เราอยากปรึกษาเรื่องสัตว์เลี้ยงเช่น แมว กับ สุนัข เวลาที่มันป่วยหรือมีปัญหาเพราะเราไม่มีความรู้เลย มีเบอร์โทรติดต่อยิ่งดีค่ะ
และอยากให้มีใครช่วยเหลือด้วยในช่วงที่เราไม่มีปัญญาจะดูแลมันจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นแมว สุนัข หรือสัตว์ชนิดไหน (อันที่ไม่น่ากลัวและมีพิษนะ)
เรามีเรื่องที่คิดว่าตัวเองทำผิดต่อแมวเรื่องหนึ่งคือแมวที่เราเลี้ยงมันป่วย แต่เราไม่รู้ว่ามันป่วยมากป่วยน้อยแค่ไหน ไม่รู้ว่าจะป่วยจนถึงตาย ทั้งที่แมวตัวนี้เป็นแมวที่เรารัก มันสามารถทำให้ลูกเราหัวเราะได้ แต่เรากลับไม่ได้ดูแลดีเท่าที่ควร รู้แต่ว่าถึงเวลาให้อาหารให้น้ำก็ให้ มีเวลาก็เล่นกับมันนิดหน่อย แต่มีอยู่วันหนึ่งที่มันป่วย เราไม่คิดว่ามันจะเป็นมากเลยยังไม่ได้พาไปหาหมอ ลักษณะคือซึม เรียกแล้วไม่รับ ดึงหางก็เฉยๆ บีบๆ ลูบๆ มันเล่นก็ไม่ร้องตอบ
ไม่รื่นเริงตอบรับเหมือนเคย มันเซื่องซึมมาก เรายังคิดว่าเดี๋ยวมันก็หาย เราไม่เคยรู้จักตำแยแมว ไม่ได้หายาให้มันกิน เพราะเลี้ยงอยู่แต่ในห้อง ซึ่งอันนี้รู้สึกเสียใจมาก แมวมันเป็นสัตว์รักอิสระ แต่เรากลับกักขังเลี้ยงมันไว้แต่ในห้อง ให้มันเดินเล่น วิ่งเล่นในห้อง ถึงจะเปิดประตูหน้าต่างให้มันโล่งก็เถอะ แต่มันก็คือ กรงขังดีๆนี่เอง พอวันรุ่งขึ้นมันก็ตาย เรานึกว่ามันนอนหลับแต่ทำไมหลับนานมาก เราเลยเดินไปดูปรากฎว่ามันนอนแข็งตายแล้ว บรรยายไม่ถูกค่ะ รู้สึกเสียใจมากเลย แมวมันพูดภาษาคนไม่ได้มันเลยบอกเราไม่ได้ว่ามันป่วยแค่ไหน เจ็บปวดเป็นอะไร ตอนนี้ทรมานหรือเปล่า รู้สึกผิดมากที่ปล่อยให้มันตายโดยที่เราไม่รู้ว่ามันป่วยแค่ไหน ระดับอะไร คิดว่ามันป่วยเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น รู้สึกผิดมากเลยค่ะ ฝังใจตลอด ไม่เคยออกไปจากหัวเลย ทำไมเราถึงโง่มากไม่มีความรู้เรื่องแมวแม้แต่นิดเดียว โง่บรรลัยเลย กับสุนัขก็เหมือนกัน สักแต่ว่าเลี้ยงมัน ก็พยายามจะลืม แต่พอลืมไปซักพัก ซักวันก็กลับมาคิดอีก พยายามหาอะไรที่มันรื่นเริงทำ แต่บางวันก็หวนกลับไปนึกถึงเห็นภาพตอนที่มันยังสบายดีก็เศร้าใจอีก ถ้าเรามีความรู้เท่าที่สัตวแพทย์คนหนึ่งมี มันอาจจะไม่ตาย ถ้าเรารู้จักใครที่มีความรู้ให้คำแนะนำได้ เราอาจทำอะไรเพื่อมันได้ดีกว่านี้ รู้จักแยแสเอาใจใส่ต่ออะไรซักหน่อย มันก็อาจรอด แต่จะเป็นไปได้รึในเมื่อเราไม่ใช่สัตวแพทย์ ไม่มีความรู้และในขณะนั้นเราก็ไม่มีเงินมากพอที่จะเอามันไปรักษาได้ ค่ายาค่ารักษาสำหรับสัตว์นี่แพงมาก ตัวเองไม่มีศักยภาพเพียงพอที่จะเลี้ยงสัตว์เลย ทั้งที่มันมาอยู่กับเราแต่เราก็ดูแลเลี้ยงดูมันไม่ดีพอ เราควรจะทำยังไง มีหน่วยงานไหนหรือกลุ่มคนที่รักสัตว์ จะให้ความช่วยเหลือเราได้เวลาที่เรามีปัญหาหรือหมดปัญญาจริงๆ แค่ให้ความรู้และคำปรึกษาก็พอ เรายังมีแมวที่ต้องเลี้ยงอีกสามตัว สุนัขหนึ่งตัว ตอนนี้เริ่มกลับมาทำงานแล้วหลังจากย้ายที่อยู่ หมดค่าขนย้ายไปเยอะค่ะ ก็มาเริ่มต้นใหม่ค่ะ เริ่มทำงานมีตังค์คิดอยากช่วยสัตว์อื่นๆ ที่ต้องการความดูแล เช่น สัตว์ไร้เจ้าของ อะไรแบบนี้ ถ้าช่วยได้อยากช่วยมากค่ะ ซื้ออาหารให้หรือช่วยค่ารักษามันก็ได้เวลาป่วยเพื่อชดเชยให้กับสิ่งที่เราเคยทำผิดต่อแมวตัวหนึ่ง คือเราอยากได้รับการช่วยเหลือ และ เราอยากช่วยเหลือตอบกลับด้วย แลกเปลี่ยนกันค่ะ ใครแนะนำได้จะขอบคุณมากนะคะ
มีหน่วยงานหรือกลุ่มไหนบ้างที่รับช่วยเหลือสัตว์อย่างจริงจังและเชื่อถือได้ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ
และอยากให้มีใครช่วยเหลือด้วยในช่วงที่เราไม่มีปัญญาจะดูแลมันจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นแมว สุนัข หรือสัตว์ชนิดไหน (อันที่ไม่น่ากลัวและมีพิษนะ)
เรามีเรื่องที่คิดว่าตัวเองทำผิดต่อแมวเรื่องหนึ่งคือแมวที่เราเลี้ยงมันป่วย แต่เราไม่รู้ว่ามันป่วยมากป่วยน้อยแค่ไหน ไม่รู้ว่าจะป่วยจนถึงตาย ทั้งที่แมวตัวนี้เป็นแมวที่เรารัก มันสามารถทำให้ลูกเราหัวเราะได้ แต่เรากลับไม่ได้ดูแลดีเท่าที่ควร รู้แต่ว่าถึงเวลาให้อาหารให้น้ำก็ให้ มีเวลาก็เล่นกับมันนิดหน่อย แต่มีอยู่วันหนึ่งที่มันป่วย เราไม่คิดว่ามันจะเป็นมากเลยยังไม่ได้พาไปหาหมอ ลักษณะคือซึม เรียกแล้วไม่รับ ดึงหางก็เฉยๆ บีบๆ ลูบๆ มันเล่นก็ไม่ร้องตอบ
ไม่รื่นเริงตอบรับเหมือนเคย มันเซื่องซึมมาก เรายังคิดว่าเดี๋ยวมันก็หาย เราไม่เคยรู้จักตำแยแมว ไม่ได้หายาให้มันกิน เพราะเลี้ยงอยู่แต่ในห้อง ซึ่งอันนี้รู้สึกเสียใจมาก แมวมันเป็นสัตว์รักอิสระ แต่เรากลับกักขังเลี้ยงมันไว้แต่ในห้อง ให้มันเดินเล่น วิ่งเล่นในห้อง ถึงจะเปิดประตูหน้าต่างให้มันโล่งก็เถอะ แต่มันก็คือ กรงขังดีๆนี่เอง พอวันรุ่งขึ้นมันก็ตาย เรานึกว่ามันนอนหลับแต่ทำไมหลับนานมาก เราเลยเดินไปดูปรากฎว่ามันนอนแข็งตายแล้ว บรรยายไม่ถูกค่ะ รู้สึกเสียใจมากเลย แมวมันพูดภาษาคนไม่ได้มันเลยบอกเราไม่ได้ว่ามันป่วยแค่ไหน เจ็บปวดเป็นอะไร ตอนนี้ทรมานหรือเปล่า รู้สึกผิดมากที่ปล่อยให้มันตายโดยที่เราไม่รู้ว่ามันป่วยแค่ไหน ระดับอะไร คิดว่ามันป่วยเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น รู้สึกผิดมากเลยค่ะ ฝังใจตลอด ไม่เคยออกไปจากหัวเลย ทำไมเราถึงโง่มากไม่มีความรู้เรื่องแมวแม้แต่นิดเดียว โง่บรรลัยเลย กับสุนัขก็เหมือนกัน สักแต่ว่าเลี้ยงมัน ก็พยายามจะลืม แต่พอลืมไปซักพัก ซักวันก็กลับมาคิดอีก พยายามหาอะไรที่มันรื่นเริงทำ แต่บางวันก็หวนกลับไปนึกถึงเห็นภาพตอนที่มันยังสบายดีก็เศร้าใจอีก ถ้าเรามีความรู้เท่าที่สัตวแพทย์คนหนึ่งมี มันอาจจะไม่ตาย ถ้าเรารู้จักใครที่มีความรู้ให้คำแนะนำได้ เราอาจทำอะไรเพื่อมันได้ดีกว่านี้ รู้จักแยแสเอาใจใส่ต่ออะไรซักหน่อย มันก็อาจรอด แต่จะเป็นไปได้รึในเมื่อเราไม่ใช่สัตวแพทย์ ไม่มีความรู้และในขณะนั้นเราก็ไม่มีเงินมากพอที่จะเอามันไปรักษาได้ ค่ายาค่ารักษาสำหรับสัตว์นี่แพงมาก ตัวเองไม่มีศักยภาพเพียงพอที่จะเลี้ยงสัตว์เลย ทั้งที่มันมาอยู่กับเราแต่เราก็ดูแลเลี้ยงดูมันไม่ดีพอ เราควรจะทำยังไง มีหน่วยงานไหนหรือกลุ่มคนที่รักสัตว์ จะให้ความช่วยเหลือเราได้เวลาที่เรามีปัญหาหรือหมดปัญญาจริงๆ แค่ให้ความรู้และคำปรึกษาก็พอ เรายังมีแมวที่ต้องเลี้ยงอีกสามตัว สุนัขหนึ่งตัว ตอนนี้เริ่มกลับมาทำงานแล้วหลังจากย้ายที่อยู่ หมดค่าขนย้ายไปเยอะค่ะ ก็มาเริ่มต้นใหม่ค่ะ เริ่มทำงานมีตังค์คิดอยากช่วยสัตว์อื่นๆ ที่ต้องการความดูแล เช่น สัตว์ไร้เจ้าของ อะไรแบบนี้ ถ้าช่วยได้อยากช่วยมากค่ะ ซื้ออาหารให้หรือช่วยค่ารักษามันก็ได้เวลาป่วยเพื่อชดเชยให้กับสิ่งที่เราเคยทำผิดต่อแมวตัวหนึ่ง คือเราอยากได้รับการช่วยเหลือ และ เราอยากช่วยเหลือตอบกลับด้วย แลกเปลี่ยนกันค่ะ ใครแนะนำได้จะขอบคุณมากนะคะ