เอาอีกแล้ว ได้เจอลูกแมวถูกทิ้งอีกแล้ว คราวนี้เอามาทิ้งที่โรงเรียนผม ได้ยินข่าวมาหลายวันแล้วจากคุณครูบ้านพักว่ามีแมวถูกทิ้ง ผมก็บอกว่าน่าสงสารเลี้ยงไว้หน่อย ให้มันได้กินข้าวด้วยนะ เค้าก็บอกมันไม่น่ารัก สีไม่สวย ผมก็แบบ เฮ้อ! ไรเนี่ยคนเรา จนคืนนี้ได้มีโอกาสนอนบ้านพักหลังจากชีวิตตะลอนๆ เพราะต้องประสานงานเรื่องธุรกิจที่ร่วมทำกับแฟน ไม่ได้นอนบ้นพักครูเลย ก็แบบได้ยินเสียงเล็กๆ มิ้ว เหมี้ยว ก็ลุกขึ้นตามหาต้นเสียงทันที ก็เป็นอันว่าได้เจอกับลูกแมวตัวนั้นจนได้ เราก็พยายามเรียกให้มาหา แต่ตอนแรกเหมิอนจะกลัวๆ ไม่กล้าเดินเข้ามา แต่มันก็พยายามส่งเสียงร้องตามมาตลอด ผมเลยตัดสินใจถอยหลังให้มันได้รู้สึกปลอดภัย สุดท้ายมันก็เดินตามมาเรื่อยๆ แต่มันก็ต้องสะดุด เมื่อหมาที่โรงเรียนอีก 1 ตัวที่เป็นเจ้าถิ่นของที่นี่ไม่ถูกชะตา ไล่กัด!!

มันชื่ออีดุ๊กดิ๊ก วันนี้มันก็ตามมาที่บ้าน ผมก็เอาข้าวให้มันกิน แบ่งกันคนละครึ่ง ไม่สิ ผมกินเยอะกว่านิดนึง แล้วมันก็นอนนี่ซะเลย ปกติมันนอนหน้าห้องวิชาการ
จนผมต้องดุ ว่าให้หยุดแล้วก็เดินไปเรียกน้องแมวอีกครั้ง กว่ามันจะมาคราวนี้นานสักพัก เพราะมันยังกลัวๆอยู่ สุดท้ายก็ยอมเดินออกมา ตามผมไม่ห่างเลย สงสัยคงจะกลัว ตอนนี้มาแสดงความเจ้าของผมใหญ่เลย ย้ำนะครับ มันแสดงความเป็นเจ้าของผมแน่ๆ ผมอ่านมาพอสมควร
แมวที่เค้าเอามาทิ้งๆเนี่ย เค้าได้คิดกันมั๊ยว่ามันจะได้กินอะไร
มันชื่ออีดุ๊กดิ๊ก วันนี้มันก็ตามมาที่บ้าน ผมก็เอาข้าวให้มันกิน แบ่งกันคนละครึ่ง ไม่สิ ผมกินเยอะกว่านิดนึง แล้วมันก็นอนนี่ซะเลย ปกติมันนอนหน้าห้องวิชาการ
จนผมต้องดุ ว่าให้หยุดแล้วก็เดินไปเรียกน้องแมวอีกครั้ง กว่ามันจะมาคราวนี้นานสักพัก เพราะมันยังกลัวๆอยู่ สุดท้ายก็ยอมเดินออกมา ตามผมไม่ห่างเลย สงสัยคงจะกลัว ตอนนี้มาแสดงความเจ้าของผมใหญ่เลย ย้ำนะครับ มันแสดงความเป็นเจ้าของผมแน่ๆ ผมอ่านมาพอสมควร