วันนี้มีเรื่องเกิดขึ้น ทำให้เกิดความรู้สึกดีและไม่ดีบนกัน แค่บ่นๆ

วันนี้สามีไปรับปากจะส่งเงินให้หลานไปเรียนEPที่รร.โยเซฟอุปถัมภ์ ป.3
อยู่กินนอนด้วย ปีละแสนต้นๆ
ใจนึงก็รู้สึกว่าดี เพราะหลานชายคนนี้เรียนเก่ง และแม่เลี้ยงเดี่ยว ส่งเองไม่ไหว

แต่เราเองก็มีลูกชาย2 เรียนป.6 และ ม.4 ที่ต้องส่งเสียเลี้ยงดู
ก็เลยรู้สึกเสียดายเงินเหมือนกัน

ตอนนี้เลยเซ็งๆ แต่พยายามยิ้มไว้ และคิดในทางที่ดี อยากได้คำปลอบใจให้หายเซ็ง
บอกแล้ว ว่าขอบ่นหน่อย ขอบคุณที่อ่าน