์ผสมตัวเล็ก ๆ ยืนหอบแฮ่ก ๆ อยู่ที่พื้น
"มีแกและก็ไอ้ดอยนั่นไง"
แม่ตอบหน้าตาเฉย..
++++


เดียวผมมาเล่าต่อครับ