เนื่องจาก แฟนดิฉัน ป่วยเป็นโรคฝีที่ก้น ได้เข้ารับการผ่าตัดที่ดรงพยาบาลตั้งแต่วันที่ 11 ก.พ.
ซึ่งแผลมีขนาดใหญ่มาก ช่วงแรกไม่สามารถนั่งหรือยืนได้ ต้องนอนตลอด เดินได้ใกล้ๆ เช่นไปห้องน้ำได้
แต่เข้าห้องน้ำเาร็จก็ต้องล้างแผลทันที เพราะแผลอยู่ใกล้ทวารหนัก หากไม่ล้างจะติดเชื้อ
ได้นอนที่โรงพยาบาล 5 คืน หลังจากนั้นได้กลับมารักษาตัวที่บ้าน
โดยได้ล้างแผลที่โรงพยาบาลใกล้บ้านทุกวัน และไปเช็คอาการที่โรงบาลต้นสังกัดประกันสังคมทุกสัปดาห์
โดยแพทย์ที่โรงพยาบาลต้นสังกัด ได้ตรวจอาการและออกใบรับรองแพทย์ให้เรื่อยๆ
ระยะแรก แพทย์ออก วันที่ 11 ก.พ.-24 ก.พ.
ต่อมา วันที่ 24 ก.พ.-7 มี.ค.
ต่อมา วันที่ 7 มี.ค.-21 มี.ค.
จนสุดท้าย วันที่ 21 มี.ค.-31 มี.ค.
โดยแพทย์บอกว่าแผลหายดีแล้ว 1 เมษา ให้ไปทำงานได้
โดยตลอดเวลา ได้ส่งแฟ็กซ์ใบแพทย์ให้ทางบริษัทตลอด ฝ่ายบุคคลรับรู้การลาป่วยตลอด
และได้มาเยี่ยมที่บ้าน 1 ครั้ง ช่วงออกจากโรงพยาบาลแรกๆ
ปัญหาอยู่ที่ว่า วันที่ 28 ก.พ. ได้รับเงินเดือนปกติ
แต่ วันที่ 30 มี.ค. ไม่ได้รับเงินเดือน
โดยทางบริษัทบอกว่า เมื่อวันที่ 27 มี.ค.ได้มาหาที่บ้านแต่ไม่พบคนป่วย
เพราะคนป่วยเดินทางไปพักที่ต่างจังหวัด บริษัทบอกว่าในเมื่อไปต่างจังหวัดได้ ก็น่าจะมาทำงานได้
เท่ากับว่าคนป่วยขาดงาน วันที่27-31 มีนาคม ครบ 3 วัน เป็นอันว่าพ้นสภาพการเป็นพนักงาน
จึงปฎิเสธที่จะจ่ายค่าแรงวันที่ 1-11 มีนาคม
ตามกฎประกันสังคมที่ว่า ต้องให้เงินเดือนเต็มเป็นเวลา 30 วัน
และได้ให้กลับมาเคลียร์งานที่ทำค้างไว้ก่อนผ่าตัด เมื่อเคลียร์แล้วจะบังคับให้เซ็นใบลาออก
แต่ตอนนี้คนป่วยยังไม่ได้เซ็น เพียงแต่ไปเคลียร์งานที่ค้างไว้เท่านั้น
ทางดิฉันกับคนป่วยเกรงว่า จะไม่ได้รับความเป็นธรรม เพราะกฎหมายบริษัทต้องจ่ายค่าแรงเต็มเป็นเวลา 30 วัน
คนป่วยลาวันที่ 11 ก.พ. เท่ากับว่า บริษะทจ่ายมาเพียง 17 วันเท่านั้น
และที่อ้างว่ามาหาที่บ้าน แล้วคนป่วยไปที่อื่นได้ เท่ากับว่าไปทำงานได้
แต่ไปที่อื่นคือไปพักผ่อนนะ มันไม่เหมือนเหมือนการทำงาน
**งานที่ทำ คือเป็นโฟร์แมน ตรวจงานตกแต่งภายในอาคารสร้างใหม่ ต้องเดินเท่าขึ้นลงบันได 20 ชั้น (ย้ำ 20 ชั้น ไม่มีลิฟต์)
ขึ้นเช้า 1 รอบ กลางวันลงมากินข้าง กลับขึ้นไปกลางวัน 1 รอบ เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดอับชื้นเป็นที่มาขอโรคฝีด้วย
ดิฉันกับคนป่วยควรทำอย่างไรดี นี่เงินเดือนจ่ายก็จ่ายไม่ครบ และบังคับให้เคลียร์งานให้ฟรีๆ และให้เซ็นใบลาออกด้วย
เราสามารถฟ้องร้องอะไรได้บ้าง
ปรึกษา แฟนลาป่วย 50 วัน มีใบแพทย์ แต่ทางบริษัทบังคับให้ลาออก ทำอย่างไรดีคะ
ซึ่งแผลมีขนาดใหญ่มาก ช่วงแรกไม่สามารถนั่งหรือยืนได้ ต้องนอนตลอด เดินได้ใกล้ๆ เช่นไปห้องน้ำได้
แต่เข้าห้องน้ำเาร็จก็ต้องล้างแผลทันที เพราะแผลอยู่ใกล้ทวารหนัก หากไม่ล้างจะติดเชื้อ
ได้นอนที่โรงพยาบาล 5 คืน หลังจากนั้นได้กลับมารักษาตัวที่บ้าน
โดยได้ล้างแผลที่โรงพยาบาลใกล้บ้านทุกวัน และไปเช็คอาการที่โรงบาลต้นสังกัดประกันสังคมทุกสัปดาห์
โดยแพทย์ที่โรงพยาบาลต้นสังกัด ได้ตรวจอาการและออกใบรับรองแพทย์ให้เรื่อยๆ
ระยะแรก แพทย์ออก วันที่ 11 ก.พ.-24 ก.พ.
ต่อมา วันที่ 24 ก.พ.-7 มี.ค.
ต่อมา วันที่ 7 มี.ค.-21 มี.ค.
จนสุดท้าย วันที่ 21 มี.ค.-31 มี.ค.
โดยแพทย์บอกว่าแผลหายดีแล้ว 1 เมษา ให้ไปทำงานได้
โดยตลอดเวลา ได้ส่งแฟ็กซ์ใบแพทย์ให้ทางบริษัทตลอด ฝ่ายบุคคลรับรู้การลาป่วยตลอด
และได้มาเยี่ยมที่บ้าน 1 ครั้ง ช่วงออกจากโรงพยาบาลแรกๆ
ปัญหาอยู่ที่ว่า วันที่ 28 ก.พ. ได้รับเงินเดือนปกติ
แต่ วันที่ 30 มี.ค. ไม่ได้รับเงินเดือน
โดยทางบริษัทบอกว่า เมื่อวันที่ 27 มี.ค.ได้มาหาที่บ้านแต่ไม่พบคนป่วย
เพราะคนป่วยเดินทางไปพักที่ต่างจังหวัด บริษัทบอกว่าในเมื่อไปต่างจังหวัดได้ ก็น่าจะมาทำงานได้
เท่ากับว่าคนป่วยขาดงาน วันที่27-31 มีนาคม ครบ 3 วัน เป็นอันว่าพ้นสภาพการเป็นพนักงาน
จึงปฎิเสธที่จะจ่ายค่าแรงวันที่ 1-11 มีนาคม
ตามกฎประกันสังคมที่ว่า ต้องให้เงินเดือนเต็มเป็นเวลา 30 วัน
และได้ให้กลับมาเคลียร์งานที่ทำค้างไว้ก่อนผ่าตัด เมื่อเคลียร์แล้วจะบังคับให้เซ็นใบลาออก
แต่ตอนนี้คนป่วยยังไม่ได้เซ็น เพียงแต่ไปเคลียร์งานที่ค้างไว้เท่านั้น
ทางดิฉันกับคนป่วยเกรงว่า จะไม่ได้รับความเป็นธรรม เพราะกฎหมายบริษัทต้องจ่ายค่าแรงเต็มเป็นเวลา 30 วัน
คนป่วยลาวันที่ 11 ก.พ. เท่ากับว่า บริษะทจ่ายมาเพียง 17 วันเท่านั้น
และที่อ้างว่ามาหาที่บ้าน แล้วคนป่วยไปที่อื่นได้ เท่ากับว่าไปทำงานได้
แต่ไปที่อื่นคือไปพักผ่อนนะ มันไม่เหมือนเหมือนการทำงาน
**งานที่ทำ คือเป็นโฟร์แมน ตรวจงานตกแต่งภายในอาคารสร้างใหม่ ต้องเดินเท่าขึ้นลงบันได 20 ชั้น (ย้ำ 20 ชั้น ไม่มีลิฟต์)
ขึ้นเช้า 1 รอบ กลางวันลงมากินข้าง กลับขึ้นไปกลางวัน 1 รอบ เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดอับชื้นเป็นที่มาขอโรคฝีด้วย
ดิฉันกับคนป่วยควรทำอย่างไรดี นี่เงินเดือนจ่ายก็จ่ายไม่ครบ และบังคับให้เคลียร์งานให้ฟรีๆ และให้เซ็นใบลาออกด้วย
เราสามารถฟ้องร้องอะไรได้บ้าง