วันที่แต่งตัวดี กะวันที่แต่งตัวมอซอ ไปเดินห้างมาดูกันจะเกิดอะไรขึ้น

ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งย่านราชประสงค์ มีอยู่วันนึงผมจะไปซื้อโทรศัพท์มือถือ ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาหลังเลิกงานผมยังอยู่ในชุดทำงานอยู่ค่อนข้างแต่งตัวดีนิสนึง ก่อนจะเดินไปถึงโซนที่ขายโทรศัพท์มือถือ จะผ่านโซนสินค้าต่างๆซึ่งวันนั้นมีพนักงานทักทายสอบถามตลอดทาง แบบว่าบริการดีมาก วันนั้นเลยจัดตัวท็อปของยี่ห้อนึงไปก็หลายตังอยู่   
          สามวันต่อมาวันนั้นเป็นวันหยุด อยู่ห้องมันร้อนเลยกะจะไปซื้อแอร์แบบตั้งพื้นหรือพัดลมแบบทาวเวอร์ซักตัว เลยไปที่ห้างเดิมด้วยการใส่เสื้อยืดยับๆตัวเก่าๆสีหมองๆกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะ กว่าจะเดินไปถึงโซนเครื่องใช้ไฟฟ้าก็ต้องผ่านหลายโซนอยู่เหมือนกัน แต่ไม่มีพนักงานคนไหนสนใจเลย พอเราหันหน้ากะจะถาม พนักงานก็ทำเป็นหันหน้าหนีทำเมินไม่สนใจ ทั้งๆที่ตอนนั้นตรงนั้นมีพนักงานยืนอยู่เป็นสิบสิบคนเกาะกลุ่มคุยกันอยู่ ผมก็เดินมั่วๆไปเจอพัดลมไอน้ำพอดี เลยหยุดดูและมีพนักงานคนนึงกำลังจัดของอยู่ข้างๆ เลยสอบถามพนักงานคนนั้นเกี่ยวกับสินค้าตัวนี้ พนักงานก็ทำเป็นไม่สนใจ ประมานว่าถามคำตอบคำ เหมือนว่าเราไปรบกวนเวลาเขาประมานนั่น ผมเลยเดินออกจากตรงนั้นไป ไปดูเครื่องเสียงดีกว่า ขณะผมเดินอยู่นั้นสังเกตเห็นมีพนักงานคนนึงเดินตามอยู่ห่างๆ แต่ไม่เข้ามาถามเลย ประมานว่ากลัวเราจะไปขโมยของรึป่าว ผมเลยหยุดดูเครื่องเสียง พอดีมีพนักงานแผนกเครื่องเสียงเข้ามาทักพอดี(พนักงานคนที่เดินตามอยู่ห่าง ก็เดินหลบไปทางอื่นแต่ก็แอบๆอยู่แถวๆนั้นแหละ) ผมเลยได้ถามเกี่ยวกับเครื่องเสียงชุดนี้ และขอลอง พนักงานคนนี้เขาเต็มใจให้บริการคับ ผมอยากรู้อันไหนอยากลองชุดใหนเขาจัดให้หมด วันนั้นผมเลยซื้อเครื่องเสียงไปหนึ่งชุด พนักงานแผนกเครื่องเสียงคนนั้นก็ไปนำสินค้าใหม่ในลังพร้อมใส่รถเข็นมาให้อย่างดี (ระหว่างที่ผมยืนรอรับสินค้าอยู่นั้น ไอ้พนักงานคนที่แอบเดินตามผมอยู่ห่างๆ ก็โผล่หัวมา แล้วทำทีเดินเขามาถาม ผมเลยตอบไปว่ารอรับเครื่องเสียงอยู่คับ แล้วผมก็ทำเมินใส่คืนบ้าง ไอ้พนักงานคนนั้นก็ทำหน้าเหว่อๆ แล้วก็เดินออกไปยืนหลบมุมอยู่ตรงชั้นวางของ) หลังจากได้รับสินค้าแล้ว ผมก็เข็นไปขึ้นรถอย่างสบายใจ ตกลงวันนั้น แอร์กะพัดลม ไม่ได้ซักอย่างเลยแต่ได้เครื่องเสียงมาแทน