วันนี้ผมไปขึ้น BTS ที่สถานีศาลาแดงน่ะครับ ประตูที่ผมรอขึ้นรถอยู่ก็มีคนยืนรอกันอยู่ข้างละ 5 คนได้ ส่วนตัวผมยืนอยู่เป็นคนแรกของแถวน่ะครับ
เหตุการณ์ก็คือมีผู้ชายคนหนึ่ง มายืนรอตรงกลางระหว่างประตูน่ะครับ คือการแซงคิวนั่นแหละ แล้วก็แซงแบบยืนอยู่ตรงกลางเลย ผมก็พยายามส่งสายตาเพื่อให้เค้ารู้สึกตัวแต่ก็ไม่ได้ผลอะไรน่ะครับ
พอรถมาถึง คนที่ว่านี่ก็เดินเข้ารถไปเลยโดยไม่รอให้คนข้างในออกมาก่อน ผมก็เดินตามเข้าไปยืนข้างเผื่อว่าเค้าจะได้รู้สึกละอายใจขึ้นมาบ้าง แต่คงไม่ได้ผลอะไร รถคันที่ว่ามีที่ว่างค่อนข้างเยอะทำให้คนที่รออยู่ขึ้นได้หมดแต่ก็ไม่มีที่นั่งว่างน่ะครับเพราะฉะนั้นถึงแซงไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอก
ระหว่างทางก็คิดทบทวนไปด้วยน่ะครับ ว่าเรารักความสงบมากเกินไปรึเปล่า แทนที่จะไปสกิดให้เค้าไปต่อแถวซะก็กลายเป็นปล่อยให้คนไม่ดีทำผิดกฎของสังคมน่ะครับ ขณะที่คนรอบๆก็มีแต่ผู้หญิงด้วย แต่ก็คิดเหมือนกันว่าถ้าพูดดีๆแล้วเค้าไม่ยอมเราจะทำยังไงดีหว่า ต้องเรียกรปภมั้ยรึว่าต้องใช้กำลังกัน
หลังจากนั้นก็ได้ลอง search internet ดูเรื่องเหตุการณ์ที่คล้ายๆกันครับ ทำให้ตัดสินใจได้แล้วว่าถ้าเกิดสถานการณ์แบบนี้อีกผมจะบอกให้คนที่ว่านี่ไปต่อแถวครับ
สุดท้ายแล้วผมก็ถ่ายรูปเก็บไว้หลายรูปน่ะครับ ขอเอารูปเบื้องหลังตอนเค้าลงจากรถที่สยามมา post ไว้หน่อยนึงนะครับ (รูปที่เห็นหน้าก็มีครับ แต่คิดว่าเมตตาเค้าก็แล้วกัน) หวังว่าถ้าเจ้าตัวมาเห็นเข้าคงจะรู้สำนึกนะครับว่าไม่ควรทำแบบนี้อีก
แล้วก็สำหรับสุภาพสตรีทุกท่านผมขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะครับ ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกผมจะทำในสิ่งที่ถูกต้องครับ ผมไม่เคยนึกว่าจะเจอการแซงคิวที่น่าเกลียดขนาดนี้มาก่อนก็เลยคิดไม่ทันน่ะครับ (ปกติเจอแบบพยายามเบียดเข้ามาข้างๆแล้วผมก็จะขวางไว้ไม่ให้เข้าน่ะครับ)
อยากจะระบายความรู้สึกผิดตอนขึ้น BTS น่ะครับ
เหตุการณ์ก็คือมีผู้ชายคนหนึ่ง มายืนรอตรงกลางระหว่างประตูน่ะครับ คือการแซงคิวนั่นแหละ แล้วก็แซงแบบยืนอยู่ตรงกลางเลย ผมก็พยายามส่งสายตาเพื่อให้เค้ารู้สึกตัวแต่ก็ไม่ได้ผลอะไรน่ะครับ
พอรถมาถึง คนที่ว่านี่ก็เดินเข้ารถไปเลยโดยไม่รอให้คนข้างในออกมาก่อน ผมก็เดินตามเข้าไปยืนข้างเผื่อว่าเค้าจะได้รู้สึกละอายใจขึ้นมาบ้าง แต่คงไม่ได้ผลอะไร รถคันที่ว่ามีที่ว่างค่อนข้างเยอะทำให้คนที่รออยู่ขึ้นได้หมดแต่ก็ไม่มีที่นั่งว่างน่ะครับเพราะฉะนั้นถึงแซงไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอก
ระหว่างทางก็คิดทบทวนไปด้วยน่ะครับ ว่าเรารักความสงบมากเกินไปรึเปล่า แทนที่จะไปสกิดให้เค้าไปต่อแถวซะก็กลายเป็นปล่อยให้คนไม่ดีทำผิดกฎของสังคมน่ะครับ ขณะที่คนรอบๆก็มีแต่ผู้หญิงด้วย แต่ก็คิดเหมือนกันว่าถ้าพูดดีๆแล้วเค้าไม่ยอมเราจะทำยังไงดีหว่า ต้องเรียกรปภมั้ยรึว่าต้องใช้กำลังกัน
หลังจากนั้นก็ได้ลอง search internet ดูเรื่องเหตุการณ์ที่คล้ายๆกันครับ ทำให้ตัดสินใจได้แล้วว่าถ้าเกิดสถานการณ์แบบนี้อีกผมจะบอกให้คนที่ว่านี่ไปต่อแถวครับ
สุดท้ายแล้วผมก็ถ่ายรูปเก็บไว้หลายรูปน่ะครับ ขอเอารูปเบื้องหลังตอนเค้าลงจากรถที่สยามมา post ไว้หน่อยนึงนะครับ (รูปที่เห็นหน้าก็มีครับ แต่คิดว่าเมตตาเค้าก็แล้วกัน) หวังว่าถ้าเจ้าตัวมาเห็นเข้าคงจะรู้สำนึกนะครับว่าไม่ควรทำแบบนี้อีก
แล้วก็สำหรับสุภาพสตรีทุกท่านผมขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะครับ ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกผมจะทำในสิ่งที่ถูกต้องครับ ผมไม่เคยนึกว่าจะเจอการแซงคิวที่น่าเกลียดขนาดนี้มาก่อนก็เลยคิดไม่ทันน่ะครับ (ปกติเจอแบบพยายามเบียดเข้ามาข้างๆแล้วผมก็จะขวางไว้ไม่ให้เข้าน่ะครับ)