หนูเกลียดน้องสาวของแม่...ข้อนี้แม่อาจจะไม่เคยรู้
จริงๆหนูก็เกลียดพี่น้องและญาติๆแม่ทุกคนแม่จะรู้ข้อนี้บ้างหรือเปล่า..
จริงอยู่ที่พี่น้องควรรักกันแต่ความรักของแม่ที่มีให้น้องแม่กำลังทำร้ายลูกตัวเองรู้หรือเปล่า
ตอนแม่ไม่มีเงินคนที่หาเงินมาให้แม่คือหนูไม่ใช่น้องของแม่..
ตอนแม่ป่วยคนที่ไปเฝ้าไข้แม่คือลูกที่ป่วยใกล้จะตายอย่างหนูไม่ใช่มัน...
ตอนมีคนมาด่าแม่คนที่ออกรับแทนคือลูกไม่ใช่พี่น้องของแม่...
แม่ไม่สังเกตุบ้างเหรอว่าหลังจากก๋งกับม่าเสียหนูไม่เคยไปเหยียบบ้านเกิดแม่เลย
หนูไม่สนใจจะมีเบอร์ของญาติพี่น้องของแม่เลยซักคน หนูคิดด้วยซ้ำว่าถึงพวกมันตายหนูก็ไม่เสียเวลาไปเผาพวกมัน
เหตุรุนแรงวันนี้เกิดขึ้นเพราะอะไร เพราะความมักมากในกามของมัน เพราะมันไม่พอในเรื่องเซ็กส์
แอบผัวไปมีชู้
แล้วอะไรคือการที่แม่เห็นดีเห็นงามไปกับมัน มันพาชู้มันมาที่บ้านเราแม่ก็ต้องรับขับสู้แถมบอกมันว่าจะมาเมื่อไหร่ก็มาได้มีที่ให้นอน
แม่ลืมไปหรือเปล่าว่าทุกวันนี้เรานอนเบียดกันจนมันแน่นไปหมดแล้วถ้ามันพพากันมาจริงแม่จะให้พวกมันนอนที่ไหน ข้างหนูเหรอ
ผัวมันขับรถจากนครปฐมมาบ้านเราตอน 5 ทุ่ม แม่ไม่อยู่แม่ไปกับมัน ซึ่งมารู้ทีหลังว่ามันไปบ้านชู้มัน แม่คงมีความสุขมากสินะได้ไปเที่ยวทะเลเริงรื่นในขณะที่ลูกๆต้องต้อนรับแขกไม่ได้รับเชิญตอนดึก
ผัวน้องสาวแม่บอกว่าน้องแม่เอาลูกคนเล็กไปด้วยไม่ได้เอาไปเพราะว่ารักลูกแต่เอาไปเพราะจะได้ใช้เป็นข้ออ้างในการกลับมา ลูกชายคนโตอายุ 15 อับอายที่มีแม่แบบนี้หนีไปอยู่บ้านญาติ
มันมาถามมากมายว่าน้องสาวแม่มากี่ครั้งมากับใครบ้างพอจะบอกว่าไม่รู้มันก็บอกกิจวัตรของพวกเราทุกคนในบ้านได้หมด
มันมาแอบดูเราตั้งหลายครั้งแล้วเราเลยต้องบอกตามความจริง
พอแม่กลับมาแม่ก็ด่าพวกเราว่าเสื อก ไปบอกมันทำไม
ทำไมเหรอแม่กลัวความจริงเหรอก็ในเมื่อน้องแม่มันผิดมันก็คือผิด
แม่โทรไปบอกใครต่อใครว่าแม่ไม่รู้จะพูดกับใครจะเล่าให้ใครฟังก็ลูกยังไงล่ะ ลูกอยู่กับแม่ตั้งสองคนแม่ไม่เคยสนใจจะบอกจะเล่าแม่จะพูดก็ต่อเมื่อต้องการเงิน
แล้ววันนี้แม่มาด่าหนูสาดเสียเทเสียต้นเหตุเพราะน้องของแม่ หนูพยายามสะกดกลั้นอารมณ์บอกให้แม่ไปหนูไม่อยากบาปแม่ก็ยังกลับมาด่านู
อีกครั้งที่หนูบอกให้ไม่ไป แม่ก็ย้อนกลับมาด่าหนูอีกครั้งจนหนูต้องตวาดไล่แม่เสียงดัง
ผู้คนหันมามองแล้วไง..หนูกลายเป็นคนบาปตะคอกแม่
บางทีเราคงไม่เหมาะที่จะเกิดมาเป็นแม่ลูกกันสินะ แม่ไม่เคยเลี้ยงดู แม่ไม่เคยส่งเสียให้เล่าเรียน
ตั้งแต่หนูจำความได้แม่ส่งหนูไปอยู่กับปู่ย่า รับหนูมาเลี้ยงตอน ป.6 แม่ก็เอานูไปทำงานสารพัดเงินหนูทุกบาทแม่เก็บเรียบ ขึ้นมัธยมหนูก็หาเงินเรียนเอง
แม่ไม่เคยมารับผิดชอบอะไรหนูอยู่แล้ว มันคงถึงเวลาที่เราต้องแยกกันไปคนละทางแล้วสินะ แม่คงสบายใจถ้าโลกอันสนุกสนานของแม่ไม่มีหนู
ก็คงจะดีถ้าเราเดินคนละทางกัน...
หนูรักแม่นะแต่ถ้าแม่ไม่รักหนูความรักที่หนูมีให้แม่มันก็สูญเปล่าแม่เลือกที่จะทิ้งมันเอง...
ถ้าแม่จะรักหนูให้เหมือนรักน้องของแม่บ้างมันก็คงจะดี..
จริงๆหนูก็เกลียดพี่น้องและญาติๆแม่ทุกคนแม่จะรู้ข้อนี้บ้างหรือเปล่า..
จริงอยู่ที่พี่น้องควรรักกันแต่ความรักของแม่ที่มีให้น้องแม่กำลังทำร้ายลูกตัวเองรู้หรือเปล่า
ตอนแม่ไม่มีเงินคนที่หาเงินมาให้แม่คือหนูไม่ใช่น้องของแม่..
ตอนแม่ป่วยคนที่ไปเฝ้าไข้แม่คือลูกที่ป่วยใกล้จะตายอย่างหนูไม่ใช่มัน...
ตอนมีคนมาด่าแม่คนที่ออกรับแทนคือลูกไม่ใช่พี่น้องของแม่...
แม่ไม่สังเกตุบ้างเหรอว่าหลังจากก๋งกับม่าเสียหนูไม่เคยไปเหยียบบ้านเกิดแม่เลย
หนูไม่สนใจจะมีเบอร์ของญาติพี่น้องของแม่เลยซักคน หนูคิดด้วยซ้ำว่าถึงพวกมันตายหนูก็ไม่เสียเวลาไปเผาพวกมัน
เหตุรุนแรงวันนี้เกิดขึ้นเพราะอะไร เพราะความมักมากในกามของมัน เพราะมันไม่พอในเรื่องเซ็กส์
แล้วอะไรคือการที่แม่เห็นดีเห็นงามไปกับมัน มันพาชู้มันมาที่บ้านเราแม่ก็ต้องรับขับสู้แถมบอกมันว่าจะมาเมื่อไหร่ก็มาได้มีที่ให้นอน
แม่ลืมไปหรือเปล่าว่าทุกวันนี้เรานอนเบียดกันจนมันแน่นไปหมดแล้วถ้ามันพพากันมาจริงแม่จะให้พวกมันนอนที่ไหน ข้างหนูเหรอ
ผัวมันขับรถจากนครปฐมมาบ้านเราตอน 5 ทุ่ม แม่ไม่อยู่แม่ไปกับมัน ซึ่งมารู้ทีหลังว่ามันไปบ้านชู้มัน แม่คงมีความสุขมากสินะได้ไปเที่ยวทะเลเริงรื่นในขณะที่ลูกๆต้องต้อนรับแขกไม่ได้รับเชิญตอนดึก
ผัวน้องสาวแม่บอกว่าน้องแม่เอาลูกคนเล็กไปด้วยไม่ได้เอาไปเพราะว่ารักลูกแต่เอาไปเพราะจะได้ใช้เป็นข้ออ้างในการกลับมา ลูกชายคนโตอายุ 15 อับอายที่มีแม่แบบนี้หนีไปอยู่บ้านญาติ
มันมาถามมากมายว่าน้องสาวแม่มากี่ครั้งมากับใครบ้างพอจะบอกว่าไม่รู้มันก็บอกกิจวัตรของพวกเราทุกคนในบ้านได้หมด
มันมาแอบดูเราตั้งหลายครั้งแล้วเราเลยต้องบอกตามความจริง
พอแม่กลับมาแม่ก็ด่าพวกเราว่าเสื อก ไปบอกมันทำไม
ทำไมเหรอแม่กลัวความจริงเหรอก็ในเมื่อน้องแม่มันผิดมันก็คือผิด
แม่โทรไปบอกใครต่อใครว่าแม่ไม่รู้จะพูดกับใครจะเล่าให้ใครฟังก็ลูกยังไงล่ะ ลูกอยู่กับแม่ตั้งสองคนแม่ไม่เคยสนใจจะบอกจะเล่าแม่จะพูดก็ต่อเมื่อต้องการเงิน
แล้ววันนี้แม่มาด่าหนูสาดเสียเทเสียต้นเหตุเพราะน้องของแม่ หนูพยายามสะกดกลั้นอารมณ์บอกให้แม่ไปหนูไม่อยากบาปแม่ก็ยังกลับมาด่านู
อีกครั้งที่หนูบอกให้ไม่ไป แม่ก็ย้อนกลับมาด่าหนูอีกครั้งจนหนูต้องตวาดไล่แม่เสียงดัง
ผู้คนหันมามองแล้วไง..หนูกลายเป็นคนบาปตะคอกแม่
บางทีเราคงไม่เหมาะที่จะเกิดมาเป็นแม่ลูกกันสินะ แม่ไม่เคยเลี้ยงดู แม่ไม่เคยส่งเสียให้เล่าเรียน
ตั้งแต่หนูจำความได้แม่ส่งหนูไปอยู่กับปู่ย่า รับหนูมาเลี้ยงตอน ป.6 แม่ก็เอานูไปทำงานสารพัดเงินหนูทุกบาทแม่เก็บเรียบ ขึ้นมัธยมหนูก็หาเงินเรียนเอง
แม่ไม่เคยมารับผิดชอบอะไรหนูอยู่แล้ว มันคงถึงเวลาที่เราต้องแยกกันไปคนละทางแล้วสินะ แม่คงสบายใจถ้าโลกอันสนุกสนานของแม่ไม่มีหนู
ก็คงจะดีถ้าเราเดินคนละทางกัน...
หนูรักแม่นะแต่ถ้าแม่ไม่รักหนูความรักที่หนูมีให้แม่มันก็สูญเปล่าแม่เลือกที่จะทิ้งมันเอง...