ฆ่าตัวตายไป จะบาปแค่ไหน ทางบ้านจะเสียใจจริงๆห รอครับ

ผมรู้สึกผิดมากครับ ผมใช้เงินเก่ง กับเรื่องไร้สาระ

พ่อแม่ส่งมาเรียนมหาวิทยาลัยได้สองปี ละครับ มีปัญหาด้านการเงินตลอด ทั้งๆ ที่พ่อแม่เป็นข้าราชการวิชาการทั้งสองคน ชีวิตผมที่ผ่านมา ไม่มีอะไรดีเลยยกเว้นเรื่องผลการเรียนสำหรับผมนะ แต่สำหรับที่บ้านทำเท่าไหร่ ใกล้ 4.0 เท่าไหร่ก็ไม่เคยพอใจ
นอกนั้น แย่หมดครับ น่าตาไม่ดี เรื่องความรักผมก็ไม่เคยได้สัมผัส ก็ทำเอาเหงาๆ เซงๆ ตามชีวิตวัยรุ่น เพื่อนก็ฝูงไม่ค่อยมี ญาติก็ไม่มี มีเพียง พ่อและแม่ เท่านั้น ที่รับรู้ถึงการมีตัวตนของผม  ผมทำงานหลายๆ อย่าง ผ่านมาหลายอาชีพมากเพื่อประทังชีวิตผมไปวันๆ ปัญหาก้มีเรื่อยๆ อย่างล่าสุด ผมเป็นคนที่ชื่นชอบการเต้น ปิดเทอมผมกก็รวบรวมเงินทั้งหมดที่มี ทั้งได้จากทำงาน ทุนการศึกษา ละก็ครอบครัวส่งมา ไปเรียนเต้นในกรุงเทพครับ ทางบ้านก็โทรมาต่อว่า (ด่า) ทุกวัน ผมทำอะไรผิดไป ผิดมากไปหรือป่าว หลายครั้งแล้วที่ คุณแม่ผมโทรมาแล้วใช้น้ำเสียงประชดประชัน "กูต้องทำพาร์ทไทม์เพื่อเรื่องไร้สาระของหรือป่าว" หรือแม้กระทั่งสิ่งที่ผมสตั้นไปทั้งตัว "กูต้องขายตัวส่งเรียนเลยมั้ย" คือผมไม่คิดจริงๆ ถ่อยคำเหล่านี้มีมากมายเหลือเกิน ให้ด่าด้วยถ่อยคำสบถต่างๆ เสียยังดีกว่า ผมทำท่านลำบากมากเกินไปจริงๆ ใช่ไหม แล้วถ้าไม่มีผมท่านจะสะบายขึ้นหรือป่าว เพราะเขาก็มีบำนาญกินกันตลอดอยู่แล้ว ผมเหมือนตัวพลาญรายรับของครอบครัวมากขึ้นทุกวัน ชีวิตของผมจะขอมีความสุขจากอะไรที่นอกเหนือจากการเรียนได้ไหม หรือผมต้องหายไปทางบ้านเค้าจะได้สะบายกัน คือตามสิ่งที่ทุกๆ คนรู้กัน ลูกหายไป พ่อแม่ย่อมเสียใจ แต่ตามเคสของผมแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรให้ท่านเสียใจเลย

ขอโทษนะครับ คือผมไม่มีที่ระบายจริงๆ น่ะครับ ผมเซงชีวิตตัวผมเองมาหลายวันแล้ว ถ้ามันรกก็ขอโทษด้วยครับ

แก้คำผิดครับ