ผมเคยคุยเรื่องนี้กับคนมีอันจะกินอยู่บ้าง มากน้อยตามแต่วัยและความเก๋า ตามความเห็นแต่ละท่านที่กล่าวมาก็สรุปได้ดังนี้ครับ
หนทางของคนที่ไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้วถึงต้องปล่อยวาง
เป็นทางเลือกสุดท้ายของคนที่จะอดข้าวตายแล้ว
คนที่มีอันจะกิน ไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทองแล้วปล่อยวางได้มีเพียง 1 ในแสน (ยังไม่นับนะว่าก่อนจะปล่อยวางมี 1 ในเท่าไหร่)
ตอนเป็นผู้ดีจะพูดยังไงก็ดูดีได้ แต่พอตกอับมายังจะพูดได้เหมือนเดิมรึเปล่า หรือจะเป็นพวกจมไม่ลงแทน
เป็นต้น ดูเหมือนยิ่งรวยจะยิ่งห่างไกลจากคำๆนี้เหลือเกิน
การปล่อยวางในทางโลกคือ?
หนทางของคนที่ไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้วถึงต้องปล่อยวาง
เป็นทางเลือกสุดท้ายของคนที่จะอดข้าวตายแล้ว
คนที่มีอันจะกิน ไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทองแล้วปล่อยวางได้มีเพียง 1 ในแสน (ยังไม่นับนะว่าก่อนจะปล่อยวางมี 1 ในเท่าไหร่)
ตอนเป็นผู้ดีจะพูดยังไงก็ดูดีได้ แต่พอตกอับมายังจะพูดได้เหมือนเดิมรึเปล่า หรือจะเป็นพวกจมไม่ลงแทน
เป็นต้น ดูเหมือนยิ่งรวยจะยิ่งห่างไกลจากคำๆนี้เหลือเกิน