วาทะกรรมระดมคนในปี 52-53 คือ ไพร่-อำมาตย์/วาทะกรรมระดมคนในปี 57 คือ ทุจริตจำนำข้าว และ แบ่งแยกประเทศ

มาจากคน คนเดียว
คือ คนที่สร้างความแตกแยกทางชนชั้น ด้วยวาทะกรรม"ไพร่-อำมาตย์" ที่ถูกใจคนหนีคดี
คือ คนที่เป็นอำมาตย์ปกป้องการทุจริต"จำนำข้าว"
คือ คนที่วิ่งแจ้นมอบตัวกับตำรวจที่ สตช,ก่อนใครเพื่อน
คือ คนที่ประกาศกร้าว"เผาเลยครับ ผมรับผิดชอบ"
คนเดียวกัน
คนใต้
ที่คนอีสานและเหนือ ยอมเดินตามหลัง เพราะพลังโต้วาที มีเหลือเฟื้อ
อย่าดูความสามารถ อย่าดูฝีมือทางการเมือง
แค่..ตอบสื่อเรื่อง"จำนำข้าว" ก็ฮาแร้ววว...
น้ำหมดไปหลายแก้ว เพื่อล้างคอ ล้างลูกกระเดือก...55555