แฟนเล่าให้ฟังว่า ตอนบวช จะมีหนังสือคู่มือพระ เกี่ยวกับพระวินัย และ ข้ออาบัติต่างๆ เท่าที่ดิฉันจำได้ เช่น ภิกษุ ไม่กัดก้อนข้าว ไม่ฉันซู้ดๆ หรือ ช่วงที่กำลังฉันข้าว ไม่ควรชำเลืองดูของในบาตร ผู้อื่น และอีกหลายอย่างมากมาย คือต้องสำรวมทุกอิริยาบท เพื่อไม่ให้อาบัติ
แล้วเกี่ยวกับเรื่อง การทำให้น้ำอสุจิเคลื่อน อันนี้สำคัญมากเลย ซึ่งแฟนบอกว่า ระหว่างที่ฉันรวม ก็จะมีเสียงตามสาย กล่าวถึงเรื่องนี้ ประมาณกล่าวถึงในครั้งพุทธกาล เรื่องพิลึก พิสดารมาก (เท่าที่จำได้ประมาณ ผู้หญิงเห็นของภิกษุ แล้วขึ้นคร่อม หรือ ภิกษุเกิดความกำหนัด ฝ่ายหญิงบอกว่า จะทำให้ อะไรทำนองนี้) หรือแม้แต่อธิบายสีของน้ำอสุจิ

แต่กล่าวมาทั้งหมด เพียงได้ฟังข้อห้ามต่างๆ รู้สึกศรัทธา ในสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ค่ะ คือ การเป็นสมณะ ผู้สำรวม อาการสงบ แม้แต่การห่มจีวร เท่าที่ดู ต้องระวัดระวัง วิ่งไปก็มีแต่จะหลุด นะคะ ไม่เหมือนอีกนิกายที่สวมเป็นเสื้อ กางเกง มองในแง่ก็ดูทะมัดทะแมงดี
อยากทราบถึงข้อปฏิบัติ ไม่แน่ใจคือศีล 227 ข้อหรือเปล่าคะ เปิดใน internet เป็นแต่คำบาลี ไม่ค่อยเข้าใจ และบางอันเป็นเรื่องเกี่ยวกับฆราวาส ที่ควรหลีกเลี่ยง ไม่ให้พระสงฆ์ต้องอาบัติ