หาเพื่อนเที่ยวเกาะเกร็ดครับ ฝังใจกับเรื่องพิศวงที่ได้พบเจอมา

ในชีวิต ผมได้เคยไปเที่ยวเกาะเกร็ด 2ครั้งครับ รู้สึกประทับใจเกี่ยวกับสภาพภูมิทัศน์  บ้านทรงมอญ  วัดเก่า
ครั้งแรกตอนเรียน 2546  อยู่ปี1 เลยชวนเพื่อนๆ3-4คน ไปท่องเที่ยวถ่ายรูปเล่นกันที่เกาะ  เมื่อไปถึงครั้งนั้นชอบมาก
ทางเดินแคบๆ ต้นไม้ร่มรื่น ชอบมากๆ  เดินรอบเกาะ4โล ขาลาก  และได้เข้าไปชมต้นไม้ในสวนเกร็ดพุทธ  ต้นไม้เขียวขจี
ผมเดินเข้าไป และเข้าไปนอนเล่นบนแคร่  ที่กระท่อมไม้ด้านใน อ่อนล้าครับ  ลมเย็นๆกำลังจะเคลิ้ม  ได้ยินเสียงเพลงดังแว่วมา
เพลงของดาเอ็นโดฟิน  เพลงอย่าทำแบบนี้   ช่วงนั้นกำลังดังเลย  ฟินจนหลับไป



ผ่านไป 6 ปีครับ พ.ศ 2552   จบทำงานแล้ว และได้ผิดหวังเกี่ยวกับรัก เบื่อๆ จึงได้ลาพักร้อน  และผมได้กลับไปที่เกาะเกร็ดอีกครั้งหนึ่ง
เดินขาลาก4โล อีกเช่นเคย และเข้าไปในสวนเกร็ดพุทธอีกครั้งเพื่อรับลมเย็นๆ ถ่ายรูปต้นไม้เล่น  เห็นแคร่หวายตัวเดิมที่เคยนอน จึงได้เข้าไปนั่งๆนอนๆ
เชื่อไหมคับ  จังหวะที่กำลังเคลิ้ม  ลอยมาเลยครับ  ดาเอ็นโดฟิน ........อย่าทำแบบนี้ หยุดเกมนี้เลย จะเอ่ยว่ารักกันตอนนี้ทำไม.....
โอ้ว ขนลุกเลยครับนาทีนั้น  บ้านแถวนั้นเปิดวิทยุเพลงนี้  นี่เราสัมผัสเดจาวูหรือนี่   บทเพลงเมื่อ6ปีก่อน  ณ ที่แห่งเดิม



2557 อยากลองกลับไปอีกครั้ง  ไม่รู้ว่าหลังน้ำท่วมใหญ่ปี54 จะเป็นอย่างไรบ้าง  และจะได้พบเจอกับบทเพลงนี้อีกหรือไม่ ใครชอบถ่ายรูป
ชอบต้นไม้  ชอบกินดอกกุหลาบ  หลังไมค์มาเป็นเพื่อนกันครับ  ไปเดินให้ขาลากกันครับ  ขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงไม่ได้แต่งขึ้นมา