แม่เคยรู้มั้ยว่าลูกรู้สึกยังงัยต้องลูกตายก่อนมั้ย

ขอระบายหน่อยนะคะ แม่เรายิ่งมองโลกในแง่ร้ายเข้าไปทุกวันแล้วก็หลงๆลืมๆตามอายุพูดแล้วบางทีก็จำไม่ได้หรือพูดแล้วก็พูดอีกแต่อันนี้ไม่ใช่ประเด็นหลัก ทุกวันนี้แม่แทบไม่มีเพื่อนเลยข้างบ้านแม่ก็ทะเลาะกับเค้า.เมื่อวานแม่แฟนเราไปหาหมอแล้วขากลับก็แวะเยี่ยมแม่เราซึ่งเราก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากว่าแม่พูดอะไรบ้างแต่ที่ฟังจากที่แม่โทมาเล่า "วันนี้แม่ยายแกมากับหลานชายไหนว่าป่วยงัยเห็นอ้วนท้วนสมบูรณ์ที่แท้ก็เรียกร้องความสนใจชอบแช่งตัวเองดีนักน่าจะตายๆไปซะ"คำพูดของแม่เรารู้สึกว่าเค้าไม่เคยว่าแม่นะแล้วแม่ไปแช่งเค้าทำไมอ่ะ.ตอนแรกเราทำงานคนละที่กับแฟนแม่ก็พูดคะยั้นคะยอให้เราย้ายไปอยู่ด้วยกันยุดท้ายแม่ก็มาบอกเราว่ารีบๆแต่งซะทีสิชาวบ้านเค้านินทากันใหญ่แล้ว.แล้วก็เรื่องเงินโบนัสของแฟนแม่บอกให้เราเอาไปซื้อรถยนต์พอเราบอกว่ายังชื้อไม่ได้ใช้หนี้บัตรให้เบาลงก่อนแล้วก็ได้เงินไม่เยอะด้วย แม่เราก็ด่าว่าชาตินี้คงไม่ได้สร้างหรอก.แม่ไม่เข้าใจเราบ้างเลยเราเครียดจนรู้สึกว่าไม่อยากกลับบ้านต้องเก็บกดกับการโดนบังคับจากแม่จะระบายกับแฟนก็ไม่ได้ถ้าเค้ารู้ว่าแม่เรานั่งแช่งแม่เค้าจะรู้สึกยังงัยล่ะ.อย่างตอนที่พ่อแฟนเข้าโรงบาลเพราะป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายหมอบอกว่าอยู่ได้ไม่เกินสามเดือนแต่แม่เราก็กลับมองว่าไม่เห็นจะหนักอะไรสำออยล่ะสิ สามปีก็ไม่ตายหรอกจะอ้อนลูกอ้อนเมียชัวร์แบบนี้.แม่บ่นกับเราสุดท้ายพ่อแฟนอยู่ได้สองเดือนนิดๆก็เสีย.เราคิดว่าถ้าแม่มองทุกอย่างเป็นลบหมดแล้วแม่จะมีความสุขได้ยังงัยแล้วลูกหลานจะอยากอยู่ด้วยหรือคะ.เราควรทำงัยดีค่ะ